پاورپوینت کامل اخلاق همسایه داری در سیره آیت الله العظمی بهجت رحمه الله ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق همسایه داری در سیره آیت الله العظمی بهجت رحمه الله ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق همسایه داری در سیره آیت الله العظمی بهجت رحمه الله ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق همسایه داری در سیره آیت الله العظمی بهجت رحمه الله ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

چه بسیارند انسانهایی که اگر سر تا سر عمرشان را خلاصه کنیم چند نکته و درس زندگی در آن یافت نمیشود. در مقابل، گاهی به انسانهایی برخورد میکنیم که نه تنها سطر سطر زندگیشان بلکه کلمه به کلمه، سخنان و لحظه به لحظه عمرشان حاوی نکات و پیامهای گرانبهایی است و اینان نیستند مگر عالمان ربّانی؛ آنهایی که عمر خود را در تحصیل علم، و عمل به آن صرف کردند؛ علمی که مایه حیات،۱ حجاب در مقابل آفتها،۲بهترین راهنما۳و پر نفعترین گنج۴ است؛ از این رو هر حرکتی که میکنند از روی بینش و آگاهی است. بنابراین باید در آن حرکت، تأمل و درنگ کرد و نکته یا نکات آن را دریافت؛ حتی اگرآن حرکت، یک سکوت یا یک لبخند یا در هم کشیدن چهره باشد.

و از این قبیله است، عالم و عارف گرانقدر، آیت الله العظمی بهجت رحمه الله. درباره این بزرگمرد مطلب زیاد گفته و نوشته شده است؛ اما آنچه بیان شده در برابر قریب صد سال عمر گرانبهایی که ایشان طی کردند یکی از هزاران است. او عالمی ربانی است که باید در لحظه لحظه عمرش تأمل و از آن نکتهبرداری کرد و از زوایای مختلف و با نگاه های متفاوت به او نگریست و از باغستان پر حاصل عمر او میوه چید. درباره عرفان، معرفت، علم و عبادت او تا اندازهای گفتهاند؛ اما درباره سیره اجتماعی این ابرمرد، کمتر بحث شده است.

اینک مصاحبهای که با یکی از همسایگان ۵ ایشان انجام شده را مرور میکنیم تا نکات جالبی را که در زمینه برخورد با همسایگان در این گفتوگو مطرح شده، در اختیار خوانندگان نشریه تربیتی

– اخلاقی خُلُق قرار دهیم.

اهمیت همسایه داری در اسلام

همسایه در فرهنگ زیبای اسلام، جایگاه ویژه و ممتازی دارد و حق همسایگی حق بزرگی شمرده شده است. تا آنجا که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله میفرماید: پیوسته جبرئیل به من درباره همسایه سفارش میکرد تا جایی که گمان کردم به زودی برای همسایه نیز حق ارث قرار داده میشود۶ و باز میفرمایند: احترام همسایه بر انسان، مثل حرمت مادر انسان است۷ و سفارش فرمودند به همسایگانت احسان کن تا مؤمن باشی.۸ گویا تا اهل احسان به همسایه نباشی از اهل ایمان شمرده نمیشوی.

اهلبیت علیهم السلام برای همسایهداری، آثار و برکات فراوانی مطرح کردهاند؛ از جمله اینکه رزق را زیاد میکند، باعث آباد شدن شهرها میشود و عمر انسان را طولانی می سازد.۹

آنان آنقدر به رابطه داشتن همسایگان با هم اهمیت میدادند و خواهان ارتباطات ایمانی و اسلامی مردم بودند که تا چهل خانه از هرطرف را همسایه میدانستند.۱۰ علت این رفتار، آن است که جامعه اسلامی دارای روابط عمیق و شبکههای اجتماعی قوی شود و از این رهگذر، مشکلات یکدیگر را حل کنند و کسی احساس تنهایی نکند.

با توجه به این مقدمه معلوم میشود فرهنگی که اخیراً در بین ما، به ویژه در شهرهای بزرگ رایج شده که افراد با همسایگانشان بیگانه هستند و اصلاً از یکدیگر سراغی نمی گیرند و هیچ رابطهای ندارند و حتی بعضاً اسم همدیگر را نمیدانند مورد تأیید دین مبین اسلام نیست؛ بلکه همسایگان باید با هم رابطه زیبا و مهربانانه داشته باشند، به همدیگر کمک کنند، نسبت به سرنوشت و شرایط همدیگر حساس باشند و از حال هم خبر داشته باشند. چیزی که در سیره حضرت آیت الله العظمی بهجت رحمه الله به خوبی مشهود بوده است. همسایه ایشان که چهل سال توفیق همسایگی با ایشان را داشته در این باره چنین میفرماید:

آقا [آیت الله بهجت رحمه الله] خیلی انسان با محبتی بودند و همواره نسبت به خانواده ما لطف داشتند. زمانی بنده هر روز به علت مشغله شغلی مجبور بودم که به شهر ساوه بروم و شبها به منزل بر میگشتم. من ناچار بودم روزها را آنجا بمانم. یک روز که سر کار نرفته بودم زنگ خانه به صدا در آمد. رفتم دم در دیدم آقا هستند. ادای احترام و سلام کردم بعد فرمودند: چرا سر قبر پدرت نمیروی؟ ایشان پدر من را میشناخت و حتی نسبت به اینگونه امور ما حساس بودند. گاهی اوقات اگر میخواستند چیزی به ما بدهند و یا هدیه کنند شخصاً درب خانه ما میآمدند و به ما میدادند؛ حتی به همسرشان یا علی آقا یا کس دیگر نمیدادند. موقعیت ایشان طوری بود که اگر مطلبی می فرمودند ما به جای راه رفتن به اصطلاح با سر میدویدیم؛ ولی ایشان هر وقت هر کاری داشتند یا مثلاً بشقاب غذایی میخواستند برای ما بیاورند خودشان میآمدند و شخصاً بشقاب را درب منزل ما تحویل میدادند.

اینکه یک عالم بزرگوار که مشغلههای بسیار علمی و عبادی دارد خود هدیهای را به دست بگیرند و درب خانه همسایه ببرند، نشان از تواضع بسیار و اهمیت ویژهای دارد که ایشان برای همسایگان خود قائل بودند.

حضور در تشییع جنازه

باز جناب آقای صاحب الدار درباره لطف، بزرگواری و تواضع حضرت آقا نسبت به همسایهشان خاطره جالب دیگری را بیان میکند:

زمانی که همسر بنده فوت کردند آقا از درب منزل تا حرم، جنازه را تشییع کردند. ایشان به حاج آقا افتخاری که منزل آقا میآمدند، فرمودند: بر جنازه¬ عیال من نماز بخوانند. بعد من به آقا عرض کردم: حاج آقا شما منزل تشریف ببرید و به کارهایتان برسید، فرمودند: نه، هستم؛ حتی ایشان به اینجا بسنده نکردند و تا قبرستان «قم نو» آمدند. باز بنده به حاج آقای افتخاری عرض کردم که حاج آقا شما از آقا خواهش کنید که آقا تشریف ببرند. آقای افتخاری به آقا عرض کردند و ایشان فرمودند: نه من حالا هستم و این عبارت را فرمودند که ۴۰ سال است که من در همسایگی این خانواده هستم، هنوز صدای این خانم را نشنیدم.

زیبایی این برخورد وقتی بیشتر نمایان می شود که بدانیم مرحوم آیت الله العظمی بهجت درباره وقتشان خیلی حساس بودند و برای دقیقه دقیقه عمرشان برنامه داشتند و از آن استفاده میکردند و به این راحتی، وقت خود را صرف امور مختلف از جمله دیدارها و جلسات زائد نمیکردند؛ اما با این حال، خودشان با پای پیاده و با صرف وقت زیاد تا قبرستان برای تشییع جنازه خانم همسایهشان شرکت میکنند و به تمجید از ایشان میپردازند. این رفتار جز بزرگی و زیبایی، چیز دیگری نیست. آری! فقط انسانهای بزرگ هستند که بزرگانه میاندیشند و بزرگوارانه عمل میکنند.

نمونه ای دیگر از توجه مرحوم آیت الله العظمی بهجت به همسایگان خود را در این قضیه میبینیم:

برای احداث طرح حرم تا حرم، خیلی از خانه ها از جمله منزل ما و خانه آیت الله بهجت رحمه الله در طرح قرار گرفت. شهرداری برای جلب رضایت آقا سراغ ایشان رفته بود. آقا فرموده بودند که شما اول به همسایه های من برسید آنها را راضی کنید و خانه هایشان را بخرید آخر کار سراغ من بیایید. من حرفی ندارم و خانهام را میفروشم؛ از جمله کسانی که در میان همسایهها همواره از او حمایت میکردند بنده بودم. من گاهی برای همین کار به شهرداری میرفتم و مأموران و پرسنل آنجا برخورد خوبی با من نداشتند. یک روز رفتم دیدم که مسئول مربوطه در مقابل پای من بلند شد و من را خیلی تحویل گرفت و دستور داد از من پذیرایی شود. من هر چقدر فکر میکردم چه خبر شده است به جایی نرسیدم؟! بعد از اینکه نشستم و صحبتهای مختلف مطرح شد، آن مسئول گفت: آقا سفارش شما را کردهاند. من دلم میخواهد بروید خدمت آقا بگویید که سفارش شما انجا