پاورپوینت کامل گفت وگویی به مناسبت روز بزرگداشت ملا صدرا ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت وگویی به مناسبت روز بزرگداشت ملا صدرا ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت وگویی به مناسبت روز بزرگداشت ملا صدرا ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت وگویی به مناسبت روز بزرگداشت ملا صدرا ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

حکمت متعالیه شبهات فلسفی و کلامی را پاسخ می دهد

مرحوم شهید مطهری بر اساس حکمت متعالیه به شبهات فلسفه هگل پاسخ داد. غنای حکمت متعالیه به قدری است که می توان با آن شبهات بسیاری که در حوزه فلسفه و کلام است را پاسخ داد. اول خرداد مصادف با روز بزرگ داشت حکیم متألّه ملاصدرای شیرازی، فرصتی دست داد تا خبرنگار سرویس علمی – فرهنگی مرکز خبر حوزه، در گفت وگویی با حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و دارای تألیفاتی در حوزه فلسفه و کلام، از جمله «اصطلاحات نامه فلسفی»، «کلام جدید»، «جامعه مدنی و حاکمیت مدنی»، «انتظار بشر از دین» و. .. جایگاه حکمت متعالیه و نقش آن در پاسخ به شبهات فلسفی و کلامی را بررسی نماید.

لطفاً به مکاتب فلسفی عصر ملاصدرا اشاره نمایید، و این که چرا ملاصدرا به تدوین و تأسیس حکمت متعالیه روی آورد؟

مرحوم ملاصدرا در مقطعی متولد شد و مکتب تازه ای به نام «حکمت متعالیه» تأسیس کرد که مکاتب مختلف فلسفی، کلامی و عرفانی مانند مکتب مشاء، اشراق و مکتب حکمت یمانی میرداماد وجود داشت، و نیز غیر از متکلمین امامیه، متکلمین اشاعره و ماتریدیه هم مطرح بودند. در همان زمان عرفان های متعدد، اعم از عرفان نظری و عملی با مکاتب و رویکردهای مختلف نیز وجود داشت. در این میان، متکلمانی بودند که با رویکرد تفسیری و کلامی، می خواستند مسایل اعتقادی را حل کنند. در چنین فضایی ملاصدرا احساس کرد، باید مکتبی را تأسیس کند تا اختلافات به حداقل برسد و مکاتب متنوع و متعدد به یک مکتب واحد نزدیک شوند؛ به همین جهت «حکمت متعالیه» را تأسیس کرد.

مبنای ملاصدرا و روش شناسی او در تأسیس حکمت متعالیه چه بود؟

به تعبیر علامه حسن زاده آملی، مبنای او این بود که قرآن، برهان و عرفان از هم جدایی ندارند، و روش شناسی او روش شناسی جامع نگر بود؛ هم در مقام گردآوری و داوری شخصی از کشف و شهود استفاده می کرد و هم در مقام داوری همگانی از برهان استفاده می نمود. او در کشف برهان از قرآن نیز استفاده می کرد؛ لذا قرآن و برهان و عرفانش در هم تنیده بود.

نسبت تأویل آیات قرآنی به جناب ملاصدرا تا چه حد صحیح می باشد؟

این که نسبت به ملاصدرا گفته شده، او بسیاری از آیات را به تأویل برده است؛ یعنی اول یک نظر فلسفی پیدا کرده و بعد آیات قرآنی را تأویل نموده است، سخن قابل دفاعی نیست، بلکه در واقع ملاصدرا معتقد بود با حکمت متعالیه و مباحث فلسفی، باطن آیات قرآن را کشف کرده است، نه این که یک معنایی به قرآن بدهد که خلاف معنای ظاهری آن باشد.

لطفاً درباره نظام معرفتی صدرایی توضیح دهید.

