پاورپوینت کامل خشم رحمانی و شیطانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خشم رحمانی و شیطانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خشم رحمانی و شیطانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خشم رحمانی و شیطانی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

وجود خشم در انسان ضروری است. البته آدمی بدون اینکه خشم داشته باشد نمی‌تواند زندگی کند، ولی به شرطی که آن را در راه صحیح به کار بیندازد. وجود خشم در انسان لازم است تا در راه انسانیت آن را به کار ببرد، آدمی بدون شهوت و غضب نمی‌تواند زندگی کند، باید شهوت در او باشد تا به دنبال خوراک و ازدواج برود. اگر خشم نداشته باشد، با وجود موانع چگونه به حیات خویش ادامه می‌دهد؟

اما اگر این خشم را در راه حیوانی و هوا و هوس به کار برد آن‌گاه موجب سقوطش از عالم انسانیت می‌گردد. حال ببینیم خشم انسانی و حیوانی کدام است؟

خشم حیوانی آن‌جاست که عقل و شرع آن را مجاز نمی‌داند و از لحاظ کیفیت و چگونگی انتقام نیز هر جا بر خلاف میزان عقل و شرع باشد، آن نیز خشم حیوانی و ناپسند است. باید خشم را در راه صحیح به کار برد و هرجا که مانع پیشرفت و کمال بود، خشم کند و هر کسی‌که خواست به تو ستم کند، باید خشم کنی یعنی جلو ستم او را بگیری، نه جایی که اصلاً خشمش بی‌مورد باشد. ناچار با ذکر مثال، مطلب را روشن می‌کنیم.

اگر از طرف شخصی بدون قصد و عمد، صدمه‌ای به شما رسید و شما به زحمت افتادید، اگر بر او خشم کنید و به او دشنام دهید و گلاویز شوید، بخواهید انتقام بگیرید، این خشم حیوانی و بی‌مورد است، او که عمداً این کار را نکرده و در این کار قصدی نداشته است، عمد و سهو را حیوان درک نمی‌کند، همین‌قدر که بر خلاف میلش واقع گردد در صدد انتقام برمی‌آید، اما انسان که درک می‌کند آیا طرف، قصد صدمه زدن به من را داشته یا نه؟

رفتار حضرت سجاد علیه‌السلام در برابر غلامی که فرزند آن بزرگوار را کشت

در جلد ۱۱ بحارالانوار مروی است که حضرت سجاد علیه‌السلام در منزل میهمان داشتند و خادم حضرت، سیخ داغ کباب را آورد و ناگهان اتفاقی رخ داد و سیخ داغ کباب بر سر بچه کوچک حضرت افتاد و خلاصه باعث مرگ او شد، فوراً غلام هوشیار، آیه شریفه را خواند «والکاظمین‌الغیظ»؛ کسانی‌که خشم خود را فرو می‌برند. امام علیه‌السلام فرمود: خشم خود را فرو بردم. غلام بقیه آیه را خواند: «والعافین عن‌الناس» و کسانی‌که از مردمان درمی‌گذرند.

فرمود: از تو درگذشتم و عفو کردم. سپس دنباله آیه را خواند: «… والله یحبّ‌المحسنین»، آل‌عمران/۱۳۴؛ و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد. فرمود: تو را آزاد کردم.

بر خلاف میل نفس عمل کن، اینجا جای عفو است نه خشم؛ چون عمداً نکرده و قصد سوئی نداشته است.

گاهی بچه در خانه ظرفی را ندانسته می‌شکند، پدر یا مادر از دست او خشمگین می‌شوند و گاهی مفصّل بچه را می‌زنند! این کار غلط است. کار بچه، بازی است او که نمی‌خواست ظرف را بشکند.

اینها نمونه هایی برای مطلب بود. هر کجا که طرف غرضی نداشت، خشم کردن در برابرش بی‌مورد است. بسیاری از موارد خشم کردن مردم، بی‌مورد است. برخی از مردم هستند که با شنیدن شایعه‌ای درباره کسی خشم می‌کنند و حالت بغض و کینه‌ای نسبت به طرف پیدا می‌کنند، در حالی‌که بسیاری از این شایعه‌ها بدون اساس است.

خلاف توقع موجب خشم بی‌جا می‌شود

منشأ بسیاری دیگر از خشم‌های ناپسند، خلاف توقع‌هایی است که با آن مواجه می‌شویم. برای مثال عرض می‌کنم: فلان شخص توقع دارد که از رفیقش وامی بگیرد، وقتی از او مطالبه می‌کند، پاسخ رد می‌شنود، عصبانی شده و خشمگین می‌گردد، بغض او را در دل می‌گیرد؛ اینجاست که انسان خطرناک می‌شود.

در روایتی که از حضرت صادق علیه‌السلام نقل شده، حضرت به شیعیانش سفارش می‌فرماید که تا می‌توانند از کسی حاجتی نطلبند، علتش هم معلوم است. وقتی از طرف چیزی خواست و به او نداد، ناراحت می‌شود و حالت انفعال نفسی آن خشم، و بعد خدای نکرده بغض و کینه است. در حالی که وظیفه این است که اگر طرف به شما چیزی نداد، حمل بر صحت کنید، ممکن است نداشته باشد، شاید خودش نیاز داشته، اصلاً مگر من طلبکارش بودم؛ حق واجب بر او داشته‌ام؟ خلاصه توقع خودش را کم نماید. شاید به من اطمینان نداشته که مالش را به من بسپارد.

ورع، ایمان را قوی و طمع را ضعیف می‌کند

از امام صادق علیه‌السلام می‌پرسند: چه‌چیز ایمان را قوی و چه‌چیز ایمان را ضعیف می‌کند؟ حضرت می‌فرماید: ورع، ایمان را قوی و طمع، ایمان را ضعیف می‌سازد. ماالذی یثبت‌الایمان فی‌العبد؟ قال‌الورع والذی یخرجه منه؟ قال‌الطمع. کافی ۳/۷۷۹.

آدمی پیش خودش انتظار دارد که فلان شخص باید کار مرا اصلاح کند، باید به من قرض دهد، رفع نیاز مرا بنماید و نظایرش.

از همان اول انسان موحد باید مشکل‌گشا و کارساز را خدا بداند و بس. و اسباب را تا مقداری که خداوند اراده‌اش تعلق بگیرد مؤثر بداند. اگر خدا نخواهد، از هیچ سببی کاری برنمی‌آید. موحد کسی است که تمام خیرات را از خدا بداند؛ «بیده‌الخیر»، مخلوق را مجاری خیر خدا بداند، اگر کسی نزد مخلوقی برود و همه نظرش به او باشد که کارش را اصلاح کند، خود این حال، شرک است. من اگر مسلمان و موحدم باید حالم این طور باشد: خدایا! من به امید تو نزد این شخص می‌روم، اگر برای من مقدر فرموده باشی، به دست او این کار حل شود.

توقع را کم کنید تا خشمناک نشوید

ن