پاورپوینت کامل همایش «میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی( ره)» ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همایش «میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی( ره)» ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همایش «میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی( ره)» ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل همایش «میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی( ره)» ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

همایش «میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی( ره(»، چهارشنبه ۴ اسفند ۱۳۸۹ با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از اندیشمندان داخلی و خارجی در کتابخانه ملی ایران برگزار شد. به گزارش مهر، در ابتدای این همایش دکتر حداد عادل طی سخنانی گفت: از سال ۱۳۳۵ تا کنون این چهارمین باری است که مجلسی در بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی در ایران برگزار می شود. هر چه در معرفی خواجه اهتمام شود بجاست، چرا که او از شخصیت هایی است که ضرورت دارد هر ۱۰ سال یکبار برای معرفی او به جامعه و به ویژه نسل جوان اقدام شود، چرا که شناخت خواجه، تنها شناخت یک فرد یا یک دانشمند نیست، بلکه شناخت او شناخت یک قرن در جهان اسلام است؛ قرنی که به حق می توان آن را قرن طوسی نامید؛ و شناخت خواجه، در واقع شناخت اسلام، ایران و تشیع است. رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به جامعیت علمی خواجه نصیرالدین طوسی اشاره کرد و افزود: کمتر شخصی مانند او در فنون مختلف چیره دست بوده و در هر فنی اثر درجه اول به جای گذارده است. وی افزود: در میان بیش از ۶۰ اثری که از او برشمرده اند، کتاب های او در ریاضیات، کتاب درسی و سند علمی محسوب می شوند و تحریرهایی که بر اقلیدس و… کرده، در عالم اسلام و در دنیای غرب برای قرن ها رساله معتبری در تدریس هندسه بوده است.

خواجه نصیر الدین طوسی در نجوم نیز رساله های متعددی دارد و رصدخانه مراغه و زیج ایلخانی به نظارت و ریاست او به پایان رسیده است. وی در استفاده از آلات نجوم و دانش تنجیم رساله های متعددی دارد. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی به آثار علمی و فلسفی خواجه نصیر اشاره کرد و گفت: شرح اشارات خواجه در فلسفه، کتاب رسمی حوزه های علمی ما در شناخت فلسفه بوعلی و مشاء است و در کلام «شرح تجرید الاعتقاد» او، کتاب درسی رسمی حوزه های ماست. در عرفان نیز آثار متعددی از او به جای مانده و کتاب «اساس الاقتباس» او در منطق یک کتاب جامع است که سرمایه منطق دوران اسلامی در این کتاب به زبان فارسی بیان شده است. دکتر حداد عادل افزود: در اخلاق کتاب «اخلاق ناصری» خواجه یک کتاب اصولی در منطق اسلامی به زبان فارسی است و در ادبیات نیز کتاب «معیار الاشعار» او در علم عروض کتاب مرجع بوده و نثر فارسی او پاکیزه، استوار و خالی از حشو و زوائد و شعر فارسی او دلنشین است. دکتر حداد عادل، خواجه نصیر طوسی را مرد علم و ادب، مرد سیاست و ادب و… خواند و در باب جامعیت خواجه، به مقایسه نوع دانشمندان گذشته و امروز پرداخت و گفت: امروز الگوی دانشمندی خواجه منسوخ شده است و دیگر کسی به فکر تسلط بر همه انواع علوم نیست. هم ممکن نیست و هم جهان بینی عوض شده است، اما معایب تخصصی که در روزگار ما باب شده، بسی بیش از آن جامعیت است. وی افزود: امروز دانشگاه های ما دانشمندانی تربیت می کنند که سطح گستره معلومات آنها اگرچه کمتر اما عمق معلومات آنها هرچه بیشتر است. عیب بزرگ این تخصص، فقدان یک بینش جامع نسبت به انسان و جهان است و تخصص در روزگار ما یادآور همان تمثیل فیل در تاریکی مثنوی معنوی است. در دنیای امروز ما، آن چه فراموش شده انسان است، انسان در خدمت علم قرار گرفته نه علم در خدمت انسان. خواجه نصیر و امثال او به معنی دقیق حکیم بوده اند. حکیم با حکمت خود صاحب تصویر و تصوری یکپارچه و کلی از انسان و جهان است و جایگاه انسان و دانش های او در این مجموعه و منظومه معلوم است. دکتر حداد عادل به نقش فرد در تاریخ اشاره کرد و گفت: در فلسفه تاریخ یکی از نظریات، نظریه «قهرمان در تاریخ» است و معمولاً فیلسوفان تاریخ به این نظریه وقعی نمی نهند. برخی که تاریخ انگار هستند و به اصالت گذشت زمان معتقدند مثل مارکسیست ها و حتی پوزیتیویست، همه چیز را تابع زمان می دانند و نقش فرد را انکار و یا کمرنگ می خوانند، اما اگر ما به نقش خواجه در روزگار حمله مغول توجه کنیم، می بینیم نقش یک فرد به عنوان قهرمان در تاریخ، چندان هم کمرنگ نیست. دکتر حداد عادل در پایان به نقش فکری و تدبیری خواجه نصیر طوسی در جلوگیری از خونریزی های هولاکوخان و ارتقای علمی ایران اسلامی اشاره کرد و گفت: خواجه کسی است که در تعدیل رفتار هولاکو نقش بسیاری داشته است، در باب سقوط خلافت عباسی در بغداد و نقش او داوری های ضد و نقیضی است، اما هر چه که بوده، خواجه تلاش کرده با حکمت و تدبیر، این سیل ویرانگر را در حد امکان مهار کند و جان دانشمندان و توده های مردم را نجات دهد.

