پاورپوینت کامل ضریح جدید امام حسین(ع) چگونه ساخته شد؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضریح جدید امام حسین(ع) چگونه ساخته شد؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضریح جدید امام حسین(ع) چگونه ساخته شد؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضریح جدید امام حسین(ع) چگونه ساخته شد؟ ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

حجه‌الاسلام والمسلمین تکیه‌ای، سخنگوی هیئت‌امنای ساخت ضریح مبارک حرم مطهر حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه، جزئیات ساخت این ضریح را تشریح کرده که تقدیم خوانندگان ارجمند افق‌حوزه می‌شود.

* حدود ۵ سال قبل، در دیدار با مراجع، از ساخت ضریح جدید حضرت اباعبدالله علیه‌السلام سخن می‌گفتید، نقطه آغازین این جریان مقدس چه بود؟

این اتفاق مبارک، ریشه جالبی دارد. سال ۱۳۸۲یا ۸۳ بود که آقای دانش از دل‌باختگان اهل‌بیت علیهم‌السلام به افراد فعال در چراغانی نیمه شعبان، گفت: شما که خیابان‌های قم را این‌طور نورباران می‌کنید، ‌ای کاش می‌رفتید کنار قبر مطهر عسکریین و در زادگاه حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف چراغانی می‌کردید. همین باعث شد که عده‌ای از اهالی خیابان چهارمردان قم، به سرپرستی آقای دانش به سامرا بروند، ولی به دلیل مسایل امنیتی و کم‌لطفی مجاورین حرم مطهر سامرا، به آن‌ها اجازه فعالیت داده نشد که در نهایت وسایل‌شان را به کاظمین بردند و در چراغانی سال‌روز میلاد مسعود حضرت مهدی سلام‌الله‌علیه استفاده کردند. از همان‌جا رشته ارتباط آقای دانش با عتبات عالیات برقرار شد و مسئولین عتبه کاظمین علیهما‌السلام از ایشان حسن استفاده را کردند و این برادر به عنوان یک رابط ارزشمند جا افتاد. بعد آقای دانش به‌تدریج به نیازهای اعتاب مقدسه اشراف پیدا کرد و در این رفت و آمدها، به هر کاری که نیاز بود دست می‌زد، برای یک‌جا سنگ تهیه می‌کرد، برای یک‌جا دنبال لوستر بود، یک‌جا دنبال جذب طلا بود، جای دیگری معماری و همین‌طور خودش به‌صورت خودجوش کار می‌کرد تا این‌که متوجه شد ضریح مطهر امام حسین سلام‌الله‌علیه نیاز به تعویض دارد. جلسه چهار نفره‌ای با حضور بنده، حاج آقای پارچه‌باف، حاج آقای خلج و خود آقای دانش تشکیل دادیم و دور هم نشستیم و از همین‌جا استارت این جریان در سال ۸۴ زده شد.

* با توجه به موضوع چراغانی نیمه شعبان، می‌شود گفت جرقه اولیه ساخت ضریح را خود حضرت صاحب‌الزمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف زدند.

احسنت، برداشت خوب و لطیفی کردید. می‌شود گفت، صاحب‌الزمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف یعنی بزرگواری که با اشراف قطعی روی عالم،‌ مدیریت عالی جهان را به عهده دارند، ‌این مسئله را هدایت فرمودند. همان‌جا فی المجلس زنگ زدیم به حاج آقای نظری منفرد، زیرا می‌خواستیم ایشان اشراف داشته باشد تا از نظر دینی و مکتبی با اطمینان بیشتری پیش برویم. ایشان آن زمان برای تبلیغ به کویت رفته بود. وقتی موضوع را به ایشان اطلاع دادیم، گفت با وجود اشتغالات و گرفتاری‌هایم، راجع به حضرت اباعبدالله‌الحسین خاضعم و هرچه باشد در خدمتم. ایشان که موافقت کرد همان‌جا نفرات دیگری پیشنهاد شد و در نهایت ۱۲ نفر هیئت‌امنای ساخت ضریح را تشکیل دادند. بعد از تشکیل هیئت‌امنا، در سال ۸۵ اولین سفر را به کربلای معلا رفتیم و رایزنی کردیم و یک‌سال این رایزنی‌ها به طول انجامید.

