پاورپوینت کامل نیم نگاهی به حیات پربرکت و آثار ماندگار بزرگ اندیشمند معاصر، امام موسی صدر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم نگاهی به حیات پربرکت و آثار ماندگار بزرگ اندیشمند معاصر، امام موسی صدر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم نگاهی به حیات پربرکت و آثار ماندگار بزرگ اندیشمند معاصر، امام موسی صدر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم نگاهی به حیات پربرکت و آثار ماندگار بزرگ اندیشمند معاصر، امام موسی صدر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

ولادت: «سیدموسی صدر» عالم و اندیشمند بزرگ ایرانی و فرزند چهارم آیت اللّه العظمی صدرالدین صدر قدس سره، ۱۴ خرداد ۱۳۰۷ هجری شمسی در قم به دنیا آمد و پس از اتمام دوره ابتدایی و فراگرفتن مقدمات علوم حوزوی، در سال ۱۳۲۲ شمسی رسماً وارد حوزه علمیه قم شد.

اساتید ایشان در قم:

آیات عظام سلطانی طباطبایی، محقق داماد، حجت کوه کمره ای، امام خمینی، سیداحمد خوانساری، علامه طباطبایی و سیدرضا صدر قدس سرهم بودند. سیدموسی صدر در فراگیری علم بسیار کوشا و پرتلاش بود و ذهن فعال داشت و استعداد ذاتی اش هم برای درک سریع مسائل بیشتر به ایشان کمک می کرد. و این استعداد سبب شده بود تا خیلی زود نزد اساتید و سایر شاگردان، برجسته و شاخص شود. آیت اللّه العظمی سلطانی طباطبایی درباره نحوه تحصیل ایشان چنین می گویند: « آقا موسی خیلی زحمت می کشید. خیلی خوش فهم بود. این ها باعث شده بود تا زود ترقی نماید. اگر الاَّن بود جزو مراجع بزرگ و مسلم تقلید بود.» سیدموسی صدر در سال ۱۳۳۲ در رشته اقتصاد از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او اولین روحانی ایرانی است که به دانشگاه وارد شده است. امام موسی صدر به زبان های عربی، انگلیسی و فرانسه آشنایی کامل داشت. در همین سال بود که پدر بزرگوارشان آیت اللّه العظمی سید صدرالدین صدر قدس سره دارفانی را وداع گفتند.

ورود به حوزه علمیه نجف

سیدموسی صدر پس از آن به نجف می رود تا دوره جدید تحصیلات حوزوی خود را آغاز کند و تا سال ۱۳۳۷ در نجف می ماند و به تکمیل تحصیلات خود می پردازد. در این سال ها نزد آیات عظام سید محسن حکیم، شیخ مرتضی آل یاسین، سید عبدالهادی شیرازی و شیخ حسین حلی به فراگیری فقه و در محضر آیت اللّه العظمی سیدابوالقاسم خویی به فراگیری اصول می پردازد و فلسفه را نیز نزد آیه اللّه شیخ صدرا بادکوبه ای می آموزد. ایشان در اوایل زمستان ۱۳۳۷ از نجف به ایران باز می گردد و سردبیری اولین نشریه حوزه علمیه قم به نام «درسهایی از مکتب اسلام «را به عهده می گیرد. از جمله آثار قلمی ایشان سلسله مقالات مکتب اقتصادی اسلام است که در همان مجله منتشر شد. از دیگر کارهای فرهنگی در این ایام گرفتن امتیاز یک دبیرستان ملی در قم بود. هم چنین با همفکری حضرات آیات بهشتی و مکارم شیرازی طرحی گسترده برای اصلاح نظام آموزشی حوزه های علمیه طراحی و تدوین کردند.

