پاورپوینت کامل بایسته های معرفی نهضت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) به جامعه جهانی ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بایسته های معرفی نهضت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) به جامعه جهانی ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بایسته های معرفی نهضت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) به جامعه جهانی ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بایسته های معرفی نهضت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) به جامعه جهانی ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

زمانی اخلاق و ارزش‌ها و اصول و قواعد حاکم بر انسان‌ها می‌تواند پایدار بماند که ریشه در دین حق الهی داشته باشد و این حضرت أباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) است که آمده دینی را احیا کند که همه این ارزش‌های انسانی و اصول و قواعد اخلاقی را به همراه دارد و این گفتمان امروز روزگار ماست.

حجه‌الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری حوزه، به واکاوی حقیقت نهضت حسینی و چگونگی عرضه جهانی این قیام با ادبیات عصر حاضر پرداخته است. افق‌حوزه، این گفت‌وگو را تقدیم خوانندگان ارجمند می‌کند.

* فوق زمان و مکان بودن نهضت اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام)

نهضت حضرت أباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) نه تاریخی است که در یک مقطع زمانی خاص بگنجد و اختصاص به زمان و تاریخ دیگر نداشته باشد و نه قابل انحصار در یک جغرافیا و اقلیم محدود است.

ایشان فراتر از زمان و مکان و متعلق به همه انسانیت است و با این نهضت و قیامشان بشریت را از بند اسارت و درماندگی آزاد کردند. از این رو باید این باور را داشته باشیم که هرچه از تاریخ نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) بیشتر می‌گذرد و حقیقت آن بیشتر آشکار می‌گردد، اثربخشی آن و فواید و منافعش برای بشر روشن‌تر می‌شود و آینده جهان در پرتو شمس نهضت أباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) روشن خواهد شد و حقیقت کلام نبی مکرم اسلام(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) که فرمودند: «إن‌الحسین مصباح‌الهدی و سفینه‌النجاه و‌العروه‌الوثقی‏»؛ مثیرالأحزان/ص/۴؛ زمانی عالم‌گیر خواهد شد و جهان متوجه این کلام معجزه‌آسای رسول گرامی‌ اسلام(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در حق فرزند گرامی‌شان، حضرت حسین بن علی(علیهما‌السلام) خواهد شد. اگر بشر با یک آمادگی مناسب معرفتی و ارادتی، به ساحت این نهضت نزدیک بشود و ابعاد و زوایای این نهضت را بشناسد تلقی بهتری نسبت به این نهضت خواهد یافت و می‌تواند در راستای جهانی‌شدن این نهضت تلاش و کوشش نماید.

* حضرت اباعبدالله(علیه‌السلام) متعلق به جامعه بشریت هستند

نباید نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) را در یک مکتب و یک آیین و یک مذهب منحصر کرد.

حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) متعلق به جهان بشریت هستند و حرکت و نهضت آن‌حضرت به هیچ گروه و مکتبی وابسته نیست؛ گرچه هر گروه و مکتب و آیینی به ‌اندازه سهم معرفتی خودش از این نهضت برخوردار و بهره‌مند است. بنابراین هیچ محدودیتی برای آن نباید در نظر گرفت و به‌گونه‌ای باید این نهضت را معرفی کرد که همه به این نهضت رو بیاورند و همه شیفته آن بشوند. حقیقت نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) این ظرفیت را دارد و ایشان برای آزادسازی همه حقایق آسمانی و الهی آمده‌اند. اگر ما آن‌حضرت را وارث نوح نبی و ابراهیم خلیل و موسی کلیم و عیسی روح‌الله(علیهم‌السلام) می‌دانیم، اگر ایشان را وارث رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، حضرت علی و حضرت زهرا سلام‌الله‌علیهم‌اجمعین می‌دانیم، یعنی همه آن‌چه این بزرگواران آورده‌اند، حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) آن‌ها را در نهضتشان خلاصه کرده و همه این مواریث را در مجموعه این قیام الهی و آسمانی گردآوری کرده‌اند.

* آثار و فواید ساری و جاری این نهضت

چون این نهضت فراتر از زمان و مکان است و برای هر دوره‌ای فایده‌ای دارد. اگر جامعه‌ای روزگار خودش را با این نهضت وفق بدهد و سعی کند که با آهنگ این نهضت و با مقاصد و اهدافی که برای این نهضت هست، همسو و همگرا شود، قطعاً بهره‌های افزون‌تری خواهد برد و هنر مبلغان و متولیان فرهنگ عاشورا و نهضت کربلا،‌ این است که این نهضت را به‌روز ارائه کنند و با شرایط زمان سازگار نمایند؛ به‌گونه‌ای باشد که امام حسین(علیه‌السلام) و نهضت ایشان در هر زمانی و مکانی پیامی ‌و رهنمودی برای جامعه داشته باشد.

این سخن مشهور که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» نشان این است که این نهضت همواره زنده و دارای پیام است و بشر باید خود را به آن نزدیک کند. هرقدر که ما این نهضت را در تاریخ و در جغرافیای مکانی و در تاریخ و زمان دفن کنیم، آن‌را از کارآیی و اثربخشی انداخته‌ایم و از این‌که بتواند جامعه را متحول کند، سلب قدرت کرده‌ایم.

