پاورپوینت کامل نقش مطالعه، تدبیر و پیش بینی در پیدایش معنویت های نوظهور ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش مطالعه، تدبیر و پیش بینی در پیدایش معنویت های نوظهور ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش مطالعه، تدبیر و پیش بینی در پیدایش معنویت های نوظهور ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش مطالعه، تدبیر و پیش بینی در پیدایش معنویت های نوظهور ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

معنویت های نوپدید، عرفان های نوظهور یا عرفان های کاذب موضوعی هستند که در سال های اخیر بر سر زبان ها افتاده است. مشکل نام گذاری این موضوع، نشان گر پیچیدگی هایی است که این حوزه مطالعاتی را فراگرفته است. با توجه به تعریفی که در سایر آثارم داشته ام، نام «شبه جنبش های معنوی نوظهور» را برای موضوع مورد بحث ترجیح می دهم و به اختصار آن را «جمن» می نامم.

مقام معظم رهبری در سفر سال ۸۹ به شهر مقدس قم، با عنایت به ترویج معنویت های نوظهور تحت عنوان عرفان های کاذب و برخی از جریان های ضدفرهنگی فرمودند: «این ها کارهایی است که امروز با مطالعه و تدبیر و پیش بینی دشمنان اسلام انجام می گیرد».[۱]

تاکنون این تحلیل و توصیف از مسأله، چندان مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است؛ در حالی که یک موضوع بسیار اساسی و زیربنایی است که هر نوع نقد و اقدام مقابله ای با جمن ها، بدون توجه به آن ناکام خواهد ماند.

در این مقاله می کوشیم تا گوشه هایی از سه محور مطالعه، تدبیر و پیش بینی را در رابطه با پیدایش و گسترش جمن ها بررسی کنیم؛ بنابراین ساختار مقاله بر سه محور مطالعات پشتیبان جمن ها، تدبیر در طراحی و توسعه جمن ها، پیش بینی برای مدیریت ترویج موفق جمن ها تنظیم شده است.

ضرورت بازگشت به دین و معنویت

بشر، نیازمند به دین و معنویت است؛ به طوری که این گرایش و نیاز عمیق فطری در هیچ شرایطی تغییر نمی کند و ناگزیر در متن تمدن های مختلف باید پاسخ داده شود. در تمدن سرمایه داری و مادی غرب، عدم پاسخ دهی به این نیاز بنیادین، موجب پدید آمدن بحران هایی شد که شالوده نظام سرمایه داری را متزلزل نمود. به طور طبیعی در چنین شرایطی اتاق های فکر و کانون های برنامه ریزی نظام سرمایه داری، چاره ای غیر از این نداشتند که برنامه ای برای پاسخ به نیاز معنوی بشر ارائه دهند. این در حالی بود که اساس تمدن سرمایه داری بر مادی گرایی و نفی باورهای دینی و ارزش های معنوی استوار شده است؛ در نتیجه، روی کار آمدن هر سنت معنوی و دینی می توانست به فروپاشی تمدن غرب سرعت بیشتری بدهد و به رقیبی برای آن تبدیل شود؛ بنابراین تنها راه این بود که الگوهایی شبه دینی و معنوی اما هماهنگ با نظام سرمایه داری ارائه شود، تا هم به نیاز معنوی بشر پاسخ دهد و هم اساس تمدن غرب را با بحران روی کار آمدن یک رقیب روبه رو نسازد.

از سوی دیگر، تمدن غرب و نظام سرمایه داری در آرزوی گسترش امپراتوری خود بر کل جهان به سر می برد و برای به انقیاد در آوردن مردم جهان، نیازمند برنامه ای بود، تا با طرح مجموعه ای از باورها و ارزش های هماهنگ با ارزش ها و آرمان های تمدن غرب، به اقتدار نظام سرمایه داری در کل جهان مشروعیت ببخشد.

الف. مطالعات

یکی از کسانی که اندیشه هایش در تبیین مبانی تمدن غرب، بسیار مؤثر بوده است و به عنوان پدر علم جامعه شناسی غربی شناخته می شود، اگوست کنت است. کنت، با تأکید بر نیاز اساسی جوامع انسانی به مذهب و ادعای پایان یافتن دور مذاهب و ادیان وحیانی، معتقد بود: «مذهبی که به این نیازهای ثابت بشریت جویای عشق و وحدت پاسخ خواهد گفت، همانا مذهب خود انسانیت خواهد بود.»[۲] تقدیس انسان، جامعه انسانی و دولت ها که تبلور قدرت و اراد جامعه هستند، اساس دین و معنویتی بود که اگوست کنت پیشنهاد می کرد.

