پاورپوینت کامل فقیه مجاهد آیت الله العظمی محمدباقر شفتی قدس سره ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فقیه مجاهد آیت الله العظمی محمدباقر شفتی قدس سره ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فقیه مجاهد آیت الله العظمی محمدباقر شفتی قدس سره ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فقیه مجاهد آیت الله العظمی محمدباقر شفتی قدس سره ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

مروری بر زندگانی و شخصیت والای علمی آیت ‌‌الله‌العظمی محمدباقر شفتی قدس‌سره

یکی از ستارگان درخشان آسمان علم و فضیلت و زهد و تقوا در قرن ۱۳هجری که نسب شریفش با ۲۱ واسطه به حضرت امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌رسد و نخستین کسی‌که در بین علمای شیعه ملقب به حجت الاسلام شد، آیت الله‌العظمی سیدمحمدباقر شفتی قدس‌سره معروف به حجت الاسلام شفتی است. به مناسبت دوم ربیع، سال‌روز ارتحال ملکوتی آن فقیه مجاهد، سرویس علمی فرهنگی افق‌حوزه، شمه‌ای از حیات پربرکت و ویژگی‌های والای اخلاقی ایشان را تقدیم خوانندگان ارجمند می‌کند.

ولادت

آیت الله‌العظمی سیدمحمدباقر شفتی، معروف به حجت الاسلام، فرزند سیدمحمدنقی- پیشوای دینی روستای چرزه طارم علیا- در سال ۱۱۷۵ه.ق در یک خانواده روحانی به دنیا آمد.

ایشان تا سال ۱۱۹۲ه.ق در خدمت پدر در شفت مقدمات علوم را فرا گرفت و در سن هفده سالگی به عراق مهاجرت نموده وتا سال ۱۲۰۴ه.ق در کربلا و نجف اشرف و کاظمین از محضر اساتید نام‌داری چون مؤسس بهبهانی، سیدعلی طباطبایی، سیدمهدی طباطبایی بروجردی، شیخ جعفر کاشف‌الغطا، علامه بحرالعلوم، سیدمحسن اعرجی و… حاضر شد و به کسب علم و تهذیب روح پرداخت و کتاب نفیس «الحلیت اللامعه» را نیز در نجف اشرف به رشته نگارش درآورد.

در سال ۱۲۰۵ ه.ق به ایران مراجعت کرد و مدت شش‌ماه در قم در محضر میرزای قمی(شفتی) و حاج میرزا ابوالقاسم‌بن ملامحمد گیلانی، ملامهدی نراقی و… تلمذ و سپس به کاشان مهاجرت نمود و مجدداً به قم برگشت. در سال ۱۲۱۶ ه.ق به دستور مرحوم میرزای قمی به اصفهان رفت و تا پایان عمر شریف خود در آن جا به درس و بحث و تألیف و تصنیف آثار علمی و ترویج دین و امر به معروف و نهی ازمنکر پرداخت و در این مدت غیر از سفر مکه معظمه، به جایی مسافرت نکرد.

مهاجر اصفهان

سیدمحمدباقر، در حالی‌که جز یک جلد کتاب و سفره‌ای نان چیزی همراه نداشت، در مدرسه چهار باغ اصفهان مسکن گزید و بر کرسی تدریس تکیه زد، ولی پس از مدت کوتاهی دریافت که محفل درسش سرپرست مدرسه را که از مدرسین آن‌جا بود آزرده خاطر کرده است، بی‌درنگ به مدرسه دیگر کوچید و بساط تدریس و تحقیق را در آن مدرسه گستراند.

مرحوم تنکابنی در کتاب قصص‌العلما (ص۱۴۰) در بیان وضعیت مالی سید عنوان می‌کند: «زمانی‌که در اصفهان وارد شد جز یک مندیل که سفره نان‌خوری باشد و کتاب و مدارک چیزی دیگر نداشت.»

