پاورپوینت کامل معلّم اخلاق و سالک الی الله;حضرت آیت الله حاج سید رضا بهاءالدینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معلّم اخلاق و سالک الی الله;حضرت آیت الله حاج سید رضا بهاءالدینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معلّم اخلاق و سالک الی الله;حضرت آیت الله حاج سید رضا بهاءالدینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معلّم اخلاق و سالک الی الله;حضرت آیت الله حاج سید رضا بهاءالدینی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

اشاره:

مقاله ای که در پیش رو دارید، زندگینامه عالم عارف معاصر، حضرت آیت الله العظمی مرحوم حاج سید رضا بهاء الدینی است که اصل آن، توسط فاضل ارجمند جناب حجت الاسلام آقای سید محمد باقر مهاجر تدوین شده است.

امتیاز این زندگینامه این است که در زمان حیات خود آن بزرگوار و با مراجعه به ایشان و فرزندش جناب حجت الاسلام آقای سید عبد الله بهاءالدینی و نیز برخی از شاگردان و مرتبطان با ایشان (حجج اسلام، آقایان: سید محمد حسین احمدی، محمد حسین احمدی یزدی، محمود امجد، مرحوم حسین حیدری کاشانی، سید محمد رضا طباطبائی، فرحزاد و….) و برای بزرگداشت آن عالم کم نظیر تهیه شده است.

با توجه به این مطلب پیش از ارائه زندگینامه، مطالب زیر را متذکر می شویم:

۱. همان طور که گفته شد، این نوشتار از سخنان افراد گوناگون که نام آن ها ذکر شد، گردآوری شده است؛ لذا با توجه به آمیختگی مطالب افراد گوناگون با یکدیگر، در غیر از مواردی که از سخنان خود مرحوم آیت الله بهاء الدینی استفاده شده، در موارد دیگر از پاورقی استفاده نشده است.

۲. با توجه به این که اصل این مقاله در زمان حیات مرحوم آیت الله العظمی بهاءالدینی نوشته شده، از گزارش فوت آن بزرگوار خالی است به همین سبب و نیز به دلیل تکمیل و پربارتر شدن این زندگینامه، بخش فوت را از منبعی دیگر (سیری در آفاق) می افزاییم.

حضرت آیت الله العظمی حاج سید رضا بهاءالدینی ۱ در اواخر ذی الحجه سال ۱۳۲۷ق در خانواده ای متدین و تقوا پیشه، در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود . پدر ایشان، آقا سید صفی الدین، مردی پاک طینت و پرهیزکار و از خدمتگزاران آستان مقدس حضرت معصومه- سلام الله علیها- بود.

ایشان در شرح حال والدشان چنین فرموده اند:

ارتباط پدرم با قرآن مداوم بود . شاید در روز، ده الی پانزده جزء قرآن می خواند؛ به طوری که از هر جای این کتاب مقدس سؤال می کردند، فوراً جواب می داد . به علت انس زیاد با قرآن، آیات را می شناخت و به کشف الآیات علما شهرت یافته بود. ایشان در حرم حضرت معصومه- سلام الله علیها- مشغول خدمت بود و در درس حاج شیخ عبدالکریم حائری و حاج شیخ ابوالقاسم قمی شرکت می کرد. ادبیات را نیکو می دانست و با فقه و اصول هم آشنا بود . او فردی وارسته بود و فکر شیطانی نداشت و هرگز نمی شد به ایشان افکار شیطانی را تحمیل کرد . خیلی صریح و صادق بود، مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) هم نوشته اند که اجداد پدرم، افراد شریفی بودند و در شجره نامه ایشان آمده است که کلید دار حرم فاطمی بوده اند. گویا در فامیل پدرم، این سِمَت رسم بوده است . می گویند مادرم نیز به آخوند ملاصدرا منتسب بوده است . والده من- با اینکه سواد نداشت- خیلی از دعاها را حفظ بود.۲

برخورد و رفتار شایسته پدر، در شکل گیری شخصیت او در دوران کودکی، بسیار موثر بوده است . یکی از شاگردان می گوید:

پدر او، احترام خاصی به آقا [آیت الله بهاءالدینی] می گذاشت و از این گذشته، آزادی عمل فراوانی به ایشان می داد؛ به گونه ای که در روح آماده به انقلاب وی اثر بسیار داشت. او احترام های پدر و استادانش را در ساخت شخصیت خود بسیار مؤثر می دانست.۳

آن بزرگوار در این باره می فرمود:

پدرم، مرا به جاهای خطر آفرین می فرستاد؛ لکن قلباً مطمئن بود که خطری مرا تهدید نمی کند.۴

تحصیلات ابتدایی و فراگیری دروس حوزه

حضرت آیت الله العظمی بهاءالدینی از همان آغاز دوران کودکی، خردی موهوب و ورزیده داشت و از هوش سرشار و فوق العاده ای نیز برخوردار بود، به طوری که در سه یا چهار سالگی به مکتب رفت و خواندن و نوشتن، قرائت و تجوید را آموخت، و در شش سالگی با ورود به حوزه علمیه قم، و به تحصیل علوم دینی روی آورد.

او از بدو ورود به حوزه، مورد عنایت خاص و محبت ویژه بزرگانی همچون مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم قمی (کبیر)، مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری و مرحوم حاج شیخ محمد تقی بافقی بود ند و از محضر پرفیض این عالمان وارسته و مفاخر حوزه بهره ها برد .

