پاورپوینت کامل نیم نگاهی به بخش های مسجدالحرام ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم نگاهی به بخش های مسجدالحرام ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم نگاهی به بخش های مسجدالحرام ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم نگاهی به بخش های مسجدالحرام ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

تاریخچه بنای بخش های مسجدالحرام:

ساختمان کعبه؛ شناسایی ارکان کعبه؛ حجرالاسود؛ ملتزم؛ مستجار؛ حطیم؛ حجر اسماعیل؛ مقام ابراهیم علیه السلام؛ زمزم.

ساختمان کعبه

ساختمان کعبه از زمان عبداللّه بن زبیر و حجاج ثقفی تا دوران ما، به همان شکل کنونی باقی مانده است. مشخصات کعبه بر اساس متر عبارت است از:

طول ضلع در کعبه؛از رکن اسود تا رکن عراقی: ۶۸/۱۱ متر.

طول رکن عراقی تا شامی؛ طرفی که حجراسماعیل در آن قرار دارد: ۹۰/۹ متر.

طول رکن شامی تا رکن یمانی: ۰۴/۱۲ متر.

طول رکن یمانی تا رکن اسود: ۱۸/۱۰ متر.(۱)

بنای کعبه از سنگ های سیاه و سختی ساخته شده که با کنار زدن پرده از روی آن، کاملاً آشکار است. این سنگ ها که از زمان بنای کعبه از سال ۱۰۴۰ قمری تا به امروز بر جای مانده، از کوه های مکه به ویژه جبل الکعبه که در محله شبیکه مکه بوده، گرفته شده است. سنگ ها اندازه های مختلف دارد، به طوری که بزرگترین آن ها با طول و عرض و ارتفاع ۱۹۰، ۵۰ و ۲۸ سانتی متر و کوچکترین آن ها با طول و عرض ۵۰ و ۴۰ سانتی متر می باشد. پایه های آن از سرب مذاب ساخته شده و بدین ترتیب بنایی است نسبتاً مستحکم و استوار. پیش از بنای قریش، کعبه دو در داشته است: یکی در ناحیه شرقی- محل در فعلی- و دیگری در ناحیه غربی، که از یکی وارد و از دیگری خارج می شده اند، اما قریش تنها در ناحیه شرقی آن دری نصب کرد. بعدها ابن زبیر در دیگر را گشود که به وسیله حجاج بسته شد و اکنون همان یک در باقی مانده است. این در تا به حال چندین بار عوض شده است و آخرین بار در سال ۱۳۹۸ق به دستور خالد بن عبدالعزیز در جدیدی ساخته و نصب گردید. ساختمان کعبه نیز از سال ۱۰۴۰ قمری تا قرن اخیر تعمیر نشده بود، ولی در سال ۱۳۷۷ق و سپس ۱۴۱۷ق در آن تعمیراتی صورت گرفت. سقف کعبه به صورت دو سقفی است که با سه پایه چوبی که در میانه آن در یک ردیف قرار گرفته، نگهداری می شود اطراف آن سنگ های مرمر نصب شده و در کنار آن پلکانی قرار دارد که برای رسیدن به سقف بالایی تعبیه شده است.

شناسایی ارکان کعبه

چهار زاویه کعبه به چهار «رکن» نامور است. هر گاه واژه رکن بدون پسوند به کار رود، مقصود از آن رکنی است که حجرالاسود درآن است. مسیر طواف، از رکن حجرالاسود آغاز می شود، سپس به رکن عراقی می رسد، پس از آن به رکن شامی و سپس به رکن یمانی و آنگاه باز به رکن حجرالاسود می رسد و همین جا یک شوط پایان می یابد. از میان این چهار رکن، فضیلت رکن یمانی و رکن اسود از دو رکن دیگر بیشتر است، چنان که روایات زیادی از شیعه و سنی درباره فضیلت و اهمیت این دو رکن نقل شده است. در روایتی از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است که فرمودند: «کان رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله لایستلم …لاّ الرّکن الاسود و الیمانی ثمّ یقبّلهما و یضع خدّه علیهما (۲)؛ رسول خدا دو رکن یمانی و اسود را استلام می کرد و آن ها را می بوسید و صورتش را بر آن ها می نهاد.(۳)» ابومریم نقل کرده است که همراه امام باقر علیه السلام طواف می کردم. در هر دوری که می زد، رکن یمانی را استلام می کرد و می فرمود: «اللّهمّ تب علی حتّی أتوب و اعصمنی حتّی لاأعود».(۴) در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام آمده است که: «الرّکن الیمانی باب من أبواب الجنّت لمیغلقه اللّه منذ فتحه. (۵)؛ رکن یمانی دری از درهای بهشت است و از روزی که گشوده شده، بسته نشده است.» هم چنین رکن یمانی از جا هایی است که دعا در آنجا به اجابت می رسد. به نقل از رسول خدا صلی اللّه علیه وآله آمده است که فرمود: «مسح الحجر و الرکن الیمانی یحطّ الخطایا حطّا؛ مسح حجرالاسود و رکن یمانی، گناهان انسان را پاک می کند.»

