پاورپوینت کامل موانع استفاده از قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موانع استفاده از قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موانع استفاده از قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موانع استفاده از قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

حضرت امام خمینی۱در کتاب آداب الصلاه پس از تبیین عظمت قرآن کریم به بیان موانع و حجاب های بین قرآن و استفاده کنند از آن، می پردازد که در این نوشتار، گزیده ای از آن مطالب را با اندک تصرفی ارائه می کنیم:

یکی از حجاب های بزرگ، حجاب خودبینی است که شخص متعلّم، خود را به واسطه این حجاب مستغنی بیند و نیازمند به استفاده نداند. و این از شاهکارهای مهمّ شیطان است که همیشه کمالات موهومه[و خیالی] را بر انسان جلوه دهد و انسان را به آنچه که دارد راضی و قانع کند و ماوراء آنچه پیش او است، همه را از چشم او ساقط کند؛ مثلاً اهل تجوید را به همان علم جزئی قانع کند و آن را در نظر آن ها جلوه های فراوان دهد و دیگر علوم را از نظر آن ها بیفکند.

حَمَله قرآن[= حاملان قرآن که در روایات، به عظمت یاد شده اند] را پیش آن ها به خود آن ها تطبیق کند و آن ها را از فهم کتاب نورانی الاهی و استفاده از آن محروم نماید. و اصحاب ادبیّت[= اهل ادبیات عرب] را به همان صورت بی مغز راضی کند و تمام شئون قرآن را در همان که پیش آن ها است، نمایش دهد.

اهل تفاسیر را به وجوه قرائات و نظرات مختلف لغت دانان و وقت نزول و شأن نزول و مدنی و مکّی بودن و تعداد آیات و حروف و امثال این امور سرگرم کند.

اهل علوم را نیز فقط به دانستن فنون دلالات و وجوه احتجاجات و امثال آن قانع کند. حتی فیلسوف و حکیم و عارفِ اصطلاحی را در حجاب غلیظ اصطلاحات و مفاهیم و امثال آن محبوس کند. شخص طالب حقایق قرآن باید تمام این حجاب ها را برطرف کند و از ورای آن ها به قرآن نظر کند و در هیچ یک این حجاب ها توقّف نکند که از قافله سالکان الی الله باز ماند و از دعوت های شیرین الاهی محروم شود.

از خود قرآن شریف دستور عدم وقوف و قانع نشدن به یک حدّ معیّن استفاده می شود. در قصص قرآنی اشارت به این معنی بسیار است. جضرت موسای کلیم با مقام بزرگ نبوّت، قناعت به آن مقام نکرد و به مقام شامخ علم خود وقوف نفرمود؛ به مجرّد آن که شخص کاملی را مثل خضر ملاقات کرد، با آن تواضع و خضوع گفت: «هَلْ اَتَّبِعُکَ عَلی اَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً»۱ و ملازم خدمت او شد تا علومی که باید استفاده کند، فراگرفت. حضرت ابراهیم۷به مقام بزرگ ایمان و علم خاصّ به انبیاء، قناعت نکرد و عرض نمود: «رَبِّ اَرِنی کَیْفَ تُحیی الْمَوْتی»۲ خواست که از ایمان قلبی به مقام اطمینان شهودی ترقّی کند. بالاتر آن که خدای تبارک و تعالی به جناب ختمی مرتبت –که از هر جهت، عارف ترین خلایق است- دستور می دهد که «وَ قُلَ رَبِّ زِدْنی عِلْماً»۳.

این دستورات کتاب الاهی و این نقل قصه های انبیا، برای آن است که ما از آن ها تنبّه حاصل کنیم و از خواب غفلت بیدار شویم.

یکی دیگر از حجب، حجاب آرای فاسده و مسالک و مذاهب باطله است؛ که این گاهی از سوء استعداد خود شخص است و اغلب، از پیروی و تقلید پیدا شود. و این، از حجبی است که مخصوصاً از معارف قرآن ما را محجوب نموده است؛ مثلاً اگر اعتقاد فاسدی به مجرد شنیدن از پدر و مادر یا بعضی از سخنرانان نادان در دل ما راسخ شده باشد، این عقیده بین ما و آیات شریفه الاهی، مانع می شود و اگر هزاران آیه و روایت وارد شود که مخالف آن باشد، یا از ظاهرش صرف نظر می کنیم یا به آن به نظر فهم، نظر نکنیم. دربار عقاید و معارف مَثَل بسیار است، ولی من از شمارش آن خودداری می کنم؛ زیرا می دانم این حجاب، با گفته مثل منی کنار نرود؛ ولی از باب نمونه به یکی از آن ها اشاره می کنم. این همه آیاتی که دربار لقاء الله و معرفه الله وارد شده و این همه روایات که در این موضوع است و این همه اشارات و کنایات و صراحات که در ادعیه و مناجات های ائمه:موجود است، به واسط این عقیده که از اشخاص عامی در این میدان ناشی و منتشر شده که راه معرفه الله به کلی مسدود است، و باب معرفه الله و مشاهده جمال را با تفکّر در ذات –که ممنوع، بلکه محال است- قیاس نموده اند، تأویل و توجیه کنند؛ و یا اصلاً در این میدان وارد نشوند و خود را با معارفی که قرّه العین انبیا و اولیا است آشنا نکنند. خیلی مایه تأسّف است برای اهل الله که یک باب از معرفت را که می توان گفت غایت بعثت انبیا و منتهای مطلوب اولیا است، به طوری به روی مردم مسدود کرده اند که دم زدن از آن، کفر محض و بی ایمانی صرف است.

یکی دیگر از حجب که مانع از استفاده از این صحیفه نورانی است، اعتقاد به آن است که جز آن که مفسران نوشته یا فهمیده اند، کسی را حقّ استفاده از قرآن شریف نیست. و تفکّر و تدبّر در آیات شریف را با تفسیر به رأی که ممنوع است، اشتباه گرفته اند؛ و به واسطه این رأی فاسد و عقیده باطله قرآن شریف را از انواع استفاده عاری نموده و آن را به کلی مهجور کرده اند؛ در صورتی که استفاده های اخلاقی و ایمانی و عرفانی، به هیچ وجه مربوط به تفسیر نیست تا تفسیر به رأی باشد؛ مثلاً اگر کسی از کیفیّت مذاکرات حضرت موسی با خضر و کیفیّت معاشرت آن ها و مسافرت حضرت موسی، با آن عظمت مقام نبوّت، برای به دست آوردن علمی که پیش او نبوده، و کیفیّت عرض حاجت خود به حضرت خضر «هَلْ اَتَّبِعُکَ عَلی اَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْت