پاورپوینت کامل ارتباط آکادمیک بین المللی را بیشتر کنیم ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارتباط آکادمیک بین المللی را بیشتر کنیم ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارتباط آکادمیک بین المللی را بیشتر کنیم ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارتباط آکادمیک بین المللی را بیشتر کنیم ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

در گفت وگو با برگزیده کتاب سال حوزه مطرح شد:

لطفا خود را به اجمال معرفی نمایید؟

دکترای من در رشته حقوق، گرایش جزا و جرم شناسی است که از دانشگاه تهران گرفتم. به دلیل تخصص حوزوی، بیشتر مقالاتم فقهی ـ حقوقی است. کتاب تروریسم، پایان نامه دکترا من بود که البته ۱۵۰ صفحه نیز به آن اضافه و با عنوان «تروریسم از منظر اسلام و اسناد حقوق بین المللی» چاپ شد. برای تألیف این کتاب، ۹ ماه به آلمان سفر کردم تا این که این اثر را تکمیل کردم.

حقیقتش این است که من تعصب خاصی به حوزه دارم و تابلوی اهدایی کتاب سال حوزه را همیشه در خانه جلوی چشمم دارم. سال ۱۳۸۱ پژوهشگر برتر کشور شدم، ولی حوزه چیز دیگری است.

* چه شد که رشته حقوق را انتخاب کردید؟

آن موقع که در حوزه فقه می خواندیم، مراکز و دانشگاه هایی که در قم برای تحصیلات روز تأسیس می شد کم بود. انگیزه ای که ما سال ۷۰ پیدا کردیم، این بود، که به عنوان نسل اول حوزه بعد از انقلاب، این نکته برای ما جاذبه داشت که مشکلات حقوق را از نگاه حوزه و دانشگاه حل کنیم. ایده شهید مطهری هم مبنی بر این که بنیان های اصلی را از حوزه باید به دست آورد و مشکلات نظام را باید به کمک حوزه و دانشگاه حل کرد، برای ما مشوق و انگیزه ساز بود.

انتخاب گرایش حقوق جزا هم برای این بود که بیشترین مباحث چالشی را نسبت به مباحث روز دنیا و فقه داشت افق کنونی حوزه را در عرصه های حقوق چگونه می بینید؟ اسلام و حوزه های علمیه چه جایگاهی در باز تعریف مبانی حقوقی اسلام در این حوزه ها دارند؟

حقیقت این است که حقوق اسلام در دنیا مهجوریتی دارد که ناشی از ارتباط کم مسئولان ما ـ به خصوص حوزه های علمیه ـ با نهادهای بین المللی است. اگرچه حوزه علمیه در حد خودش کارهای مکتوب و رسانه ای خوبی انجام داده است؛ ولی متأسفانه در این بخش تعاملی با دنیا ندارد و در حد نیاز مجامع علمی جهان، نیست. ما باید یک گام بین المللی برداریم، گوش شنوا زیاد است، ولی افرادی که در حوزه به فعالیت بین المللی مؤثر بپردازند کمتر وارد این عرصه می شوند.

البته این مسئله به لحاظ محدودیت زبانی طلاب است. زبان رسمی حوزه، عربی می‎باشد ولی اکثر طلاب نمی توانند با بهره گیری از این زبان، مقالات را به کنفرانس‎های سراسر دنیا ارائه کنند. اگر همین زبان عربی را در میان طلاب پرورش می‎دادیم، ترویج اسلام و تشیع در دنیا راحت تر صورت می‎پذیرفت؛ چه رسد به این که طلاب به زبان انگلیسی نیز مسلط می‎بودند. از سوی دیگر ما برای ارتباط با دنیا سیستم نداریم. غیر از نیاز به شبکه ماهواره ای مستقل که مخاطب میلیونی ایجاد می کند، ارتباط آکادمیک بین المللی مان نیز ضعیف است. پس از گذشت ۳۰ سال، فضلای حوزوی- دانشگاهی در قم افزایش یافته‎اند ولی در سطح بین الملل از این ها استفاده نمی شود.

حوزه، باید از طریق وزارت خارجه اطلاعاتی را در خصوص عرصه های بین الملل به دست آورد و بداند که چه خلأهایی در این بخش داریم تا در صدد رفع آن ها برآید.

* به نظر می رسد در برخی نهادهای فرهنگی ما، خانه تکانی و به روز شدن لازم است. برخی مواقع رفتارهایی مشاهده می شود که اصلا نشانی از دغدغه فرهنگی ندارد.

