پاورپوینت کامل گفتاری از آیهالله العظمی سبحانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتاری از آیهالله العظمی سبحانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتاری از آیهالله العظمی سبحانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتاری از آیهالله العظمی سبحانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

مکان‌ها چگونه مقدس می‌شوند؟

مکان‌ها در نگاه دینی ارزش و جایگاه‌های متفاوتی دارند و شرافت خود را از ساکنین خود و یا حوادثی که در آن‌جا اتفاق افتاده، کسب می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیه‌الله سبحانی در جمع اساتید تفسیر قرآن کریم در بیت صاحب المیزان که هم‌اکنون به‌عنوان دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) فعالیت می‌کند، با عنایت به موضوع «شرف‌المکان بالمکین» عنوان کردند: مکان‌ها در نگاه دینی ارزش و جایگاه‌های متفاوتی دارند و شرافت خود را از ساکنین خود و یا حوادثی که در آن‌جا اتفاق افتاده، کسب می‌کنند، چنان‌چه خداوند نیز در آیه ۳۶ سوره نور می‌فرماید: «فی بیوتٍ أذن الله أن‌ترفع و یذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالغدو والآصال»؛ خداوند در این آیه مبارکه نسبت به بیوت احترام خاصی قائل شده و تصریح می‌کند، خانه‌ای که در آن سحرگاهان و شبانگاهان و هنگام روز، خدا را دعا و تسبیح می‌کنند، از احترام خاصی برخودار است.

معظم‌له در تبیین معنای «رفع» در آیه مذکور، و نیز دارالقرآن‌شدن خانه مفسر کبیر قرآن، علامه طباطبایی(ره) ، گفتند: رفع دو معنا دارد، گاهی معنوی است و گاهی مادی.رفع معنوی به این است که آن را تکریم کنیم و اجازه ندهیم آلوده شود.اما رفع خارجی و مادی این است که این نوع مکان‌ها را مرکز علم و دانش قرار دهیم.ما این تکریم را به وسیله آیه اثبات می‌کنیم، آثاری که از انبیا و اولیا بر جای مانده‌اند، مانند خانه‌ آن‌ها و…محترم است.هر خانه‌ای که رسول‌خدا(صل الله علیه و آله) امام یا فرد مؤمنی در آن‌جا نماز خوانده احترامش لازم است و بی‌احترامی به آن حرام.

ایشان در ادامه، ضرورت حفظ احترام مکان‌های محترم و نادیده‌گرفتن ‌این موضوع از سوی وهابیت، خاطرنشان کردند: وهابیت قرآن را نفهمیده است.الان اگر به مکه مشرف شوید، در مقابل صفا و مروه، مکتبه مکهالمکرمه را مشاهده می‌کنید، آن‌جا مولدالنبی(صل الله علیه و آله) و محل تولد آن‌حضرت بوده، بعدها که مولد‌النبی را خراب کردند، کسانی‌که عرق دینی داشتند به گونه‌ای از پادشاه وقت اجازه گرفتند که آن‌جا را به کتابخانه تبدیل کنند، چون به‌طور کلی ویران شده بود و آلوده می‌شد.اکنون نیز برخی با همان تفکر افراطی دور از معارف قرآن، همه اطراف آن مکان را خراب کرده‌اند و منتظرند روزی اصل آن را هم ویران کنند، تا این خانه‌ای که «اذن‌الله ان‌ترفع» است و پیامبر(صل الله علیه و آله) آن‌جا متولد شده و تسبیح گفته و نماز شب خوانده را خراب کنند!به جای این‌که آن‌جا را «رفع» کنند و ارزش و قداست معنوی به آن دهند، با بولدوزر و کلنگ تخریب می‌کنند و از بین می‌برند، بعد هم ادعا می‌کنند که ما الهی و قرآنی هستیم!در حالی‌که قرآن می‌فرماید: اذن‌الله ان‌ترفع، «اذن خدا»، ‌امر است، این بیت نباید خراب و آلوده شود.اما گوش شنوایی نیست!این مرجع تقلید با استناد به آیه «اذن‌الله ان ترفع و نذکر فیهااسمه» بر احیای حرم اهل‌بیت(علیهم السلام) تأکید کردند و گفتند: حرم عسکریین علیهماالسلام را باید دوباره ساخت و می‌سازند، زیرا این یک پیام قرآنی است؛ چون آن‌جا معبد امام هادی، امام عسکری‌ و امام زمان(علیهم السلام) بوده است؛ خانه این‌ها خانه عبادت است.بنابراین آیه مذکور بهترین دلیل برای حفظ آثاری است که در آن‌جا خدا را تسبیح گفته‌اند؛ البته در روایت است که از پیامبر(صل الله علیه و آله) سؤال کردند، این بیوت چیست؟ حضرت فرمودند: بیوت‌الانبیا؛ بعد ابوبکر سؤال کرد که آیا بیت فاطمه‌(علیها سلام) هم از همان است؟ حضرت اشاره کردند: نعم من افاضلها.کشف‌الغمه۱/۳۱۹

