پاورپوینت کامل اولویت های حوزه در عرصه بین الملل ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اولویت های حوزه در عرصه بین الملل ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اولویت های حوزه در عرصه بین الملل ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اولویت های حوزه در عرصه بین الملل ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

حجت الاسلام والمسلمین احمد واعظی از آشنایان با عرصه بین الملل که معاونت آموزشی و ریاست دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام دفتر تبلیغات اسلامی را در کارنامه علمی و آموزشی خود دارد و هم اکنون به عنوان معاون آموزش و تحقیقات قوه قضائیه خدمت می کند، به پرسش های خبرنگار مرکز خبر حوزه در خصوص تحول در حوزه و نحوه حضور حوزویان در مجامع بین المللی پاسخ گفت.

مهم ترین گام برای تحقق تحول در حوزه را چه می دانید؟

آن چه باید به عنوان زیرساخت لازم برای مسئله تحول اتفاق بیفتد، تحول فرهنگی است. ما معمولا فکر می کنیم گره اصلی تحول در حوزه به نظام آموزشی حوزه برمی گردد و گمان می کنیم که تنها با اصلاح و تحول در وضعیت آموزشی، همه چیز درست می شود، در حالی که به تحولی همه جانبه، با ابعاد مختلف نیاز است که اصلاح نظام آموزشی جزو ارکان مهم این تحول است، ولی در واقع قبل از هر چیز به تحولی فرهنگی در حوزه نیاز داریم؛ یعنی اصلاح دیدگاه حوزویان نسبت به وظایف حوزه باید متحول شود.

منظور از اصلاح چیست؟

هنوز این باور فرهنگی و عمومی در حوزه وجود دارد که موفقیت و رسالت حوزه را در وظایف خاصی مانند پرورش فقیه و رونق فقه و اصول می بینند، البته به اعتقاد من فقه جزو ارکان اصلی علوم حوزوی است، اما منظور من در انحصار و نگاه بسته در این زمینه است. حوزه باید به این باور فرهنگی برسد که رسالت های حوزه، متنوع است و اگر اعتقاد داریم حوزه، تنها منبع تأمین نیازهای فرهنگی جامعه اسلامی و حتی جهان اسلام است، در این شرایط با توجه به اینکه دامنه این نیازها بسیار گسترده است، خروجی هم باید متناسب با این نیازها، گسترده و متنوع شود؛ برای این کار تحولی فرهنگی نیاز است که باید اتفاق بیفتد. یکی دیگر از ساحت های تحول فرهنگی که باید در حوزه اتفاق بیفتد، این است که متأسفانه آموزش، بر پژوهش و تولید دانش غلبه دارد و به اعتقاد من این آسیبی فرهنگی است. در قالب سؤال عرض می کنم که چرا هر روحانی صاحب فضلی، سعی می کند که حتما یک درس رسمی حوزه داشته باشد؟ این پرسش به این باز می گردد که هویت حوزوی با آموزش دادن و تدریس گره خورده است. امروز، اگر یک طلبه صاحب فضل، عمر خود را به پژوهش اختصاص دهد و آثار ذی قیمتی در شاخه های مختلف و نیازهای موجود تولید کند، در ساختار حوزه به طور رسمی شخصیت حوزوی شناخته نمی شود؛ حال اگر این فرد، پژوهش را رها کند و در یکی از مدارس به ۵ یا ۶ محصل درس بدهد، حوزوی حساب می شود؛ این آسیبی فرهنگی است و باعث می شود که بخش وسیعی از توانایی حوزویان صرف تثبیت هویت حوزوی از راه تدریس شود. بنده اعتقادم دارم که طلبه تا پایان عمر خود باید به گونه ای فعالیت های فقهی داشته باشد، اما این فعالیت ها نباید در تدریس، آن هم تدریس دروس متعارفی که دیگران هم می توانند آن را ارائه دهند، خلاصه شود. در حقیقت می تواند در زمینه پژوهش و نگارش فقهی بروز پیدا کند و به جای اینکه همه به تدریس دروس کم و بیش مشابه بپردازند، وارد عرصه های جدیدی از فقه شده و دانش خود را افزایش دهند. به وجود نیامدن چنین شرایطی، به خاطر داشتن مشکلات فرهنگی است و اگر این اصلاحات و تغییرات فرهنگی اتفاق بیفتد، در خروجی حوزه با توفیقات بیشتری مواجه می شویم.

دیدگاه شما درباره حضور حوزه در عرصه بین الملل و تحولات لازم در این راستا چیست؟

تحول در فضای حضور حوزویان در خارج از کشور و تولید تعالیم دینی برای آن ها زمانی اتفاق می افتد که بستر و زیرساخت های لازم ایجاد شود.

زیرساخت های لازم چگونه ایجاد می شود؟

این زیرساخت ها در دو بخش شکلی و محتوایی مورد توجه است؛ شکلی اش این است که مسئولان آیین نامه های خوبی را نوشته و نهادهای خوبی را راه اندازی کنند و تحول فرهنگی را ایجاد نمایند تا طلبه احساس نکند که حضور او در خارج از کشور، به معنای از بین رفتن هویت حوزوی اوست. گاهی در مورد کسی که در کنار تحصیلات فقه و اصول به مسایل روز بپردازد، می گویند که فلانی تباه شد؛ به این معنی که گویا حوزه تنها یک خروجی خاص و محدود دارد. بنابراین راه اندازی مجموعه هایی برای تربیت مبلغ و مدرس، برای خارج از کشور، در این راستا تعریف می شود. الان در دنیا، این آمادگی وجود دارد که کرسی اسلام شناسی و شیعه شناسی و نشست های علمی برگزار گردد، اما با مشکل نیروی انسانی لازم برای اعزام روبه رو هستیم.

بعد محتوایی چطور؟

مهم تر از بعد شکلی، بعد محتوایی یا نرم افزاری زیرساخت ها است. امروز دست نیاز از خارج کشور به سوی ما دراز است، به طوری که اگر هم کسی زبانش ضعیف باشد، با اشتیاق حاضرند به سخنانش گوش دهند، اما ما نیروی انسانی لازم را تربیت نکرده ایم؛ چون این کار جزو رسالت های اصلی حوزه قرار نگرفته بود و همان آسیب فرهنگی که عرض کردم، مانع این کار است. اگر می بینید عده ای را که با جوشش خودشان در این وادی ها حضور پیدا کرده اند، به دلیل تعلقات فردی خودشان بوده است، نه اینکه حوزه به صورت نظام مند این را جزو رسالت خودش قرار داده باشد.

در حال حاضر اگر شما از نشریات و مجلات دنیا که مسلمانان خارج از کشور به زبان های انگلیسی، اسپانیولی و عربی تهیه می کنند، آمار بگیرید، می بینید که حوزه علمیه قم، به عنوان مهد تشیع و منبع اصلی فکر اسلامی و دینی و برجسته ترین مرکز تولید فکر شیعی، به میزان کم با این ها در ارتباط بوده و در تولید محتوا مشارکت دارد، تجربه ای را برای شما نقل می کنم که یادآوری آن مرا بسیار رنج می دهد. سالی که در دانشگاه کمبریج تدریس می کردم، بحثی با عنوان اندیشه سیاسی شیعی داشتم. زمانی که خواستم برای دانشجویان انگلیسی زبان، منبع معرفی کنم، دیدم تمام مولفان کتاب هایی که اندیشه سیاسی شیعی را معرفی نموده اند، بهایی،