پاورپوینت کامل شیدای توحید (۱);اسوه های اطاعت و بندگی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیدای توحید (۱);اسوه های اطاعت و بندگی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیدای توحید (۱);اسوه های اطاعت و بندگی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیدای توحید (۱);اسوه های اطاعت و بندگی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

إِنَّ إِبْرَهِیمَ کانَ أُمَّهً قَانِتاً لِلهِ حَنِیفاً وَ لَمْ یَک مِنَ الْمُشرِکِینَ ۱

سخن از شیدای توحید است؛ از خلیل الرحمان، مردی که خدا او را برگزید و صدیقش نامید.۲ سخن از مردی است که هیچ گاه از غیر خدا درخواست نکرد۳؛ سخن از پدر حضرت محمد مصطفی ـ صلی الله علیه و آله ـ محبوب خدا. سخن از مردی است که بر محمد و آل محمد زیاد صلوات میفرستاد.۴ آری؛ سخن از ابراهیم است؛ همان مردی که نامش با توحید عجین شده، همو که زندگی و مرگش، نماز و عبادتش، برای خدای پروردگار جهانیان است۵؛ رادمردی که در نوجوانی، ملکوت آسمان ها و زمین را به او نمودند و اهل یقین شد۶؛ همان که قله های کمال و معرفت را به سوی حق تعالی در نوردیده و از دنیا و آنچه در آن است دست شسته؛ یگانه مردی که از آغاز نبوت، با امتحانات سخت و آزمایش های مرد افکن روبرو بوده و تنها و تنها، کلمه توحید در دل و جانش طنین انداز بوده است؛ مردی از تبار نیکان و پاکان. در عظمت وجودش، همین بس که حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ برگزیده و حبیب خدا و خاندان اطهرش از نسل اویند. در افتخارش همین بس که روز قیامت، بر او حلّه سفیدی بپوشانند و در جانب چپ عرش، او را باز دارند…. پس منادی ای از میان عرش، از جانب ربّ العزّه از افق اعلی ندا کند:

خوب پدری است پدر تو، ای محمد و او ابراهیم است.

حکایتها و داستان های او در قرآن و روایات، از این حکایت دارد که او اسوه ای کامل، الگویی انسان ساز و حکیمی عاقل است. مردی که فکرش یاد خدا، ذکرش نام خدا، راهش مسیر خدا، عملش اطاعت فرمان خدا، هدفش رسیدن به خدا بوده، بی تردید اسوه اطاعت و بندگی است. آن کس که از بدو کودکی، به خدا یقین می یابد، راه و روشش باید چراغ راهمان باشد. آن اسوه توحید، وقتی برابر مردم ناآگاه و گمراه قرار گرفت که ماه و خورشید را به جای خدای بی همتا می پرستیدند گفت: «این ستاره،۷ پروردگار من است»۸ ؛ اما زمانی که آن ستاره، غروب کرد، گفت: «من غروب کنندگان را دوست ندارم». در مواجهه با ماه پرستان نیز با اشاره به ماه می گوید: این پروردگار من است۹؛ اما وقتی غروب می کند و فروزندگی اش را از دست میدهد، از پروردگارش برای هدایت خود یاری می جوید و می گوید:

لَئن لَّمْ یهْدِنی رَبی لأَکونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضالِّینَ۱۰ همانا اوست هدایت کننده. هموست که ما را یاری می کند و اگر لحظه ای از هدایت ما فروگذار کند بی تردید از گمراهان خواهیم بود. دیگر بار خورشید طلوع می کند.

خورشید، با آن نور ساطع و فروزندگی اش، بر عرصه گیتی جلوه می کند و همه هستی را از خود بهره مند می گرداند. مخلوقات، در سایه او زندگی می کنند و روزی می گیرند. با نور او راه را از چاه می شناسند و با گرمایش از سرمای جان فرسا می گریزند. خورشید، بزرگ و زیبا است!. اگر نباشد، حیات و زندگی هم از کره خاکی رخت بر می بندد. آیا آن پروردگار جهانیان است ؟ اما آن نیز غروب می کند و بندگان را در آرزوی روزی دیگر وا می نهد. شب، همه جا را تاریک می کند و دیگر اثری از نور خورشید پر فروغ نیست. نه؛ او هم مانند دو رفیق پیشین خود نمی تواند امور جهان را اداره کند. پروردگار ابراهیم، برتر از این ها است … این ها فقط می آیند و می روند. چه کسی هدایتگر آن ها است ؟ چه کسی عهده دار محاسبه دقیق بین این دو است و آن ها را جایگزین همدیگر می کند:

« هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشمْس ضِیَاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السنِینَ وَ الْحِساب » ۱۱

خدای ابراهیم، بی شک باید بی نیاز باشد؛ بی شک باید همیشگی باشد و افول و غروب در او راه نیابد. خدای ابراهیم بی شک باید مدبّر و مربّی باشد؛ بی شک باید خالق باشد، رازق باشد، به امور خلق عالم باشد و… او است که آسمان و زمین را آفرید و به آن ها نظم و ترتیب ارزانی کرد. او که اگر آنی و کمتر از آنی آن ها را به حال خود وانهد، متفرق شده و از بین می روند:

«إِنَّ اللهَ یُمْسِک السمَوَتِ وَ الأَرْض أَن تَزُولا وَ لَئن زَالَتَا إِنْ أَمْسکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلِیماً غَفُورا»۱۲

او ابر و باد و مه و خورشید و فلک را در اختیار ما قرار داد، شاید ذرّه ای به او معرفت پیدا کنیم. آری؛ مردی که ملکوت آسمان ها و زمین را به او ارائه کردند، به قوم خود می گوید: (ای قوم ! من از آنچه می پرستید، بیزارم. ای قوم ! من از غیر او بیزارم. من روی خود را به خدایی متوجه کرده ام که کل هستی را آفرید و بندگی خود را مختص او قرار داده ام. ای قوم ! آیا درباره خدای یگانه با من به مخاصمه می پردازید؟ ذات پاکش، مرا هدایت کرده و مرا مورد لطف و کرمش قرار داده است. ای قوم ! من هیچ واهمه ای از خدایان شما ندارم؛ چون قدرت مطلق نزد خدای یگانه است. اما اگر او بخواهد، مرا به سختی های دنیا و امتحانات خودش آزمایش کند، من مطیع و فرمانبردار اویم۱۳؛ چون او به همه چیز و همه کس آگاهی دارد و کاری بی حکمت و مصلحت انجام نمی دهد و او است عالم بی نیاز. ای قوم ! چرا یادآور خدای خود نمی شوید؟ ای قوم ! چگونه از خدایان واهی و بی مقدار شما بترسم؛ در حالیکه شما از این نمی ترسید که برای خدا همتایی قرار داده اید که هیچ گونه دلیلی درباره آن بر شما نازل نکرده است۱۴، و هیچ دلیلی نیز برای سخنان خود نمی آورید؟ شما که خود را اهل علم و دانایی می دانید، به من بگویید با این اعمال زشت و پلید، آیا شما به ایمنی از عذاب و دوزخ نزدیک ترید یا من که تسلیم خدای یگانه ام؟ تنها آن کسانی که ایمان آورند و خود را به ظلم و پلیدی آلوده نکنند، برا