پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

زندگی پیامبران و اولیای الاهی، سراسر ایمان، یقین و مبارزه در راه حق تعالی و پیمودن کمالات الاهی و همرنگ شدن با عالم غیب و قدس است. آنچه در گذشته در رابطه با حضرت یونس علیه السلام مطرح شد، تنها بخشی از عظمت انبیا و استواری ایشان در مسیر حق و حقیقت است؛ مسیری که همواره، ابتلائات و امتحاناتی سخت همراه داشت و البته این امتحانات برای محک خوردن ایمان و افزایش درجه آنان می باشد. بی گمان رسیدن به فوز عظیم و جنت نعیم و به دست آوردن مقام صالحان و شهدا کار آسانی نیست و همواره مدد الاهی و نعمت ربانی همراه همت و تلاش، کارگشای راه سلوک برای این مقربان الاهی است.

بی تردید یکی از سخت ترین ابتلائات و امتحانات انبیا برای حضرت یونس علیه السلام اتفاق افتاد و آن، گرفتاری در دل ماهی و سیر در دریاها است. وقتی انسان دچار ناراحتی، هم و غم و ابتلائات است، خداوند متعال او را به دعا راهنمایی می کند.۱ قرآن کریم می فرماید:

و قل ما یعبؤ بکم ربـی لولا دعاؤکم؛۲

لا إله إلا أنت سبحانک إنی کُنتُ من الظالمین.

حضرت یونس علیه السلام

زمانی معبود به عبد خود توجه می کند که عبد او را طلب کند و بخواند. حضرت یونس نیز در دل ماهی خدا را چنین خواند: و ذاالنّّون إذ ذهب مغاضباً فظنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ علیه فنادی فی الظُّلُمات أن لا إله إلا أنت سبحانک إنی کُنتُ من الظالمین. فاستجبنا له و نَجَّیناهُ من الغمّ و کذلک ننجی المؤمنین. ۳

و ذاالنون[یونس] را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت و چنین می پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ی متراکم) صدا زد: (خداوندا) جز تو معبودی نیست. منزهی تو من از ستمکاران بودم.

ما دعای او را به اجابت رساندیم و از آن اندوه نجاتش بخشیدیم و این گونه مؤمنان را نجات می دهیم.

دعا و ذکر

اهمیت دعا در سیر و سلوک معنوی و درخواست از خدا در همه امور، از واجبات طریق معرفت خدا است. دعا، برای بالا رفتن و مورد استجابت قرار گرفتن، شرایط خاصی لازم دارد. اما آنچه این نوشتار به آن می پردازد، چگونگی دعا است. طبق توصیه قرآن، انسان هنگام دعا باید حق تعالی را با اسمای نیکوی او بخواند:

و لله الاسماء الحسنی فادعوه بها؛۴

در همین راستا دعاهای متعددی از اهل بیت:حکایت شده است.۵ هر یک از این دعاها به روشی خاص از اسما و صفات حق تعالی استفاده نموده و به گونه ای بدیع، درخواست از خدا را ارائه می کند؛ دعاهایی مانند دعای کمیل، سمات، یستشیر، جوشن کبیر، ابو حمزه ثمالی و… که هر یک دارای آثاری خاص و برکاتی ویژه اند و خواندن آن ها به گونه های مختلف و در زمان هایی خاص، سفارش شده است.

اما هدف مهم از خواندن این دعاها، زنده کردن یا حق تعالی در جان و دل انسان است. گویی بخش بزرگی از مشکلات ما به فراموش کردن حق تعالی مربوط است:

و من أعرض عن ذکری فإن له معیشه ضنکاً؛۶

و هر کس از یاد من روی گردانید، بی شک زندگی تنگی خواهد داشت.

همچنین جای دیگری می فرماید:

و لاتکونوا کالذین نسو الله فانساهم انفسهم.۷

و مانند کسانی نباشید که خدا را از یاد بردند، پس خداوند نیز آنان را دچار خود فراموشی کرد.

فراموش کردن خدا و یاد خدا، از طرفی باعث می شود زندگی انسان سخت شود و در دنیا دچار مشکلات و ابتلائات زیادی گردد و از طرفی سبب می شود، در آخرت موجب خذلان انسان گردد. پس سالک باید پیوسته در یاد خدا باشد.

یکی از راه های توجه به خدا نیز استفاده از اسمای الاهی است. در قرآن، اسمای الاهی بسیاری آورده شده که خود حق تعالی به خواندن آن امر می کند؛ مانند الله، رحمن، رحیم، حی، قیوم و….

