پاورپوینت کامل علم رجال و جایگاه مرحوم نجاشی در آن ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علم رجال و جایگاه مرحوم نجاشی در آن ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علم رجال و جایگاه مرحوم نجاشی در آن ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علم رجال و جایگاه مرحوم نجاشی در آن ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۶

چندی پیش هم زمان با سالروز درگذشت مرحوم نجاشی، مشهورترین و بزرگ ترین عالم رجالی قرون اولیه اسلام، حجه الاسلام والمسلمین سید محمد حسینی قزوینی در گفت وگو با سرویس علمی – فرهنگی مرکز خبر حوزه، جایگاه علم رجال و نقش مرحوم نجاشی در علم رجال را تشریح کرد.

متن این گفت وگو در ذیل تقدیم حوزویان ارجمند می شود.

س – در خصوص شکل گیری علم رجال توضیح دهید؟

در علم رجال، تک تک راویان حدیث از حیث وثاقت و ضعف بررسی شده و از این رهگذر، اثبات می شود که آیا روایت صحیح است یا نه؟ صحت و اعتبار یک حدیث و قابل استفاده بودن و استنباط از آن، به علم رجال بستگی دارد. حتی افرادی در عصر رسول اکرم ص به دروغ مطالبی را به ایشان نسبت می دادند که رسول خدا ص فرمودند: «قد کثرت علیّ الکذّابه فمن کذب علیَّ متعمدا فلیتبوا مقعده مِنَ النار»، (کافی ۱/۶۲)؛ در واقع علم رجال، یعنی رسیدگی به راویان ثقه و غیر ثقه.

اولین کسی که در مکتب اهل بیت علیهم السلام به علم رجال پرداخت، امیرالمؤمنین علی ع بودند که فرمودند: «علیکم بالدرایات لا بالروایات همه السفهاء الروایه و همه العلماء الدرایه کنزالفوائد ۲/۳۱»؛ یعنی این که فقط حدیث نخوانید و به بررسی و اهمیت حدیث بپردازید. تلاش عالمان این است که حدیث را در بعد سندی و متنی بررسی کرده و بفهمند که روایت چیست و آیا از معصوم ظ صادر شده است یا نه؟ در بهترین و مهم ترین روایت در این باره، روایتی است که در جلد اول کافی از امیرالمؤمنین ع نقل شده که اساس علم رجال از آن جا شروع شده است: «اذا حدثتم بحدیث فاسندوه الی الذی حَدَّثکم فِان کان حقاً فلکم و ان کان کذباً فَعلیه، کافی ۱/۵۲.» هم چنین اولین کسی که رجال امیرالمؤمنین ع و اصحاب و راویان مورد وثوق ایشان را جمع آوری کرده و در این باره به تدوین کتاب پرداخته است، ابن ابی رافع می باشد که یکی از اصحاب امیرالمؤمنین ع بود.

س – «جوّال الحدیث» به چه کسانی گفته می شود؟

جوّال الحدیث افرادی بوده اند که شغل و کار اصلی شان بررسی و تدوین حدیث بوده است؛ در مقابل این ها، رواتی هستند که تعداد محدودی روایت نقل کرده و جایگاه چندانی در میان روات ندارند؛ مثلاً کسی در کنار مسجد بزاز بوده و بعضی مواقع چیزی از امام شنیده و نقل کرده است، ولی بعضی از راویان، کارشان حدیث بوده و کارهای دیگرشان برای رد گم کردن بوده است. در میان راویان، آن دسته که از ائمه علیهم السلام روایات زیادی نقل کرده اند جایگاه ویژه ای دارند؛ مثلا کسی که دو هزار روایت نقل کرده با کسی که فقط بیست روایت نقل کرده یکی نیستند؛ مثلاً علی بن ابراهیم و پدرش ابراهیم بن هاشم، نزدیک به هفت هزار روایت نقل کرده اند.

س – اصطلاحات علم حدیث از کجا به وجود آمد؟

اصل شکل گیری توثیق و تضعیف روات، از ائمه علیهم السلام سرچشمه گرفته است؛ ائمه علیهم السلام بعضی از راویان را با تعابیر زیبایی یاد کرده و بعضی را مذمت کرده اند. در این راستا بعضی از اصطلاحات را خود ائمه علیهم السلام برای اولین بار استفاده کرده اند که به تدریج در میان روات، به فرهنگ تبدیل شده است که افراد را از نظر وثاقت و ضعف توصیف کنند. روایات نشان می دهد که ائمه علیهم السلام به راویان حدیث حساس بوده اند. تا زمان علامه حلی، روایات به دو دسته صحیح و ضعیف تقسیم می شدند. از دوران سید بن طاووس به بعد، تقسیم بندی جدیدی صورت گرفت و احادیث را به چهار دسته صحیح، موثق، حسن و ضعیف تقسیم کردند که اگر تمام راویان حدیث، ثقه، امامی و ضابط بودند آن حدیث را صحیح می گفتند، ولی اگر یک یا بیش از یک راوی ثقه غیر امامی در سند بود، روایت موثق خوانده می شد؛ اگر یک راوی یا بیشتر ممدوح بود روایت را حسن و اگر این شرایط را نداشت آن را ضعیف می دانستند. بعد شهید ثانی به تقسیمات حدیث بال و پر داد تا رسید به زمان ما که تقسیم بندی ها ریزتر شده و اصطلاحات جدیدی شکل گرفته است و بعضی اصطلاحات مثل عادل، حسن، مجهول و مهمل نیز ناظر به راوی است.

س – افرادی مثل علی بن حمزه، که در دو مرحله از زندگی نقل حدیث کرده اند، چگونه است؟

راویانی مثل علی بن حمزه که در دو شرایط متفاوت زندگی کردند، و در زمانی ثقه بودند و در زمان دیگر از وثاقت افتاده و بعد از اتفاقاتی، از مسیر اهل بیت علیهم السلام جدا و از طرف ائمه علیهم السلام طرد شدند، و در نتیجه، شیعیان از آن ها حدیث نقل نکردند، اگر احادیثی از آن ها نقل شده، استنتاج می شود که آیا مربوط به دوران استقامت آن ها در ایمان است که در این صورت ثقه و مورد تأیید بوده اند وگرنه به احادیث آن ها هیچ توجهی نمی شود.

س – از مکاتب و مدارس حدیثی بگویید و این که قم در بین مکاتب رجال در طول تاریخ، چه جایگاهی دارد؟

در بحث مکاتب حدیثی، مطالب بسیار است. در زمان ائمه علیهم السلام یک دسته افرادی به «اهل حدیث» مشهور بودند و این ها فقط به ظواهر حدیث نگاه می کردند. در مقابل، عده ای به نام «اصحاب الاصول»، حدیث را با راهنمایی های عقل و برداشت های عقلی بررسی کرده و عقل را در دلالت حدیث بر احکام دخالت می دادند، که افرادی مثل هشام بن سالم، زراره، ابان بن تَغلب، هشام بن حکم و یونس بن عبدالرحمن،