پاورپوینت کامل عشق عفیف;تأویل عشق در گفتار و کردار آیت الله بهجت(ره) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عشق عفیف;تأویل عشق در گفتار و کردار آیت الله بهجت(ره) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عشق عفیف;تأویل عشق در گفتار و کردار آیت الله بهجت(ره) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عشق عفیف;تأویل عشق در گفتار و کردار آیت الله بهجت(ره) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

اشاره:

شناخت و شناساندن اندیشه و بینش و گرایش عالمانی ربّانی چون حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره)، دشوار است، اما تفسیر و تأویل عشق که مقوله ای شهودی است نه شنیدنی و شناختی، و مفهومی از سنخ مشاهده و تجربه است نه مشافهه، دشوارتر است؛ لکن بازشناسی و شناخت اجمالی با رهیافتی به کلام و کردار این بزرگمرد عرصه عشق و عرفان و فقیهِ به فناباریافته، می تواند تصور و تفسیر و تصدیق و تأویل جامع و کامل را – که بدون آفات نظری و آسیب های عملی «عشق» است – در ذهن و ضمیر و زبان ما و مناسبات گفتاری و رفتاری ما اِصْلاح و احیا کند تا عشقِ آسمانی و عِلْوی، که زمینی و سِفْلی شد، در جایگاه اصلی و قرارگاه عرشی خویش قرار گیرد و از «شهوت» و تجاذب و التذاذهای فروکاسته غریزی و حیوانی متمایز گردد. به همین دلیل «تأویل عشق» را عنوان نوشته حاضر قرار دادیم تا عشق به معنای اصلی خویش ارجاع گردد. چه تأویل را به معنای ارجاع در محدوده «لفظ» یا مفهوم ذهنی، و چه ارجاع در محور مصداقِ خارجیِ معنای لفظ نه در مدار مفهوم ذهنی که در مرحله تطبیق معنا بر مصداق به کار می رود، و چه ارجاع در محور تحلیل و تعلیل یک جریان خارجی است که راز آن مستور می باشد و با ارجاع مزبور، رمز آن مشهود می گردد که در این قسم آنچه از حجاب به دَر آمد و معلوم شد، نه معنای لفظ است و نه مصداق آن، بلکه حکمت و سِرّ شیء خارجی است؛ نظیر آنچه خضر۷ برای موسی۷ توضیح داد: «ذلک تأویل مالَمْ تستطع علیه صبراً۱و …»۲ و مقصود ما از تأویل عشق در گفتار و کردار فقیه عارف و عارف فقیه مرحوم آیت الله العظمی بهجت(ره)، همه معانی یاد شده به خصوص معنای سوم است که رمزگشایی از حقیقت عشق و بیان حکمت و اسرار عشق و حجاب زدایی از سیمای عشق است.۳

عشق رازِ کمال گرایی

عشق و محبت، اساس وجود و کمالات وجودی است. عشق و حبّ و حرکت حبّی در «قوس نزول» ایجادی و تکمیلی، و در «قوس صعود» احتیاجی و استکمالی، جهت قرب و وصال است. به همین دلیل، در نهاد و نهان هر موجودی «محبّت» است که موجود را به کمالش آشنا می کند و در او پویش و زایش به سوی کمال می آفریند و انسان که موجودی مُدْرِک است، بدون محبت و گرایش به محبوب نیست، بلکه به اندازه معرفت و بینش خویش به محبوب خود گرایش دارد و عشق می ورزد.۴ به تعبیر آیت الله العظمی بهجت(ره): «اگر خود و کمال خود را خواهانیم، باید دوست خدا باشیم و اگر دوست خداییم، باید دوست واسطه های فیوضات از نبیّ و وصیّ باشیم، و گرنه یا دوست خود نیستیم، یا دوست واهب العطایا نیستیم، یا دوست و سائط فیوضات نیستیم».۵

از این فرازها و گفتار نورانی، گزاره های ذیل به دست می آید:

گزاره اول: دوستی (عشق و محبت) به خدا، یعنی دوستی و عشق به خود؛

گزاره دوم: حبّ به خدا، حبّ به کمال مطلق و حبّ به خود نیز، حبّ به آن کمال مطلق است؛

گزاره سوم: محبت به خود و خدا، عامل حرکت تکاملی و صعود وجودی انسان است.

گزاره چهارم: راه رسیدن به کمال و پاسخ گویی به نیازهای درونی و حبّ به خود و خدا، از راهِ حبّ به واسطه های فیض الهی که پیامبر اکرم۶ و عترت طاهرش: خواهند بود، می گذرد.

