پاورپوینت کامل مراتب تقوا در کلام امام خمینی قدس سره ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مراتب تقوا در کلام امام خمینی قدس سره ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مراتب تقوا در کلام امام خمینی قدس سره ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مراتب تقوا در کلام امام خمینی قدس سره ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

بدان ای عزیز! همان گونه که بدن، صحت و مرضی دارد و علاج و معالِجی؛ نفس و روح آدمی زاده نیز صحت و مرض و علاج و معالجی دارد. صحت و سلامت آن عبارت است از: اعتدالدر طریق انسانیت، و مرض و سقم آن، انحراف از طریق انسانیت است.

اهمیت توجه به امراض روحی، اهمیت امراض نفسانی (روحانی)، هزاران درجه بیشتر از امراض جسمانی است؛ زیرا که امراض جسمانی، در نهایت انسان را به حلول موت منتهی می نماید و همین که مرگ آمد و توجه نفس از بدن سلب شد، تمام امراض جسمانی و خلل های مادی از او مرتفع می شود و هیچ یک از آلام بدنی برای او باقی نمی ماند؛ ولیکن اگر خدای نخواسته دارای امراض روحی و اسقام نفسی باشد، به محضِ سلب توجه نفس از بدن و حصول توجه به ملکوت خویش، سرآغاز پیدایش امراض آن است. توجه به دنیا و تعلق به آن، مثل مخدرهایی است که انسان را از خود بیخود نموده، و سلب علاقه روح از دنیای بدن باعث به خود آمدن آن است و همین که به خود آمد، آلام و امراضی که در باطن خود داشت همه به او هجوم می آورد و تمام آن ها که تا آن وقت مخفی بود و مثل آتشی در زیر خاکستر پنهان بود، هویدا می گردد و آن امراض و آلام یا از او زایل نمی شود و ملازم او است، یا اگر زایل شدنی باشد، پس از هزاران سال، تحت فشارها و زحمت ها و آتش ها و داغ ها مرتفع می شود:.. .قال تعالی:

«یَوْمَ‏ یُحْمی‏ عَلَیْها فی‏ نارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوی‏ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُم‏» (توبه، ۳۵)

انبیا علیهم السلام همانند اطبّای مشفق و دلسوزی هستند که با کمال شفقت و علاقه مندی به صحتِ انسان ها نسخه های گوناگونی به مناسبت حال بیماران برای آن ها می دهند و آن ها را به طریق هدایت، رهنمون می شوند.

منزله اعمال روحی و قلبی و اعمال ظاهری و بدنی، منزله دوای امراض است، همان گونه که تقوا در هر مرتبه از مراتب آن، همچون پرهیز از چیزهای مضر برای مرض است؛ تا پرهیز در کار نباشد ممکن نیست که مرضی به سلامت مبدل شود و نسخه طبیب مؤثر افتد.

در امراض جسمانی گاهی ممکن است که با ناپرهیزی جزئی، باز دوا و طبیعت غالب آید و صحت بازگردد؛ زیرا که طبیعت، خود حافظ صحت است و دوا یاور آن؛ ولیکن در امراض روحی، امر خیلی دقیق است؛ زیرا که از اوّل امر طبیعت برنفس چیره شده و وجهه نفس رو به فساد و منکوس است: «إنَّ النَّفسَ لَأَمّارَه بالسُّوء» (یوسف، ۵۳)

از این جهت به مجرد ناپرهیزی، امراض بر او غلبه می کند و رخنه ها از اطراف بر او باز می شود تا صحت را به کلی از بین ببرد.

(قام اول تقوا) پس، انسانی که شفیق به حال خود و علاقه مند به صحت است، پس از تنبه به این که راه چاره از خلاصی از عذاب الیم، منحصر به دو چیز است: یکی اتیان به مصلحات و مستصحّات نفسانی و دیگر پرهیز از مضرات آن، و معلوم است که ضرر محرّمات در مفاسد نفسانی از همه چیز بیشتر است و به همین سبب محرّم شده اند. همچنین واجبات در مصلحات از هر