پاورپوینت کامل پایبندی به آداب اجتماعی و بی مبالاتی در آداب معاشرت ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پایبندی به آداب اجتماعی و بی مبالاتی در آداب معاشرت ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پایبندی به آداب اجتماعی و بی مبالاتی در آداب معاشرت ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پایبندی به آداب اجتماعی و بی مبالاتی در آداب معاشرت ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۶۰

مفهوم شناسی

بی تردید انسان، موجودی اجتماعی و خواهان انس و ارتباط با دیگران است. دین مبین اسلام، در راستای همین نیاز و تمایل فطری از عزلت و رهبانیت به عنوان سبک و رویه زندگی، نهی کرده۱ و بر مصاحبت و معاشرت افراد جامعه اسلامی با یک دیگر تأکید فرموده است.۲

به طور طبیعی، معاشرت و ارتباط با دیگران در هر جامعه، آداب و رسومی دارد که با وجود شباهت در کارکرد ها، تا حدودی نیز متفاوتند. این آداب اجتماعی، هیأت ها و ظرافت های رفتاری مربوط به ارتباطات و تعاملات مردم با یک دیگرند و کارکرد اصلی آن ها، تقویت روابط اجتماعی و تسهیل آراستگی به فضایل اخلاقی است. آداب غذا خوردن، آداب ملاقات و سلام و احوال پرسی، آداب دوستی و صمیمیت، آداب دید و بازدید، آداب خواستگاری و ازدواج، آداب تسلیت و هم دردی، آداب خرید و فروش، آداب برگزاری جلسات علمی و مذهبی و شرکت در آن ها و آداب تدریس و تحصیل، مواردی از آداب اجتماعی هستند.

با وجود اینکه «آداب»، همان محاسن و ظرایف اعمال و رفتارند و در معنای «حسن و مطلوبیت» اختلافی وجود ندارد، در تشخیص مصادیق آن در جوامع مختلف، اختلافات زیادی دیده می شود.

تفاوت های اخلاق و آداب

ممکن است برخی افراد، برداشت یکسانی از «اخلاق» و «آداب» داشته باشند؛ در حالی که میان این دو، تفاوت های زیادی وجود دارد که مهم ترین آن ها از این قرارند:

۱. اخلاق، عبارت است از ویژگی ها و خصایص پایداری که روح انسان در اثر تکرار و مداومت بر اعمال خاصی، به آن ها متصف می شود؛ ولی آداب، عبارتند از ظرایف اشکال و شرایط مختلفی که اعمال به شرط وجود یا عدم آن ها، پسندیده و خوشایند شمرده می شود و میان این دو معنا، تفاوت زیادی وجود دارد.۳

۲. آداب اجتماعی را می توان به اعتبار خاستگاه های آن ها، به آداب دینی و غیردینی تقسیم کرد. بر این اساس، آداب دینی به آداب منسوب به دین گفته می شود که از نظر شرعی، برخی سنت نامیده شده است؛ یعنی شارع مقدس به آن ها نظر دارد و به انجام آن ها در قالب یک امر مستحب، دستور داده است. نظر به اینکه دستورات اسلام دارای حکمت می باشد باید اموری را که سنت شمرده است، به صورت یک اصل حفظ کنیم. این ها تشریفاتی نیست؛ بلکه حقایق است و به یک زمان خاص نیز اختصاص ندارد؛ بلکه برای تمام زمان ها است.۴

آداب غیردینی، آدابی هستند که پیدایش و رواج آن ها، ریشه در ویژگی های منطقه ای، نژادی، تاریخی، صنفی، جنسی و امثال این ها دارد؛ برای مثال، سلام کردن، سعی در پیشی گرفتن در سلام، جواب سلام را کامل تر ادا کردن و نشستن در اولین جای خالی هنگام ورود به مجلس، از آداب دینی است و برداشتن کلاه یا دست به سینه گذاردن یا خم شدن هنگام سلام دادن، اَشکال عرفی و غیردینی گوناگونی از ادب سلام دادن در جوامع مختلف هستند.۵

نتیجه اینکه «بی مبالاتی در آداب معاشرت»، بی توجهی به قراردادهای اجتماعی و توافق هایی است که میان مردم، در ردیف امور اخلاقی و نشانه احترام به دیگران و رشد شخصیت اجتماعی به شمار می اید؛ بنابراین کسی که خیلی زود یا خیلی دیر به میهمانی حاضر می شود، کسی که هنگام ورود، به حاضران سلام نمی کند، کسی که پاسخ نامه دیگران را نمی دهد، کسی که بیرون کلاس و محیط درسی، ادب آشنایی و شاگردی را درباره استاد و هم کلاسی هایش مراعات نمی کند، کسی که خارج از حریم خصوصی و در حضور دیگران با لباس و ظاهری نامناسب، رفت و آمد می کند و کسی که با شکل و شمایلی بیگانه با فرهنگ عمومی در جامعه ظاهر می شود، اگر هم واجبی را ترک نکرده و حرامی مرتکب نشده باشد؛ اما چون بین مردم، خلاف این رویه مرسوم است، عمل او بی مبالاتی در آداب معاشرت بوده و از منظر جامعه، عملی نامطلوب به شمار می اید.

۳. قضاوت درباره آداب اجتماعی، به سازمان اجتماعی هر جامعه برمی گردد. اعمال مربوط به آداب اجتماعی، زمانی نادرست تلقی می شوند که یک توافق اجتماعی موجود، زیر پا گذاشته شود؛ در حالی که تخلفات اخلاقی، همیشه نادرستند؛ هر چند هیچ توافق اجتماعی هم درباره آن ها در کار نباشد. به همین دلیل، تخلف اخلاقی نسبت به تخلف از آداب اجتماعی، زشتی بیشتری دارد و افراد کمتری به آن تن می دهند.

۴. مسایل اخلاقی، میان فرهنگ های گوناگون، ثابت و تغییرناپذیر است؛ اما آداب اجتماعی غیر دینی که تابعی از تاریخ و فرهنگ مردم شمرده می شود، بیشتر، نسبی و متغیرند؛ زیرا این گونه آداب، زاییده طرز تلقی خرد جمعیِ طوایف متنوع بشری از مناسبات «ابزار- اهداف» است که خود، تابعی از میزان دانش و سطح آگاهی ملی- منطقه ای، سلایق زیباشناختی