پاورپوینت کامل سلوک در مکتب عرفانی قاضی طباطبایی و مکاتب عرفانی معاصر ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلوک در مکتب عرفانی قاضی طباطبایی و مکاتب عرفانی معاصر ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلوک در مکتب عرفانی قاضی طباطبایی و مکاتب عرفانی معاصر ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلوک در مکتب عرفانی قاضی طباطبایی و مکاتب عرفانی معاصر ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

حجت السلام و المسلمین سید شهاب الدین حسینی

پیشگفتار: گرایش به معنویت و عرفان همواره در وجود آدمی بوده و از امور فطری بشر است. اما با وجود فطری بودن آن، دچار انحرافات و لغزش هایی در این عرصه گردیده است، در این مسیر پرمخاطره تنها کسانی به حقیقت عرفان دست یافته اند که از راهنمایی الهی برخوردارند و جانشان به نورانیت حضرت حق روشن گشته است و سلوکشان بر گرفته از کتاب الهی و سنت و شریعت محمدی صلی الله علیه و آله وسلم است. در این میان حضرت آیت الله سیدعلی قاضی طباطبایی درخشندگی خاصی دارند با بررسی تطبیقی سلوک از دیدگاه ایشان با سایر مکاتب عرفانی معاصر می توان سره از ناسره و آب را از سراب و عرفان راستین را از عرفان دروغین تشخیص داد.

اختلاف سلوکی آیت الله قاضی و مکاتب عرفانی معاصر

جانمایه سلوک از نظر آیت الله قاضی طباطبایی از قرآن و سنت معصومین علیهم السلام الهام گرفته است و قاضی طباطبایی کوهی بود از عظمت و توحید، از این رو سلوک او به لحاظ روش برگرفته از قرآن و احادیث بود. اما نوع معنویت و عرفانی که در مکاتب دیگر عرضه می شود، برگرفته از ادیان دیگر است و اعتبار و وثاقت آن عرفان ها به اندازه اعتبار ادیانِ منبع است که عموماً یا تحریف شده اند و یا ساخت دست بشر و تراوشات ذهن انسانی است که به آن نمی شود اعتماد کرد؛ زیرا از دریا باید سیراب شد نه از حباب و از آب نه سراب.

در اینجا به ویژگی های سلوک از دیدگاه آیت الله قاضی، از نظر روش و از نظر هدف و غایت می پردازیم تا نشان دهیم تفاوت از کجا تا به کجاست؟

. تفاوت در روش سلوک

عارفان برای رسیدن به غایت کمال انسانی و قله سعادت، البته روش دارند، این گونه نیست که صرفاً با گفتن عرفان، آدمی به حقیقت عرفان نائل شود، نیل به عرفان، روش ها و راه هایی دارد که سالک به سوی خدا باید طی کند که در عرفان اسلامی، عارفان ما با عنوان «منازل السایرین» و با عنوان «راه و رسم منزل ها» آورده اند. روش مرحوم قاضی با عرفان های نوظهور تفاوت محوری دارد که به شرح زیر یادآور می شویم.

معرفه النفس نه مدیتیشن

مرحوم قاضی طباطبایی برای رسیدن به عرفان ناب و توحید خالص بر «خودشناسی» تأکید می کردند و این روش عرفانی را از استادان بزرگ خود به میراث برده بود.۱او برای نفی خواطر و پیشگیری از اوهام و اندیشه هایی که خاطر سالک را بر می آشفته و فضای قلب او را تیره و تار می سازند، در مرحله نخست، توجه به نفس را دستور می داده اند، بدین گونه که سالک، برای زدودن ظواهر مزاحم و ناباب و شیطانی، باید هر روز به مدت حداقل نیم ساعت در وقت معین، به نفس خود توجه کند تا این توجه و تمرکز، رفته رفته به معرفت نفس بینجامد و به مقصود خود دست یابد.۲

باید توجه داشت که مرحوم قاضی معتقدند که سلطان معرفت وقتی تجلی و ظهور می کند که آدمی به معرفت نفس پرداخته و این معرفت نفس ملازم و همراه با معرفت ربّ است.

