پاورپوینت کامل همایش ملی بزرگداشت حضرت آیهالله حاج شیخ محمدتقی آملی(ره) ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همایش ملی بزرگداشت حضرت آیهالله حاج شیخ محمدتقی آملی(ره) ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همایش ملی بزرگداشت حضرت آیهالله حاج شیخ محمدتقی آملی(ره) ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل همایش ملی بزرگداشت حضرت آیهالله حاج شیخ محمدتقی آملی(ره) ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

همایش ملی بزرگداشت عالم ربانی و فقیه صمدانی، حضرت آیهالله حاج شیخ محمدتقی آملی رحمهالله‌علیه به همت بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسرا و پیام حضرت آیهالله جوادی آملی، ششم مهر در دانشگاه شمال آمل برگزار شد. متن پیام علامه جوادی آملی بدین شرح است:

اعوذ بالله من‌الشیطان‌الرجیم

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب‌العالمین و صلی‌الله علی جمیع‌الأنبیاء والمرسلین والأئمه‌الهداه‌المهدیین سیما خاتم‌الأنبیاء و خاتم‌الأوصیاء علیهما‌آلاف‌التحیهوالثناء بهم نتولی و من أعدائهم نتبرء الی‌الله!

مقدم شما حضار ارجمند، نخبگان، فرهیختگان، دانشمندان و مسئولان محترم را ارج می‌نهیم، از برگزارکنندگان این همایش وزین حق‌شناسی می‌کنیم. از خدای سبحان مسئلت می‌کنیم به همه شرکت‌کنندگان و به عزیزان برگزارکننده این همایش وزین، سعادت و سیادت دنیا و آخرت مرحمت کند!

محور اصلی این بحث، سیر و سلوک متخلقانه و عارفانه فقیه نامور امامیه، آیه‌الله‌العظمی مرحوم آقا شیخ محمدتقی آملی است. آن‌چه به‌عنوان این همایش اخلاقی مطرح است، سه جهاد بزرگ این فقیه و حکیم متأله بزرگوار در عرصه جهاد اصغر، جهاد اوسط و جهاد اکبر است. در اوایل عمر در خدمت مرحوم والد بزرگوار و عظیم‌الشأن خود آیه‌الله‌العظمی مرحوم شیخ محمد آملی در جریان مشروطه حضور داشتند. آن رنج توان‌فرسای تبعید والد بزرگوار را تحمل کردند، آن سانحه سنگین را پشت‌سر گذاشتند و از نزدیک در آن صحنه حضور داشتند و به نوبه خود فاتح آن صحنه بودند. چه این‌که در جریان انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام رضوان‌الله‌تعالی‌علیه هم با مراجع و علمای بزرگوار دیگر هم‌آوایی و هماهنگی داشتند،‌ در تأیید نهضت امام کوشیدند و در حمایت از امام بی‌دریغ وارد صحنه شدند. مدتی که پدر بزرگوارشان در تبعید بودند، آن رنج‌ها را تحمل می‌کردند، عائله سنگین را اداره می‌کردند و مانند آن. در این اثنا جهاد فکری و علمی را هم داشتند، بخشی از عمر را در محضر پدر بزرگوارشان، به فراگیری فقه و اصول پرداختند. وقتی هم پدر بزرگوارشان به نور مازندران تبعید شد، خدمت فقها و حکمای بزرگوار تهران آن‌روز، بسیاری از علوم عقلی و نقلی یعنی فقه و اصول و فلسفه و کلام را فرا گرفتند و تدریس می‌کردند. گرچه مسئله اخلاق و تهذیب نفس به‌عنوان جهاد اکبر مطرح است، اما این اکبربودن جهاد اخلاقی، نسبی است نه نفسی. در جهاد اخلاقی بین نفس و عقل فاصله است؛ عقل چیزی می‌طلبد، نفس ان‌النفس لأماره بالسوء و نفس مسوله چیز دیگری می‌طلبد. در جهاد اوسط، انسان می‌کوشد مهذب باشد، واجب‌ها را انجام بدهد، مستحب‌ها را تا حدود ممکن رعایت کند، از حرام بپرهیزد، از مکروهات تا حدود امکان صرف‌نظر کند، که این تقوا، فضیلت اخلاقی یک انسان سالک را فراهم می‌کند و درگیری بین عقل و نفس است، که این را اصطلاحاً جهاد اوسط می‌گویند. جهاد اکبر بین عقل و قلب است؛ عقل می‌خواهد بفهمد، قلب می‌خواهد ببیند، عقل می‌خواهد با برهان روزگار را به‌سر آورد و به همین بسنده کند، اما قلب می‌گوید فهمیدن با مفاهیم هنر نیست، مأنوس بودن مهم نیست، بلکه دیدن، هنر است و به تعبیر مولوی:

خود هنر دان دیدن آتش عیان

نی گپ دل علی‌النار‌الدخان

آن‌که آتش را نمی‌بیند و از دود پی به آتش می‌برد، گپ می‌زند، حکیم گپ می‌زند و عارف می‌بیند. این جهاد اکبر است که بین عقل و قلب است. اخلاق و عرفان از دو قسم اخلاق نظری و اخلاق عملی و عرفان نظری و عرفان عملی تشکیل می‌شوند. اخلاق عرفان نظری داریم و عرفان عملی؛ اخلاق نظری در کتاب‌های اخلاق هست و عرفان نظری هم در کتاب‌های عرفان نظری هست.

مرحوم آیه‌الله‌العظمی شیخ محمدتقی آملی قدس‌الله‌نفسه‌الزکیه، اخلاق نظری و عرفان نظری را نزد اساتید خواندند. اما اخلاق عملی و عرفان عملی؛ اخلاق عملی متخلق شدن به احکام الهی است. مستحضرید که تفاوت جوهری و اصیلی بین اخلاق و عرفان هست، اخلاق عهده‌دار تأمین ره‌توشه و زاد است، عرفان عهده‌دار تأمین مقصد و مقصود، در اخلاق تلاش و کوشش بر این است که انسان باتقوا باشد و این فضایل اخلاقی را رعایت کند، که این‌ها ره‌توشه است؛ «تزودوا فإن خیرالزادالتقوی». زاد و راحله برای آن است که این مسافر را به مقصد برساند، اما وقتی به مقصد رسید، بخواهد مقصود را ببیند و با او گفت‌و‌گو کند،‌ وارد حوزه جهاد اکبر است که آ‌ن را عرفان عهده‌دار است نه اخلاق. اخلاق برای تحصیل زاد است که زاد و توشه و راحله برای رسیدن به مقصد است، اما بعد از رسیدن به مقصد، مقصود را چگونه ملاقات کند، از او چه بخواهد، با او چگونه رفتار کند، این به عهده عرفان است.

