پاورپوینت کامل زراعت وجود (بخش اول) ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زراعت وجود (بخش اول) ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زراعت وجود (بخش اول) ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زراعت وجود (بخش اول) ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

«زراعت وجود»، محصولی اگر داشته باشد، «فلاح» و رستگاری است.

آنکه «بذر وجود» را در «مزرعه هستی» می کارد و با «آب ایمان» آبیاری می کند، به امید برداشت ثمری است که حاصل «باغ عمل» است.

در کار زراعت، ابزار و اسباب عبارت است از: بذر، دانه، زمین و خاک، آب و باران، کشت و برداشت، مزرعه و خرمن و کاه و گندم، کاشتن و درو کردن.

کشاورز و باغ دار، دانه را زیر خاک پنهان می کند تا روزی سر برآورده، بروید و به بار نشیند، نهال را در زمین غرس می کند، تا ریشه بدواند و جوانه زند و برگ به بار آورد. زمین خوب و آب شیرین و بذر پاک و آبیاری به موقع، باغ و مزرعه را آباد و سرسبز می کند و زارع، به همین امید است که بذرافشانی می کند. گاهی هم، باغ را خزان می زند، خرمنی آتش می گیرد، بذری نمی روید، آفتی مزرعه را می گیرد، سیلابی مزرعه را می شوید و می برد، انبارها تهی از غله می ماند و درخت ها بی برگ و بار و عریان. کشاورزی که دانه نیفشاند، محصولی برنمی دارد و باغداری که آبیاری و هرس نکند، ثمری نمی چیند و زارعی که زمین را شخم نزند و بذر نپاشد و آب ندهد، خرمن گندم در آغوش زمین نخواهد داشت.

این باب، باب دل نشین و لطیفی است که شاعران را به بیان مضمون های دینی و اخلاقی با اینگونه اصطلاحات برانگیخته و بخش عظیمی از ادبیات تعلیمی ما را با اینگونه واژه ها و تعابیر و تمثیل ها، غنا بخشیده است.

در این نوشته، مشتی از خروار ارائه می شود، تا حال و هوای ادبیات و شعر در زمینه مفاهیم کشت و زرع و دانه و محصول، ترسیم گردد.

اینکه انسان با عمل خویش، بذری می کارد و هر چه کند، به جزای آن خواهد رسید و این طبع طبیعت و سنت آفرینش و تقدیر الهی است و رابطه «عمل» و «جزا»، رابطه «کشتن» و «درو کردن» است، گستره ای لطیف در ادبیات و اشعار ما دارد.

###هر چند خداوند، رحیم است و کریم #«گندم» ندهد بار، چو «جو» می کاری##

(مولوی)

###این جهان مزرعه آخرت است#هر چه خواهد دلت، ای دوست بکار##

(ابن یمین)

که اشاره به حدیث معروف «الدنیا مزرعه الاخره» است. انسان هر چه می کارد، همان را برداشت می کند، چه در همین دنیا و چه در آخرت که سرای پاداش و کیفر است و هر که هر چه کرده، آن را در روز قیامت می بیند، چه نیک و چه بد (فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیراً یرَه، وَ مَنْ یعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یرَهُ).

###مزرع است این جهان و تو دهقان #که همه روز کشت و کار می کنی#

#در زمین روان نشانی تخم #زان سپس کاین زمین شیار کنی##

(میرزا حبیب خراسانی)

حال بنگریم به نمونه هایی دیگر از این مضمون:

###آب و زمین و دهر به دست تو داده اند#تخمی چنان بکار که بتوانی اش درود##

(خواجه امیربیک)

###خیر پنهان کن طمع داری اگر اجری به حشر# دانه چون در خاک پنهان گشت، حاصل می دهد##

(حملی کاشی)

###بدی مکن که در این کشت زار، روز جزا# به داس دهر، همان بدروی که می کاری##

(تاریخ برگزیده)

###خرمنی در دامن صحرای محشر سبز کرد # هر که مشت دانه ای در رهگذار مور ریخت##

(صائب)

###دهقان سال خورده چه خوش گفت با پدر # کای نور چشم من بجز از کشته، ندروی##

(حافظ)