و این برخلاف آن چیزی است که در عرفان های نوظهور و نهضت های نوپدید دینی new religious movment مطرح می شود. آنجا صرفاً به یک «من تجرید شده» می رسند. به عبارت دیگر در نهضت های نوپدید عرفانی مانند اکنکار، یوگا، اشو، سای بابا، پائولوکوئیلو، فالون دافا، مدیتیشن متعالی و عرفان سرخپوستی کارلوس کاستاندا با هم انواع و شکل های گوناگون آن هدفشان خودشناسی و معرف نفس به انگیزه رسیدن به خدا نیست هدف آنان مدتیشین (تمرکز)، آن هم برای رسیدن به ریلکسیشن relaxation (آرامش) است.

باید توجه داشت که هدف عرفان، شهود خدا در تمام صحنه های زندگی و احوال درون و بیرون است و عرفان؛ یعنی خود را حاضر در محضر خدا دیدن و شناخت حضوری خدا و اسما، صفات و افعال الهی. شادی، نشاط، آرامش و امثال آن از هدف های نهایی و غایی عرفان نیست و رسیدن به این حضور و شهود الهی، فقط از راه شناخت خدا و یاد وی محقق می شود: «اَلا بِذِکر اللهِ تَطمَئنُّ القُلُوبُ».۳

شبه عرفان ها نوعی تخدیر پدید می آورد و تخدیر، محصول فلج کردن عقل و ذهن است، ولی آرامش، مبنای عقلانی دارد. براستی، استفاده از ماده های توهم زا در عرفان هایی از نوع غربی و استفاده از افراط در موسیقی و سکس که در نوع شرقی اش رواج دارد، چه آرامشی دارد؟

عبودیت و بندگی نه اباحه گری

راه رسیدن به قله توحید بندگی و عبودیت است و مرحوم قاضی طباطبایی، تأکید ویژه ای بر روایت عنوان بصری داشتند. نخستین دستور او به شاگردانش این بود که روایت عنوان بصری را بنویسند و با خود نگه داشته و حداقل هفته ای یکی دو بار آن را بخوانند.۴

برای کنترل نفس اماره و خواسته های نفسانی و شیطانی و غضبی که از کینه، حرص، آز، شهوت و خشم مایه می گیرند، برعمل کردن به این روایت تأکید می ورزیدند.

در شیوه عملی آیت الله قاضی طباطبایی حدیث عنوان بصری ۵نقش کلیدی داشت و اگر شاگردی بدون التزام عملی به محتوای حدیث، سخن از عرفان می گفت او را نمی پذیرفت.

اما در عرفان های نوظهور البته از «عشق» سخن گفته می شود به عنوان نمونه، اشو در کتاب «راز بزرگ» در باب عشق فراوان سخن گفته است اما مراد او از عشق، عشق جنسی و زمینی است.

عشقی که از آن دم می زنند در نهایت، به یک عشق زمینی و خیابانی ختم می شود و این واژه مقدس نهایتاً به معنای هرزگی منتهی می گردد و حال آنکه عشق و عبودیت در احوالات عبادی مرحوم قاضی طباطبایی تجلی نموده بود و نوشته اند که کثرت سجده و انقطاعشان به گونه ای بود که گاهی شاگردان خدمتش می رسیدند و او آن قدر در سجده بود که آن ها ناامید شده و بر می گشتند.۶

گریز از شهرت نه شهرت طلبی

یکی از اموری که مرحوم قاضی طباطبایی از آن گریزان بود، شهرت بود. آن را مانع تکامل معنوی و سلوک الی الله می دانست. او گمنامی را به شهرت ترجیح می داد.۷

ولی عموماً سرکردگان مکاتب عرفانی معاصر در پی شهرت هستند. به عنوان نمونه ساتیاسای بابا سرکرد آیین سای بابا در جایی می گوید:

قدرت من غیرقابل اندازه گیری است، تولد من غیرقابل توضیح و غیرقابل درک و پیمایش است. ۸

مراقبه و محاسبه النفس نه نفس پرستی

مراقبه در بین عارفان اسلامی و به ویژه مرحوم قاضی طباطبایی بار معنایی مثبت دارد و آن عبارت است از آنکه سالک در جمیع احوال مراقب و مواظب باشد تا از آنچه وظیفه اوست تخطی ننماید و از آنچه بر آن عازم شد تخلف نکند. ۹

اما مراقبه در مکتب های عرفانی نوظهور معنای خاصی دارد مثلاً اشو به پیروان خود پیشنهاد می کند که روزانه نیم ساعت بدن را کاملاً رها کنند، ذهن خود را از هر گونه فکر و تعصب خالی کنند و جسم را با