هجرت به لبنان

اواخر سال ۱۳۳۸ شمسی سیدموسی صدر به لبنان هجرت می کند و با آگاهی از پیشینه سیاسی و اجتماعی این کشور وارد شهر صور می شود و فعالیت خود را آغاز می کند. این روحانی مجاهد با توجه به ویژگی های جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و سیاسی لبنان و منطقه، اقداماتی را برای بهبود اوضاع شیعیان آغاز کرد و در این راه پر از رنج و سختی، لحظه ای آرام ننشست تا به اهداف خود رسید. ایشان با تلاش و کوشش شبانه روزی خود موفق شد در لبنان، کشوری که بیش از هفده طایفه و مذهب را در دل خود جای داده است، منظومه منسجم فکری و آرمان های والای خود را اجرا کند. در ابتدای ورودش به لبنان جمله ای بر سر زبان ها افتاده بود: «جاء شرف الدین شاباً «یعنی علامه شرف الدین جوان نزد ما آمده است. چندی نگذشت که مردم لبنان سیدموسی صدر را «امام موسی صدر» خطاب کردند.

اعتقاد به تشکیلات و هماهنگی

امام موسی صدر به داشتن تشکیلات منسجم و کار هماهنگ بسیار اعتقاد دارند و کار خود را با ایجاد چنین ساز و کارهایی آغاز کردند. ایشان در این باره چنین می گویند: در این دنیای سازمانی، اگر ما بخواهیم تک روی کنیم به نظر من نهایت سادگی است. ما اگر امروز عمل دسته جمعی نداشته باشیم کلاهمان پس معرکه است که هست. برای این که همه چیز منظم و تشکیلاتی و سازمانی است. امام موسی صدر با یاری گرفتن از تحقیقات و بررسی های عمیق میدانی به درک کاملی از واقعیت ها و اوضاع و ساختار اجتماعی و اقتصادی آن روز لبنان رسیدند. ایشان در مصاحبه ای گفته اند: «کیلومتر شمار ماشین فولکس واگن کوچک من سالانه حدود صد و پنجاه هزار کیلومتر کار می کند و این به سبب گشت و گذار در کوه ها و راه های لبنان است.» امام صدر با چنین بررسی هایی هر اقدامی را در قالب تشکیلاتی راه اندازی می کرد.

اقدامات امام موسی صدر به اختصار:

۱. تأسیس مؤ سسه صنعتی جبل عامل؛

این مؤ سسه در شهر صور بنا شده، و اولین مؤ سسه ای است که ایشان مخصوص یتیمان و محرومان ایجاد کرد. آنان در این مؤسسه در رشته های مختلف فنی مثل برق، الکترونیک، آهنگری، جوشکاری، نجاری و ماشین های کشاورزی آموزش می دیدند و به صورت شبانه روزی زندگی می کردند. پس از آن که شهید چمران به لبنان رفت، به توصیه امام موسی صدر مدیریت این مؤ سسه را بر عهده گرفت که اداره کردن چنین مؤ سسه ای نیاز به هزینه زیادی داشت. شهید چمران در این باره می گوید: « در این مدرسه محروم، برای آن که امور خودمان را اداره کنیم مجبور بودیم که برای خارج کار کنیم، یعنی مثلاً در و پنجره بسازیم و بفروشیم. بنابر این، شاگردان مجبور بودند تا نیمه شب جوشکاری کنند، حتی در روزهای تعطیل نیز کار کنند. در قسمت ماشین های تراش پیچ های بزرگ می ساختیم و به خارج می فروختیم تا مقداری از خرج ما را تأمین کند. این موجب شده بود که شاگردان این مدرسه صد برابر شاگردان مدارس دیگر آزموده تر و ماهرتر باشند، به طوری که یک شاگرد در اینجا بیش از پنجاه یا شصت پیچ می ساخت و حتی با چشم بسته می توانست پیچ بسازد.»