* قبل از پرداختن به فعالیت‌هایی که طی این چند سال داشتید، بفرمایید که ضریح فعلی مربوط به چه سالی است؟

ضریح فعلی، ساخته و پرداخته بهره‌های هندی که شیعیان واقفی هستند می‌باشد و مربوط به حدود ۸۰ سال قبل است. اتفاقاً شیعیان بهره نیز به دلیل این‌که ضریح فعلی را ساخته بودند، اشتیاق زیادی برای ساخت ضریح جدید داشتند، اما ما نیز تلاش زیادی کردیم و نهایتاً با انگشت اشاره حضرت آیهالله‌العظمی سیستانی حفظه‌الله و همت دفتر مبارک ایشان در قم، این کار به قم واگذار شد و پشتیبانی بسیار خوبی هم صورت گرفت. البته به‌خاطر همین رقیب‌داشتن‌ها این کار یک‌سال طول کشید، چندین نوبت ما رفتیم و مسئولان عتبه حسینی نیز به قم آمدند و اعتماد مراجع و بزرگان را که دیدند، نهایتاً در سال ۱۳۸۶ رسماً از طرف آقای شیخ عبدالمهدی کربلایی تولیت عتبه مقدسه حسینی، این پروژه به امنای قم واگذار شد.

* اصلاً چرا باید ضریح عوض می‌شد؟

ضریح به دلیل قدمت و به لحاظ هنری کاملاً کهنه شده بود. چوب‌ها پوسیده شده بود و مقداری هم حشرات آسیب رسانده‌اند و مهم‌تر این‌که در جریان انتفاضه عراق که مردم به حرم پناه آوردند، ضریح مورد اصابت گلوله صدامیان واقع شده بود و ضریح فعلی تعمیر شده است.

* ضریح جدید نیز مثل ضریح فعلی شش‌گوشه است. آیا خبر دارید که قبلاً ضریح به چه شکلی بوده است؟

ضریح قبلی، فولادی بوده و توسط قاجاریه نصب شده و شش‌گوشه بوده. از حدود سال ۳۷۰ هجری قمری این‌جا قبه و گنبد و بارگاه، ولو مختصر، داشته و به تدریح توسعه یافته است. جالب است بدانید که حضرت آیهالله‌العظمی بهجت قدس‌سره‌الشریف در ملاقاتی که اعضای هیئت‌امنا با ایشان داشتند، فرمودند: «حتماً شش‌گوشه را حفظ کنید». چون برخی از متخصصین طرحی داشتند که ۴ گوش بشود، اما بزرگ‌تر شود، این مرجع عالی‌قدر فرمودند: «شیخ مفید فرموده که حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام پیوسته به امام حسین علیه‌السلام است و پایین پاست و این ذوقی که ضریح مطهر شش گوشه کرده، ذوق مقدسی است، این را حفظ کنید.»

* بعد از واگذاری طرح به امنای قم، چگونه کارها را ادامه دادید؟

طرح خیلی مهم بود و لذا فراخوان دادیم و با متخصصین، هنرمندان و دانشگاهیان که خودشان صاحب‌نظر بودند ارتباط برقرار کردیم، طرح‌های متعددی را جمع کردیم. طرح آقای فرشچیان زمانی دریافت شد که طرح اول تصویب شده بود، ولی طرح ایشان که آمد، با اشاره مقام معظم رهبری، این طرح مورد توجه قرار گرفت و در نهایت طرح جناب استاد فرشچیان به تصویب رسید و اجرایی شد و در چهاردهم خرداد ۸۷ در کارگاه مدرسه علمیه معصومیه قم آغاز به ‌کار کرد.

* چه شد که مدرسه علمیه معصومیه را به عنوان محل کارگاه انتخاب کردید؟

مدتی فقط دنبال این بودیم که چه جایی را برای ساخت ضریح در نظر بگیریم، جاهای مختلف را دیدیم حتی به فکر یک کارخانه تعطیل‌شده! بودیم، بعد دیدیم جای مناسبی نیست؛ حتی به فکر احداث سوله! افتادیم تا این‌که در یک جلسه رمضانیه سر سفره افطار با آیه‌الله حسینی بوشهری -مدیر وقت حوزه علمیه قم- و جناب حجه‌الاسلام والمسلمین شهرستانی نماینده آیهالله‌العظمی سیستانی، تبادل‌نظر در خصوص محل کارگاه صورت گرفت که پیشنهاد مدرسه علمیه معصومیه مطرح شد.

