پاورپوینت کامل آیه بودن «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه بودن «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه بودن «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه بودن «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل آیه بودن «بسم اللّه الرحمن الرحیم» ۳۰ اسلاید در PowerPoint

پرسش: آیا »بسم اللّه الرحمن الرحیم« آیه قرآن محسوب می شود یا نه؟ چرا فقط در سوره »حمد« شماره آیه دارد؟

پاسخ: در میان دانشمندان و علمای شیعه اختلافی در این مسئله نیست که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« جزو سوره حمد و همه سوره های قرآن است. اصولاً ثبت »بسم اللّه الرحمن الرحیم« در متن قرآن مجید در آغاز همه سوره ها، خود گواه زنده این امر است، زیرا می دانیم در متن قرآن چیز اضافه ای نوشته نشده است و ذکر »بسم اللّه الرحمن الرحیم« در آغاز سوره ها از زمان پیامبر ط تاکنون معمول بوده است.

مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران: انتشارات الاسلامیه، چاپ ۲۸، پاییز ۱۳۷۱، ج ۱، ص ۱۷.

و به اعتقاد اهل بیت رسول اللّه ط آیه »بسم اللّه الرحمن الرحیم« آیه ای مستقل و جزء قرآن است.

امامان معصوم علیهم السلام اصرار داشتند که در نماز »بسم اللّه الرحمن الرحیم« را بلند بگویند.

امام محمدباقر ظ در مورد کسانی که آیه »بسم اللّه الرحمن الرحیم« را در نماز نمی خوانند و یا جزء سوره نمی شمارند، فرمود: »سرقوا اکرم آیت «؛ بهترین آیه ی قرآن را به سرقت بردند!

محسن قرائتی، تفسیر نور، قم، انتشارات مؤسسه در راه حق چاپ دوم، ج ۱، ص ۱۴ – ۱۵.

امّا در میان علما و دانشمندان اهل تسنن، این مسئله اختلافی است. نویسنده »تفسیر المنار« می گوید: »مسلمانان اجماع دارند بر این که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« آیه ای از قرآن در همه سوره ها می باشد، چرا که در آغاز هر سوره ای، جز سوره »برائت« آمده است، در حالی که صحابه توصیه می کردند که قرآن را از آن چه جزو قرآن نیست دور نگه دارند و وارد قرآن ننمایند و به همین دلیل »آمین« را در آخر سوره »فاتحه« ذکر نکرده اند«.

ایشان آورده اند: »علمای مکه – اعم از فقها و قاریان قرآن – از جمله ابن کثیر و اهل کوفه از جمله عاصم و کسائی از قراء و بعضی از صحابه و تابعین از اهل مدینه و هم چنین شافعی و پیروان او در یکی از دو قولش معتقدند که بسم اللَّه جزو سوره است.

هم چنین علمای امامیه و از صحابه، حضرت علی ظ و ابن عباس و عبداللّه بن عمر و از تابعین سعیدبن جبیر و عطا و زهری و ابن المبارک این عقیده را برگزیده اند؛ بنابراین از مجموع گفته ها استفاده می شود که حتّی اکثریت قاطع اهل تسنن نیز بسم اللَّه را جزو سوره می دانند«.

تفسیرنمونه، ج ۱، ص ۱۷.

نویسنده تفسیر کبیر، فخر رازی نیز حدود هفده دلیل برای جزء قرآن و سوره بودن آیه می آورد و می گوید: »به حد تواتر رسیده است که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« کلام خداست که بر پیامبر ط نازل شد و در قرآن ثابت است«.

ایشان آورده اند: »علما و قراء مدینه و بصره و فقهای کوفه »بسم اللّه الرحمن الرحیم« را جزو سوره »فاتحه« نمی دانند؛ و قراء مکه، کوفه و اکثر فقهای حجاز آن را آیه ای از »فاتحه« می دانند«.

ما در این مقال، یازده دلیل را از تفسیر کبیر ذکر می کنیم که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« جزو سوره است:

۱. شافعی از ام سلمه روایت کرده است که پیامبر ط سوره »فاتحه الکتاب« را قرائت نمود و »بسم اللّه الرحمن الرحیم« را آیه ای و »الحمدللّه رب العالمین« را آیه ای و »الرحمن الرحیم« را آیه ای و »مالک یوم الدین« را آیه ای و »ایاک نعبد و ایاک نستعینی« را آیه ای و »اهدنا الصراط المستقیم« را آیه ای و »صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم وَلاالضالین« را آیه ای شمردند. در این حدیث تصریح شده است که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« جزو فاتحه است.

۲. ابی هریره از پیامبر اکرم ط نقل کرده: »فاتحت الکتاب« هفت آیه دارد: اولی آن »بسم اللّه الرحمن الرحیم« است.

۳. ثعلبی از جابر بن عبداللّه نقل می کند که پیامبر ط از من سؤال نمود: هنگام نماز چه می گویی؟ گفتم: »الحمدللّه رب العالمین« فرمود: بگو »بسم اللّه الرحمن الرحیم…«.

۴. »بسم اللّه الرحمن الرحیم« در قرآن مکتوب شده است و هر چه که از قرآن نباشد، نوشته نمی شده است، چرا که آن ها )صحابه( از نوشتن اسامی سور در قرآن و از علامات بر اعشار و اخماس، منع کردند و غرض این است که غیر قرآن در قرآن خلط نشود؛ پس اگر »بسم اللّه الرحمن الرحیم« از قرآن نمی بود وارد قرآن نمی کردند )مکتوب در قرآن نمی شد(؛ وقتی که همه صحابه و علمای بعد از آن ها بر نوشتن آن در قرآن اجماع دارند، پس از قرآن می باشد.

۵. مسلمانان اجماع دارند که آن چه مابین دفعتین است، کلام خداست و »بسم اللّه الرحمن الرحیم« موجود بین دفعتین است؛ پس واجب است که او را از کلام خدا و از سُور قرآن بدانیم.

۶. اکثر علما اتفاق دارند که سوره »فاتحه« هفت آیه دارد که »بسم اللّه الرحمن الرحیم« اولی آن است.

۷. خواندن )قرائت( بسم اللَّه ق