پاورپوینت کامل جلوه هایی از شخصیت والای علمی و معنوی فقیه صمدانی، حضرت آیهالله سعادت پرور تهرانی(قدس سره) ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه هایی از شخصیت والای علمی و معنوی فقیه صمدانی، حضرت آیهالله سعادت پرور تهرانی(قدس سره) ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه هایی از شخصیت والای علمی و معنوی فقیه صمدانی، حضرت آیهالله سعادت پرور تهرانی(قدس سره) ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه هایی از شخصیت والای علمی و معنوی فقیه صمدانی، حضرت آیهالله سعادت پرور تهرانی(قدس سره) ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

فرزند استاد فقید اخلاق تشریح کرد

جلوه هایی از شخصیت والای علمی و معنوی فقیه صمدانی، حضرت آیهالله سعادت پرور تهرانی(قدس سره)

سخن گفتن از عالمان ربانی و عارفان الهی که عمری را در مجاهده علمی، معنوی و تکامل نفس، سپری کرده اند، کاری بس دشوار است و تنها قادریم، زو ایای کوچکی از ابعاد زندگی آنان را که ملموس بود، منعکس کنیم.

خبرگزاری حوزه به مناسبت فرا رسیدن سال روز رحلت عالم عارف و فقیه فرزانه، مرحوم حضرت آیه الله حاج شیخ علی سعادت پرور تهرانی (قدس سره)، از یادگاران علمی و معنوی «بزرگ حکیم و مفسر معاصر، علامه ذوالفنون حضرت آیهالله سیدمحمدحسین طباطبایی (قدس سره)» و بزرگ مردی که در سایه تهذیب نفس و تزکیه درون وجودش هم چون چراغ راهی برای پویندگان راه عشق و حقیقت شد، در گفت و گو با حجهالاسلام ابوالفضل سعادت پرور، فرزند این استاد برجسته اخلاق، بخش هایی از ابعاد زندگی پربرکت و شخصیت علمی و معنوی ایشان را به بحث نشسته است. این گفت وگو را افق حوزه تقدیم خوانندگان ارجمند می کند.

* در ابتدا بفرمایید، با توجه به اشتغالات علمی و معنوی پدر بزرگوارتان، آیا ایشان برای همسر و فرزندان هم وقت می گذاشتند؟

بله، اصولاً ایشان برای تمام امور فردی و اجتماعی برنامه ریزی دقیقی داشتند و طبق برنامه عمل می کردند. مثلاً صبحانه، نهار و شام ایشان به گونه ای تنظیم شده بود که همزمان با صرف غذا، اخبار هم گوش می دادند و بعد از شام یا نهار، حدود نیم ساعت یا یک ساعت در خدمتشان بودیم، هم چنین بعدازظهر ها بعد از استراحت مختصر روزانه نیز یک ساعت از وقتشان در اختیار خانواده بود.

* روش برخورد ایشان در مسایل تربیتی به چه شکلی بود؟

تمام همت ایشان در امور روزانه از جمله مسایل تربیتی، کسب رضایت الهی بود؛ با توجه به آموخته های علمی و عملی، آن چه را مورد رضایت خداوند تبارک و تعالی بود، انجام می دادند و با خلاف آن مقابله می کردند.

* اوقات شبانه روز ایشان چگونه می گذشت؟

همان گونه که عرض کردم، تمام امور زندگی ایشان اعم از مادی و معنوی دارای برنامه ریزی و نظم خاصی بود. ایشان شب ها بعد از صرف شام و رسیدگی به امور خانواده و قرائت «سور مسبحات»، حداکثر ساعت ۱۱ شب استراحت می کردند و دوساعت مانده به اذان صبح بیدار می شدند و به تهجد و نماز شب می پرداختند. ساعت ۷ صبح برای مباحثه ای که ساعت ۹ تا ۱۱صبح داشتند، آماده می شدند. عمده وقت شان صرف مطالعه و تألیف می شد؛ دو ساعت به غروب پاسخ گوی سؤالات فردی شاگردان (یا به تعبیر ایشان «رفقا») بودند و در نهایت بعد از نماز مغرب و عشا جلسات انسی با بعضی از شاگردان خود داشتند که واقعاً غفلت زدا و توجه آفرین بود که این موارد نیز در هفته سه یا چهار جلسه بود.

* جلسات اخلاق حضرت آیهالله سعادت پرور (قدس سره)کجا برگزار می شد؟

تمامی جلسات در منزل شخصی ایشان برگزار می شد. بیش از بیست سال، خود و منزل خود را وقف تربیت طلاب (به تعبیر خودشان ایتام آل محمد صلوات الله علیهم) و سالکین الی الله کرده بودند.