ملاصدرا با توجه به فضای فکری جامعه ملاصدرا و با توجه به آن روش شناسی جامعی که داشت، فلسفه را به همان فلسفه رایج تعریف کرد؛ یعنی دانشی که از عوارض موجود به «ما هو موجود» بحث می کند، اما یک قیدی را به این تعریف افزود؛ «قبل ان یصیر ریاضیا او طبیعیا؛ الحکمت المتعالیت فی الاسفار العقلیت الاربعت ، ۱/۲۰». در فلسفه از مباحثی مانند: احکام کلی وجود، اصالت وجود، تشکیک وجود، تقسیمات وجود، تقسیمات وجود مثل: وجود ذهنی و خارجی، علت و معلول، مجرد و مادی، و واجب و ممکن بحث شده است. هم چنین تقسیم ممکن به جوهر و عرض و نیز تقسیم عرض به اقسام مختلف، در فلسفه بحث می شود؛ البته تا وقتی که «وجود»، ریاضی یا طبیعی نشده است؛ لذا وجود ریاضی در ریاضیات بحث می شد و وجود طبیعی در طبیعیات، و وجودات دیگر همه در فلسفه اولی بحث می شدند. بر همین اساس ملاصدرا قلمرو فلسفه خودش را به سوی احکام کلی وجود که بحث امور عامه است، سوق داد و معرفت النفس یا علم النفس فلسفی و مباحث مربوط به معرفت شناسی فلسفی و مباحث مربوط به الهیات بالمعنی الاخص که مباحث خداشناسی، اعم از اثبات خدا، صفات خدا و افعال خداست را مطرح کرد. او در بحث های وجود ذهنی و در بحث های علم و عالم و معلوم و مباحث پراکنده دیگر، بحث معرفت شناسی را طرح کرد؛ البته بحث های معرفت شناسی ملاصدرا به معنای امروزی نظام مند نیستند. فلسفه معرفت ملاصدرا به دو بحث «هستی شناسی معرفت» و «معرفت شناسی» تقسیم می شود. مباحث «هستی شناسی معرفت»، یعنی بحث از وجود یا ماهیت معرفت. ایشان معرفت را به معنای مطلق آگاهی می گیرند که مسایلی چون منشأ پیدایش معرفت، اتحاد عقل، عاقل و معقول و. .. را شامل می شود. بخش دوم از مباحث فلسفه معرفت، «معرفت شناسی» است؛ یعنی آیا معرفت حکایت از خارج است؟ آیا معرفت مطابق با خارج است؟ آیا شناخت مطابقت با واقع ممکن است؟ آیا معیاری برای کشف مطابقت با واقع هست یا نه؟ و نیز بحث هایی مثل امکان معرفت و ارزش معرفت که همان چیستی صدق و معیار معرفت می باشد. ملاصدرا مباحث معرفتی را به صورت نظام مند مطرح نکرده است، اما امروزه با توجه به پیشرفتی که در حوزه مباحث معرفت شناسی پیدا شده است، مباحثی که مربوط به معرفت است را به «فلسفه معرفت» تعبیر می کنند.

معرفی نظام معرفتی صدرایی چه گره هایی از علم معرفت شناسی مصطلح را باز می کند؟

بسیاری از مشکلات و مسایل مباحث معرفت شناسی، توسط نظام «معرفت صدرایی» قابل حل است. اگر به آثار فلسفی ملاصدرا مراجعه کنیم، چیزی به نام «فلسفه سیاسی ملاصدرا» قابل ملاحظه نیست؛ یعنی بحث های فلسفه سیاسی ملاصدرا همان حرف های خواجه نصیر الدین طوسی و فارابی است و حرف نویی یافت نمی شود. اگر ملاصدرا در فلسفه سیاسی حرف تازه ای نداشت، ولی در عرصه «فلسفه معرفت» حرف نو و تازه ای دارد؛ در واقع، ملاصدرا یک نظام هستی شناسی، انسان شناسی و معرفت شناسی را در اختیار ما قرار داده است که می تواند به بسیاری از چالش های امروز پاسخ دهد؛ مثلاً مباحث «انسان شناسی» ملاصدرا بسیاری از شبهات اومانیست ها را پاسخ می دهد و حوزه معرفت شناسی صدرایی، بسیاری از شبهات ماتریالیست ها و سوسیالیست ها را جواب داده است؛ حتی شهیدمطهری بر اساس حکمت متعالیه، به شبهات فلسفه هگل پاسخ داد. هم چنین شبهات حرکت و زمان و مباحث مربوط به منطق دیالکتیک با حکمت متعالیه پاسخ داده می شود؛ هم چنین شبهاتی که در حوزه معرفت شناسی هست، مانند شبهه شکاکت هیوم، نسبی گرایی جهان شمول کانت، یا نسبی گرایی فرد محورانه شوپنهاور و یا نسبی گرایی پست مدرن هایی که از سال ۱۹۵۰ به بعد مطرح بوده اند (مانند هایدگر) را می توان با نظام معرفتی صدرایی پاسخ داد؛ یعنی با تئوری بداهت و مطابقت می توان به همه شبهاتی که در حوزه معرفت شناسی مطرح شده است را پاسخ داد. این تئوری ها تنها شکاکیت قرون وسطایی را پاسخ نمی دهند، بلکه به شبهات متأخرینی که الآن در نسبی گرایی و شکاکت مطرح هستند پاسخ می دهد.

فهم فلسفه صدرایی تا چه حد به فهم مسایل دینی و روایات معرفتی کمک می کند؟

این نکته بسیار مهمی است، و از قضا یکی از راه های فهم دلالت های التزامی آیات و روایات، «حکمت متعالیه» است. البته اگر حکمت متعالیه دست به تأویل بزند، قطعاً ما هم موافق نیستیم. حکمت متعالیه برای کشف باطن و مدلول التزامی کمک بسیاری می کند و در واقع یک سری از دلایل پنهان آیات و روایات را می توان با حکمت متعالیه استخراج کرد.

مقدمات فهم نظام معرفت صدرایی چه اموری می باشند و علت صعوبت فهم آن چیست؟

اولاً: روش آ