یکی از فضلای حوزه می گوید:

آیت الله بهاءالدینی از همان کودکی مورد توجه خاص شیخ ابوالقاسم کبیر بوده است؛ کراراً ایشان می فرمود: «از همان شش سالگی، بسیاری از بزرگان برای ما زحمت کشیدند و به ما التفات داشتند». حاج شیخ محمد تقی بافقی هم توجه زیادی به ایشان داشتند و بسیاری از مسائلی را که با دیگران مطرح نمی کردند، از ایشان دریغ نمی کردند. این، به سبب اطمینانی بود که به شخص ایشان داشتند.

فرزند ایشان در این باره می گوید:

آقا نقل می کردند: «من هفت ساله بودم که در مجالس علمای بزرگ، مثل مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری شرکت می کردم. وقتی وارد می شدم، مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم قمی برمی خواست و مرا کنار خود می نشاند».

استادان معظم له

حضرت آیت الله بهاءالدینی، مقدمات را نخست نزد پدر گرانقدرش و پس از آن، جامع المقدمات . سیوطی و مغنی را از محضر استادان آن زمان، مرحوم آقا شیخ ولی الله عامره ای و آقا میرزا علی ادیب با شور و شوق فراوان فرا گرفت و به دنبال آن، در دروس سطح از محضر استادان بزرگ و عالمان گرانقدر، مرحوم آخوند میرزا محمد همدانی و آخوند ملا علی همدانی استفاده برد.

آیت الله بهاءالدینی پس از اتمام سطح و تکمیل و تحکیم مبانی علمی، به منظور فراگیری دروس خارج، در محضر علمای بزرگ و محققان نامدار شیعه، فقهای عظام، حاج شیخ عبدالکریم حائری، سید محمد حجت کوه کمره ای و حاج آقا حسین بروجردی حضور یافت و از خرمن علوم و اطلاعات عمیق آنان خوشه چینی کرد؛ با شور و شوقی وصف ناپذیر و اراده ای استوار به تحقیق و مطالعه و تدریس پرداخت و سرانجام، به درجه اجتهاد نائل آمد.

آیت الله بهاءالدینی، این عالم روشن ضمیر، در نوجوانی اخلاق عملی را نیز از مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم قمی آموخته و تحت اشراف او پرورش یافتند. وی کلام را در محضر استاد بزرگوار، مرحوم آقا میرزا علی اکبر حکمی یزدی تلمذ کرد و در درس اسفار شیخ بزرگوار مرحوم شاه آبادی نیز شرکت می نمود.

آیت الله بهاءالدینی در این باره چنین می فرماید:

زمانی که به درس اسفار مرحوم شاه آبادی می رفتم، امام خمینی(ره) را می دیدم که از اتاق پشتی خارج می شود، مرحوم شاه آبادی به او فصوص درس می داد. مباحثه ما اسفار بود. البته من مدت کوتاهی رفتم؛ نمی دانم چطور بود که به فلسفه خیلی علاقه نداشتم. ما در فقه و اصول بسیار اهتمام داشتیم. ۵

شایان ذکر است که فقیه اهل بیت، حضرت آیت الله بهاءالدینی با اوتاد زمان؛ یعنی فقهای بزرگوار، آیت الله العظمی حاج سید احمد زنجانی و آیت الله العظمی میرزا ابوالفضل زاهدی نیز مباحثه و تبادل علمی داشته است.

اجازه اجتهاد و روایت

فقیه زاهد، حضرت آیت الله بهاءالدینی، بدون آن که در صدد اخذ اجازه اجتهاد و روایت باشد، از عالم بزرگوار، مرحوم سید محمد تقی خوانساری اجازه اجتهاد داشت و محرّر (نویسنده) این اجازه هم شیخ الفقها مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد علی اراکی(ره) بود .

او همچنین از علامه محدث، مرحوم حاج شیخ عباس قمی، اجازه روایت داشت.

مسافرت به عتبات عالیات

حضرت آیت الله بهاءالدینی (تقریباً) در نوزده سالگی به منظور زیارت ائمه هدی علیهم السلام به عتبات مشرف شد و در مدت اقامت خود در نجف، در درس فقهای گرانمایه، از جمله مرحوم میرزای نائینی و مرحوم آسید ابوالحسن اصفهانی، شرکت می کرد. سید از او می خواهد که در حوزه نجف بماند؛ ولی چون سفر وی زیارتی بود و از طرفی هم در اوایل ازدواجش صورت گرفته بود، به ایران باز می گردد تا برای امتثال امر سید، مقدمات سفر تحصیلی به نجف را فراهم کند؛ ولی مشکلاتی پیش می آید و موفق نمی شود.

پایداری و استقامت در تحصیل و تدریس

آنچه در شرح احوال عالمان راستین و اندیشمندان فرزانه گفتنی است، کوشایی و جدیت فوق العاده در راه تحصیل علم و فضیلت است.

این شور و شوق و جدیت در تحصیل علم و تحقیق و تدریس، در زندگی حضرت آیت الله بهاءالدینی به خوبی مشهود است. یکی از شاگردان می گوید:

آقا می فرمود: «یک سال تمام از مدرسه فیضیه بیرون نیامدم. مادرم می آمد در مدرسه و از دور مرا نگاه می کرد و باز می گشت. اشتغالات ما به حدی بود که فرصت نمی کردیم به منزل سری بزنیم».

یکی دیگر از شاگردان استاد چنین می گوید:

ما حدود چندین سال، درس هایی پیش از اذان صبح و حوالی وقت اذان از او فرا گرفتیم. هنگامی که به محضرش می رفتیم سماور زغالی و چای نیز آماده بود. حدود اذان، چای می خورد و اول اذان صبح نماز می خواند. گا