و در جای دیگری به نقل از پدر خود می‌نویسد: «حجت الاسلام، شبی از من وعده خواست، به منزل او رفتم، بعد از این‌که مدتی از شب رفته بود، سفره نان خود را حاضر ساخت و در آن، با پاره‌ای نان خشک که مال چند روز قبل بود، آن شب را تعشی کردیم.»

ترحم به حیوان گرسنه

مرحوم حجت الاسلام شفتی خاطره‌ای از دوران سخت زندگی خویش نقل می‌کند:

«در دوران فقر و ناداری روزی قلیل وجهی رسید، به بازار رفته و خواستم غذایی جهت خود و خانواده‌ام تهیه کنم، از قصاب مقداری جگر خریدم و به سمت منزل روانه شدم. در بین راه خرابه‌ای به‌نظرم آمد، در آن‌جا نگاه کرده سگی ماده و چندین توله سگ دیدم که دور مادر جمع شده بودند، ماده سگ ضعیف بود و در پستانهایش شیر نبود و بچه‌های او به علت نداشتن شیر مرتب زوزه می‌کشیدند، من بر حالت آن سگ و بچه‌هایش رقت آوردم و آن‌ها را بر خود و عیالم مقدم دانستم، جگر را نزد آن‌ها انداختم.

آن حیوانات بی‌چاره و گرسنه یک‌باره برآن حمله آورده و آن را خوردند، من ایستاده و تماشا می‌کردم. پس از آن‌که از خوردن فارغ شدند، ماده سگ سربر آسمان بلند کرد، گویا دعا می‌کرد.

پس‌از آن‌روز، درهای روزی بر من گشاده شد و دولت و مکنت و ثروت روی به من آورد و هر روز در تزاید بود.

شاگردان

در سایه کوشش‌های این عالم ربانی، فقیهان فراوانی در آسمان دانش و ایمان به نورافشانی پرداختند، عالمانی چون:

شیخ محمدمهدی‌بن حاج محمدابراهیم کلباسی، میرزا ابوالقاسم‌بن حاج سیدمهدی کاشانی (متوفی۱۲۸۱ق)، حاج محمدجعفر آباده‌ای، محمدشفیع جاپلقی (متوفی۱۲۸۰ق)، صفرعلی لاهیجی، ملاصالح برغانی قزوینی، ملاجعفر نظرآبادی، محمد تنکابنی، سیدمحمدباقر خوانساری، سیدعلی طباطبایی زواره‌ای(علویجه‌ای) و… .

تحقیق و تألیف

آیت الله‌العظمی سیدمحمد باقر شفتی قدس‌سره، در کنار تدریس، به تألیف کتاب و رساله‌های متعددی همت گماشت و با این کار، تجربیات علمی خود را به نسل‌های بعدی هدیه کرد. هرچند نگارش فهرست شصت عنوانی آثار علمی و نوشتاری ایشان از حوصله این نوشتار بیرون است، ولی اشاره‌ای گذرا به نام تعدادی از آن‌ها سودمند می‌نماید:

تحفت الابرار المستنبط (الملتقط) من آثار الائمت الاطهار، الزهرت ‌البارقت فی احوال‌المجاز و الحقیقه، شرح تهذیب الاصول علامه حلی، مطالع‌الانوار فی شرح شرایع‌الاسلام، رساله‌ای در مشتق، رساله‌ای در احکام شک و سهو در نماز، رساله‌ای در عدم جواز بقا بر تقلید مجتهد میت، حواشی بر فروع کافی، جوابات المسائل، القضاء و الشهادات، تحفت الابرار (فارسی)، رسالت فی اقامت الحدود فی عصرالغیبت و… اشاره کرد.

