پاورپوینت کامل آیهالله میرزا عبدالکریم حقشناس(ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیهالله میرزا عبدالکریم حقشناس(ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیهالله میرزا عبدالکریم حقشناس(ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیهالله میرزا عبدالکریم حقشناس(ره) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

تولد: ۱۲۹۸ شمسی

محل تولد: تهران

وفات‌: ۱۳۸۶ شمسی

مزار: حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه‌السلام)

عمر: ۸۸سال

اساتید: حضرات آیات عظام آقاسیدحسین بروجردی، محمدعلی شاه‌آبادی، سیدمحمدحجت کوه‌کمره‌ای‌، سیدمحمدتقی خوانساری و… .

شاگردان‌: حضرات آیات حاج سیدمحسن خرازی، رضا استادی، ‌محمد امامی کاشانی و… .

آثار: ز ملک تا ملکوت (مجموعه درس‌های اخلاقی)، تقریرات فقه مرحوم آیهالله‌العظمی حجت کوه‌کمره‌ای، تقریرات اصول آیهالله‌العظمی خوانساری، تقریرات فقه و اصول آیهالله‌العظمی بروجردی و… .

ولادت: عالم ربانی آیهالله حاج میرزاعبدالکریم حق‌شناس (ره) در سال ۱۲۹۸ شمسی در تهران دیده به جهان گشود. در دوران طفولیت، پدر را از دست داد و در اوایل بلوغ نیز مادرش دار فانی را وداع گفت. از آن پس به منزل دایی خود رفت و تحت سرپرستی وی قرار گرفت. مادرش بانویی مؤمنه و باتقوا بود. آقای حق‌شناس می‌گفت: «حتی پس از وفات مادر هم از برکات ایشان بهره‌مند بودم…».

تحصیلات: سال آخر دبیرستان بود که آن را رها کرده و به حوزه علمیه رفت. دروس مقدماتی و سطح را از اساتید معروف تهران فرا گرفت؛ سپس در سال ۱۳۱۸ شمسی جهت استفاده از اساتید و اعلام حوزه علمیه، راهی شهر مقدس قم گردید.

ایشان در حوزه علمیه قم از اساتید بسیاری بهره‌مند گردید، اما بیشترین استفاده علمی را از آیهالله‌العظمی بروجردی(ره) برد و از ایشان به‌عنوان استاد طراز اول خود یاد می‌نمود.

بازگشت به تهران: آیهالله حق‌شناس پس‌از سال‌ها تحصیل و تهذیب نفس، علی‌رغم میل باطنی به اقامت در حوزه علمیه قم بنا به دعوت مؤمنین و نمازگزاران مسجد امین‌الدوله تهران و توصیه حضرت آیهالله بروجردی (ره) به تهران بازگشت.

آیهالله‌العظمی بروجردی به آنان‌ فرموده بودند: فکر نکنید طلبه‌ای عادی را به تهران می‌برید، فکر کنید مرا به تهران می‌برید؛ پس همان‌گونه به وی احترام بگذارید که به من احترام می‌کنید.

تدریس: آیهالله حق‌شناس ضمن پذیرش امامت جماعت مسجد امین‌الدوله و ارشاد و وعظ مردم، در مدرسه شهید مطهری (سپهسالار) نیز به تدریس پرداخت. آن‌زمان متولی مدرسه مرحوم استاد مهدی حائری بود، اما ایشان به علت سفر به خارج از کشور، تولیت آن را به آیهالله حق‌شناس سپرد.

آیهالله حق‌شناس پس از قبول تولیت مدرسه به تدریس کفایه و مکاسب و سپس به تدریس خارج پرداخت. شاگردان و تربیت‌یافتگان حوزه درسی ایشان، از اساتید برجسته و مؤثر حوزه‌های علمی به شمار می‌روند.

تربیت نفوس: آیهالله حق‌شناس از روحانیون وارسته و اساتید معروف اخلاق در تهران به شمار می‌رفت. آن بزرگوار با عشق و اخلاص به دست‌گیری طالبان حقیقت پرداخت و اقشار مختلف مردم از طلبه و بازاری، لشکری و اداری، شیفته مواعظ و نصایح شیرین و دل‌نشین او بودند.

تشویق به درس‌خواندن: آیهالله حق‌شناس (ره) ضمن توصیه‌های اخلاقی به طلاب، آنان را به جدیت در درس و بحث علمی تشویق می‌‌کرد و طلاب را از اتلاف وقت برحذر می‌داشت.

ایشان به درس به‌عنوان یک امر عبادی و سلوکی نگاه می‌کرد که انسان را به خدا نزدیک می‌کند. خود نیز علاوه بر مطالعات و اشتغالات علمی، در سن هفتادسالگی به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت.

همراه انقلاب: آیهالله حق‌شناس با این‌که به‌عنوان یک چهره اخلاقی که بیشتر با بعد معنوی و احیای فضایل اخلاقی سروکار دارد مطرح بود،‌ اما اسناد به جای مانده از ساواک نشان می‌دهد که ایشان از حامیان انقلاب و امام بوده و لذا فعالیت ایشان در مسجد «امین‌الدوله» مورد توجه ساواک قرار می‌گرفت و علیه ایشان گزارش می‌کردند. سابقه آشنایی آن عالم ربانی با امام خمینی (ره) به دوران تحصیل ایشان در قم باز می‌گردد.

ایشان مدت زمانی در قم با حضرت امام هم‌حجره بود و مدتی نیز در درس اسفار امام شرکت می‌کرد. از همان زمان، بین آن دو بزرگوار ارتباطی صمیمی برقرار بود و در سخنانش نام امام خمینی (ره) را می‌برد و مکرر می‌‌گفت: «آیهالله خمینی از همه‌ چیزش گذشته و خودش را سپر قرار داده است».

پس از