پاورپوینت کامل گنجینه های غنی شیعی را از کنج کتابخانه های متروکه بیرون بکشیم! ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گنجینه های غنی شیعی را از کنج کتابخانه های متروکه بیرون بکشیم! ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گنجینه های غنی شیعی را از کنج کتابخانه های متروکه بیرون بکشیم! ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گنجینه های غنی شیعی را از کنج کتابخانه های متروکه بیرون بکشیم! ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

برگزیده کتاب سال حوزه

گنجینه‌های غنی شیعی را از کنج کتابخانه‌های متروکه بیرون بکشیم!

در حوزه‌های مختلف از جمله اندیشه کلامی شیعه، چه‌قدر کتاب خطی و یا چاپ سنگی داریم که هنوز در گوشه کتابخانه‌ها متروک باقی مانده‌اند. ما هنوز یک ارزش‌گذاری انجام نداده‌ایم تا اندیشه‌های طرح شده در این منابع را بسنجیم. اگر از ما بپرسند تاریخ تطورات کلامی شیعه در یک بازه زمانی مشخص چیست؟ متأسفانه جواب مشخصی برای آن نداریم.

حجهالاسلام والمسلمین علی صدرایی خویی، پژوهشگر متون دینی و مسئول طرح فهرستگان نسخ خطی پژوهشکده دارالحدیث، در همایش کتاب سال حوزه با تصحیح و ترجمه کتاب «مرآهالکتب» اثر شهید ثقهالاسلام تبریزی(ره)، حایز رتبه برگزیده شد.

خاطرنشان می‌شود، تصحیح و ترجمه مجلدات اول تا پنجم کتاب مذکور را مرحوم حجهالاسلام والمسلمین محمدعلی حائری خرم‌آبادی انجام داده بود که پس از درگذشت وی، از طرف کتابخانه آیهالله‌العظمی مرعشی نجفی(ره) به حجهالاسلام والمسلمین علی صدرایی خویی محول شد و وی تصحیح و ترجمه مجلدات ششم و هفتم کتاب را بر عهده گرفت.

خبرگزاری حوزه با این پژوهشگر حوزوی، گفت‌وگویی را انجام داده که افق‌حوزه متن این گفت‌وگو را تقدیم خوانندگان ارجمند می‌کند.

* در خصوص کتاب‌شناسی و تاریخ علم در مقایسه با سایر ملل، در چه رتبه و جایگاهی هستیم؟

کتاب‌شناسی به‌عنوان علم، یک مقدمه برای تاریخ علم است. تاریخ علم برای هر جامعه‌ای لازم است، منتها در جامعه ما، تاریخ علم به سهل‌انگاری گذرانده شده است. به همین دلیل هم سابقه علمی جامعه ما شناسانده نمی‌شود. اصلاً انگیزه‌ای وجود نداشته تا بررسی شود که در سیر و روند قرن‌های متمادی، بر تاریخ علم یک جامعه چه گذشته است تا آن را بسنجیم و مورد تحلیل قرار دهیم.

مثلاً در رشته پزشکی؛ ما در دوره‌های مختلف گذشته، چه پیش و چه پس از اسلام، ادوار مختلفی در این رشته داشته‌ایم و تجربیات مختلفی هم پشت سرگذرانده‌ایم، ولی متأسفانه وقتی الان یک پزشک کارش را آغاز می‌کند، گویی می‌خواهد برای اولین‌بار رشته پزشکی را ایجاد کند! چرا؟ چون ما نیامده‌ایم تاریخ تجربیات و تطورات این رشته را در طول ادوار مختلف گردآوری و در یک مجموعه‌ای به دانشجو ارائه کنیم؛ تا بتواند از این سیری که انجام گرفته اطلاع یابد و بهره‌برداری کند تا کار او فی‌البداهه و بی‌توجه به سابقه و عقبه این علم نباشد. البته ناگفته نماند که استعمار و غربی‌ها در این مسئله دست داشته و تأثیرگذار بوده‌اند؛ چون آن‌ها نمی‌خواستند که کشورهای اسلامی از گذشته علمی‌ خود مطلع شوند و تلاش‌های بعدی‌ را بر گذشته علمی‌شان بنا کنند.

آن‌ها می‌خواهند که مسلمانان احساس کنند تا دانش را از غرب گرفته‌اند، پس خود را مدیون غربی‌ها بدانند؛ به همین دلیل است که در تاریخ علم‌هایی که غربی‌ها نوشته‌اند، نقش مسلمان‌ها بسیار کم‌رنگ است.

متأسفانه تاریخ علم که باعث هوشیاری انسان‌ها شده، و جولان ذهن‌ها را به دنبال داشته و نیز باعث تشخیص درست جایگاه انسان می‌‌گردد، در کشور ما مغفول واقع شده است. بنابراین کتاب‌شناسی، مقدمه‌ای برای نگارش دقیق تاریخ علم در رشته‌های مختلف است و ما هنوز در کتاب‌شناسی، در قدم‌های اول هستیم.

