پاورپوینت کامل تداوم بازتاب رخدادهای اخیر در حوزه علمیه قم ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تداوم بازتاب رخدادهای اخیر در حوزه علمیه قم ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تداوم بازتاب رخدادهای اخیر در حوزه علمیه قم ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تداوم بازتاب رخدادهای اخیر در حوزه علمیه قم ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

به دنبال انتشار سخنان ضدفرهنگی یکی از عناصر سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و صدور نامه جامعه محترم مدرسین، مبنی بر عدم مشروعیت این سازمان، بازتاب وسیعی را در کشور و حوزه های علمیه شاهد بودیم. بخشی از واکنش های حوزوی را در شماره قبل از نظر گذراندیم، اما در طول دو هفته گذشته فضای حوزه همچنان شاهد تداوم اظهار نظرات بود که به پاره ای از آنان می پردازیم.

دفتر تبلیغات اسلامی ضمن محکوم نمودن این سخنان بی پایه، حمایت خود را از جامعه محترم مدرسین اعلام نمود. متن اطلاعیه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها، ناظران حوادث ایران اسلامی، نظاره گر تهاجم علیه کیان دین، مرجعیت و اساس روحانیت اسلام هستند؛ اما این بار نه از سوی دشمنان دیرینه ایران و اسلام، بلکه به گفته ریاست محترم جمهوری این جفا به نام روشن فکری و اصلاح طلبی صورت می پذیرد. ۲۹ خرداد ماه ۱۳۸۱ آقای هاشم آغاجری، عضو ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در خانه معلمان شهر همدان، به بهانه تبیین ایده پروتستانیسم اسلامی، در یک خطابه سیاسی اندیشه گریز و انصاف سوز و تاریخ ستیز، خاک در چشم مروت ریخت، بدان سان که جز اندکی کینه توز و کم دان، کسی به حمایت از وی برنخاست و حتی سازمان متبوعش که در دفاع از وی، بیانیه سیاسی صادر کرد نیز نتوانست زهر توهین و تحقیر گفتار وی را برگیرد و با این که ادعا کردند سخنان وی ناتمام مانده، ولی هر کسی با مراجعه به متن کامل خطابه وی و ملاحظه فضای حاکم بر سخنرانی ای که پاره ای از مستمعان ویژه اش با سوت و کف به تشویق اظهارات موهن گوینده اش پرداختند، درمی یابد که این سخنرانی نه نقد منصفانه ای است و نه پژوهشی محققانه و نه پروژه ای ناتمام مانده، بل ادعانامه ای است برخلاف واقعیت که شوربختانه گوینده اش اعلام کرده که از تمام دیدگاه هایی که تاکنون بیان نموده، دفاع می کند، زیرا معتقد به حقانیت آن هاست؛ ازاین رو به اختصار به سه مورد کلیدی آن می پردازیم:

به راستی کدامین دین است که باید تغییر کند و بدون اصلاح، جامعه اصلاح نخواهد شد؟ آیا مراد او همان دینی است که تبیین کننده آن روحانیت و مرجعیت است یا دین دیگری مطمح نظر است؟ سنجه های این دین منحط کدام است؟ وی در این سخن رانی از سه اسلام سخن می گوید: اسلام سنتی، اسلام بنیادگرا و اسلام روشن فکرانه.

اگر مراد از تغییر دین، همان چیزی است که آن را اسلام سنتی و اسلام بنیادگرا می داند، مفهومی جز انکار یکسره دین و آموزه های آن ندارد.

درست است که در میان روحانیون، افراد متحجری هم بوده اند که بزرگانی چون حضرت امام خمینی رحمهالله علیه نیز از کژاندیشی های آنان فریاد می کردند، ولی تعمیم دادن چنین اندیشه ای به کل روحانیت و تسری آن به اصل دین، آن هم پس از خیزش کم نظیر انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام، جفای بزرگی در حق تاریخ و آیین این دیار است.

بی پایه بودن ادعاهای مذکور نه تنها بر اهل تحقیق و تدقیق، بلکه بر عموم متدینان پنهان نیست، زیرا معلوم است که سخن بر سرلفظ روحانی نیست، بل بحث درباره جریان ریشه داری است که امروز از آن به عنوان روحانیت یاد می شود و هسته آغازین آن در عصر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم شکل گرفته و در دوران پیشوایان پس از آن حضرت نیز شناخته شده بوده است. در دوران پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم از این جریان به عنوان حافظان و کاتبان وحی و مبلغان دینی (چون مبلغان واقعه رجیع) و در عصر امامان هدایت به عنوان راویان و مفسران و فقیهان و متکلمان، یاد می شده است.

