پاورپوینت کامل سخن نخست;بهار یا رستاخیز تجلّی ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سخن نخست;بهار یا رستاخیز تجلّی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سخن نخست;بهار یا رستاخیز تجلّی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سخن نخست;بهار یا رستاخیز تجلّی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۴

بهار، رستاخیز تجلّیات خداوندی است. هر برگ سبز دست دعایی است که به آسمان ها بلند است و طراوت همیشگی را از پیشگاه خداوند، آرزومند. هر غنچه نو شکفته به دلِ تنگی می ماند که در حال تجربه شکوفایی است تا بتواند در سایه انبساط روحی با خدای بسط آفرین رابطه ای سبز و بهاری برقرار کند.

هر درخت پرشکوفه به کهکشانی از ستاره می ماند که درصدد ارتباط با خدای خورشید آفرین است و آسمان هر شب با هزاران ستاره، افلاکیان خاک نشین را رصد می کند چرا که شیوه خاکساری این سالکانِ طریق شب زنده داری را دوست می دارد؛

و خورشید و ماه، به دو چشم همیشه بیدار و ستاره باری می مانند که شب و روز حیرت زده آن جمال بی مثال اند ولی جز اینه گردانی نصیب دیگری از آن حسن لایزال ندارند:

جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست

ماه و خورشید همین اینه می گردانند۱

باید این بدن های زنده نمای مرده را در معرض گلنفسی های نسیم بهاری قرار داد تا در اثر بویایی و شکوفایی گل-های ارغوانی -این چلچراغ های زیبای خداوندگاری- خون تازه حیات در رگ رگ آن ها بجوشد و سرود زندگی کردن بیدلانه را با پرستوهای همارهْ مهاجر بهاری، زمزمه کنند.

این درختانند همچون خاکیان

دست ها برکرده اند از خاکدان

با زبان سبز و با دست دراز

از ضمیر خاک می گویند راز

این درختان زرد پاییزی که مزه اضطرار را در برگ برگ خود احساس می کردند، سرانجام به مرتبه ای از استحقاق نایل آمدند تا به اذن او بهاری شدن خود را در پهن دشت زمرّدین سبزه ها جشن بگیرند، و این پیام بهاری را در ذهن ما تداعی کنند که:

گفت پیغمبر ز سرمای بهار

تن مپوشانید یاران، زینهار!

زآنک۲ با جان شما آن می کند

کان بهاران با درختان می کند

لیک بگریزید از سردِ خزان۳

کان کند کاو کرد با باغ و رزان۴

از امیر المؤمنین علی(ع)نیز نقل شده است که:

تَوَقَّوا البَردَ فی اَوَّلِهِ و تَلَقَّوهُ فی آخِرِهِ، فَاِنَّهُ یفعَلُ فی الاَبدانِ کَفِعلِهِ فی الاَشج