پیش از سخنرانی دکتر حداد عادل، دکتر اکبر ایرانی، مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب نیز به ارائه گزارشی از اهداف برگزاری این همایش پرداخت و گفت: مؤسسه میراث مکتوب، ۱۸ سال قبل با هدف پژوهش، بازسازی و احیای آثار مفاخر بزرگ تمدن ایران اسلامی با حمایت وزارت فرهنگ تأسیس شد. وی گفت: خواجه نصیر از مفاخر و ذخائر تمدن اسلامی است که او را معلم سوم نیز خوانده اند. او یکی از شخصیت های بزرگ ایران و اسلام است که افتخار داریم ۵ اثر او را منتشر کرده و به مناسبت این همایش، ۱۰ اثر دیگر از آثار او و یا کتبی که درباره او نوشته شده است را منتشر کنیم.

به گزارش خبرنگار مهر، در افتتاحیه این همایش حبیب اللّه عظیمی معاون کتابخانه ملی ایران نیز طی سخنانی ضمن معرفی شخصیت علمی، فرهنگی و فلسفی خواجه نصیر، به آثار موجود او در کتابخانه ملی ایران اشاره کرد و گفت: حدود ۵۰ عنوان از کتب و رساله های خواجه نصیر در کتابخانه موجود است و در مخزن کتب خطی کتابخانه نیز بیش از ۴۰ نسخه خطی وجود دارد و نسخه خطی شرح اشارات خواجه که به خط خود وی تحریر شده است، در گنجینه نسخ خطی نگهداری می شود و به همت مرکز پژوهشی میراث مکتوب، نسخه چاپی فاکسی میلی آن، به مناسبت این همایش در دسترس علاقمندان و پژوهشگران قرار می گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین رسول جعفریان نیز در این همایش، به ارائه مقاله خود با عنوان مطالعات مربوط به نقش خواجه نصیرالدین طوسی در سقوط بغداد پرداخت و گفت: سقوط بغداد به دست مغولان در سال ۶۵۶ به عنوان یک سرفصل مهم در تاریخ شرق اسلامی است و اهمیت آن به گونه ای است که بسیاری «تاریخ اسلام» را در معنای عمومی و رایج آن، تا این زمان، یعنی سال سقوط عباسیان می دانند.

مهم ترین ویژگی این رخداد، برافتادن خلافت عباسی و افتادن آن به دست یک امپراتوری غیر مسلمان با نام سلسله ایلخانی است که پس از نابودی آن هم، دیگر خلافت عباسی در این ناحیه شکل نگرفت و سرزمین های شرقی میان ملوک الطوایف تقسیم گردید. این پژوهشگر و محقق افزود: شیعیان در ماجرای فتح بغداد، جمعیت قابل ملاحظه ای نبودند و بیشتر ساکنان ایران و عراق در این دوره سنی مذهب بودند. عمده ارتش خوارزمشاهی و عباسی بر دوش آنان بود و به دلیل فساد دستگاه اداری و نظامی عباسیان، مقاومت چندانی برابر مغولان صورت نگرفت و آنان توانستند بنیاد این دولت را براندازند. استاد دانشگاه تهران تاکید کرد: شیعیان ایران و عراق در این زمان یک اقلیت بودند و کار چندانی از دست آنان برای حملات سیل آسای مغولان نمی آمد، چنان که از دست عباسیان و سنیان نیز برنیآمد. تنها شهر مهم شیعه نشین عراق در آن دوره، شهر حله بود که با مصالحه کنار آمد و در این میان سیدبن طاووس واسطه خیر شد. حجت الاسلام والمسلمین جعفریان به نقش سه عالم شیعی در این مقطع تاریخی اشاره کرد و گفت: خواجه نصیرالدین طوسی که در الموت بود و پس از فتح آن در سپاه هولاکو قرار گرفت و به وی نزدیک شد؛ مویدالدین بن علقمی وزیر عباسی که تا آن لحظه سقوط بغداد در کنار دستگاه خلافت بود و با وساطت خواجه و دیگران چند ماهی عمر کرد و درگذشت و سومین نفر سید بن طاووس از علمای نزدیک به عباسیان بود البته با پرهیز، که همین موضع را نسبت به مغولان نیز داشت، اما با وساطت او، جان شیعیان حله نجات یافت. وی افزود: منابع تاریخی اهل سنت، از یک دوره خاص گزارش هایی درباره همکاری خواجه نصیر با مغولان و ترغیب هولاکو توسط وی آورده اند. پیشتر از آن شایعاتی را که دشمنان ابن علقمی و رقبای درباری او علیه وی در آن روزگار منتشر کردند در کتاب های خود ثبت کردند. این مسئله ادامه یافت و تا به امروز مورد توجه مورخان قرار گرفت در این زمینه مطالعاتی درباره نقش ابن علقمی و درباره خواجه صورت گرفته است.

استاد دانشگاه تهران، اختلافات مذهبی را یکی از عوامل متهم کردن خواجه نصیر به سقوط بغداد دانست و در عین حال تأکید کرد: اختلافات مذهبی در حملات مغول تنها جنبه شیعه و سنی نداشت بلکه اختلافات حنفی و شافعی را نیز می بینیم. مغول ها از هر موقعیت استفاده می کردند که اختلافات مذهبی نیز یکی از آن موقعیت هاست. مورخان اسلامی مخصوصا سنی مذهبان بسیار در نقش خواجه نصیر در سقوط عباسی تاکید دارند، اما مورخان شیعی مذهب، ساحت خواجه را از این اتهام مبرا می دانند و سستی زیاد خلیفه عباسی و ظلم و جور پسرش ابوبکر و نفاق امرا و سران لشکر را علت واقعی سقوط عباسی عنوان می کنند. هرچند شیعه از اینکه حکومت عباسی سقوط کرد خوشحال بود اما اهل سنت نیز از این که با سقوط خلافت عباسی و بغداد قدرتشان را از دست دادند بسیار ناراحت بودند. حجت الاسلام والمسلمین جعفریان با اشاره به آثار مورخان در مورد مقطع تاریخی حمله مغول به بغداد یادآور شد: در ۴۰-۵۰ سال تاریخ نویسی جدید ما منهای اقبال لاهوری، نوع نگاه ها به غیر از مذهبیون حتی ملی گرایان نیز از این مسئله خوشحال بودند، اما در بین شرق شناسان این تصریحات ( متهم کردن خواجه به سقوط بغداد)کمتر است و اکثر آنها معتقدند که سخنان ناظر به نقش خواجه در سقوط بغداد نمی توانست تأثیری بر هولاکو خان مغول داشته باشد.

وی با اشاره به تاریخ نگاری از سوی برخی مذاهب اسلامی تاکید کرد: تاریخ نگاری قرن هشتم هجری، افراطی و ضد مغولی است. بر اساس تحقیق مرحوم حائری و ۳۰-۴۰ منبع عربی که من در تقسیم بندی ایشان اضافه کردم و آن را بررسی نمودم، این مسئله اختلاف در نقش خواجه نصیر در سقوط بغداد، در منابع درجه اول بین مورخان وجود ندارد و در منابع درجه دوم اشاره کمی وجود دارد و در منابع سوم این مسئله پررنگ تر می شود.

حجت الاسلام والمسلمین جعفریان، مطالعات مرحوم حائری و یکی از آثار اساتید تاریخ دانشگاه ملک سعود ریاض را از بهترین منابع و آثاری خواند که تاکنون در زمینه سقوط بغداد نگاشته شده و افزود: این استاد دانشگاه عربستان کتابی به نام «سقوط خلافت البغداد الدوره شیعت بین الحقیقت و الاوهام» دارد که امروز در عربستان ممنوع است.

این نویسنده بر این مسئله تاکید دارد که مغول در هر حال می آمد و از سویی دولت عباسی کاملاً به انحطاط رسیده بود. بنابراین با این شرایط، گریزی از سقوط خلافت عباسی در بغداد نبود و او معتقد است که این مسائلی که در مورد نقش شیعیان به ویژه خواجه نصیر در سقوط خلافت عباسی عنوان می شود، در واقع شایعاتی بود که در بغداد عنوان شده و بعدها به صورت نص تاریخی درآمده است.

<