سیره اهل بیت:نیز استفاده از این اسماء بوده و آن را به اصحاب خود نیز سفارش می کرده اند. اسماء انواع مختلفی دارد. در دعای شریف جوشن کبیر، هزار اسم از اسمای حق تعالی آورده شده است. اسمای الاهی، مانند دارو هستند: یا من اسمه دواء استفاده از برخی از این اسما عمومی می باشد و همگان می توانند با آن انس بگیرند مثل ذکر تسبیحات حضرت زهرا۳، ذکر صلوات، ذکر لاحول و لاقوه إلا بالله و… ولی برخی اذکار از اذکار خاص است که نیاز است با توجه به سطح ایمانی و ظرفیت افراد توسط عالمان راه رفته این طریق تجویز شود. همان طور که برای استفاده از دارو، به طبیب نیاز است، برای استفاده از اسمای الاهی نیز به طبیب روحانی نیاز می باشد. این طبیبان، هم درد را می شناسند و هم دارو را. نمونه بارز این طبیبان، علمای راه رفته می باشند، علمایی که از مصادیق وارثان انبیایند. از بهترین نمونه های این طبیبان راه رفته، علمای مکتب اخلاقی نجف را می توان برشمرد که در دست آنان کلیدها و اسرار علوم اهل بیت موجود بوده و آنان نیز این علوم را سینه به سینه به شاگردان خود منتقل کرده اند. یکی از بهترین این کلیدها که تقریبا همه آن ها بدان سفارش می کردند، دعای حضرت یونس یا «ذکر یونسیه» است.

ذکر یونسیه

وقتی حضرت یونس خود را در تنگنا مشاهده کرد و همه راه های ظاهری و دنیایی را بر روی خود بسته دید، در تاریکی های شب حق تعالی را صدا زد(فنادی فی الظُّلُمات أن لا إله إلا أنت سبحانک إنی کُنتُ من الظالمین)؛ حق تعالی نیز دعوت او را اجابت کرد و او را از بند غم نجات داد(فاستجبنا له و نَجَّیناهُ من الغمّ و کذلک ننجی المؤمنین).

از این جا بود که این دعای شریف و ذکر عظیم، از حضرت یونس به یادگار ماند و اولیای الاهی از آن، برای استجابت دعا استفاده می کردند؛ به ویژه نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله برای رفع غم از این ذکر استفاده کرده۸ و به دیگران نیز تعلیم داد. اهل بیت آن حضرت نیز در ادعیه بسیاری از این ذکر شریف استفاده می کردند. صلی الله علیه و آله پس از اهل بیت:نیز برای طالبان راه حقیقت این ذکر شریف و تکرار آن، به صورت سنت درآمد.

یکی از دلایلی که این ذکر، نزد اهل سلوک، بسیار مورد توجه است این است که افراد یا به دلیل ارتقای درجه یا برای امتحان یا به سبب لغزش ها، به مشکلات و غم و اندوه و بلاهایی دچار می شوند و ذکر یونسیه برای خروج از بن بست این مشکلات و موانع بسیار مؤثر و کارگشا است.

ترکیب ذکر یونسیه

ذکر یونسیه، از سه بخش تهلیل، تسبیح و استغفار تشکیل شده است که به شرح و توضیح هریک می پردازیم:

تهلیل

تهلیل، همان ذکر «لااله الّا الله» است و به معنای یگانه دانستن خدا و نفی هرگونه شریک و همانندی برای اوست. تفاوت این ذکر شریف با «لا اله الّا انت» شاید در این باشد که ذکر «لا اله الّا انت» خاص تر است؛ به این معنا که هرگاه انسان بخواهد خدا را مخاطب قرار دهد، از این ذکر استفاده می کند. در بسیاری از دعاهای شریف، از این ذکر شریف همراه اسمای دیگر استفاده شده است.

یگانه دانستن خدا به واسطه این دو ذکر و منزه دانستن او از هرگونه شرک جلی و خفی ]=پنهان و آشکار]، اولین قدم برای ارتباط با خدا است. کسی که در وجود خود، درباره حضرت حق و الوهیت او و یگانه دانستن او ذره ای شک و تردید داشته باشد، بی گمان در مسیر استجابت دعا به مانع برخواهد خورد.

در روایات اهل بیت:نیز این ذکر شریف، سرلوحه اذکار و اوراد الاهی است؛ همان طور که از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده است:

ما قلت و لا قال القائلون من قبلی مثل لا إله إلّا الله.۱۰

نه من و نه کسی پیش از من سخنی (در عظمت و ارزش) همانند لا اله الّا الله نگفته است.

ذکر «لا اله الّا انت» زمانی بر زبان جاری می شود که عبد، خدا را مخاطب خود قرار داده است، پس باید متوجه باشد و توجهات خود را از غیر او منصرف کند، تا حریم خطاب با حضرت حق تعالی حفظ شود. شایان