پاورپوینت کامل صفات اهل بصیرت در مرام حضرت عباس(علیه السلام) ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفات اهل بصیرت در مرام حضرت عباس(علیه السلام) ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفات اهل بصیرت در مرام حضرت عباس(علیه السلام) ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفات اهل بصیرت در مرام حضرت عباس(علیه السلام) ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

در روایت است که ابوالفضایل حضرت عباس‌بن علی «کان افقه‌الناس»؛ او فقیه‌ترین افراد زمان خویش بود، لذاست که او شمع شهیدان کربلا گردید. کربلا عرصه‌ای به وسعت تاریخ است و کسانی که می‌خواهند از آبشخور گوارای ولایت جرعه‌ای بنوشند، باید از دستان مبارک حضرت عباس‌بن علی(علیه السلام) این حقیقت را بنوشند و جرعه‌نوش حرم او باشند.

سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه در گفت‌وگو با حجه‌الاسلام و‌المسلمین محمد افخمی استاد حوزه علمیه قم و از شاگردان حکیم متأله، حضرت آیه‌الله انصاری شیرازی، به بررسی صفات اهل بصیرت در سیره حضرت عباس(علیه السلام) پرداخته است. حاصل این گفت‌وگو در ذیل تقدیم می‌شود.

بصیرت

درباره حضرت عباس(علیه السلام) مطالب فراوانی نقل شده است و از هر زاویه‌ای به آن حضرت نگریسته شود، مطالب فراوانی قابل بررسی است. از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: «کان عمّنا‌العباس نافذ‌البصیره، صلب‌الایمان، جاهد مع أبی‌عبدالله، و ابلی بلاء حسنا، و مضی شهیدا»؛ ابصار‌العین/ص۳۰

عموی گرانقدرم، عباس، انسانی هوشمند و ژرف‌نگر و آراسته به ایمانی آگاهانه و استوار و عمیق بود؛ به همراه حسین(علیه السلام) دلیرانه مبارزه کرد و در آزمون سخت زندگی- با به جان خریدن رنج‌ها و گرفتاری‌های بسیار در راه خدا- سرفراز و سربلند سر بر آورد و پس از جهادی سترگ و شجاعانه، جان خود را در راه خدا هدیه کرد.

حضرت عباس(علیه السلام) بصیرت نافذی داشتند؛ «بصیرت» عنصر بسیار مهمی در پیشبرد اهداف متعالی جامعه مسلمین است، هزینه سنگینی که امت اسلامی پرداخت و واقعه سال ۶۱ هجری به وجود آمد و امت اسلام از نعمت عظمای ولایت حضرت حسین‌بن علی(علیه السلام)و از نعمت برکت حضرت عباس‌بن علی(علیه السلام)محروم شد، اگر بصیرت وجود داشت، شاید این‌گونه نمی‌شد، هنوز زمان زیادی از رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نگذشته بود که جامعه اسلامی دچار انحراف و انحطاط گردید و در سایه این انحطاط دست به بزرگ‌ترین جنایت تاریخ زدند. همه این مسایل در نبود بصیرت تحقق یافت، کما این‌که رهبر معظم انقلاب هم به این نکته مکرر اشاره داشته‌اند که اگر بصیرت نباشد، هرچند علم هم فراوان باشد، انسان دچار اشتباه و خطا می‌شود، چراکه شناخت حق از باطل بسیار مشکل است.

امام علی(علیه السلام) در تعریف شبهه می‌فرمایند: «و إنما سمّیت‌الشبهه شبههً لأنّها تشبه‌الحقّ فأمّا أولیاءالله فضیاؤهم فیهاالیقین و دلیلهم سمت‌الهدی‏ و أمّا أعداءالله فدعاؤهم فیهاالضلال و دلیلهم‌العمی»، نهج‌البلاغه صبحی صالح/ص۸۱‏؛ شبهه امر باطلی است که لباسی از حق بر تن کرده است و شناخت حق از باطل، آن‌جا که لباس حقیقت بر تن کرده است، کار دشواری است و اگر انسان اهل بصیرت نباشد، در تشخیص حق از باطل دچار ‌تردید و اشتباه می‌گردد. اگر در روایات از حضرت عباس‌بن علی(علیه السلام)به «نافذ‌البصیره» یاد گردیده، این صفت از صفات بسیار مهمی است که در شناخت شخصیت عظیم ایشان ارائه طریق می‌کند. گاه درون و مغز مطلبی حق است و ظاهر آن تلخ است و لذا باطل جلوه می‌کند؛ و گاه ظاهر بسیار شیرین و زیباست و باطن تلخ است و شناخت حقیقت این دو مطلب، کار اهل بصیرت است و اگر ما در تشخیص حق از باطل دچار مشکل می‌گردیم، مشکل از حقیقت نیست بلکه مشکل از حق‌نشناس‌هاست. چراکه حق را نمی‌شناسند و حق را منتسب به باطل می‌کنند، نفوذ بصیرت موجب رؤیت عمق می‌گردد، اگر حضرت عباس، عباس شد، در سایه همین بصیرت عمیق آن‌حضرت بود. برخی از صحابه و اصحاب در نبود همین بصیرت، رو به سپاه یزیدیان آوردند و اهل شقاوت شدند.

چگونه اهل بصیرت شویم؟

در آیات قرآنی، این بصیرت، زاییده جهاد فی‌سبیل‌الله معرفی شده است، «و‌الذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا و إنّ‌الله لمع‌المحسنین»، عنکبوت/۶۹؛ و کسانی‌که در راه ما کوشیده‌اند، به یقین راه‌های خود را بر آنان می‌نماییم و در حقیقت، خدا با نیکوکاران است. مراد از جهاد، صرف جهاد با دشمن بیرونی نیست، بلکه عمده تأکید در جهاد، جهاد با دشمن درونی و مبارزه با نفس خبیث اماره است، کسی‌که اهل مجاهده و مقاتله با این دشمن درون گردید و در این نبرد در راستای حرکت توحیدی خویش از هر چه بوی شرک و نفاق می‌دهد پرهیز کرد و قهرمان جبهه مبارزه با نفس گردید، از میوه شیرین هدایت الهی برخوردار می‌گردد و یکی از آثار این هدایت، اهل بصیرت‌شدن است. البته حقیقت این گوهر دردانه، یکی است و دارای وحدت است و اگر آیه شریفه از این حقیقت به صورت جمع تعبیر کرده و گفته است «سبلنا»، نه از باب تکثر حقیقت است، بلکه از باب مصادیق مختلف آن است؛ حقیقت، امر واحدی است که می‌تواند مصادیق متعددی داشته باشد، حق متعال در این آیه شریفه می‌فرماید: ما در هر موردی راه حق را به انسان مجاهد نشان می‌دهیم.

چگونه این بصیرت از کف می‌رود؟

نکته مهم دیگری که می‌تواند محل توجه قرار بگیرد، این است که این بصیرت در سایه اموری می‌تواند محل دستبرد شیطان قرار بگیرد و سعادت ابدی انسان را دستخوش تزلزل و نابوی قرار دهد. یکی از این امور، لقمه حرام است.

حضرت اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام) در خطبه غرای خود، خطاب به سپاه یزید‌بن معاویه فرمودند: «و ملئت بطونکم من‌الحرام، فطبع‌الله علی قلوبکم» امام(علی