پاورپوینت کامل بررسی جایگاه نواب اربعه ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی جایگاه نواب اربعه ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی جایگاه نواب اربعه ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی جایگاه نواب اربعه ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

بخشی از سخنرانی آیت الله ناصری حفظه الله

بسم الله الرحمن الرحیم.

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم. ..

نُواب اربعه، حق بزرگی بر اسلام دارند. حضرت بقیه الله – روحی له الفداء – دو غیبت داشتند؛ غیبت صغرا و غیبت کبرا. غیبت صغرای آن حضرت، هفتاد و چهار سال طول کشید. سپس غیبت کبرای ایشان آغاز شد. حضرت پنج سالشان بوده که غیبت فرمودند. الآن۱ ۱۱۷۷ سال از عمر مبارک حضرت گذشته است. پنج سالی در محضر پدرشان بودند و بعد از آن، مسؤولیت عالم وجود به عهده ایشان گذاشته شد.

نقش نواب اربعه در دوران غیبت صغرا

نوّاب اربعه، میان حضرت و جامعه واسطه بودند. عثمان بن سعید میان مردم و امام علی النقی علیه السلام و نیز امام حسن عسکری علیه السلام واسطه بود. این دو امام بزرگوار می خواستند مردم به ندیدن امام زمانشان عادت کنند؛ لذا مخفی بودند و این، مقدمه غیبت صغرا و کبرا بود. وقتی اصحاب می خواستند محضر امام علی النقّی یا امام حسن عسکری علیه السلام برسند، پرده ای می زدند و حضرت پشت پرده می نشستند و با اصحاب صحبت می کردند.

زمانی که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام به شهادت رسیدند، نامه ای از امام زمان علیه السلام رسید، مبنی بر این که شما میان ما و شیعیان و دوستان ما واسطه هستید.

عثمان بن سعید رحمه الله علیه

حضرت مهدی عجل الله فرجه در پنج سال اول زندگی، مخفی بودند. حتّی جعفر، برادر امام حسن عسکری علیه السلام خبر نداشت که برادرش فرزندی دارد. حضرت امام حسن عسکری علیه السلام وکیلی به نام عثمان بن سعید داشتند.

احمد بن اسحاق می گوید:

به محضر امام علی النقّی علیه السلام مشرف شدم، عرض کردم: «یابن رسول الله! من راهم دور است و نمی توانم خدمت شما برسم. درباره مسائلی که می خواهم بپرسم، چه کنم؟» حضرت فرمودند: «از عثمان بن سعید سؤال کن. قول عثمان بن سعید، قول من است. خط او خط من، و دست او دست من است».۲

بعضی گذشتگان این طور ایمان داشتند. عثمان بن سعید که می گفت: امام زمان! قربانت شویم، امام زمان هم به ایشان ایمان داشتند. الآن ما می گوییم: «بابی انت و امّی»؛ اما فقط لفظ است. حاضر نیستم یک قدم برای ولایت برداریم. حاضر نیستیم یک لحظه عّزت و آبروی خودمان را فدای اسلام بکنیم. می خواهیم اسلام را فدای خود کنیم.

درباره نوّاب اربعه کتابی نوشته اند۳ که بسیار عالی است. آن را مطالعه کنید و ببینند این بزرگوارها چه کرامات و معجزات و خوارق عاداتی داشته اند. البته این کرامات، از ناحیه امام زمان علیه السلام بوده است و این ها واسطه بودند.

محمد بن عثمان رحمه الله علیه

پیش از وفات عثمان بن سعید، نامه ای از سوی امام زمان علیه السلام برای پسرش – محمد بن عثمان – صادر می شود و طی آن، اعلام می گردد که وی نایب دوم امام زمان علیه السلام است. حضرت به محمد بن عثمان می گویند: «پدر شما سعادتمندانه زندگی کرد و پسندیده فوت کرد… من این ضایعه را تسلیت می گویم. خدا اجر شما را بزرگ بدارد…. »۴

حضرت مطالب و تأییدات مفصلی درباره عثمان بن سعید بیان فرموده و او را به عظمت یاد می کنند. سپس می فرمایند: «تو در غیبت صغرا به جای پدرت میان ما و شیعیان ما واسطه هستی».۵

نمایندگی این پدر و پسر در غیبت صغرا چهل و هشت سال طول کشید.

حسین بن روح رحمه الله علیه

محمد بن عثمان، به واسطه بیماری پیش از وفات خود، خوابیده بود و جمعیت، اطراف او حلقه زده بودند. جعفر بن احمد، یکی اصحاب خاص محمد بن عثمان بالای سر او نشست. همه می گفتند بعد از محمد بن عثمان، جعفر بن احمد نایب امام زمان علیه السلام خواهد بود. حسین بن روح هم که از خواص بود، پایین پای او نشسته بود. در دید مردم، حسین بن روح نسبت به جعفر بن احمد، درجه پایین تری داشت. محمد بن عثمان چشم هایش را باز کرد و گفت: «حضرت بقیه الله به من دستور دادند وصیت کنم حسین بن روح، نایب سوم باشد».

جعفر بن احمد که از اصحاب خاص بود و همه شیعیان می گفتند نایب می شود، به احترام حسین بن روح، بلند شد و پایین پای محمد بن عثمان نشست.۶

کدام یک از ما حاضریم چنین کاری بکنیم؟ جعفر بن احمد، بین اجتماع بر حسین بن روح مقدم بود؛ ولی وقتی این سخن را شنید، فوراً از بالای سر بلند شد و پایین پا نشست و حسین بن روح را بر جای خود نشاند. این، از آثار ایمان است.

پس از محمد بن عثمان، حسین بن روح که ساکن بغداد بود، مسؤولیت را به عهده گرفت.

کرامتی از جناب حسین بن روح رحمه الله علیه

شخصی به محضر حسین بن روح آمد که مقداری طلا و پول آورده بود تا حسین بن روح آن ها را بگیرد و رسید آن را از جانب حضرت، تحویل بدهد. حسین بن روح فرمود: «برو در دجله بینداز و بیا رسید آن را بگیر و برو». گفت: «در دجله؟» گفت: «بله». او هم رفت. خوب! نماینده حضرت است و باید اطاعت کرد. طلاها را در دجله انداخت و رسید خواست. گویی آن شخص، درباره حسین بن روح شکی در ذهنش بود که آیا اموال را به دست حضرت می رساند؟ لذا گفت: «رسید می خواهم». حسین بن روح هم گفت: «وقتی آمدی، رسید بگیر». پس از آن که آمد، حسین بن روح کیسه ای نشانش داد و گفت: «کیسه ای که می خواستی به من بدهی، همین است؟» گفت: «بله آقا! همین بود. من آن را در دجله انداختم. دست شما چه می کند؟»۷

کرامتی از مرحوم میرزای قمی

مرحوم میرزای قمی هم