پاورپوینت کامل در محضر رمضان ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در محضر رمضان ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در محضر رمضان ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در محضر رمضان ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

امام خمینی (ره)

در محضر رمضان ‌

عالمان ربانی چلچراغ های پر فروغی هستند که در هر عصری در آسمان علم و عمل می‌درخشند و با کسب نور و گرما از خورشید رسالت و امامت‌بر زمینیان تجلی می‌کنند و آنان را به سوی منابع نور و برکت دودمان وحی رهنمون می‌سازند و بر بال عرفان ناب محمدی نشانده به مشکات ملکوت عروج می‌دهند. در میان این دین باوران کفر ستیز، چهره محبوب قرن، فقیه تیزبین، سیاستمدار حکیم، فیلسوف، عارف و مفسر ژرف اندیش، امام خمینی قدس‌سره از موقعیتی ویژه برخوردار است. ایشان با عمری که روزها و ساعت‌ها و لحظه‌هایش با مراقبه و محاسبه سپری می‌شد صدها آیه قرآن را تجسم و عینیت بخشید، او مظهر ارزش‌های قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام ‌بود. ماه مبارک رمضان برای امام راحل ارزش خاصی داشت، ایشان در این ماه مبارک ملاقات‌های خود را تعطیل می‌کردند تا بهره بیشتری از برکات این ماه ببرند. می‌فرمودند: »خود ماه رمضان، کاری است‌« لذا کارهای دیگر را کم می‌کردند و بیشتر به دعا و قرآن می‌پرداختند. در این ماه شعر نمی‌خواندند و نمی‌سرودند و گوش به شعر هم نمی‌دادند و دگرگونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد می‌کردند؛ به‌گونه‌ای که این ماه را سراسر به تلاوت قرآن مجید، دعا و انجام مستحبات مربوط به ماه مبارک رمضان سپری می‌کردند. غذا بسیار کم می‌خوردند حتی در روزهای بلند و طولانی روزه می‌گرفتند اما وقت افطار و سحر آن قدر کم می‌خوردند که خادمشان فکر می‌کردند آقا چیزی از غذا نخورده.

عبادت و تهجد

از جمله برنامه‌های ویژه امام راحل در رمضان المبارک عبادت و تهجد بود. امام خمینی قدس‌سره، عبادت را ابزار رسیدن به عشق الهی می‌دانستند و به صراحت بیان می‌کردند که: در وادی عشق، نباید به عبادت به چشم وسیله‌ای برای رسیدن به بهشت نگاه کرد. اکثر آشنایان امام نقل می‌کنند که از سن جوانی نماز شب و تهجد جزو برنامه‌هایشان بود. یکی از اعضای بیت ایشان گفته است: وقتی در ظلمات و تاریکی نیمه شب آهسته وارد اتاق امام می‌شدم معاشقه امام را با خدا احساس می‌کردم و می‌دیدم که با خضوع و خشوعی خاص نماز می‌خواندند و قیام و رکوع و سجود را به‌جا می‌آوردند که حقاً وصف ناپذیر بود. با خودم فکر می‌کردم که شب امام حقیقتاً لیلت ‌القدر است. این حالات امام نه یک شب و دو شب بلکه یک عمر برقرار بود. یکی از اعضای دفتر ایشان در این باره می‌گوید: پنجاه سال، نماز شب امام ترک نشد، امام در بیماری، در صحت، در زندان، در خلاصی، در تبعید، حتی بر روی تخت‌بیمارستان قلب هم نمازشب خواندند و اگر شبی موفق به نمازشب نمی‌شدند فردایش بسیار ناراحت و محزون بودند. از مرحوم آیت اللّه مصطفی خمینی قدس‌سره نقل شده که گفتند: دیدم آقا )امام( در اتاق خود هستند و صدای گریه ایشان بلند است، از مادرم پرسیدم چه شده که آقا گریه می‌کنند؟ مادرم فرمودند: »ایشان در شبی که موفق به نماز شب و راز و نیاز با خدا نشود، چنین حالی را دارد«. امام توجه خاصی به نوافل داشتند و هرگز نوافل را ترک نمی‌کردند. نقل شده که امام در نجف اشرف با آن گرمای شدید هوا، در ماه مبارک رمضان با این که در سنین پیری بودند؛ تا نماز مغرب و عشاء را به همراه نوافل به‌جای نمی‌آوردند، افطار نمی‌کردند؛ و شبها نیز تا صبح نماز و دعا می‌خواندند و بعد از نماز صبح مقداری استراحت می‌کردند و صبح زود برای کارهایشان آماده می‌شدند. خانم زهرا مصطفوی می‌گوید: راز و نیاز امام و گریه‌ها و ناله‌های نیمه شب ایشان، چنان شدید بود که انسان را بی‌اختیار به گریه می‌انداخت. یکی از برادران پاسدار که محافظ امام بود، نیز می‌گفت: امام شبها معمولاً دو ساعت به اذان صبح بیدار بودند. یک شب متوجه شدم که امام با صدای بلند گریه می‌کنند، من هم متأثر شدم و شروع کردم به گریه کردن. یکی از اساتید قم نیز نقل می‌کرد: شبی مهمان حاج آقا مصطفی بودم، ایشان خانه جداگانه‌ای نداشتند و در منزل امام زندگی می‌کردند، نصف شب از خواب بیدار شدم و صدای آه و ناله‌ای شنیدم، نگران شدم که در خانه چه اتفاقی افتاده است؟ ‌حاج آقا مصطفی را بیدار کردم و گفتم ببین در خانه چه خبر است! ایشان نشست و گوش داد و گفت: »صدای آقا )امام خمینی( است که مشغول تهجد و عبادت است« و در ماه رمضان این شب زنده داری و