پاورپوینت کامل نقش امام حسن عسکری(ع) در تثبیت جایگاه امامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش امام حسن عسکری(ع) در تثبیت جایگاه امامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش امام حسن عسکری(ع) در تثبیت جایگاه امامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش امام حسن عسکری(ع) در تثبیت جایگاه امامت ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

در زمان امام صادقعلیه السلام، حضرت عده‌ای از شاگردان خویش را برای دفاع از مسئله امامت تربیت کرده بودند امام هادیعلیه السلام، با مطرح‌کردن زیارت جامعه کبیره باب جدیدی در شناخت امام و مسئله امامت بر روی طالبان حقیقت گشودند، در زمان امام عسکری(علیه السلام) هم با این‌که حضرت در مضیقه و دشواری خاصی بودند، اما از جایگاه امامت غافل نبودند، چراکه مسایل دیگر دین بر این اساس دور می‌زند. سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه به‌مناسبت میلاد امام حسن عسکری(علیه السلام) در گفت‌وگو با حجه‌الاسلام والمسلمین محمدباقر تحریری، بخشی از سخنان و معارف بلندی که از زبان گویای آن امام همام صادر شده را واکاوی کرده است، که در ذیل تقدیم می‌شود.

* شاخص‌های تاریخی اجتماعی عصر

امام حسن عسکری(علیه السلام)

امام حسن عسکری(علیه السلام) دومین امامی بودند که در سنین جوانی به شهادت رسیدند. بعد از شهادت امام رضاعلیه السلام، بنی‌عباس ائمه(علیهم السلام) را در فشار بیشتری قرار دادند، به‌طوری که امام هادی و امام عسکری علیهما‌السلام عمدتاً در سامراء و در زمان سه خلیفه عباسی به سر می‌بردند و حکام وقت بنی‌عباس، تسلط خاصی بر شیعیان و خصوصاً امام عسکری(علیه السلام) داشتند و به‌عنوان نظارت، حضرت را در یک زندان آزاد قرار داده بودند. به ‌هر حال امام حسن عسکری(علیه السلام) در فشارهای خاصی به سر می‌بردند و حیطه‌کاری امام رضا(علیه السلام) در نشر معارف در مدینه و مرو را، نداشتند، اما در عین‌حال آن‌حضرت با همه این خفقان‌ها با بکارگیری راه‌های گوناگون به وظایف سنگین امامت و هدایت شیعه می‌پرداختند و فعالیت‌های خاص اجتماعی، سیاسی و علمی داشتند؛ مخصوصاً امام(علیه السلام) فعالیت ویژه‌ای برای آماده‌کردن شیعه برای عصر غیبت، در نقاط مختلف بلاد اسلامی نمایندگانی داشتند که از طریق پیک‌نامه و امثال آن معارف دینی را منتشر می‌کردند و به هدایت جامعه شیعی عصر خویش می‌پرداختند و مسئله وکالت در زمان امام یازدهم کمی عمیق‌تر از عصر امام هادی(علیه السلام) شد. حضرت شاگردان فراوانی را تربیت کردند و رابطه استاد و شاگردی بین امام و دانش‌آموختگان یک رابطه عادی نبود. اما با توجه به خفقان عصر امام و نگهبانی شدید حکومت از امام، مطالب خیلی گسترده‌ای از ایشان نقل نشده است.

*رواج تفکر عقلانی در زمان امام حسن عسکریعلیه السلام

از زمان مأمون به‌بعد، تفکر عقلی و ارتباط با خارج جهان اسلام زیاد شد، لذا در زمان مامون، کتاب‌های فلسفی زیادی ترجمه می‌شد؛ در این دوره مباحث عقلی و کلامی در بلاد اسلامی بسیار گسترده شده بود و شخص مامون جلسات علمی فراوانی تشکیل می‌داد و با اهداف سیاسی خاصی از امام رضا(علیه السلام) برای شرکت در این جلسات دعوت می‌کرد و این فضا ادامه یافت تا این‌که در زمان امام جواد(علیه السلام) بیشتر جنبه فقهی مطرح بود. هرچه به دوران امام هادی و عسکری علیهما‌السلام نزدیک‌تر می‌شویم، از طرف حکومت عباسی اختناق و خفقان شدید بر شیعیان مخصوصاً امام دهم و یازدهم علیهما‌السلام اعمال می‌گردید و در این برهه از زمان ارتباط امام با مردم از طریق روات محقق می‌شد، اما در زمان امام حسن عسکری این فشارها به اوج رسید و ارتباط با امام بسیار مشکل بود و امام(علیه السلام) نوعاً مطالب خویش را با نامه مطرح می‌کردند. عمده مسایلی که از آن حضرت نقل شده، مباحث اخلاقی است، اما حضرت با توجه به انحرافات فکری و دینی که در عصر ایشان رخ می‌داد با آن انحرافات نیز مبارزه می‌کردند و به روشنگری می‌پرداختند؛ مثلاً درباره کندی، فیلسوف عرب، آمده است که؛ اسحاق کندی از دانشمندان عراق بود و مردم او را به‌عنوان فیلسوف و دانشمند برجسته می‏شناختند. او کافر بود و اسلام را قبول نداشت‏؛ حتی تصمیم گرفت به زعم خود، کتابی درباره تناقض‏گویی قرآن بنویسد! چراکه می‏پنداشت بعضی از آیات قرآن با بعضی دیگر در ظاهر سازگار نیست! او نگارش چنین کتابی را شروع کرد، و همه ذکر و فکر خود را بر آن معطوف داشت. روزی یکی از شاگردان او به حضور امام حسن عسکری(علیه السلام) آمد و جریان را به اطلاع آن‌حضرت رسانید. امام به او فرمودند: آیا در میان شما یک مرد هوشمند و رشید نیست تا با استدلال و منطق محکم، استاد شما، کندی را از نوشتن چنان کتابی باز دارد و او را پشیمان کند؟! وی گفت: ما از شاگردان او هستیم و از نظر علمی نمی‏توانیم او را قانع کرده و از عقیده‏اش منصرف کنیم. امام حسن عسکری(علیه السلام) فرمودند: آیا آن‌چه را به تو القا کنم، به‏ او ابلاغ می‏کنی؟