اجازه دهید مثالی از داخل کشور بزنم. در قم شاید بیش از صد تا دویست فاضل حوزوی حقوق دان داریم که سیستم و نظام، از حوزه نمی پرسد جایگاه این نیروها کجاست؟ و چه استفاده ای برای نظام می توان از آنان داشت؟

فضلای شایسته را باید دعوت به کار می کرد.

اتاقکی در فیضیه به نام مرکز جذب قضات در نظر گرفته شده است. طلبه ای که از فضلا باشد، این گونه خود را معرفی نمی کند، بلکه باید به دنبال آن ها بروند و از آن ها به عنوان مشاوران امین و کاردان در تدوین قوانین و لوایح استفاده نمایند.

بنابراین حوزه باید ارتباط سیستماتیک با نظام داشته باشد تا از نیروهای خلاق خود در عرصه های مختلف استفاده کند. به تعبیر آیه الله العظمی جوادی، نظام به حوزه نیاز دارد. شاید ایشان خواستند بفرمایند نظام باید به دنبال ما بیاید نه این که ما خود را به آن عرضه کنیم تا از ما استفاده کنند.

* شاید نیاز باشد حوزه در درون خود ساختار و سیستمی به وجود آورد تا نیروهای خود را عرضه کند. این مشکل، فقط در حوزه حقوق و قضا هم نیست. ما نویسندگان خوب حوزوی داریم که به هیچ جا معرفی نمی شوند.

بله. سال ۱۳۸۰ مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما به بنده پیشنهاد کردند که مجله ای در راستای ارتباط نویسندگان حوزوی در زمینه مباحث دین و انقلاب اسلامی در رشته های مختلف منتشر کنیم تا سئوالات و شبهات موجود در جامعه را در قالب مقالات کوتاه جواب دهیم. فلسفه انتشار مجله رواق اندیشه، همین بود. من نیز قبول کردم. ما بیش از ۱۲۰ نویسنده را در ۵۲ شماره به صدا و سیما معرفی کردیم. نشریه برای مدیران صدا و سیما طراحی شده بود تا در برنامه سازی ها از فضلای حوزه استفاده کنند. برخی از افراد تند سیاسی بعد از سال ۸۴ گفتند: ما دیگر به این مجله نیازی نداریم چون از این به بعد، خیلی شبهاتی وجود نخواهد نداشت!

در حالی که شبهات علیه دین و انقلاب از سال ۸۴ به بعد بیشتر شد. خوب، چه طور به خاطر مسایل سیاسی حاضرند تجربه ارتباط با ۱۲۰ نویسنده حوزوی را قطع کنند؟! و چه طور این تجربیات را می سوزانند و بعد مدعی اند که حوزه همکاری نمی کند؟!

البته من از طرف حوزه آن جا نرفتم، بلکه شخصا رفتم، اما اگر حوزه با آن ها طرف می شد، نمی توانستند به این راحتی این تجربیات را بسوزانند.

* برای معرفی نیروهای حوزوی به جامعه و نظام، چه پیشنهادی دارید؟

گام اول، شناسایی ظرفیت های پژوهشی و آموزشی فضلا و دسته بندی آن هاست.

البته برای شناسایی و دسته بندی رشته ها، فکر نمی کنم لیستی وجود داشته باشد. گاهی اوقات هم اتفاقات وحشتناکی می افتد. یادم هست بخش پژوهش حوزه زمانی شروع به این کار کرده بود، لیستی ترتیب داد و یک نهاد حوزوی آثار نخبگان را شناسایی و سایتی را راه اندازی کرد. یک روز اسمم را در موتور جست وجوگر قرار دادم و دیدم شخصی با هویت «سیدحسین هاشمی» که ملبس نبود و قیافه ای کاملا متفاوت با من هم داشت، آمد؛ ولی تمام کتاب ها و مقاله های من به اسم ایشان در سایت بود!

آن زمان که چنین اتفاقی پیش آمده بود، برای شرکت در کنفرانسی در استرالیا بودم. ایمیلی به سایت مذکور فرستادم و گفتم کتاب و مقالات من به اسم کسی دیگر است. دو روز بعد نیز رزومه ام را فرستادم و گفتم مطلب را اصلاح کنید. آن عزیزان نیز در واکنش به این موضوع، کلا پروفایلم را حذف کردند. ای