گزاره پنجم: راه وصول به کمال از طریق محبّت انسان کاملِ معصوم(ع) با شناخت و اطاعت از حضرات معصوم: تحقق پذیر است.

آری، عشق حقیقی و راستین، تنها عشق به خداوند سبحان است وعشق مجازی، عشق به انسان کامل مکمّل معصوم(ع) که خلفای الهی و حجت های حق، این واسطه های فیض خداوند در تکوین و تشریع خواهند بود و اگر گفته اند: مجاز، پُل و گذرگاه به سوی حقیقت است، چنین عشقی است که عشق آیینه داران جمال و جلال الهی است و به همین دلیل، در بسیاری از آیات قرآن مثل: آل عمران آیه ۳۱، شوری آیه ۲۳، فرقان آیه ۵۷ و… بر آنها تأکید شده است و به تعبیر علامه جوادی آملی: «غایت حرکت حبّی خداوند، همانا پیدایش انسان کاملی است که حبیب اوست و رسالت حبیب خدا، ترسیم هندسه محبت است…»۶

عشق گوهر عبودیّت

آیت الله العظمی بهجت(ره) فرمودند: «اساس عبودیت و بندگی حبّ است. خداوند می فرماید: یحبّهم و یحبّونه۷ و نیز می فرماید: و الذین امنوا اشدّ حبّاً لله۸ و نیز می فرماید: ان کنتم تحبّون الله فاتّبعونی یحببکم الله۹ با این حال، عدّه ای از عامه منکر حبّ بنده و خدا هستند و…».۱۰

البته «عبادت و معرفت متلازمین اند. لذا کسانی که دیده شهودشان قوی است، یُسَبِّحُونَ اللَّیْل و النَّهَار و لا یَفْتُرون»۱۱ هستند۱۲ و به همین دلیل، در تفسیر عبادت اهل بیت: می فرمایند: قصه بندگی آنها، قصه شمع و پروانه است.۱۳ بنابراین در عشق حقیقی، صائب و صادق که البته تشکیک پذیر و ذو مراتب است، عناصر ذیل نهفته اند:

۱. بینش و معرفت،

۲. گرایش و محبت،

۳. گرویدن و تبعیّت،

۴. عبودیت محضِ محبوب از رهگذر عشق و عرفان که طلب و تمنّای وصال در آن است و لذا مقوله ترس از جهنم و شوق به بهشت و دوستی با واسطه های فیض قابل جمع اند که حضرت آقای بهجت فرموده اند:

«خدا کند در ما عشقی پیدا شود به مجموع قرآن و عترت، تا اولاً بتوانیم یگانگی قرآن و عترت و معجون مرکّب از آن دو را بیابیم و ثانیاً، در مقام پیروی و عمل، با توجه به آن دو و بر محور آن دو طواف عاشقانه بنماییم که آنها از هر معشوقی، بیشتر شایسته عشق ورزی هستند…».۱۴ چنین عشقی است که انسانِ عاشق را شبیه معشوق در آورده، او را متخلّق به اخلاق الهی قرآن و عترت: می کند.

عشق و شریعت

عشقی که در قاموس انگیزه و اندیشه، اخلاق و اعمال و گفتار و کردار آیت الله العظمی بهجت طرح و تجلّی می یافت، عشقی بود که مبتنی بر شریعت الهی و صراط مستقیم محمّدی۶ و علوی بود. عشقی که بر مدار بایدها و نبایدهای شرعی در تمام مراحل سیر و سلوک عرفانی قرار گرفت، عشق پاک و منزه از هر گناه و آلودگی است؛ یعنی از ترک گناه شروع می شود و به آن پایان می یابد و به تعبیر ایشان: «… من راهم این است که دستورالعمل فقط در یک چیز جمع شده و در یک کلمه کوچک، و آن ترک گناه، تمام دستورات بعداً خودش می آید».۱۵ پس «عشق عفیف»، عشق طاهر و مطهّر است، که آرام آرام انسان را به عشق حقیقی یعنی عشق به خدا می کشاند و «بایدهای» انسان در سلوک الی الله نیز مبتنی بر آن خواهد بود. بنابراین عشق از یک «خط قرمز»، یعنی شریعت حقّه محمدیه۶ در اعتقاد، اخلاق و اعمال برخوردار است و چنین عشقی انسان را مرحله به مرحله و منزل به منزل به پیش می