پاورپوینت کامل تشرف حسن بن وجناء ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تشرف حسن بن وجناء ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تشرف حسن بن وجناء ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تشرف حسن بن وجناء ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۷

اشاره

از موضوعات مهم در زمان غیبت کبرای امام زمان صلوات الله علیه، چگونگی ارتباط با حضرتش می باشد. آنچه از اخبار و روایات استفاده می شود، این است که ارتباط با آن حضرت از طریق توسل، خواندن دعاهای وارد شده و نوشتن عریضه امری مسلم است؛ اما در این بین، موضوع تشرفات خدمت آن حضرت امری است که مدعیان زیادی دارد.

در این باب، نشریه خلق بر خود لازم می داند ضمن بررسی موارد ادعا شده، تشرفات متقن را با بیان نکات اخلاقی آن برای رهپویان کوی دوست بیان کند.

از جمله این تشرفات، پاورپوینت کامل تشرف حسن بن وجناء ۴۰ اسلاید در PowerPoint است که از محدثان نامدار و معاصر امام حسن عسکری علیه السلام بوده است و داستان تشرف او در کتب متعددی از جمله کمال الدین و تمام النعمه ـ اثرشیخ صدوق که از محدثان موثق شیعه به شمار می رود ـ نقل شده است.

در مسیر موصل به شام، شهری آباد به نام «نصیبین» قرار دارد. این شهر از منطقه الجزیره است.۱

شخصی منسوب به این دیار، طعم شیرین حضور در محضر نور خدا را چشیده، و چشمان او به جمال دل آرای حجّت بن الحسن علیه السلام منور شده است. او از محدثان برومند شیعه و معاصر حضرت امام حسن عسکری علیه السلام و دوران غیبت صغرا است. وی از معدود افرادی است که عنایت ویژه آن امام همام شامل حال وی شد و از خرمن آن خزانه علوم الهی خوشه های علم و معرفت چید. نام او «حسن» و کنیه اش «ابومحمّد» است و به حسن بن وجناء شهرت دارد.۲

او طی نامه ای، از محضر حضرت امام عسکری علیه السلام دستورالعمل و کتابی خواست، تا با عمل به آن، سعادت دنیا و آخرت خویش را تأمین نماید. امام علیه السلام نیز با عنایت ویژه، به درخواست او پاسخ مثبت داد.۳

راهنمای راه حق

بعد از وجود مقدس امام حسن عسکری علیه السلام، فرزند مطهرش، حضرت حجت بن الحسن علیه السلام بر سریر امامت تکیه زد؛ ولی مصلحت در این بود که این مهر عالم تاب، از دیدگان، غایب باشد و از پس ابر غیبت، بسان خورشید پنهان بتابد واز برکات و انوار رحمت او تمام گیتی و به ویژه شیعیان بهره گیرند.

در دوران غیبت صغرا، راه ارتباط شیعیان با خلیفه رحمانی و رسیدن به سرچشمه زندگانی، نایبان منصوب از ناحیه آن سلطان عصر بودند. هنگامی که نایب دوّم، ابوجعفر محمد بن عثمان عمری در اثر شدت بیماری در بستر به سر می برد، جماعتی از بزرگان شیعه نزد او جمع بودند و حسن بن وجناء میان آنان بود.۴ این، نشانه ارتباط او با نواب حضرت ولی عصر علیه السلام است.

اعتقاد به نیابت آن بزرگواران، راه رسیدن به حجت الهی را هموار می کرد و انکار این حقیقت، محرومیت از منبع خیر و برکت و افتادن در بیابان حیرت و ضلالت را به دنبال داشت؛ از این رو حسن بن وجناء وظیفه خود می دید علاوه بر اعتقاد به نیابت آن بزرگواران، دیگران را نیز به این شاهراه نجات، راهنما باشد.

بارقه یقین

سال ۳۰۷ قمری بود. امامت باوران، مسائل و مشکلات خویش را از طریق جناب حسین بن روح، نایب خاص حضرت بقیه الله الاعظم علیه السلام به خدمت وجود اقدس آن باب الله عرضه می داشتند و پاسخ آن حضرت، گره های پیچیده از کارشان می گشود.