۲. تأسیس جمعیت خیریه احسان و نیکوکاری؛

این سازمان را در ابتدا مرحوم علامه شرف الدین ایجاد کرد، اما پس از رحلت ایشان عملاً راکد شده بود. امام موسی صدر با بازسازی سازمانی و احیای آن، از همه بنانی ها با هر دین و مذهب و گرایشی دعوت می کرد تا به محرومین کمک کنند. در این سازمان، پنج کمیسیون جداگانه به نام بررسی، برنامه، مالی، تبلیغات و مجالس مذهبی تشکیل شد که هر کمیسیون وظیفه خاصی داشت. اعضای جمعیت ماهانه حق عضویتی به مبلغ یک لیره لبنانی پرداخت می کردند. در حالی که در آن شرایط لبنان، همه احزاب و سازمان ها برای جذب افراد ماهانه مبلغی را نیز به اعضای خود می پرداختند. شعار جمعیت حدیث امام معصوم علیه السلام است که فرمودند: «شیعتنا یموتون ولایسئلون بالکف» یعنی پیروان ما می میرند، اما دست گدایی به سوی دیگران دراز نمی کنند. این جمعیت در نخستین سال فعالیت توانست متکدیان را که چهره نامناسبی به شهر صور داده بودند، ساماندهی کند.

۳. رسیدگی به وضعیت زنان؛

وضع زنان در لبنان بسیار آشفته و نابسامان بود. برخی از آنان به علت فقر شدید ناچار به تن دادن به کارهای بسیار پست می شدند. امام صدر در این باره می گویند: « در لبنان مسئله حجاب و بی حجابی زن مطرح نیست، داستان برهنگی زن یا به تعبیر عرب ها «خلاعت» مورد مطالعه قرار می گیرد. علت این افراط، گذشته از نزدیکی لبنان به اروپا، روش مقامات مسئول و متنفذان و سرمایه داران بزرگ است. این دسته با زن تجارت می کنند…!!» لذا ایشان کوشیدند برای از بین بردن زمینه های فساد، سطح فکری و تربیتی خانم ها را از لحاظ دینی و اخلاقی ارتقا دهند و با مشارکت دادن آنان در کارها و کشاندن آن ها به صحنه های اجتماعی از طریق تأسیس مراکزی مخصوص ایشان مثل تأسیس خانه دختران و آموزشگاه پرستاری، به ارتقای شخصیت بانوان کمک کردند.

۴. تأسیس خانه دختران؛

در این مکان، دختران بی سرپرست هنرهای دستی را فرا می گرفتند، به گونه ای که بسیاری از این بانوان پس از اتمام دوره، امور زندگی خود و نزدیکان شان را به بهترین شکل اداره می کردند.

۵. تأسیس آموزشگاه پرستاری؛

دخترانی که دیپلم داشتند در این مرکز آموزش پرستاری می دیدند و پس از اتمام دوره، جذب مراکز پزشکی و درمانی می شدند.

۶. تأسیس درمانگاه و مراکز پزشکی؛

این مرکز به نام «مدینت الطب» شهرت یافت، و تا به حال اقدامات وسیع و مهمی را در خصوص امور بهداشتی و درمانی به انجام رسانده است و در بسیاری از روستاهای جنوب لبنان که سال ها مردمش از همه چیز محروم بودند، درمانگاه و مراکز بهداشتی دایر کرده است. پس از راه اندازی این مرکز درمانی، آموزشگاه پرستاری نیز زیر نظر این مرکز اداره می شد.

۷. تأسیس کارگاه قالی بافی؛

امام موسی صدر برای تأسیس این مرکز به ایران سفر کردند و در شهر کاشان با قالی باف های ماهر و سابقه دار به تبادل نظر نشست ند و یکی از اساتید این صنعت را با خود به لبنان بردند و او را چندین سال برای آموزش زنان در لبنان اقامت دادند. بیش از ۳۰۰ دختر از منطقه جبل عامل در این مرکز آموزشی، مشغول یادگیری قالی بافی بودند. بعد از اتمام دوره، وسایل قالی بافی در اختیار آن ها گذاشته می شد و آنان در منزل خود به کار ادامه می دادند و در برابر، از مؤسسه دستمزد دریافت می کردند. مؤسسه نیز این قالی ها را در فروشگاه های مخصوص می فروخت و با سود آن، کارهای دیگری را در راه بهبودی اوضاع محرومان و بی سرپرستان انجام می داد.

۸. تأسیس مرکز بررسی های اسلامی؛

یکی دیگر از حرکت های مهم و ماندگار امام موسی صدر، راه اندازی مرکزی فعال به نام «معهد الدراسات الاسلامیه» یا مرکز بررسی های اسلامی است. این مرکز در تربیت طلاب علوم دینی، اهتمام فراوانی دارد و علاوه بر لبنان، عده زیادی از کشورهای آفریقایی، افغانستان، اندونزی و چین، تایلند، ژاپن و… در آنجا درس طلبگی می خوانند.

شهید سیدعباس موسوی، دبیر کل سابق حزب اللّه لبنان، نمونه ای از پرورش یافتگان این حوزه علمیه است. وی به تشویق امام موسی صدر وارد این مرکز شد و پس از اتمام دوره کامل آن، به نجف اشرف هجرت کرد. تأسیس دارالایتام، سازمان زنان، کلاس های مبارزه با بی سوادی، کودکستان، خانه معلولین و درماندگان، مدرسه نمونه دختران، باشگاه ورزشی جوانان و مرکز علمی تحقیقی لبنان نیز از دیگر اقدامات امام موسی صدر است.

۹. تشکیل مجلس اعلای شیعیان؛

در آن زمان همه طوایف موجود در لبنان برای خود مرکزیت و دستگاه رهبری داشتند و بدین وسیله از حقوق خویش دفاع می کردند. مثلاً اهل تسنن دارای مجلسی به نام «دارالفتوی» بودند و طایفه دروزی ها و نیز مسیحیان برای خود مرکز قانونی داشتند. در این میان تنها شیعیان فاقد تشکیلات و مرکزیت برای پاسداری از حقوق قانونی خود بودند و این باعث شده بود حتی از حقوق بسیار ناچیزی که بر اساس قانون طایفگی به آنان تعلق می گرفت، محروم بمانند. امام موسی صدر برای گرفتن حقوق قانونی شیعیان رهسپار بیروت شدند و تمام نیروی خود را به کار گرفتند تا مجلسی قانونی برای شیعیان آن کشور تشکیل دهند. اما در این راه با کارشکنی ها و مخالفت های فراوانی رو به رو شدند؛ به هر رو تلاش های پیگیر ایشان به ثمر نشست و نمایندگان شیعیان در مجلس شورای لبنان، به پیشنهاد امام صدر طرحی قانونی را به مجلس تقدیم کردند که این طرح به تصویب مجلس و امضای رئیس جمهوری لبنان رسید. پس از گذراندن مراحل قانونی، مجلس اعلای شیعیان لبنان با انتخاب هیئتی شرعی متشکل از نه نفر از علمای بزرگ شیعه و هیئتی اجرایی متشکل از ۱۲ نفر، به طور رسمی و قانونی شروع به فعالیت کرد و امام موسی صدر به عنوان نخستین رئیس مجلس اعلای شیعیان انتخاب شد. ایشان در سخنانی در جمع اعضای مجلس اعلای شیعیان گفتند: « این برهه زمانی که امروزه در آن به سر می بریم، در سازماندهی و به تعبیری دقیق تر، تلاش برای سازماندهی شیعیان لبنان خلاصه می شود.» هم چنین درباره مجلس نیز گفتند: «من مایلم گوشزد کنم که این مجلس مطلقاً در میان مسلمانان شکاف ایجاد نخواهد کرد، بلکه وحدت کامل از طریق گفت وگو و تفاهم و یکدلی، ساده تر صورت می گیرد و گفت وگو جز در میان نمایندگان واقعی امکان پذیر نیست و مجلس هم راه درست نمایندگی است. به امید آن که این حقیقت بدون هیچ شک و تردیدی فهمیده شود. با قلبی گشاده و آغوشی باز برای همکاری این مطلب را اعلام می کنیم و آینده، خود بهترین گواه ما خواهد بود.» اهداف مجلس اعلای شیعیان در سخنان امام موسی صدر:

۱. اقدام به یک موضع گیری کامل اسلامی چه از نظر فکری و علمی و چه از نظر مبارزه و جهاد؛

۲. تنظیم شئون طایفه ای شیعیان و بهسازی هرچه بیشتر اجتماعی و اقتصادی آنان؛

۳. اقدام اساسی برای جلوگیری از تفرقه میان مسلمانان و سعی فراوان به منظور وصول به وحدت کامل؛

۴. همکاری با همه طوایف مذهبی لبنان و کوشش برای حفظ وحدت در کشور؛

۵. توجه و مراقبت نسبت به مسئولیت های ملی و وطنی و حفاظت از استقلال و آزادی لبنان و پاسداری از سرزمین و مرزها و حدود کشور؛

۶. مبارزه ای پیگیر با جهل، فقر و تخلفات و ستم اجتماعی و فساد اخلاقی؛

۷. یاری و مساعدت و پشتیبانی از مقاومت فلسطین و همکاری با دولت های مترقی و برادران عرب به منظور آزاد سازی سرزمین های غصب شده به دست رژیم اشغال گر قدس؛

۱۰. تأسیس سازمان حرکت المحرومین؛

امام صدر خود برای نمایاندن خطوط کلی این حرکت چنین می گویند: « حرکت المحرومین، از ایمان به خدا و انسان و آزادی و کرامت انسانی سرچشمه گرفته است و هرگونه ستم اجتماعی و نظام سیاسی طوایفی را برطرف نموده و با استبداد و فئودالیسم و سلطه و تفرقه به مبارزه برخاسته است. حرکت المحرومین حرکتی است مردمی که برای سیادت و عظمت وطن و سلامت کشور تلاش و با استعمار و تجاوزات و مطامعی که متوجه لبنان است، مبارزه می کند.»

۱۱. تأسیس سازمان نظامی امل؛

در آن زمان، گروه های چپی و راستی ارتشی برای خود داشتند، اما برای حفظ مرزهای جنوبی لبنان در برابر تهاجم و حملات پی در پی اسرائیل کاری نمی کردند! امام موسی صدر در یک سخنرانی در این باره می گویند: «دفاع از وطن تنها از وظایف و مسئولیت های دولت نیست، بلکه همه افراد وظیفه دارند از کشور، سرزمین و خانه خویش دفاع کنند و اگر حکومت، مسئولیت دفاع از مملکت را انجام نداد، ضرورت دفاع از گردن ملت ساقط نخواهد شد.» از همین رو، آموزش نظامی به جوانان آغاز شد. نخستین گروه، هفتاد نفر از دانش آموختگان مؤسسه صنعتی جبل عامل بودند. این آموزش ها به مدت هفت ماه مخفیانه ادامه داشت، تا این که در یکی از روزها در هنگام آموزش، ناگهان مینی در دست یکی از مربیان منفجر شد و در این حادثه دل خراش ۲۷ نفر از اعضای سازمان شهید شدند. در پی این انفجار، امام موسی صدر در یک کنفرانس مطبوعاتی تولد سازمان نظامی امل را اعلام کردند.