حاج آقای حسینی بوشهری گفت: اگر منع مدرسه‌ای و درسی نباشد، دریغ ندارم. همان‌جا فی‌المجلس زنگ زد و فردای آن‌روز الحمدلله خبر مثبتش را داد. یعنی می‌خواهم بگویم که میزبانی با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها است، زیرا مدرسه موقوفه آستانه و به‌نام حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها است. وقتی قرار بود کارگاه در سالن نمازخانه مدرسه معصومیه احداث شود، برخی از آقایان فضلا و طلاب تردید داشتند که مانع درس و بحثشان شود. من از طرف هیئت‌امنا بین نماز ظهر و عصر چند جمله صحبت کردم که یکی از طلاب بلند شد و گفت: آقای تکیه‌ای! ما نه وهابی هستیم نه طرفدار وهابیت! شما طوری حرف می‌زنید که انگار ما مانع هستیم! گفتم تمام شد، همه حرف را این برادر عزیز زد؛ و در نتیجه این مکان انتخاب شد. خیلی عجیب بود. در پایان کار و بازدید عمومی هم که رفت و آمدها و تدابیر امنیتی زیاد شد و ما تقریباً یک چهارم مدرسه را اشغال کردیم، نماز ظهر و عصر با حضور طلاب و مدیریت مدرسه و امامت آیه‌الله حسینی بوشهری برگزار شد، در همین فضا آقای بوشهری مثال زیبایی زد و گفت: کسانی‌که اربعین رفته‌اند، از نجف تا کربلا را دیده‌اند؛ استقبال‌کنندگان از زائران امام حسین علیه‌السلام، تا آن‌جا پیش می‌روند که پاشویی و پانسمان می‌کنند و به زائر رسیدگی می‌کنند. این گفته ایشان انقلاب ایجاد کرد، بعد از سخنان ایشان، مدیر مدرسه گفت: نه فقط استقبال و پاشویی، بلکه ما صورت می‌گذاریم که مردم بیایند. این‌ طلبه‌ها بچه‌های حضرت معصومه‌اند، این‌ها سرکلاس حضرت معصومه هستند. هر کسی در این‌جا بهره‌های خاص خودش را داشت.

* اتفاقی افتاد که عنایت اهل‌بیت علیهم‌السلام را در کار ببینید؟

ما گره کور در حین کار زیاد داشتیم، اما همه گره‌ها با توسل باز می‌شد. خوشبختانه یا متأسفانه آمار گره‌های کور را نگرفتیم، اما کم نداشتیم، گاهی درون کارگاه و در مسایل فنی، گاهی در خصوص لوازم و اقلام؛ مثلاً ما باید برای چوب باید تا جنگل‌های برمه (میانمار) می‌رفتیم. برای این‌که چوب ساج فقط آن‌جاست و می‌گویند می‌تواند تا هزار سال هم دوام داشته باشد. این چوب تاکنون سیصد سالش به ثبت رسیده است، چراکه در شاهچراغ نرده سیصدساله چوب ساج سالم است، با این‌که نرده ظریف است و در معرض آفتاب و باران می‌باشد. حضرت آیه‌الله جوادی آملی که تشریف آورده بودند، گفتند: صندوقچه قبر امامزاده ابراهیم در منطقه خودشان هفتصد سالش است و این خاصیت چوب است، آهن هرگز این‌گونه نیست. برای نقره هم باید نقره ناب را پیگیری می‌کردیم. برای هماهنگ کردن این موارد و اجرایی کردن نظر جناب آقای فرشچیان، هموار کردن راه با عتبه مقدسه و خواسته‌های آن‌ها و بالاخره بسیاری از امور مشکل، اوضاع را به‌گونه‌ای کرده بود که هیئت‌امنای محترم راه چاره را در این دیدیم که یک دعای توسل یا حدیث کساء بخوانیم و با توسل خودمان را آرامش بدهیم و همین‌طور هم شد. گره باز می‌شد. همین‌که آرام می‌گرفتیم با فاصله کوتاهی کار حل می‌شد. این‌ها به نظرم کرامت بود. اساساً اصل این‌که این گل سرسبد به قم واگذار شده و تا پایان کار موفق شده، کرامت بوده، در حالی‌که هیچ پول عمده‌ای وجود نداشته است. مراجع تقلید فرمودند بگذارید دست همه متبرک شود و برای دریافت پول پیش کسی نروید، ا