به نظر می رسد که این ایده های مطرح شده در اوایل قرن نوزدهم، در حد تئوری باقی نماند و به تدریج در قرن های نوزدهم و بیستم، با افزایش بحران های بشری، این ایده ها به راهبرد تبدیل شد. راهبردی برای ساختن یک دین بشری جایگزین ادیان الاهی. دینی که تحقق اراده انسانی را به تسلیم شدن در برابر اراده الاهی ترجیح می داد. دینی که حقیقت اسلام و تسلیم خداگرایانه ادیان الاهی را پشت سر می گذاشت و معقتد بود دوره اسلام گرایی و خدامحوری به پایان رسیده و بشر، نیازمند کشف الوهیت درونی خویش است. با این وصف، انسان های قدرتمندتر که توانسته اند بر سایر انسان ها مسلط شوند، انسان تر و در مسیر شکوفایی استعدادهای انسانی پیشرفته ترند.

از اینجا بود که دو راه ایجاد شد و امتداد پیدا کرد؛ یک راه اسلام براساس تسلیم در برابر خداوند و باور به ادیان وحیانی، راه دیگر براساس استکبار و برآوردن امیال و آرزوهای انسان و باور به استعدادهای بشری.[۳] اریک فروم این دوگانه را با عبارت «دین اقتدارگرا» و «دین انسان گرا» نام گذاری کرد و در باب مذمت دین اقتدارگرا، مبتنی بر اسلام و تسلیم در برابر وحی الاهی از یک سو و تجلیل از دین انسان گرا مبنی بر تکریم امیال و آرزوها و استعدادهای بشری از سوی دیگر قلم فرسایی کرده است. فروم، دین اقتدارگرا را برمبنای ایمان داشتن و دین انسان گرا را برمبنای در ایمان بودن توصیف کرده است.[۴]

کانون های فکری وابسته به مراکز قدرت در تمدن غرب، برای ساختن دین انسان گرای مورد نظر، مطالعات گسترده ای را در باب ادیان آغاز کردند. پروژه های زیادی در باب اسلام شناسی، هندوشناسی و…، که گاهی تحت عنوان کلی شرق شناسی مورد طبقه بندی قرار می گرفت، آغاز شد. پروژه های پر هزینه ای برای مطالعات میدانی در باب ادیان، در کشورهای گوناگون به اجرا در آمد و میراث گران مای ادیان و نسخه های ارزشمند کتاب های دانشمندان اسلامی و سایر ادیان، از سراسر جهان در دانشگاه های بزرگ مغرب زمین گردآوری شد. کتاب ها نوشته شد. رشته های تخصصی طراحی گردید. کرسی های درس در باب شناخت ادیان گوناگون برگزار شد و دانشکده های گوناگون مرتبط با مطالعات ادیان تأسیس گردید.

سرمایه گذاری های زیادی درباره مطالعات ادیان صورت گرفته است و محقّقان باهوش و پرتلاش، به مناطق گوناگون جهان اعزام شده اند تا درباره سنن، رسوم، باورها و آیین های مذهبی تحقیق کنند؛ از قبایل بدوی قاره آفریقا گرفته تا مسلمانان خاورمیانه. از سرخ پوستان مکزیک تا زردپوستان چین. اگر می توانستند افرادی از میان دانشمندان پیرو ادیان گوناگون و حتّی پیشوایان ادیان را به میدان تحقیق می آوردند، فرصت های مطالعاتی و کرسی های تدریس در اختیارشان می گذاشتند.

فراموش نکنید که همه این تلاش ها، مطالعات و سرمایه گذاری ها در متن فرهنگ و تمدنی انجام می شود که اساس خود را بر حذف دین از جامعه، تحت عنوان اسطوره زدایی و رفتن به سوی عقلانیت قرار داده است. به اقتضای قواعد اقتصادِ پژوهش، منافع و اهدافی دنبال می شده است. بی شک یکی از اهداف این بوده است که چطور می توانند با پیروان آن ادیان تعامل برقرار کنند و منافع سیاسی و اقتصادی خود را در ارتباط با آن ها تأمین کنند. هدف دیگر، ظرفیت شناسی ادیان برای برآوردن نیاز تمدّن جدید به دین و معنویت بوده است.[۵]

به هر روی مطالعات ادیان، توسعه چشم گیری پیدا کرد. کرسی های مطالعات ادیان و دین شناسی تطبیقی توسعه یافت و رشته های مرتبط؛ مثل روان شناسی دین، جامعه شناسی دین، مردم شناسی دین، فلسفه دین و پدیدارشناسی دین، رونق گرفت. محققانی مثل میرچا الیاده صدها صفحه در باب جادوگری و آداب شمنی مطلب نوشتند؛ درحالی که درباره عرفان و معنویت اسلامی هم تحقیقاتی داشته اند. جالب اینکه دانش ها در تمدنی پدید آمد که علم را برابر دین قرار داده، ادعای سکولاریسم داشتند. جالب تر اینکه بسیاری از دانشمندان این علوم، اساساً اعتقادی به دین و آموزه های دینی ندارند. به راستی مطالعات دین پژوهانه افرادی که به دین، اعتقاد و علاقه ای نداشتند چه می توانست باشد؟