۱۲. ایجاد روح گفت وگو، تفاهم و همزیستی در میان مردم لبنان؛

امام موسی صدر برای این منظور با رهبران مسیحیت لبنان دیدار و گفت وگو کردند و اعتماد آنان به ایشان به حدی رسید که خطبه عید روزه آنان را در کلیسای کبوشیین بیروت، امام موسی صدر خواندند. هم چنین حمایت امام موسی صدر از بستنی فروش مسیحی باعث شد که مسیحیان لبنان، ایشان را مسیح لبنان بخوانند. مسئله از این قرار بود که بستنی فروش مسیحی به نام آنتیبا در شهر صور در کنار بستنی فروش مسلمانی دکان داشت. بستنی فروش مسلمان به مردم می گفت این شخص مسیحی و نجس است، از او بستنی نخرید! آنتیبا نزد امام موسی صدر رفت و آنچه را اتفاق افتاده بود، بیان کرد. پس از آن بود که امام صدر به همراه چند تن دیگر به مغازه آنتیبا رفتند، نشستند و کمی بستنی خوردند. این کار امام چون بمب لبنان را تکان داد. حرکت هایی از این قبیل سبب شد توجه همه رهبران مسیحی به سوی ایشان جلب شود و پس از آن بود که در اواخر تابستان ۱۳۴۱ شمسی مطران گریگوار حداد به شهر صور آمد و از امام صدر برای عضویت در هیئت امنای «جنبش حرکت اجتماعی» دعوت کرد و از اواخر سال ۱۳۴۱ حضور گسترده امام موسی صدر در کلیساها، دیرها و مجامع دینی و فرهنگی مسیحیان آغاز می شود. نقش امام موسی صدر در حل اختلافات قومی و قبیله ای میان مسیحیان با یکدیگر و ایجاد صلح و آشتی نیز بسیار حایز اهمیت است. سخنرانی های تاریخی امام صدر در دیرالمخلص واقع در جنوب لبنان، و کلیسای مارمارون در شمال لبنان طی سال هالی ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲، تأثیرات معنوی عمیقی بر مسیحیان آن کشور بر جای نهادند. امام صدر در تابستان سال ۱۳۴۲ طی سفری دو ماهه به کشورهای شمال آفریقا، طرحی نو برای ایجاد هم فکری در میان مراکز اسلامی مصر، الجزایر و مغرب با حوزه های علمیه شیعه لبنان در انداختند و در بهار سال ۱۳۴۴، اولین دوره سلسله گفت وگوهای اسلام و مسیحیت را با حضور بزرگان این دو دین الهی، در مؤ سسه فرهنگی «الندوت اللبنانیه» به راه انداختند. ایشان پس از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال ۱۳۴۶ به دیدار پاپ رفتند، و نشستی که در ابتدا نیم ساعت پیش بینی شده بود، به تقاضای پاپ بیش از دو ساعت به درازا کشید. امام موسی صدر از سال ۱۳۴۷ به عضویت مرکز اسلام شناسی استراسبورگ در آمدند، و از رهگذر هم فکری و ارائه سمینارهای متعددی در آن، انتشار آثار ذی قیمتی چون «مغز متفکر جهان شیعه» را زمینه سازی کردند. امام موسی صدر در بهار سال ۱۳۴۸ و بلافاصله پس از افتتاح مجلس اعلای اسلامی شیعیان، از شیخ حسن خالد مفتی اهل سنت لبنان دعوت کردند، تا با هم فکری یکدیگر، تدبیری بیندیشند؛ لذا طرح مدونی را به اجلاس سال ۱۳۴۹ «مجمع البحوث الاسلامیه» در قاهره ارائه نمودند؛ لذا و متعاقب آن به عضویت دائم این مجمع در آمدند. امام موسی صدر در زمستان سال ۱۳۵۵ و در جمع سردبیران جراید بیروت، با پیش بینی صریح حذف فاصله ها و روند جهانی شدن در اواخر قرن بیستم، قرن بیستم و یکم را قرن همزیستی پیروان ادیان، مذاهب، فرهنگ ها و تمدن های گوناگون می نامند، و بر رسالت تاریخی لبنان برای ارائه الگویی موفق در این زمینه پای می فشارند. امام موسی صدر در اواسط سال ۱۳۵۷ موفق گردیدند رهبران مسلمان و مسیحی لبنان را برای برپایی یک جبهه فراگیر ملی متقاعد نمایند، و در این مسیر تا آنجا پیش رفتند که حتی موعد تأسیس و اولین گردهم آیی آنان را برای پس از بازگشت خود از سفر لیبی مشخص کردند.

