پاورپوینت کامل واقعه کربلا در شعر ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل واقعه کربلا در شعر ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل واقعه کربلا در شعر ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل واقعه کربلا در شعر ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۴۲

اشاره

در شماره پیش بازتاب پاورپوینت کامل واقعه کربلا در شعر ۲۵ اسلاید در PowerPoint فارسی بیان شد. در این شماره ادامه مباحث گذشته را می خوانید.

حکیم ناصرخسرو قبادیانی (۳۹۴-۴۸۱) در قصیده ای غیر مردَّف ولی دارای قوافی موصوله، به مرفّهان بی درد و سرمست از صهبای عشرت نهیب می زند و عذر خود را از عدم همراهی با آنان توضیح می دهد.

ای همه ساله دِنان۱ به گِرد دَنان۲ در

من نه به گِرد دَنانم و، نه دِنانم

من که زخون حسین پرغم و دردم

شاد چگونه کنند خون رزانم۳؟!۴

ابوالمفاخر رازی، از سخنوران بنام سده پنجم و ششم ا ست که در زمانه سلطان غیاث الدین محمد سلجوقی (۴۹۸-۵۱۱) می زیسته و با حکیم خاقانی شروانی (۵۲۰-۵۹۵) معاصر بوده است و مقتل الشّعراء به زبان فارسی از اوست.۵ متأسفانه از دیوان اشعار او، ابیات کمی بر جای مانده است. اشعاری که از وی در مقتل فارسی روضه الشهداء نوشته ملا حسین واعظ کاشفی سبزواری آمده، بیشتر ترجمه رجزهای عاشورایی اصحاب فداکار حضرت سیدالشهداء۷ در قالب های مختلف شعری است. برای نمونه:

منم شیردل، حـرِّ مـردم ربـای

کـمـر بستـه پیش ولـیّ خـدای

منم شیرو، شمشیر برّان به دست

که دارد برِ شیرو شمشیر، پای۶؟!…۷

(از رجز های حرّبن یزید ریاحی)

ادیب صابر ترمذی (متوفای۵۳۸ ق) ملقّب به شهاب الدین، از شعرای پرآوازه نیمه اول سده ششم هجری است و دیوان اشعار وی که حاوی شش هزار بیت است،۸ به چاپ رسیده. وی لُغَز منظمی در مورد آب دارد و در نهایت هنرمندی گریزی به کربلا زده است:

به کربلا چو دهان حسین ازو نچشید

همی دهند زبان ها یزید را دشنام

اگر به زیر رکاب حسین، او بودی

به دست فتح گرفتی عنان لشکر شام۹

حکیم سنایی غزنوی (متوفای۵۴۵ ق) در اوان شاعری به دربار غزنویان راه یافته، به ستایشگری سلاطین این سلسله سرگرم شده بود. ولی در اثر برخورد با یکی از اولیای خدا تحولی در او پیدا شد که مسیر زندگانی وی را برای همیشه تغییر داد و او به سیر و سلوک و تهذیب نفس پرداخت و بعدها به مدارج والایی از عرفان نظری و عملی دست یافت.۱۰ از دیوان اشعار و منظومه های مستقل وی بر می آید که وی شاعری شیعی مذهب و عارفی امام شناس بوده است. ازوست:

دین: حسین توست، آز و آرزو: خوک و سگ است

تشنه این را می کشی، و آن هر دو را می پروری!

بر یزید و شمر ملعون، چون همی لعنت کنی؟

چون حسین خویش را شمر و یزیدِ دیگری!۱۱

حکیم سنایی پس از روایتِ داستان پیرزنی در کوفه، که کودکان یتیم خود را به بوییدن نسیم کربلا فرمان می داد، بیزاری خود را از خاندان اموی، آشکارا ابراز می دارد:

من ازیـن ابـن خـال۱۲، بیـزارم

کـز پـدر۱۳ نـیـز هـم، دلازارم

پس تو گویی: یزید میر من است!

عمروعاص پلید، پیـر مـن است

آن کـه را عمروعاص باشد پیر

یا یـزیـد پـلـیـد بـاشـد مـیـر

مستحقّ عذاب و نفرین اسـت

بد ره و بد فعال و بد دین است

لعنت دادگـر بـر آن کـس بـاد

کـه مـر او را کند به نیکی یـاد

من نیـَم دوستـدار شمر و یزید

زان قبیله منـم بـه عهـد، بعید

از سنایی به جان میرحسین

صـدهزاران ثناست دایم دَین۱۴

سید حسن غزنوی (متوفای ۵۵۶ ق) مشهور به اشرف، از چهره های شاخص سبک خراسانی در شعر فارسی است. او همانند شاعران سلف، نه در ستایش ممدوحان خود بلکه در مرثیت آنان نیز روی به اغراق آورده، از مقدسات مایه گذاشته و مرتکب قیاس مع الفارق شده است!۱۵ اما این شعر از دیگر اشعار او مستثنا است:

گـاهِ آن سـت که طفلان چمن

انـدر آیند چـو عیسی به سخـن

گـه گشـایـنـد دهـان، از لالـه

گـه نُمـایـنـد زبـان از سـوسـن

لاله غرقِ به خون، همچوحسین

سوسن زنده نفس، همچو حسن۱۶

شیخ فرید الدین عطار نیشابوری (۵۴۰-۶۱۸) از شعرا و عرفای نامدار سده ششم هجری است و در عرفان اسلامی از چهره های شاخص و ماندگار. تألیفات وی را افزون از ۱۱۰ مجلد نگاشته و آثار منظوم وی را بالغ بر صدهزار بیت دانسته اند.

تذکره الاولیاء، اسرارنامه، الهی نامه، پندنامه، خسرونامه، مختارنامه، مصیبت نامه، منطق الطّیر، مفتاح الفتوح، نزهه الاحباب، و دیوان اشعار۱۷ از آثار اوست.