ایشان با اشاره به دارالقرآن‌شدن خانه علامه طباطبایی(ره) ، این کارها را رفع خارجی و مادی این بیت علم دانستند و با تأکید بر حفظ حرمت بیوت علمای دین، یادآور شدند: از جمله بیوت علمای دین، بحمدالله خانه‌ علامه طباطبایی(ره) مصداق مبارک آیه«فی بیوت اذن الله ان‌ترفع و یذکر فیها اسمه» است.

حضرت علامه و فرزندان و دوستانشان در این‌جا مناجات‌هایی داشته‌اند، تمام ماه رمضان شب‌ها در این‌جا بیدار بودند.ما همسایه ایشان بودیم و اطلاع داشتیم.چه شب‌های طولانی زمستان و چه شب‌های کوتاه تابستان مشغول نوشتن، مطالعه، مناجات و عبادات بودند.بنابراین حفظ این خانه، یک نوع تکلیف اخلاقی و وجدانی برای ماست که بحمدالله جناب انصاری پیش‌قدم شدند و خانه را به‌صورت زیبا‌ ترتیب داده‌اند و ما باید آن را تکریم کنیم.

حضرت آیهالله سبحانی خاطرنشان کردند: تکریم چنین مکانی هم به این است که مجالس تفسیری خود را آن‌جا قرار دهیم، چون دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) است، از این مکان شریف به انواع مختلف باید استفاده شود.برگزاری جلسات تفسیر‌ قرآن و نیز حضور جوانان خوش‌حافظه برای تحقیق و پژوهش‌های قرآنی، از جمله این امور است.بخشی از این خانه نیز به‌عنوان مرکز تحفیظ دارالقرآن کریم معین شود.برنامه‌ریزی مناسبی انجام شود تا از این خانه در طول ۲۴ ساعت همه نوع استفاده شود.این عمل ما علاوه بر خدمت به قرآن، عمل به آیه‌ای است که ذکر شد.

ایشان با تأکید بر مساعدت اهل علم در حفظ و ارتقای شأن این دارالقرآن، گفتند: همه آقایان و اساتید تفسیری برنامه‌ریزی کنند و به کمک مدیر این مرکز بشتابند تا برنامه‌‌های تفسیری در این مکان شروع شود، ‌بنده هم به سهم خود، اعلام آمادگی می‌کنم تا به نحو مقتضی بحث تفسیری در این مکان شریف داشته باشم.

حضرت آیه‌الله مکارم‌شیرازی، حضرت آیه‌الله جوادی‌آملی و دیگران هم انشاء‌الله حضور می‌یابند و کمک خواهند کرد.

این مرجع تقلید با تأکید بر استفاده حداکثری از این دارالقرآن، به‌ خاطره‌ای از ردیه علامه بر کتاب «نگهبانان سحر و افسون» اشاره کردند و تصریح کردند: در سال ۱۳۳۰ مرحوم علامه طباطبایی(ره) جلسه‌ای برای رد کتاب «نگهبانان سحر و افسون» تشکیل دادند.جمعیت فضلای آن روز در جلسه مذکور، شهید مطهری، مرحوم آیه‌الله منتظری، آیهالله ابراهیم امینی و آقای موسی‌صدر بودند، که مقالاتی در رد این مکتب نوشته شد.منتها ما اصلاً مکانی نداشتیم تا علامه این بحث‌ها را برای ما مطرح کند، خانه‌های ما ظرفیت این کار را نداشت و هر خانه‌ای چند شب میزبان این مجلس بود و مسلماً خانه‌های آن‌روز برای این کار ساخته نشده بود و ما حتی مجله‌ای پیدا نکردیم که آثار علامه را آن‌جا چاپ کنیم!فقط یک مجله حاضر شد که این پاسخ را چاپ کند و آن مجله «تهران مصور» که کثیف‌ترین م