پاورپوینت کامل فرق دعا و نجوا چیست؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرق دعا و نجوا چیست؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرق دعا و نجوا چیست؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرق دعا و نجوا چیست؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

چگونه خواندن یک دعا، همه گناهان تا روز قیامت را می آمرزد؟

حجت الاسلام والمسلمین رضا رمضانی، رئیس مرکز اسلامی هامبورگ و از اساتید حوزه و دانشگاه، در گفت وگو با مرکز خبر حوزه درباره جایگاه ماه مبارک رمضان، بعضی از دعاهای این ماه مبارک را تشریح کرد. این گفت وگوی خواندنی تقدیم مخاطبان ارجمند افق حوزه می گردد.

دعا در آیات و روایات چه جایگاهی دارد؟

دعا در آیات و روایات جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است و در رأس همه این نصوص، آیه شریفه: «ادعونی أستجب لکم» خود نمایی می کند. در این آیه شریفه، حق تبارک و تعالی امر به دعا کرده است. گرچه امر دلالت بر «مطلق مطلوبیت» دارد، اما اگر قرائنی همراه آن باشد، دلالت بر وجوب می کند و این آیه، از این موارد است و با قرائنی همراه است که دلالت بر وجوب می کند، چرا که در ادامه آیه می فرماید: «…نّ الّذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنّم داخرین»، غافر/۶۰؛ کسانی که از عبادت من سر باز بزنند (که بر حسب مورد مراد از عبادت همان دعاست) مسیر ایشان به جهنم خواهد بود؛ یعنی سر باز زدن از دعا و تکبر ورزیدن در دعا، منتهی به دخول در جهنم خواهد شد، و این قرینه دلالت بر وجوب دعا دارد. یا در آیه دیگر می فرماید: «قل ما یعبؤا بکم ربّی لو لا دعاوِکم»، فرقان/۷۷؛ اگر دعای شما نباشد، خداوند به شما اعتنایی ندارد. اگر ما نیازمند اعتماد به خداوند هستیم، که در واقع نیازمند هستیم، ناگزیر از روی آوردن به دعا می باشیم و این هم قرینه دیگر بر وجوب دعاست.

آیا دعا، صرف طلب حوایج از خداست، یا این که ماهیت دعا با ماهیت طلب حوائج از خدا متفاوت است؟

گر چه در قالب ادعیه، ما طلب حاجت از خدا می کنیم، اما معنای این مطلب، این نیست که دعا همان طلب حاجت است. دعا به معنای «خواندن» و به طرف حق تبارک و تعالی رو کردن می باشد. «دعا» به معنی «خواندن» و «روی آوردن» است، اما «طلب حاجت» به معنای «سؤال» است. «و سئلوا اللّه من فضله»، نساء/۳۲؛ ناظر به سؤال است و «ادعونی أستجب لکم»، غافر/۶۰؛ ناظر به دعاست و این دو مقوله مجزا هستند. در اوایل دعای ابوحمزه ثمالی آمده است: پروردگار من کسی است که وقتی او را دعا می کنم: «الحمدلله الذی أدعوه فیجیبنی…» و «الحمدلله الذی أسأله فیعطینی…»، مصباح المتهجد/۵۸۲؛ و وقتی از او سؤال می کنم، «فیعطینی». در این جا هم بین دعا و سؤال تفکیک شده است. پس حقیقت دعا به معنای «روی آوردن» به خدا و یاد کردن و خواندن اوست و گاهی در بین آن دعا، ما عرض حاجت هم می کنیم؛ به بیان دیگر می توان گفت، بین دعا و سؤال نسبت عموم و خصوص مطلق است؛ یعنی گاهی اوقات دعا، صرف دعاست و سؤالی نیست؛ مثلاً امیر المؤمنین علیه السلام به درگاه الهی عرضه می دارد: «…لهی کفی بی عزّاً أن أکون لک عبداً و کفی بی فخراً أن تکون لی ربّاً أنت کما أحبّ فاجعلنی کما تحبّ»، بحارالانوار، ۷۴/۴۰۲؛ «خدایا افتخار من همین بس که من بنده توأم و در عزت و شرف من همین بس که تو رب منی، تو همان گونه که من می خواهم هستی و مرا آن گونه قرار ده که خود می خواهی.» سراسر این مناجات، دعاست، هر چند در آخر، از خداوند درخواست می کند که مرا آن گونه قرار ده که خود می خواهی. در حقیقت این فراز هم دعاست، گرچه در صورت و شکل سؤال مطرح شده است و سؤال آن، همان بی سؤالی است؛ یعنی من چیزی نمی خواهم، و هرچه تو خود می خواهی، همان را می خواهم. پس گاهی اوقات دعا صرف دعاست و صرف خواندن حق تعالی و مناجات با اوست، اما هرجا که سؤالی مطرح است، یقیناً دعا هم مطرح است. شما اگر حاجتی از حق تعالی بخواهید، لازمه اش خواندن اوست؛ مثلاً اگر می گوییم: «اللهم انی اسئلک»؛ خدایا از تو سؤال می کنم، در اینجا «اسئلک» مطرح است، اما قبل از آن که «اسئلک» مطرح باشد «اللهم»، بار خدایا، ای پروردگار من، مطرح است، و این دعاست و پس از دعا سؤال مطرح شده است. پس سؤال بدون دعا جایگاهی ندارد، اما دعای بدون «سؤال» ممکن است. در جاهایی سؤال و دعا با هم هستند، و آن هم دو گونه است؛ گونه