* لزوم عرضه نهضت حضرت اباعبدالله(علیه‌السلام) با زبان روز به جامعه جهانی

عصر ما بسیار پیچیده و پر رمز و راز است؛ چراکه شاهد قرابت‌های فرهنگی و مناسبات نزدیک اجتماعی هستیم و نظام بشری در یک نظام واحد جهانی در حال نزدیک شدن به یکدیگر است و اصالت مدل‌های فرهنگی در حال رنگ باختن است و جان‌مایه‌های اصیل فرهنگی کم‌کم از دست می‌رود و به یک سطح از فرهنگ عمومی ‌در کل جهان تبدیل می‌شود. حال که این‌گونه است، و در زمانی که فرهنگ جهانی می‌خواهد حاکم بشود، چگونه می‌توانیم نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) را با آن فرهنگ سازگار کنیم؟ نیازهای بشر در حال نزدیک شدن به یکدیگر است و نوع نگاه بشر نسبت به هستی و نسبت به مبدأ و منتها در حال نزدیک‌شدن است، نوع نگاه به انسان و آینده انسان در حال پیوند و گره‌خوردن به یکدیگر است، جهان بسیار پیچیده‌ای را ما در مقابل خود داریم و اگر نتوانیم فرهنگ عاشورا و نهضت عاشورا را بازسازی و بازخوانی نماییم و بخواهیم آن‌را در همان لایه‌های سنتی نگهداری کنیم، قطعاً کارآیی خاص فرهنگی خویش را نخواهد داشت و در زمان و مکان خاصی محصور خواهد شد و عده کمی ‌بهره محدودی از این حقیقت نورانی خواهند برد و اثربخشی و اثر حیات و زندگی و نهضت و قیام و شوری که از آن نهضت متوقع است، به دست نخواهد آمد و باید در این رابطه به درستی اندیشید و چاره‌جویی و تولید فکر و اندیشه نمود که چگونه این نهضت در عصر کنونی باید جهانی شود. لذا جهانی‌شدن را می‌توان به نوعی تهدید و به نوعی فرصت تلقی کرد؛ اگر اهل تولید و فرهنگ‌سازی باشیم و این مکتب را با آن سرمایه‌های فوق‌العاده درونی به لحاظ مباحث عرفانی، کلامی، اعتقادی و سیاسی، اجتماعی و ابعاد دیگری که در این نهضت وجود دارد، جهانی‌سازی کنیم و با زبان روز به تبلیغ آن بپردازیم، این برای ما یک فرصت است، اما اگر قدرت تولید و ارائه فکر نداشته باشیم و در حد یک نگرش تاریخی و محدود و با مناظر سنتی و محدود و لایه‌های نامعقولی که بعضاً ارائه می‌شود، ارائه کنیم، این برای ما یک تهدید است و هیچ‌گاه نمی‌تواند این نهضت در عمق لایه‌های اجتماعی دیگر جوامع بشری راه پیدا کند. اگر ما چنین نگاهی داشته باشیم که حضرت حسین‌بن علی(علیهما‌السلام) و این نهضت محدود و مقید به یک جمع خاصی است که جزء وفاداران و ارادتمندان به ایشان هستند و دیگر هیچ، قطعاً با یک شکست فکری و فرهنگی روبرو خواهیم شد، چون آن قدرت فرهنگی که امروز در جهان به صورت سیل‌وار در حال حرکت است، هرگز حاضر نیست یک مطلب سنتی بدون پشتوانه‌های علمی ‌را بپذیرد؛ اما اگر از جان‌مایه‌های عمیق نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) که بسیار فوق‌العاده است در همه بخش‌های آن، خوب ساخته و پردازش شود و به‌صورت علمی‌ و فنی در عین حال با آن شور حسینی همراه باشد، قطعاً برای جامعه اسلامی‌ما و مکتب اصیل و حقه تشیع اثنی‌عشری ما یک فرصت ارزشمند است.

* نجات دین و جامعه از اسارت هدف نهضت عاشورا

نگاه به قیام حضرت اباعبدالله(علیه‌السلام) متفاوت است. یک منظر این است که نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) یک نهضت سیاسی و اجتماعی است که می‌خواهد تحولی در جامعه ایجاد کند؛ قیامی‌است علیه ظلم و ستم و بیدادگری. و بناست که امام حسین(علیه‌السلام) با این قیام، جریان ظلم را کنار بزند و جریان حق و عدل را به جای ظلم و باطل بنشاند. اما گوهر نهضت کربلا این نیست و این مطالب از عوارض حرکت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) محسوب می‌شود.

عده‌ای نیز این قیام را به‌عنوان یک غم‌نامه و تراژدی نگاه می‌کنند. بیانات ائمه هدی(علیهم‌السلام) راجع به حزن و اندوه و غم‌بار بودن این نهضت بسیار است و شکی در این مسئله نیست، اما این را نیز نمی‌توان گوهر و جان‌مایه نهضت کربلا دانست.

رویکرد دیگری که برای این امر وجود دارد، رویکرد عرفانی است، عده‌ای بر آنند که حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) عاشقانه و عارفانه به سوی حق شتافتند و چیزی جز خدا را در این امر ندیدند و خود و زن و فرزندانشان را برای احیای دین حق به قربانی بردند و به شهادت و اسارت تن دادند و همه این مطالب برای این بود که به آن درجه قرب حق برسند و صاحب نفس مطمئنه گردند و به مقام رضا و شفاعت الهی راه پیدا کنند. این‌ بار معنوی و عرفانی را می‌توان در نهضت حضرت أباعبدالله(علیه‌السلام) یافت و می‌توان به نوعی این مطالب را از ثمرات و آثار این نهضت الهی شناخت و معرفی کرد؛ اما این نیز گوهر قیام محسوب نمی‌شود. عده‌ای هم با اقتباس از فرمایشات خود آن حضرت که فرمودند: « ألا ترون أن الحق لا یعمل به و أن الب