محمد بن فضل موصلی، از شیعیانی است که غبار شک، بر صفحه قلب او نشسته و در نیابت حسین بن روح مردّد است. وی روزی با حسن بن وجناء در منزلی فرود می آید. آنچه در دل دارد، اظهار می کند و تردید خود در نیابت جناب حسین بن روح را به گوش حسن می رساند و آن سفیرِ دربار امامت را به مصرف اموال در غیر راه امام علیه السلام متهم می کند.

حسن بن وجناء که حسین بن روح را به پاکی می شناسد، محمد بن فضل را این گونه خطاب می کند: «ای مرد! از خدا بترس و تقوا پیشه کن! حسین بن روح، همانند محمد بن عثمان، نایب امام زمان علیه السلام و تقوای او مانند تقوای سایر نایبان آن حضرت است».

محمد بن فضل، از این گونه مطمئن سخن گفتن حسن بن وجناء تعجب کرده، می گوید: «آیا دلیلی بر صحت گفته های خود داری؟ آیا می توانی وساطت حسین بن روح را برای من ثابت کنی؟»

حسن بن وجناء که دید غبار شک، آسمان روح و روان او را پر کرده است، تنها راه را در این دید که باران رحمتی بر دل او ببارد و آن را پاکیزه سازد. راه چاره، ارائه کرامتی از ناحیه حسین بن روح بود که می توانست بر ارتباط او با قطب عالم امکان، حجت بن الحسن علیه السلام دلالت کند؛ از این رو از محمد بن فضل خواست برگی از دفترش که جلد سیاه رنگی داشت و حساب کارهایش را در آن می نوشت، به او بدهد. سپس به او گفت: «قلمی برای من تیز کن». آن گاه با قلمی بدون مرکب، مطلبی را که با هم توافق کرده بودند بر صفحه نگاشت و ذیل آن را مهر زد. سپس این نامه سفید را به غلامی داد، تا به محضر حسین بن روح ببرد و او تمام آن چه که دو نفر توافق کرده بودند و با قلم بدون مرکب بر کاغذ سفید نوشته بودند، با مرکب بنگارد و برای آنان بفرستد.

حسن بن وجناء با آرامش کامل تا هنگام نماز ظهر در خانه نشست. چون نماز گزاردند، قاصد برگشت و گفت: «حسین بن روح به من فرمود: تو برو! من جواب را می فرستم».

هنگامی که بر سر سفره غذا نشستند، در به صدا در آمد و جواب نامه رسید. وقتی آن را گشودند، خطوط نگاشته شده به دست آن پیک امامت، چشمان آن ها را خیره ساخت. با تعجب دیدند تمام آن چه توافق کرده بودند، فصل به فصل، به دست جناب حسین، نوشته شده است.

محمد بن فضل که به اشتباه خود پی برده بود، سیلی محکمی به صورت خود زد و خطاب به حسن بن وجناء گفت: «برخیز، تا به خدمت حسین بن روح برویم. دیگر میلی به غذا ندارم. باید هر چه سریع تر خود را به او برسانم و توبه کنم».

حسن بن وجناء ، از این که با ارائه دلیلی توانسته بود او را از ورطه خطرناک شک، نجات داده و به ساحل یقین برساند خوش حال بود؛ از این رو برخاست و با هم به خدمت حسین بن روح رسیدند.

محمد بن فضل با دیدن نایب امام زمان علیه السلام شروع به گریه کرد و در آن حال می گفت: «ای سید من! از من درگذر». حسین بن روح فرمود: «خداوند، ما و تو را ببخشد؛ ان شاء الله ».۵

عطر دیدار

در صفحات کتاب زندگی هر کس، خطوطی از خاطرات تلخ و شیرین نقش بسته است و زندگی حسن بن وجناء از این قاعده مستثنا نیست، اما به یاد ماندنی ترین لحظه ها و شیرین ترین خاطره هایش لحظه های وصال و ساعات درک حضور امام زمان علیه السلام بود:

اوقات خوش آن بود که با دوست