پاورپوینت کامل محو دلدار؛ پیشوای راستی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محو دلدار؛ پیشوای راستی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محو دلدار؛ پیشوای راستی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محو دلدار؛ پیشوای راستی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

برگرفته از سخنرانی آیت الله ناصری حفظه الله

به مناسبت ایام شهادت رئیس مذهب، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مناسب است که دل های دوستان را متوجه آن حضرت کنیم و کمی درباره آن حضرت سخن بگوییم؛ باشد که حضرت، عنایتی به همه ما بفرمایند.

اهمیت نام گذاری برای فرزندان

الفاظ، معنا و اثر دارند و هر اسمی، یک معنا و اثری خاص دارد. معنای اسم؛ غیر از مسمایی است که از این اسم اراده می شود. معنای اسم، همان معنای لغتی یا اصطلاحی آن است؛ ولی مسمّا، آن موجود خارجی است که این اسم بر آن گذاشته شده است.

سفارش شده است برای فرزندانتان اسم خوب انتخاب کنید. یکی از حقوق فرزند بر گردن پدر و مادر، اسم خوب است که در روز قیامت هم فرزند انسان، این حق را از انسان مطالبه می کند. در روایات متعدّدی دارد که اگر اسم فرزندت را از اسم های نامناسب و غیر از اسم انبیا و اولیا و مقرّبان و معصومان، انتخاب کردی، در روز قیامت فرزندت تو را بازخواست می کند؛ لذا حضرت امیر علیه السلاممی فرمایند:

حَقُ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ یحَسِّنَ اسْمَهُ وَ یحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یعَلِّمَهُ الْقُرْآن؛ [۱]حق فرزند بر پدر، آن است که نام نیکو بر فرزند نهد، خوب تربیتش کند، و او را قرآن بیاموزد.

مستحب هم است قبل از اینکه بچه در شکم مادر، چهار ماهش تمام شود، اسمش را تعیین کرده باشند، تا اگر سقط شد، روز قیامت با همین اسم صدایش بزنند. اگر اسمش را تعیین نکردی و بعد از روح دمیدن فوت کرد، روز قیامت به اسم مادرش صدایش می زنند، نه اسم پدر و این برای او مایه خجالت می شود.

قبل ذکر نام آن حضرت و معنای آن، مناسب است از باب مقدمه، چند جمله ای درباره اهمیت نام گذاری عرض کنم.

اسم ها، معنا و اثر خاص خود را دارند. این ختوماتی که بعضی می گیرند، روی همین مبنا است. هر ختمی، اثری دارد؛ «یا الله» یک اثر دارد، «یا رحمان» یک اثر دیگری دارد، «یا ودود» یک اثر دارد، «یا جبّار» یک اثر دیگری دارد. هر یک از اسمای حسنای حق، یک اثری دارند که در کتاب های بزرگان توضیح داده شده است.

پس اسم اثر دارد. وقتی همه چیز عالم، اثری دارد، چطور اسم اثر نداشته باشد؟ اگر یک اسم خوب بر فرزندت گذاشتی و مرتّب صدایش زدی، این اسم روی بچّه اثر خوب می گذارد. اگر اسم نامناسب گذاشتی که مورد رضایت حق و ولایت نیست، اثر سوء می گذارد. همان طور که چند بار بگویید «یا حمید» یک اثری دارد، اگر مرتّب به فرزندتان بگویید «یا علی»، «یا حسن»، «یا حسین»، «یا جعفر» آن هم اثر دارد؛ در نتیجه انسان در اسم گذاری مواظب باشد و اگر سعادت فرزندش و سعادت نسلش را می خواهد، اسم های اهل بیت علیهم السلام و اولیای الهی، اسم های انبیا، مقرّبان و اسم های با مضامین عالی را انتخاب بکند.