برخلاف پندار آقای آغاجری، روحانیت هم دارای خاستگاه قرآنی است و هم جایگاه حدیثی. آیاتی چون: «فسئلوا اهل الذکران کنتم لاتعلمون، انبیاء/۷» و «فلو لانفر من کل فرقه منهم طائفه لیتفقهوا فی الدین…، توبه/۱۲۲»، در شأن روحانیت است. و اما روایات مربوط به جایگاه روحانیت در آموز ه های دینی در حد تواتر است که تنها در «مستدرک الوسائل» در باب وجوب رجوع در قضا و فتوا به راویان حدیث، ۳۳ روایت وارد شده است که تنها ذکر یک مورد آن، دلیل روشنی بر مدعاست: امام محمدباقر علیه السلام، ابان بن تغلب را خطاب کرد و فرمود: «در مسجد مدینه بنشین و برای مردم فتوا بده، زیرا من دوست دارم مانند تو در شیعیانم وجود داشته باشد (مستدرک الوسائل، ج ۱۷، ص ۳۱۵).

در ادامه این اطلاعیه آمده است:

آیا بدین نمط سخن راندن، اظهار نظرهای متفکرانه است که باید تشویق شود و به راستی ایشان با این بیانات موهن از «گوهر دین و عالمان دینی و مرجعیت بیدار» دفاع کرده است؟ و آیا انتقاد از توهین به متدین ترین افراد جامعه، توطئه شومی علیه آغاجری بوده است؟! چگونه است که مخالفان تئوری توطئه، گوینده این سخنان را که با اظهارات توهین آمیزش فضای سیاسی جامعه را متشنج کرده است، متهم به توطئه سازمان یافته نمی کنند، ولی منتقدان او را توطئه گر می خوانند! در حالی که جزو اولین منتقدان او ریاست محترم جمهوری و ریاست محترم مجلس شورای اسلامی بودند.

حاجت به توضیح نیست که اصل رجوع به اهل خبره، اقدامی کاملاً عقلانی است، زیرا همه مردم مسلمان می دانند که دارای تکالیفی هستند و راه استنباط مستقیم احکام بسی طولانی است و احتیاط نیز به غایت دشوار؛ پس به ناچار باید به متخصصانی که از آنان به «مراجع تقلید» تعبیر می شود رجوع کرد. حال کجای چنین روشی، کاری میمون وار و درخور استهزاست؟

آیا سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که در بیانه جانب دارانه خود، خویش را پیرو مقتدایشان حضرت امام خمینی رحمهالله علیه می نامند و در روزهای نخست وزیری شهید رجایی از «برخورد رساله ای» سخن می گفتند، به مخالفان اجازه می دهند که مقابله به مثل کنند؟ مگر این مردمی که از مراجع معظم تقلید، پیروی می کنند همان مردمی نیستند که شما سنگ جانب داری از آنان را به سینه می زنید و مدعی هستید که «به دلیل پای بندی به صفوف مردم، مورد تهدید قرار گرفته اید»؛ پس چرا به این مردم، توهین روا می دارید؟ راستی چه شده است که تقلید و تکرار ایده های غربیان حرکتی میمون وار به شمار نمی رود، اما پیروی از متخصصان علوم اسلامی (مراجع معظم تقلید) چنین است؟

از این ها گذشته، وی که از فهم و درک و قرائت یک آیه از قرآن (آیه ۷۰ سوره اسرا) عاجز است چگونه می خواهد بر مسند مرجعیت و استنباط تکیه زند و فتوا بدهد؟

دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ضمن اظهار تأسف شدید و تقبیح چنین سخنان ناسفته ای به آقای آغاجری و گروه متبوعش یادآوری می کند که با توجه به اعتقاد عمیق مردم مسلمان ایران به اسلام، هیچ گروه سیاسی ای، حتی غیرمذهبی، با تعارض و تنش با عقاید دینی این مردم نخواهد توانست جایگاهی در میان آنان کسب کند، چه رسد به سازمانی که از گذشته دین داری برخوردار بوده است؛ بنابراین دیانت و عقلانیت اقتضا می کند که به جای جانب داری لجبازانه، به طور رسمی این سخنان نادرست، موهن و بی پایه، تقبیح گردد.

والسلام علی من اتبع الهدی

در پی رخدادهای اخیر، جمعی از فضلا و محققین حوزه علمیه قم نیز