پاورپوینت کامل یادی از مؤلف بیش از دویست کتاب دینی ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یادی از مؤلف بیش از دویست کتاب دینی ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یادی از مؤلف بیش از دویست کتاب دینی ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یادی از مؤلف بیش از دویست کتاب دینی ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

اشاره: «کلاس چهارم ابتدایی بودم. روزی معلم ما چند قطعه کاغذ را بین دانش آموزان پخش کرد و گفت: «هر کس به هر شغلی علاقه مند است و می خواهد آن شغل را برگزیند، روی کاغذ بنویسد.» دانش آموزان که حدود سی نفر بودند، هر کدام نام شغلی را نوشتند: «دکتری، مهندسی، خیاطی، کشاورزی، بنایی، معلمی و…. بنده با یک نفر در آن وقت که یازده ساله بودم، نوشتم: «آخوندی» در حالی که در آن زمان در بین اقوام و آشنایان ما طلبه ای وجود نداشت و من اصلاً نمی دانستم طلبه و روحانی یعنی چه؟ ضمن آن که کسی در این باره به من چیزی نگفته بود…. » جملات فوق آغاز ماجرای شور و شوقی طولانی است که در وجود یکی از طلاب علوم دینی در راستای هدایت مردم شکل گرفت و بعدها او را در زمره یکی از نویسندگان برجسته معاصر و شاگردان مخلص مکتب امام صادق علیه السلام قرار داد. آری! سخن از مرحوم حجت الاسلام والمسلمین محمد محمدی اشتهاردی رحمت اللّه علیه است.

خود آن عالم فقید درباره زندگی نامه اش چنین می گوید: «اینجانب محمد ملامحمدی مشهور به محمد محمدی اشتهاردی، در دوم بهمن ۱۳۲۳ هجری شمسی در اشتهارد (واقع در ۵۹ کیلومتری غرب کرج ) در یک خانواده متوسط مذهبی به دنیا آمدم. وقتی بزرگ تر شدم، نخست به مکتب خانه برای یادگرفتن روخوانی قرآن، سپس به دبستان رفتم. در کلاس پنجم در تعطیلات تابستانی به حوزه علمیه اشتهارد که از چند نفر محدود در حسینیه محل، تشکیل می شد، رفتم و جذب آن شدم. از آن پس، دبستان را رها کرده و به تحصیل ادبیات علوم حوزوی مشغول شدم. کتاب سیوطی را می خواندم، که توفیق رفیق شد و در سال ۱۳۳۸ شمسی به قم برای ادامه تحصیل سفر کردم، درس سطح را بیشتر در محضر آیات گرامی آقایان: حاج شیخ حسین شب زنده دار، حاج شیخ غلامرضا صلواتی، حاج شیخ علی پناه اشتهاردی، حاج شیخ علی مشکینی و حاج شیخ ناصر مکارم شیرازی خواندم و چند سال در درس خارج در محضر آیت اللّه شیخ هاشم آملی (ره )، آیت اللّه ناصر مکارم شیرازی و آیت اللّه العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی (ره ) شرکت کردم و بخشی از منظومه سبزواری و فلسفه را نیز در محضر آیت اللّه شیخ جعفر سبحانی و استاد مرحوم حاج آقامهدی حائری (فرزند مؤسس حوزه ) شرکت نمودم. بخشی از علوم روز را در محضر استاد مرحوم شیخ محمد محقق لاهیجی (نماینده آیت اللّه العظمی بروجردی در آلمان ) آموختم. در قم قبل از ازدواج، نخست در مدرسه ستّیه، سپس در مدرسه حجتیه و مدرسه خان و پس از آنان مدرسه فیضیه مسکن گزیدم و در درس تفسیر پربار آیت اللّه خزعلی نیز شرکت نموده و در همان وقت احساس کردم که ذوق نویسندگی شدیدی دارم. در ایام تحصیل در قم، شب ها بعد از نماز مغرب و عشا، مرحوم آیت اللّه حاج میرزا ابوالفضل زاهدی (ره) در شبستان سرداب مسجد امام حسن عسکری قم، آیات قرآن را تفسیر می کرد، بنده گاه و بیگاه شرکت می کردم. یک شب راجع به آیه «ن و القلم و ما یسطرون» سخن به میان آورد و درباره ارزش نویسندگی از نظر قرآن و روایات و آثار و فواید آن بررسی فراوان نمود و فرمود: اگر قلم نبود، فرهنگ انسان ها ناقص می ماند، کتاب های آسمانی و قرآن و نهج البلاغه و صحیفه سجادیه و احادیث معصومین علیهم السلام و دیوان سعدی و حافظ به ما نمی رسید. گفتار ایشان جرقه ای