* آیا شرکت در جلسات خصوصی اخلاقی ایشان شرایط خاصی داشت؟

بله، اصولاً ایشان درس اخلاق به شکل مرسوم نداشتند و هر کس از ایشان درخواست این گونه جلسات را داشت، می گفتند: «الحمد لله دروس اخلاق در حوزه زیاد است» و سفارش شرکت در آن جلسات را داشتند و تصریح می کردند: «هرکس اهل عمل است، بیاید پیش ما» و بر اساس همین مبنا جلسات ایشان برای افرادی بود که وارد این سلک شده و کمر همت را برای خودسازی بسته بودند.

* آیا ایشان برای خود، وصی انتخاب کرده بودند؟

شخص خاصی را به عنوان وصی و استاد معنوی معرفی نکردند؛ با این حال اگر از ایشان در مورد افراد بعد از خودشان سئوال می شد، افرادی را معرفی می کردند (حدود بیست نفر) و تأکید داشتند که هرکدام به قدر توان و گذراندن مراحل می توانند مربی افراد باشند.

* بهترین خاطره ای که از مرحوم پدرتان دارید، چیست؟

بهترین خاطره بنده که هرگز فراموش نمی کنم، توفیق همراهی ایشان در زیارت حرم حضرت معصومه، مسجد جمکران و دیدار با بستگان، دوستان و شاگردانشان در آخرین ماه عمر شریفشان، یعنی ماه مبارک رمضان سال ۸۳ بود که معمولاً بعد از افطار آغاز می شد و تا آخر شب به طول می انجامید. حال عجیب و خوشی داشتند که در طول عمر، هرگز چنین حالی از ایشان مشاهده نکرده بودم.

* ایشان چه توصیه هایی به شما و شاگردانشان داشتند؟

معمولاً ایشان دو نوع توصیه به افراد داشتند؛ توصیه های عام و توصیه های خاص. توصیه های عام ایشان در قالب «رساله ی وصایا» است که توسط خودشان جمع آوری شده و در کتابچه ای به نام «پندنامه سعادت» به چاپ رسیده و در اختیار دوست داران قرار گرفته است؛ البته توصیه های خاصی که به شاگردانشان به صورت شفاهی و یا کتبی داشتند در آن کتاب تحت عنوان «رسائل عرفانی»، بخش نامه ها موجود است.

* آیا ایشان با حضرت امام (قدس سره)و رهبر معظم انقلاب مراوده داشتند و از ایشان یاد می کردند؟

علی رغم این که ایشان بر اساس وظیفه شرعی خود تا آخرین لحظات زندگانی در تابستان و زمستان، گرما و سرما، در منزل بی پیرایه و بی آلایش خود، به بحث، مباحثه و تعلیم و تربیت اشتغال داشتند و حتی از سفرهای غیر ضرور اجتناب می کردند، ولی هرگز از وظایف اجتماعی و امور مهم حکومتی غافل نبودند. ایشان یکی از چهل نفر مجتهد و مدرسینی بودند که در حساس ترین ایام، به دفاع از مقام فقه، فقاهت و مرجعیت، امام خمینی رضوان الله تعالی علیه برخاسته و با امضای طومار جامعه مدرسین، در سال ۱۳۴۲ به حکومت غاصب وقت اعلام جنگ و مبارزه را سر دادند و بعد از ارتحال امام خمینی(قدس سره) نیز همواره از حضرت آیهالله خامنه ای حمایت می کردند و با ایشان ارتباط داشتند. بعد از سفری که با سفارش مقام معظم رهبری جهت درمان به سوئیس داشتند، خدمت ایشان رسیده و ساعت ها به طور خصوصی دیدار داشتند و به هر مناسبتی در جلسات عمومی و یا خصوصی از ایشان حمایت می کردند.

* حضرت آیهالله سعادت پرور (قدس سره) از اساتید برجسته خود چگونه یاد می کردند؟

ایشان در مقدمه کتاب ارزشمند «سرّالاسراء» در رابطه با دو استاد خود مرحوم امام و علامه طباطبایی رحمهالله علیهما می نویسند: «خداوند متعال در عصر ما با خلق دو حجت بالغه و نشانه هدایت گر، بر مردم منت نهاد و راه رسیدن به حقیقت را به نوری ظلمت شکن روشن ساخت، یکی از آن دو حجت، بزرگ مرد میدان علم و عمل، میدان دار توانای علوم عقل و نقل، عارف بالله، محبوب خدا و اولیاء خدا، احیاگر دین و ایمان و برپادارنده ولایت و حکومت اسلامی، و نجات دهنده کشور از چنگال پادشاهان پس از قرن ها ستمگری، آیت اعظم پروردگار و حجت خدا بر اهل زمین در این زمان، حضرت امام سیدروح الله موسوی خمینی رضوان الهم تعالی علیه است. و دیگری نابغ