پاورپوینت کامل راز ماندگاری میراث آیت اللّه العظمی حائری یزدی (ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز ماندگاری میراث آیت اللّه العظمی حائری یزدی (ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز ماندگاری میراث آیت اللّه العظمی حائری یزدی (ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز ماندگاری میراث آیت اللّه العظمی حائری یزدی (ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

همان طور که شاگردان شیخ طوسی رحمت اللّه علیه افکارش را نشر دادند و نام او و میراث علمی اش را ماندگار کردند، از خصوصیات مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی قدس سره نیز داشتن شاگردان بزرگ، فرهیخته، عالم و اندیشمندی است که افکار و راه او را ادامه دادند و میراث علمی و فرهنگی اش را حفظ کردند. سفر رهبر معظم انقلاب به قم و بیانات به یادماندنی معظم له پیرامون مرکز نشر مسایل معرفتی به جهان و هم زمانی این ایام با سالروز وفات مؤسس بزرگ ترین مرکز تعلیم معارف اهل البیت علیهم السلام و تربیت فقهای نامدار شیعه، مرکز خبر حوزه را بر آن داشت تا در گفت وگو با حجت الاسلام والمسلمین علیدوست، عضو جامعه مدرسین و استاد سطح عالی حوزه، گوشه هایی از ابعاد شخصیتی مرحوم آیت اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری قدس سره را مورد بررسی قرار دهد.

بررسی و مقایسه حیات سیاسی و علمی حاج شیخ عبدالکریم حائری با عصر امام صادق علیه السلام

با کمی مطالعه در تاریخ و بررسی شرایط حاکم بر جامعه متوجه می شویم که شرایط زمانی مرحوم شیخ عبدالکریم حائری، شبیه عصر امام صادق علیه السلام بود. امام صادق علیه السلام در عصری حضور داشتند که از چهار ناحیه و تفکر مختلف، تحت فشار بودند. جریان نخست، افرادی بودند که در قالب گروه های مختلف سیاسی و نظامی به مبارزه با بنی امیه و بنی العباس پرداختند. جریان دوم مشکلاتی بود که از سوی بنی الحسن بر آن حضرت تحمیل می شد و امام را تحت فشار قرار می دادند که وارد صحنه مبارزه شوند. جریان سوم موسوم به جریان خراسان به ویژه، نامه ابومسلم خراسانی به امام صادق علیه السلام است که امام را دعوت به مبارزه و قیام می کردند. جریان چهارم نیز جریان زید بن علی و یحیی بن زید است، که در میان توده مردم بسیار نفوذ داشتند، به گونه ای که وقتی یحیی بن زید از زندان بیرون آمد، در غل و زنجیر بود و مردم غل و زنجیر او را تکه تکه کردند و به عنوان نگین انگشتر استفاده نمودند و به قیمت کلان نیز فروخته می شد؛ حتی در بین بسیاری از شیعیان این تفکر مطرح بود و از امام سؤال می شد که چرا قیام نمی کنید؟! از سویی دیگر در زمان بنی العباس افکار مختلف وارد جامعه اسلامی شد و جریان ترجمه متون فلسفی؛ ورود اندیشه های مسیحیت، یهود و… در جامعه مسلمین، تفکرات اشاعره، معتزله و… عرصه اعتقادی جامعه اسلامی را تهدید می کرد. حال اگر مدرسه امام صادق علیه السلام تشکیل نشده بود و امام علیه السلام شاگردانی را تربیت نکرده بودند، چه اتفاقی برای جامعه مسلمانان پیش می آمد؟

در زمان مرحوم شیخ عبدالکریم حائری نیز، رضا خان سر کار آمده بود و با آن اوضاع و احوال، عملا مظاهر دینی را زیر سؤال می برد و از سویی تفکرات ناسیونالسیم، بهائیت، وهابیت و اندیشه های التقاطی دیگری هم در سطح جامعه رو به گسترش بود؛ در این مقطع، موضع گیری حاج شیخ قابل بررسی است. آن مرحوم با درایت و اندیشه متعالی برگرفته از تعالیم امام صادق علیه السلام و با بررسی اوضاع زمانه، به تأسیس حوزه علمیه پرداختند و شاگردان بزرگی هم چون امام خمینی قدس سره و آیات عظام اراکی و گلپایگانی رحمت اللّه علیهما را پرورش دادند و بدین ترتیب، نتیجه این میراث گران بها، حفظ اصل دین و مبارزه با افکار وارداتی غیر دینی در جامعه مسلمین شد. مرحوم آیت اللّه العظمی حائری قدس سره، نقش فرهنگی بزرگی ایفا کردند؛ امام راحل وارث میراث ارزشمند حاج شیخ هستند و اگر این میراث ماندگار نبود، امام خمینی نمی توانست انقلاب را پیش ببرد، یعنی شرایطی برای تحقق انقلاب اسلامی فراهم نبود.

نقش مکتب های علمی در شکل گیری حیات علمی حاج شیخ

در زمان حاج شیخ، تنها حوزه پویا و مهم، حوزه علمیه نجف بود و این در حالی بود که حوزه علمیه سامرا که مرحوم حاج شیخ مدتی در آن حوزه نیز مشغول تحصیل بودند، کم رنگ شده و مرکزیت خود را از دست داده بود. یکی از خصوصیات حوزه سامرا، شاگرد محوری بود، یعنی درس و مسئله از سوی استاد القا و مطرح می شد و شاگردان با تعمق و پژوهش