بنا بر مشهور، محلی که برای فاطمه بنت اسد سلام اللّه علیها شکافته شد تا به درون کعبه رود و فرزندش حضرت علی علیه السلام را به دنیا آورد، در کنار رکن یمانی بوده است.

حجرالاسود

حجرالاسود یا سنگ سیاه، از اجزای بسیار مقدس مسجدالحرام بوده و در رکن اسود کعبه در ارتفاع ۵/۱ متری قرار گرفته است. این سنگ مقدس، پیش از اسلام و پس از آن، همواره مورد اعتنا و توجه کامل بوده و در حقیقت در شمار عناصراصلی کعبه بود. به لحاظ همین تقدس، رسول خدا صلی اللّه علیه وآله آن را نگاه داشت و دیگر سنگ هایی را که به شکل بت ساخته شده بود، به دور ریخت.

حجرالاسود در جریان تخریب کعبه، که پنج سال پیش از بعثت صورت گرفت، در فاصله ای دور از مسجد واقع شد. در زمان نصب آن به جای خود، قریش به نزاع پرداختند، اما با درایت رسول خدا صلی اللّه علیه وآله، همه قریش در فضیلت آن سهیم شدند و عاقبت به دست خود آن حضرت نصب گردید. به مرور زمان و در اثر تحولات و تغییرات، از حجم نخستین این سنگ کاسته شد و حتی به چند پاره تقسیم گردید که آخرین بار قسمت های مختلف آن را به یکدیگر متصل کردند و آن را در محفظه ای نقره ای قرار دادند. در حال حاضر تنها به آن اندازه که برای بوسیدن و استلام لازم است، جای گذاشته اند.

در روایاتی آمده است که حجرالاسود از سنگ های بهشتی است و همراه حضرت آدم علیه السلام به زمین فرود آمد.(۶)

در نقلی از ابن عباس آمده است که: «اگر کسی با رسول خدا صلی اللّه علیه وآله بیعت نکرد (کسانی که در زمان پیامبر نبوده اند) و سپس حجرالاسود را استلام نمود، با خدا و رسول صلی اللّه علیه وآله بیعت کرده است.» هم چنین در روایات آمده است که: «این سنگ در آغاز سفید بود، اما گناهانی که فرزندان آدم انجام دادند، سبب سیاه شدن آن گردید.(۷)»

از رسول خدا صلی اللّه علیه وآله نقل شده است که فرمودند: «لیبعثن اللّه الحجر یوم القیامت ، له عینان یبصر بهما، و لسان ینطق فیشهد علی من استلمه؛ بحق خداوند در روز قیامت، حجرالاسود را زنده می کند، در حالی که دو چشم بینا و زبانی گویا دارد و شهادت می دهد که چه کسی آن را استلام کرده است.»(۸) هم چنین از رسول خدا صلی اللّه علیه وآله نقل شده است که فرمودند: «الحجر یمین اللّه فی أرضه، فمن مسحه، مسح یداللّه(۸)؛ حجر الاسود، دست خداوند در روی زمین است، کسی که آن را مسح کند، دست خدا را مسح کرده است.» امام صادق علیه السلام فرمودند: «در صورتی که کسی در اطراف حجر نبود و به راحتی امکان استلام و بوسیدن بود، آن را ببوسید و در وقت ازدحام، از دور، بر او تکبیر بگویید.(۹)»

در سال ۳۱۷قمری یکی از فرقه های منسوب به اسماعیلیان که به قرامطه شهرت داشت، حجرالاسود را از کنار کعبه برداشت و به احساء (منطقه ای در شرق عربستان) برد. این گروه به مدت ۲۲ سال- چهار روز کم- تا سال ۳۳۹ هجری سنگ را در آنجا نگاه داشتند و سپس در عید قربان همین سال، آن را به جای نخست باز گرداندند.(۱۰) پس از آن، طی سال های پیاپی، حجرالاسود به طور عمد یا غیرعمد از جای خود کنده شد و هر بار اجزایی از آن خرد و جدا گردید. هر بار این اجزا به هم چسبانده شد و همان گونه که گذشت، اکنون مجموعه آن در هاله ای از نقره قرار داده شده است. حجرالاسود بر دیوار کعبه در ارتفاع ۵/۱ متری زمین قرار دارد. استلام و بوسیدن آن سفارش شده و در نقل ها آمده است که رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله مقید به استلام و بوسیدن آن بوده اند. گفتنی است، حجر