مرحوم آقای آملی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در تمام مدت عمرش از طهارت روح برخوردار بود. حوادث سختی هم در روزگار او رخ داد و ایشان با مدیریت صحیح این‌ها را پشت سر گذاشت و اساتید خوبی هم «و علمه شدیدالقوی» نصیبشان شد که در همه این رشته‌ها توانستند ایشان را رهبری کنند. مثل پدر بزرگوارش که جزو مبارزان و هم‌رزمان شهید آیه‌الله شیخ فضل‌الله نوری رضوان‌الله‌تعالی‌علیه بود و هم هم‌سنگر بسیار دیگری از مبارزان صدر مشروطیت. گذشته از طهارت روح و داشتن اساتیدی که به‌عنوان «علمه شدید‌القوی» او را خوب رهبری کردند، ایشان احساس نیاز کردند و می‌فرمودند: «من بعد از این‌که از تهران به نجف رفتم، همواره به این فکر بودم صاحب‌دلی را پیدا کنم که حرف‌های دلم را با ایشان در میان بگذارم و اسرار قلبی را از ایشان دریافت بکنم. مدتی در حرم مطهر علوی صلوات‌الله‌و‌سلامه‌علیه با بعضی‌ها مأنوس بودم تا سرانجام به بزرگی رسیدم -که ظاهراً مرحوم آقای آقا سیدعلی قاضی است- آن بزرگ و آن بزرگوار هرچه من می‌خواستم داشت و از محضر آ‌ن بزرگوار بهره‌های فراوان بردم». نشانه‌ای از بهره‌وری این بزرگوار این است که گاهی در رؤیا و گاهی در رؤیت مطالبی را مشاهده می‌کردند که این در بخش عرفان عملی قرار میگیرد. یک بار فرمودند: «من در عالم رؤیا دیدم دشمن من به من حمله کرده است، من برای این‌که از دست او نجات پیدا کنم و از شرّ او رها شوم، دست او را محکم گاز گرفتم که او دستی به من نزند و آزارم ندهد، دفعتاً از شدت درد بیدار شدم، دیدم دستم در دهان خودم است! در آن عالم به من فهماندند که دشمن انسان همان نفس اوست؛ فهمیدم اگر من نفس مسوله و اماره را رام کنم، از شرّ دشمن نجات پیدا می‌کنم». مشابه این صحنه رؤیای دیگری برایشان رخ داد و آن این‌که فرمودند: «من دیدم دشمنی به من حمله کرده است من برای نجات از این دشمن، دست آوردم به چشم او حمله بردم که به چشم او آسیب برسانم، دفعتاً دیدم از شدت درد دارم بیدار می‌شوم، وقتی بیدار شدم دیدم دستم در چشم خودم است، فهمیدم که به من گفتند، دشمن انسان خود انسان است «أعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک»؛ هیچ‌کس دشمن انسان نیست مگر نفس او»؛ البته دشمن‌های بیرونی دشمن بالعرض‌اند، چنان‌چه دوستان بیرونی هم دوستان بالعرض‌اند، آن‌چه مستقیماً با خود انسان در ارتباط است، خود انسان است و بس! این‌ها را در عالم رؤیا دیده بودند. اما در رؤیت و بیداری هم فرمودند: «روز عاشورایی بود -البته ممکن است این صحنه مکرر اتفاق افتاده باشد، چون همین صحنه را من از دیگران شنیدم که به سبک دیگر تعریف کردند- عزاداری خالصانه‌ای در قم انجام شد و من هم که به زیارت کریمه اهل‌بیت سلام‌الله‌علیها آمده بودم، در مراسم سوگ و ماتم شرکت کردم، بعد رفتم به زیارت بزرگانی که در قبرستان شیخان مدفون‌اند، آن‌جا که رفتم دیدم، این اموات هر کدام روی قبرشان حاضرند» مشابه همان صحنه‌ای که برای امیرمؤمنان سلام‌الله‌علیه اتفاق افتاد به برکت آن‌حضرت، مرتبه ضعیفش برای شاگردان آن‌حضرت هم اتفاق می‌افتد. این رؤیت ملکوتی، نشانه شهود عرفانی آن بزرگوار است و آن رؤیت رؤیایی نشانه حسن خلق ایشان است که ایشان توانستند بین اخلاق و عرفان یعنی جهاد اوسط و جهاد اکبر جمع کنند. در جریان اخلاق، نمونه‌ای از رفتار متخلقانه ایشان این بود که وقتی پسر بزرگ مرحوم آیه‌الله آقا سیدصدرالدین جزایری، یعنی مرحوم حجهالاسلام آقای سیدحسن صدر جزایری مرحوم شد، مرحوم آقای آملی خواستند به قصد تسلیت و عرض ارادت به منزل مرحوم آقا سیدصدرالدین جزایری بروند. به اتفاق یکی از آقایان که از خانواده شهدای فعلی و از دوستان ماست، برای عرض تسلیت عازم منزل ایشان می‌شوند، بعد از برگشتن فرمودند: «من خودم پسری دارم، -مرحوم آقای آیه‌الله حاج‌آقا ضیاء آملی بودند که از شاگردان مرحوم آقا ضیاء بود و محضر مرحوم آقای نائینی را هم درک کرد و از علما و فقهای بزرگوار بود- و می‌توانستم با پسرم برای تسلیت به منزل آقای صدر بروم، لکن عمداً این کار را