پاورپوینت کامل ابعاد شخصیت علمی حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی(ره) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابعاد شخصیت علمی حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی(ره) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابعاد شخصیت علمی حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی(ره) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابعاد شخصیت علمی حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی(ره) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

آیه الله سیدمحمد حسینی زنجانی، شاگرد و فرزند ارشد عالم ربانی، مرحوم حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی ، چندی پیش به مناسبت سالروز ارتحال پدر بزرگوارشان، در گفت وگو یی با شبکه اجتهاد ابعاد شخصیتی آن فقیه فقید را تبیین کرده است.

افق حوزه به منظور آشنایی طلاب و فضلا با ابعاد علمی و اخلاقی شخصیت حضرت آیهالله زنجانی، این گفت وگو را تقدیم می کند.

* جهت آشنایی بهتر خوانندگان با حضرت آیه الله سیدعزالدین زنجانی از شخصیت علمی و فقهی این عالم وارسته برای ما بگویید.

مرحوم ابوی در سال ۱۳۰۰، در شهر زنجان در خانواده ای اهل علم و مذهبی متولد شد. سطوح تحصیلات حوزوی را در همان جا آموخت و برای تکمیل تحصیلات خود به قم و نجف رفت و پس از اتمام تحصیلات به کار تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد.

در زمان گذشته، شهرها غالباً دارای حوزه های علمیه بودند و طلاب در همان شهرهای خود مشغول به تحصیل می شدند. در زنجان هم که جمیعت آن موقع، بیشتر از ۳۰ هزار نفر نبود، ۴ مجتهد مسلم حضور داشتند و مرحوم ابوی در حوزه زنجان سطوح عالی را فرا گرفت؛ اما ایشان به دلیل سخت گیری های رضاخان، در سال ۱۳۱۹ زنجان را به قصد قم ترک کردند.

مرحوم پدر، فقه و اصول را مجموعاً ۱۴ سال در محضر آیات عظام حجت کوه کمره ای، صدر، خوانساری، بروجردی و امام خمینی تلمذ کردند. می گفتند: من به قدری به مبانی آقای حجت تسلط پیدا کرده بودم که قبل از شروع درس می آمدم و می گفتم امروز آقای حجت این درس را عنوان می کند و حتی بر اساس سبک ایشان می گفتم، ایشان این مسئله را اختیار می کند؛ طلبه ها به من می گفتند: حتماً شما شب ها می روی پیش آقای حجت این درس ها را یاد می گیری و می آیی برای ما می گویی! می گفتند، طلبه ها باور نمی کردند که من از روی انس به مبانی استاد، حدس می زدم که در فلان مسئله اختیارشان چیست.

مرتب در درس آیه الله العظمی بروجردی شرکت می کردند و حتی مقداری از درس ایشان را تقریر کردند که البته موجود، ولی نامرتب است. آقای عبدالحسین حایری که یک زمانی رییس وقت کتابخانه مجلس بود، می گفت: سیدعزالدین از آن طلبه هایی بود که قبل از بلوغ قطعاً مجتهد بود و می گفت من با سیدعزالدین مباحثه می کردم و از نظر سنی ۲۰ سال بزرگ تر بودم. می دیدم فهم ایشان از خیلی شیوخ بالاتر است. ایشان درس آیات بروجردی، حجت و صدر را هر روز می رفت و روز پنج شنبه می نشست تمام درس ها را که تقریباً ۲۰ درس بود، به اتکای حافظه قوی، بعضاً به زبان عربی می نوشت.

*مشرب و سبک فقهی- اصولی حضرت آیه الله زنجانی چگونه بود و بیشتر از کدام اساتید خود بهره برده است؟

ایشان از نظر فقهی، رویه آیه الله العظمی بروجردی را خیلی می پسندیدند و سبک ایشان را دنبال می کردند؛ مکرراً می گفتند فقه شیعه تعلیقیه بر فقه عامه است. از استادش حضرت آیه الله بروجردی این مسئله را یاد گرفته بود؛ لذا شیوه تدریس آیه الله العظمی بروجردی این بود که اقوال اهل سنت را از خلاف شیخ طوسی بررسی و بعد روایات شیعه را بر اساس برداشتی که از فقه اهل سنت داشت معنا می کرد. مرحوم ابوی می گفتند؛ این ابتکار مربوط به آقای بروجردی بود و این شیوه نو، خیلی به فهم روایات کمک می کرد. می گفتند شیوه آیه الله العظمی بروجردی با اهل بیت سازگاری بیشتری دارد.

در اصول هم تحت تأثیر افکار مرحوم غروی (آیهالله العظمی شیخ محمدحسین غروی اصفهانی) بودند، چون پدرشان از شاگردان ایشان به شمار می آمد و نوعاً نگاه و حرف های ایشان را به زبان دیگری بیان می کردند. مرحوم ابوی یک مشرب خاص در فقه و اصول داشت. بعضی از بزرگان معتقدند «من لا اصول له، لا فقه له» یعنی کسی که در اصول صاحب نظر نباشد، نمی تواند به مقام اجتهاد برسد. ایشان این کبری را قبول نداشتند و می گفتند؛ مراد از اجتهاد، رد فروع بر اصول است؛ لذا نظرشان فحص در اخبار بود. اخبار را جفت و جور می کردند و تفسیر و توضیح می دادند. مرحوم ابوی در روایات صاحب نظر بود و در فقه نظرات نویی داشت، منتهی از این بعد ناشناخته ماند.

مرحوم ابوی می گفتند، ما اگر بتوانیم مردم را با دعاهای اهل بیت آشنا کنیم، با معارف غنی خالص توحیدی آشنا کردیم. چرا که اهل بیت وقتی با مردم که روبرو می شدند، به قدر فهم آن ها صحبت می کردند و حتی بعضاً استدلالات سطح پایین را هم در مسایل توحیدش مطرح می کردند؛ اما در مقام دعا آن شناخت و معرفتی را که از خدا داشتند را معرفی کردند و لذا قواعد بسیار عقلی را می توان در لابلای آن ادعیه پیدا کرد.

می گفتند، اگر بتوانیم این باب را در دنیای غرب باز کنیم، قطعاً جذب اسلام و معارف ناب اهل بیت خواهند شد.

* حضرت آیه الله زنجانی چند سال در نجف برای شرکت در درس علما حاضر شدند، نگاهشان به حوزه نجف چه بود؟

مرحوم ابوی می گفتند، من ۱۴ سال در قم بودم و خواستم از حوزه نجف هم استفاده کنم؛ لذا رفتم محضر علامه (مفسر کبیر قرآن، مرحوم علامه طباطبایی) که ایشان فرمودند: نیازی نیست بروی و