ملقب به حجت الاسلام

همگام با تحولات اقتصادی، زندگی سیاسی – اجتماعی سید نیز دستخوش دگرگونی‌های بسیار شد. پرهیزگاری، پافشاری در اجرای احکام الهی و همراهی پیوسته بزرگانی چون حاج محمدابراهیم کلباسی و ملاعلی نوری، اعتبار اجتماعی این ستاره نامور را فزونی بخشید و او را به حجت الاسلام شهره ساخت. حاجی کلباسی با آنکه خود مجتهدی بلندآوازه بود، همواره سید را گرامی می‌داشت، هرگز پیش‌تر از ایشان راه نمی‌رفت و پیوسته مردم را به پیروی از فقیه شفتی فرا می‌خواند. روزی بر فراز منبر ‌گفت: اگر رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم زندگی خاکی داشتند و می‌خواستند کسی را به فرمانداری و داوری شرعی سپاهان – منطقه‌ای در اصفهان – گسیل دارند، بی‌تردید آن فرد سیدحجت الاسلام بود. این گفتار از مجتهد پارسایی که همگان ایشان را تندیس تقوا می‌شمردند، سید را بیش از پیش شهره ساخته، بر موقعیت اجتماعی و توان سیاسی، اقتصادی‌اش افزود. اینک او می‌توانست با خاطری آسوده، وظیفه دینی خود را به انجام رساند و آیین اسلام را در همه منطقه حاکم سازد.

در چنین شرایطی فتحعلی‌شاه به اصفهان گام نهاد و سید که دیدار با وی را نمی‌پسندید، سرانجام با کوشش آشنایان به امید کاستن از ستم‌های دربار به دیدارش رفت. او در این ملاقات دردهای مردم را به گوش شاه رسانید و او را به برداشتن مشکلات جامعه فرا خواند. شاه در پایان گفت: از من برای خود چیزی بخواه!

سید پاسخ داد: نیازی ندارم.

ولی فتحعلی‌شاه بر خواسته‌اش پای فشرده و گفتارش را چندبار تکرار کرد. سرانجام سید فرمود: اینک که در این‌باره پافشاری می‌کنید، تقاضا دارم فرمان دهید نقاره‌خانه را موقوف سازند. شاه، خاموش مانده، در شگفتی فرو رفت و پس از خروج سید، به امین‌الدوله گفت: عجب سیدی است، از من می‌خواهد نقاره‌خانه را که نشانه سلطنت است، موقوف سازم!

حجت الاسلام شفتی از نگاه دیگران

علامه محقق متتبع مرحوم سیدمحسن امین عاملی در اعیان‌الشیعه درباره آیت الله‌العظمی شفتی، می‌نویسد: «فقیه و امام و رئیس… او جامع بین مقامات دنیوی و اخروی بود و از مصادیق قول امام علیه‌السلام بود که فرمود: خداوند متعال برای بعضی از افراد، دنیا و آخرت را با هم روزی می‌کند. از علم و فضل و تقواو سخاوت و اهتمام در امور مسلمین و مقام ارجمند و کوشش در نشر احکام و شرایع و تعظیم شعار اسلام و اقامه حدود و هیبت و عظمت در دل‌های حکام و پادشاهان، چیزهایی که در هیچ یک از علما بدین‌گونه جمع نشده است.»

مرحوم مدرس تبریزی هم در ریحانت الادب درباره ایشان می‌نویسد: «فقیه، اصولی، ادیب، نحوی، رجالی، ریاضی و در فقه و اصول و رجال و درایت و هیئت و علوم ادبیه و فنون عربیه از مشاهیر زمان و در مراحل اخلاقیه وحید روزگار و در عبادات و مناجات و سخاوت عطایا و اقامه حدود و اوراد و نوافل او، نوادر بسیاری منقول و فوایدی که از وی به سادات و فقرا و طلاب علوم دینیه عاید می‌گردید، خارج از حد احصاء می‌باشد.»

در مسند قضاوت

سید در روزگار مرجعیت خویش به پرونده‌های بسیاری رسیدگی کرد و در اجرای حدود الهی کوشید. او قاتلان را قصاص می‌کرد، مجرمان را فرمان قتل می‌داد، حد می‌زد، تعزیر می‌کرد و دست دزدان را می‌برید. روزی فتحعلی‌شاه در سفر به سپاهان نزد سید شتافته، گفت: شما خود حکم می‌دهید و خود اجرا می‌کنید، پس من در ممل