پاورپوینت کامل ابهام زدایی از اسلامی سازی علوم انسانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابهام زدایی از اسلامی سازی علوم انسانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابهام زدایی از اسلامی سازی علوم انسانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابهام زدایی از اسلامی سازی علوم انسانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مسائل مهمی که سالیانی است توجه بسیاری از متفکران حوزه و دانشگاه را جلب نموده، مسئله اسلامی سازی علوم انسانی است.

به رغم مباحث مختلفی که در این باره انجام گرفته، هم چنان ابهامات و احیاناً سوء فهم هایی درباره آن وجود دارد که گهگاه از گوشه و کنار شنیده می شود. از این رو جا دارد این ابهامات و سوء تعبیرها درباره علوم انسانی مورد مداقه قرار گیرد.

در گفت وگویی که در پی می آید، دکتر محمد فنایی اشکوری به بررسی برخی از این مسائل پرداخته است.

– برخی می گویند مسئولان جمهوری اسلامی برای حفظ قدرت، طرح اسلامی سازی علوم انسانی را به پیش کشیده اند، چون با علوم سکولار، قدرت آن ها در معرض خطر قرار می گیرد. نظر شما در این باره چیست؟

این سخنان یا از روی بی اطلاعی است، یا از روی کینه و دشمنی. بحث اسلامی سازی علوم، به هیچ وجه ابداع جمهوری اسلامی نیست. قبل از تشکیل جمهوری اسلامی و قبل از وقوع انقلاب اسلامی، آن هم نه در ایران، بلکه در خارج از ایران، متفکران مسلمان این بحث را مطرح نموده و در این زمینه خیلی تندتر و صریح تر از ما این بحث را پی گیری کردند.

نزدیک به یک قرن است که از طرح اقتصاد اسلامی سخن گفته می شود. سال ۱۹۷۷ در کنفرانسی در مکه، بحث اسلامی سازی تعلیم و تربیت مطرح شد.

هم چنین متفکرانی چون اسماعیل الفاروقی، نقیب العطاس و سید حسین نصر این بحث را در آمریکا مطرح کردند و مؤسسه ای نیز برای اسلامی کردن علوم تأسیس شد و کتاب های بسیاری در این زمینه منتشر گردید؛ (گزارش اجمالی از این بحث را در کتاب دانش اسلامی و دانشگاه اسلامی آورده ام.)

اساساً آن ها «واژه اسلامی سازی علوم»

Islamization of knowledge)) و «اسلامی سازی دانشگاه» (Islamization of university) را ابداع کردند و ما این واژه ها را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده ایم. آن ها نه انقلابی بودند، نه قدرت داشتند که برای حفظش دست به چنین کاری بزنند. متفکران مسلمان بسیاری در دنیا از این تفکر دفاع می کنند؛ حتی نظیر این بحث در بین برخی از متفکران مسیحی نیز مطرح است.

این اندیشه مبتنی بر یک دسته مبانی نظری و دیدگاه های بنیادی در باب علم و دین و نسبت بین آن هاست و برای خود استدلال و تحلیل و تفسیری دارد که می تواند محل بحث نظری باشد؛ اما، پاک کردن صورت مسئله از روی کینه و عداوت؛ و انگ و برچسب منفی زدن و به جای بحث علمی تهمت زدن و عقده گشایی کردن و با عینک خصومت و نفرت به هر چیزی نگاه کردن، راه درستی برای مواجهه با یک مسئله نظری و علمی نیست.

کسانی که سخن از اسلامی سازی علوم انسانی و دانشگاه می گویند، برای حفظ قدرت سیاسی و ترس از دست دادن آن نیست، بلکه بر پایه اعتقاد است.

چنان که گفتیم، این بحث پیش از انقلاب و بیرون از ایران و توسط افراد غیر انقلابی نیز مطرح شده است. اتفاقاً مخالفان سیاسی اسلامی سازی، از این طرح برای منافعشان وحشت دارند و مخالفتشان علمی نیست، بلکه جزئی از شبیخون فرهنگی استکبار جهانی و جنگ نرم علیه نظام اسلامی است.

البته کسانی هم هستند که مخالفتشان سیاسی نیست، اما نحوه بحث آن ها و لحن و ادبیات و ادبشان کاملاً متفاوت است با نحوه ای که مخالفان سیاسی این بحث را طرح می کنند.

از کلمه کلمه مخالفان سیاسی این بحث، نفرت، خصومت، خشونت و کینه می بارد و احساسات منفی موج می زند. با این روحیه نمی توان وارد بحث علمی شد. بحث علمی بیش از هرچیز به عقلانیت و آرامش نیاز دارد. اسلامی سازی علوم، بحث مهم و عمیقی است که پرونده آن باز است و مخالف و موافق باید در فضای آرام و علمی و خیرخواهانه و به دور از تشنج و احساسات درباره آن بحث و گفت وگو و نقض و ابرام کنند.

– آیا لازمه نظام اسلامی، علوم انسانی اسلامی نیست؟

چرا. حکومت اسلامی باید همه نهادهایش با اسلام سازگار باشد. بازنگری و بازسازی علوم انسانی نیز یکی از مبانی نظری نظام اسلامی است، چنان که اصل ولایت فقیه نیز یکی از مبانی بنیادی نظام اسلامی است. اما این غیر از این است که بگوییم ما در این جا با یک بحث اصیل علمی مواجه نیستیم، بلکه عده ای فقط به انگیزه حفظ قدرتشان این مسئله را به راه انداخته اند!

افزون بر این، تفکر اسلامی و نظام اسلامی با ابعاد تجربی علوم انسانی مشکلی ندارد؛ بلکه سخن در این است که در این علوم، مباحث نظری و ارزشی غیر تجربی نیز نفوذ کرده که هر متفکر مسلمانی، چه طرفدار نظام اسلامی باشد و چه نباشد، آن عناصر را نمی پذیرد و می کوشد علوم موجود را از عناصر مادی پاک سازی و منطبق با باورهای اسلامی کند، بدون این که در ابعاد تجربی و علمی محض آن، خدشه ای وارد کند. این امر البته به نظام اسلامی اختصاصی ندارد؛ همه نظام ها این گونه اند.

نظام لیبرال هم اقتصاد و تعلیم و تربیت و حقوق و سیاست اسلامی را نمی پذیرد؛ گرچه آن ها مشکلی به نام لیبرال سازی یا مادی سازی علوم انسانی ندارند، چون این امر حاصل است و این علوم اساساً متناسب با آن نظام شکل گرفته است. اما در بسیاری از فرهنگ ها بحث بومی سازی indigenization ( ) به طور جدی مطرح است.

اگر ما این علوم را تأسیس می کردیم، در غرب لیبرال امروز، بحث لیبرال سازی یا غربی سازی علوم

Westernisation of knowledge(/liberalisation ) بحث داغ