وی گفت: آری. امام حسن عسکری(علیه السلام) به او فرمودند: «من سخنی را به تو یاد می‏دهم، تو نزد او برو و چند روز او را در این کاری که شروع کرده کمک کن، وقتی که با او همدم شدی، به او بگو سؤالی به نظرم رسیده می‏خواهم از تو بپرسم. او می‏گوید بپرس. به او بگو، اگر نازل‌کننده قرآن (خدا) نزد تو آید، آیا ممکن است که بگوید، مراد من از معانی این آیات، غیر از آن معانی است که تو برای آن آیات فهمیده‏ای؟ استاد کندی می‏گوید، آری ممکن است. در این هنگام به او بگو: تو چه می‏دانی، شاید مراد خدا از آیات قرآن، غیر از آن معانی باشد که تو فهمیده‏ای». شاگرد نزد استاد رفت، و همان‌کار کرد که امام فرموده بودند و استاد هم همان جوابی را داده بود که حضرت پیش‌بینی کرده بودند. استاد سپس به شاگردش گفته بود: راست بگو بدانم، این سخن را چه‌کسی به تو یاد داده است؟ شاگرد گفت: به دلم افتاد که از تو بپرسم! استاد گفت: این سؤال، سؤال بسیار مهم و سخن بسیار عمیق و بلندپایه‏ای است، و بعید است از تو چنین سخنی سر زند.

شاگرد گفت: این سخن را از امام حسن عسکری(علیه السلام) شنیده‏ام. استاد گفت: اکنون حقیقت را گفتی؛ چنین مسایلی جز از خاندان رسالت شنیده نمی‏شود. آن‌گاه استاد، تقاضای آتش کرد، و تمام آنچه را درباره تناقض آیات قرآن نوشته بود، به آتش کشید و سوزانید و نابود کرد؛ و حضرت از این طریق موجب پشیمانی کندی شدند.

نگاهی بر زندگی چهارده‌معصوم(علیهم السلام) /۴۹۲. مناقب آل‌أبی‌طالب/۴/۴۲۴

* اهتمام حضرت امام حسن عسکریعلیه السلام به تعقل و تبعیت از احکام مسلم عقلی

حضرت در نامه‌ای اختلاف شیعه را مد نظر قرار داده و محور پذیرش حق را در این نامه بیان می‌کنند و این مسئله بسیار مهم است که محور معارف دین، بهادادن به عقل است؛ اگر مسئله عقل و تبعیت از احکام مسلم عقلی در انسان شکل بگیرد، مسئله هدایت قطعاً تحقق می‌یابد؛ اما اگر مسئله عقل در کار نباشد، دیگر مسایل هم شکل نمی‌گیرد. قرآن کریم نیز به عقل و تعقل بسیار عنایت دارد و در تعالیم اهل‌بیت نیز در مناسبت‌های مختلف به مسئله عقل تکیه کرده‌اند.

* امامت از زبان امام حسن عسکری(علیه السلام)

امام(علیه السلام) در نامه‌ای که به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری، درباره اختلاف در زمانشان نسبت به مسئله امامت مطالبی بیان می‌کنند و می‌فرمایند: و أی آیهٍ أعظم‏ من حجه‌الله علی خلقه و أمینه فی بلاده و شهیده علی عباده من بعد من سلف من آبائه‌الأولین‌النبیین و آبائه‌الآخرین‌الوصیین علیهم أجمعین‌السلام ورحمهالله وبرکاته؛ هیچ آیه‌ای