نتیجه این مطالعات، شکل گیری یک دین بدلی و بشری بود، شبیه ادیان اصیل و الاهی. یک دین بشری با توجه به تنوع امیال و افکار انسان ها می تواند چهره های متنوعی پیدا کند؛ به همین علت، این اصول مشترک در قالب هزاران شبه جنبش دینی و معنوی پدیدار شد. دینی که برای جهانی شدن باید با فرهنگ های مختلف بشری سازگار می شد؛ بنابراین جمن ها از یک سو عناصری از فرهنگ میزبان را در برگرفتند تا مخاطبان شان را به همدلی رسانند و از سوی دیگر عناصر بنیادین هماهنگ با ارزش های تمدن غرب در آن ها تزریق شد.

ب. تدبیر

با فرض وجود یک دین هماهنگ با ارزش ها و آرمان های تمدن روبه زوال غرب، چگونه می توان این دین را در جهان ترویج داد و نهادینه کرد. پر واضح است که اگر آشکارا اعلام شود، دوره ادیان اصیل که میلیاردها نفر به آن ها معتقد هستند، سر آمده است، مقاومت سختی پدید می آید. پس راه چاره چیست؟

در این جا، استراتژی های گوناگونی به کار گرفته شد، تا کاملاً نرم و تدریجی، فرایند جایگزینی ادیان اصیل با یک دین جایگزین صورت بگیرد. موضوع تدبیر، هم در مرحل ساختن دین جدید و هم در مرحل ترویج آن قابل بررسی است.

نخستین راهبرد تدبیر شده این بود که نمی توان در برابر ادیان اصیل ایستاد؛ بنابراین باید در آن ها نفوذ کرد و به تدریج باورها و تفسیرهای جایگزین را ارائه داد؛ بنابر این تدبیر، برای مثال در ایران به جای اینکه به رویارویی مستقیم با اسلام برخیزند، جریان هایی را ایجاد و حمایت کردند که مدعی عرفان و معنویت اسلامی و رمزگشایی از آیات قرآنی و تعالیم دینی بود. این جریان ها، پس از سال ها توانستند در ذهنیت برخی مردم نسبت به اسلام و آموزه های دینی، تغییراتی ایجاد کنند.

در ایران، شبه جنبش های معنویت گرا و مدعی عرفان، مثل عرفان حلقه باورهای اساسی نسبت به معاد، توحید و نبوت را در نظر مردم تغییر داده است؛ به طوری که پیروان این جریان، شیطان را همکار خدا می دانند و خدا را به صورت یک استعداد بالقوه در انسان تصور می کنند.

در باب معاد، تفسیرهای گوناگونی از تناسخ جایگزین شده است. دربار نبوت نیز لزوم عصمت پیامبران از مجموعه اعتقادات پیروان عرفان حلقه حذف شده است و هر کس می تواند به نوبه خود با جبرئیل ارتباط برقرار کرده، آگاهی دریافت کند. این ارتباط، به صورت ندای درونی و اشتیاقی که در قلب هر کس برانگیخته می شود، با او سخن می گوید و هر کس در صورتی که کارهای دلخواهش را انجام دهد، براساس هدایت معنوی و الهام الهی یا درونی زندگی کرده است.

این سه مورد، بخشی از اصول مشترک دین بشری است که همه جمن ها و عرفان های کاذب به آن ها می پردازند و در آثار والش، لوئیز هی، دون میگوئیل روئیز و صدها مروج جمن ها در دنیا دیده می شود. به روشنی در همه آن ها می بینیم که تعالی زدایی و درونی سازی خداوند، تضعیف باور به معاد و جایگزینی صورت های مختلفی از تناسخ و نیز احساس دریافت شخصی وحی و رسیدن به نوعی دین شخصی (Self Religion) در همه جریان های شبه معنوی و عرفانی معاصر به طور مشترک دنبال می شود.[۶]

جایگزینی دین بشری، همه ادیان الاهی را تهدید می کند. برخی محققان، توسعه این آموزه ها را در کشورهای غربی به صورتی مؤثر در فرهنگ مسیحی بررسی کرده اند.[۷] کالین کمپبل در مطالعاتش نشان می دهد که حدود ۲۵ درصد جوانان میان چهارده تا هجده سال در اروپا، به تناسخ معتقد شده اند و باور خود را به روز داوری از دست داده اند.[۸]

در این جا قصدم، آسیب شناسی معنویت ها و عرفان های نوظهور نیست؛ بلکه به تدبیری که در ایجاد و ترویج آن ها صورت گرفته تأکید