۱۳. حمایت از فلسطین و دفاع از آن در برابر اسرائیل؛

امام موسی صدر از سال ۱۳۴۳ و یک سال پیش از تأسیس جنبش فلسطینی فتح، در پی اندیشه تبدیل جامعه مصرفی لبنان به جامعه ای مقاوم در برابر تجاوزات آینده رژیم صهیونیستی برآمدند. ایشان در بهار سال ۱۳۴۴ گروهی از جوانان مؤ من شیعه را به مصر اعزام نمودند، تا در دوره ای شش ماهه فنون نظامی را فراگیرند. با بازگشت این جوانان که اولین کادرهای مقاومت لبنان بودند، عملیات ایذایی مشترک رزمندگان فلسطینی – لبنانی در شمال فلسطین اشغالی آغاز گردید. این نوع عملیات مشترک تا اوایل سال ۱۹۷۲ ادامه یافت. در پی بمباران شدید جنوب لبنان توسط رژیم صهیونیستی در سال ۱۳۴۹ و عدم واکنش مناسب دولت وقت، اعتصابی بی سابقه به دعوت امام موسی صدر، لبنان را فراگرفت، به گونه ای که دولت وقت را بر آن داشت برای بازسازی مناطق جنگی و برپایی پناه گاههای مناسب در آن، مجالس جنوب را تأسیس نماید. امام موسی صدر در سال ۱۳۴۹ رهبران مذهبی مسلمانان و مسیحیان جنوب لبنان را در چارچوب «کمیته دفاع از جنوب» گردهم آوردند، تا برای مقاومت در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی چاره اندیشی کنند. از اوایل سال ۱۳۴۱ عملیات ایذایی جوانان شیعه در داخل فلسطین اشغالی شکلی مستقل به خود گرفت، هر چند تا سال ها پس از آن نیز به صلاح دید امام صدر، افتخار آن به نام «نیروهای مخصوص جنبش فلسطینی فتح» ثبت می گشت. امام موسی صدر اولین شخصیتی هستند که در زمستان سال ۱۳۵۶، طرح سازش کارانه توطین پناهندگان فلسطینی در جنوب لبنان را افشا، و با مواضع شجاعانه خود از تحقق آن جلوگیری نمودند. اسرائیلی ها و حامیان آنها قصد داشتند فلسطینیان آواره از وطن را در جنوب لبنان ساکن سازند و به اصطلاح وطنی جدید برای آنها ایجاد کنند. آنان با این اقدام قصد داشتند تا هم فلسطینی ها را از سرزمین های خودشان بیرون بیاندازند و هم هژمونی و ساختار لبنان را برهم بزنند که، درایت و تدبیر امام صدر مانع این اقدام شد. در حمله گسترده سال ۱۳۵۷ اسرائیل به جنوب لبنان و به رغم عقب نشینی احزاب چپ و گروه های فلسطینی، جوانان مقاومت لبنان و دانش آموزان مؤ سسه صنعتی جبل عامل در منطقه اشغالی باقی ماندند، و به رغم امکانات اندک تا آخر ایستادگی کردند.

۱۴. اعتصاب غذا؛

تابستان سال ۱۹۷۵ میلادی، لبنان صحنه جنگ های داخلی شده بود. آنان به جای تلاش برای پایان دادن به این جنگ ها، به دنبال منافع حزبی، طایفه ای و گروهی خود بودند امام موسی صدر برای این که جنگ را متوقف کند، به مسجد الصفا در بیروت رفتند و اعتصاب غذا یا به قول لبنانی ها «اعتصام» کردند. اعلام اعتصاب غذای امام موسی در بحبوبه کشت و کشتار، برای ختم خونریزی، لبنان را به لرزه درآورد. امام صدر خود در این باره می گویند: « علی رغم تمام تلاش های من، هنوز بمباران متوقف و آرامش برقرار نشده و شرایط روز به روز بدتر می شود. بنابر این ساعت ۲ بعدازظهر تصمیم گرفتم که اعتصاب غذا کنم و روزه بگیرم. توشه من کتاب خدا و چند جرعه آب است. اینجا می مانم تا شهادت