*در مورد آثار منتشره جدید هم همین‌گونه است؟

کتاب‌‌هایی که الان منتشر می‌شود، مثلاً سی‌هزار عنوان کتاب در سال؛ همین‌‌ها هم در یک پایگاه جامع، ثبت و گزارش نمی‌شوند تا کسی بتواند سال‌های بعد، از این‌ها استفاده کند. چنین چیزی در دسترس نیست و نشانه‌ای از نقطه ضعف جدی ما در این عرصه است. این امر باعث می‌شود تا در حوزه معرفی کتاب و نیز دسترسی به منابع اطلاع‌رسانی و شبکه تبلیغاتی، خلأ به وجود بیاید. وضعیت نسخه‌های خطی، واقعاً اسفناک است و در کتابخانه‌ها محبوس شده‌اند. گاهی گفته می‌شود که غربی‌ها کتاب‌ها و نسخ ارزشمند ما را برده‌اند و متأسفانه کاملاً درست است.

منتها باید توجه کنیم که آن‌ها برای بهره‌گیری خودشان آثاری را می‌برند، ولی این‌طور نیست که این کتاب‌ها از دسترس ما خارج شود.

الان بسیاری از کتاب‌هایی که در کشورهای اروپایی هست، قابل دسترسی می‌باشند، ولی در کشور خود ما این‌گونه نیست! فراموش نکنیم که تولید اطلاعات یک موضوع است و «مصرف» اطلاعات، موضوع دیگری؛ ما در تولید اطلاعات شاید به اندازه‌ای در حوزه «کتاب‌شناسی» خوب باشیم، ولی مصرف اطلاعاتمان جایگاه خوبی ندارد. یعنی مصرف‌کننده ما هیچ‌گونه احساس نیازی برایش ایجاد نشده که از این اطلاعات استفاده نموده و اطلاعات ‌نوینی تولید کند؛ این چرخه در جامعه ما وجود نداشته و ندارد. همین چرخه است که می‌تواند منجر به تولید آثار غنی‌تر و بهتر شود. با این‌که مدتی است از ورود تکنولوژی دیجیتال به حوزه کتاب‌شناسی می‌گذرد؛ تلاش‌هایی نیز صورت گرفته، اما این تلاش‌ها کافی نیست و ما راه زیادی را در مقابل داریم و این وضعیت نمی‌تواند جامعه ما را به رشد علمی برساند. مثلاً در حوزه اندیشه کلامی شیعه، چه‌قدر کتاب داریم که هنوز در گوشه کتابخانه‌ها به صورت مخطوط باقی مانده، یا به صورت چاپ سنگی باقی مانده است. ما هنوز یک ارزش‌گذاری انجام نداده‌ایم تا اندیشه‌های طرح شده در این منابع را بسنجیم. متأسفانه در این زمینه با یک رکود علمی مواجه‌ایم، به‌طوری که اگر از ما بپرسند تاریخ تطورات کلامی شیعه در یک بازه زمانی مشخص چیست؟ جواب مشخصی برای آن نداریم. البته آثار وجود دارند، ولی چون وارد چرخه سنجش، ارزش‌گذاری، طبقه‌بندی و باز‌آفرینی در حوزه تاریخ علم نشده‌اند، این وضعیت پیش آمده است.

*کجا باید متکفل این کار شود؟

وقتی یک اندیشه کلامی در جامعه ایجاد می‌شود، مسئولین به این فکر می‌رسند که به آن‌ها پاسخ دهند و رشته‌هایی ایجاد می‌شود که متکفل پاسخ‌گویی به آن‌ها شود. الان هجمه‌ای که اندیشه‌های غربی در جوامع ما ایجاد کرده‌اند، ما را وا‌نداشته که به گذشته علمی خودمان اعتنا کرده و از آن‌ها مدد بگیریم. مثلاً ابن سینا و دیگر بزرگان اندیشه و خرد در جامعه ما چه‌قدر مورد توجه بوده و اندیشه‌هایشان مورد اعتناد قرار می‌گیرد؟ ما روز ابن‌سینا را در تقویم رسمی خودمان داریم، در حالی‌که هیچ توجهی به او نمی‌شود! غربی‌ها هم روز ادیسون دارند و در کنار آن، همه دستگاه‌ها و افکار عمومی برای توجه به پژوهش بسیج می‌شوند. ما در جامعه خودمان نتوانستیم سؤال‌هایی در ذهن متفکران و قشر علمی‌مان ایجاد کنیم، یا این‌که محققان‌مان به وسیله پژوهش در حوزه این سؤال‌ها، از این منابع غنی‌ که در اختیار داریم، استفاده بهینه کرده و آن‌ها را روزآمد و باز‌آفرینی کنند. لذا این کار به تنهایی از عهده دولت یا نخبگان یا… بر نمی‌آید. مثلاً رسانه‌های جمعی ما برای معرفی یک