معنای اسم جعفر

اسم شریف امام ششم علیه السلام «جعفر» می باشد؛ اما معنای «جعفر» چیست؟ شش معنا برای اسم جعفر بیان نموده¬اند. مانند نهر بزرگ یا کوچک، بزرگ قبیله و. … در روایات آمده است که «جعفر» اسم نهری در بهشت است.[۲] در لغت هم جعفر به معنای نهر آب می باشد.[۳] اسم پدر شریفشان، حضرت امام محمّد باقر علیه السلام می باشد. اسم مادرشان، فاطمه و لقب ایشان «ام فروه» است. حضرت صادق علیه السلام در حقّ مادرشان فرمودند:

کانَتْ أُمِّی مِمَّنْ آمَنَتْ وَ اتَّقَتْ وَ أَحْسَنَتْ وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِین؛[۴] مادرم از جمله زنانی بود که ایمان آورد و تقوا و پرهیزکاری را اختیار کرد و احسان و نیکوکاری نمود و خدا، نیکوکاران را دوست دارد.

مادرشان، دختر قاسم بن محمّد بن ابی بکر است. در زمان امیرالمؤمنین علیه السلام در جنگ با ایرانیان، دو تن از دخترهای سلطان ایران اسیر شدند؛ یکی از آن ها را به مدینه بردند که حضرت ابا عبدالله او را انتخاب کردند، و دیگری را هم محمّد بن ابی بکر انتخاب نمود؛ لذا حضرت سجّاد علیه السلام و قاسم بن محمّد بن ابی بکر پسرخاله هستند. می توانیم بگوییم حضرت سجّاد علیه السلام از یک نظر، ایرانی هستند؛ چون مادرشان (شهربانو) ایرانی بود.

مروری بر زندگانی حضرت صادق علیه السلام

حضرت صادق علیه السلام هفدهم ربیع الاوّل در سال۱۱۴، ۱۱۷ یا ۱۱۸ق(بنابر اختلاف نقل)[۵] متولّد شدند. تولد آن حضرت با میلاد نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در یک روز بوده است. ایشان پانزده سال از زمان حیات حضرت سجّاد علیه السلام را درک کردند. حضرت صادق علیه السلام در این مدت، در دامن جدشان حضرت سجّاد علیه السلام تربیت و بزرگ شدند. بعد از آنکه حضرت سجّاد علیه السلام به درجه شهادت رسیدند، حضرت صادق علیه السلام نوزده سال در محضر پدر بزرگوارشان بودند. موقعی که حضرت محمّد باقر علیه السلام به درجه شهادت رسیدند، حضرت صادق ۳۴ ساله بودند که به درجه امامت رسیدند و مسئولیت عالم وجود به عهده شان منتقل شد. حدود ۳۱ سال هم امامت و مسئولیت عالم وجود به عهده شان بود که مجموعاً می شود ۶۵ سال. معروف و مشهور این است که حضرت صادق علیه السلام موقعی که به درجه شهادت رسیدند، ۶۵ سال از عمر شریفشان گذشته بود.

مذهب «جعفری»

اگر به مذهب تشیع، مذهب جعفری می گویند، به اعتبار اسم حضرت امام جعفر صادق علیه السلام است. میان مسلمان های تمام دنیا، فقط به شیعه می گویند مذهب جعفری. درباره علّت انتساب این مذهب به وجود مقدّس حضرت صادق علیه السلام توضیحاتی عرض می کنیم. هنگامی که مسئولیت امامت به عهده حضرت امام صادق علیه السلام گذاشته شد، اواخر سلطنت و خلافت بنی امیّه و اوائل سلطنت بنی عباس بود. در این دوران، بنی امیه و بنی عباس گلاویز یکدیگر شدند. بنی امیه، بعد از آن همه جنایات و خیانات ها، می خواستند سنگر حکومت را محکم نگه دارند. بنی عباس هم می خواستند آن ها را نابود بکنند؛ لذا بر سر قدرت با هم می جنگیدند.

بنی امیّه ظلمی نبود که نکنند. هر کسی اسمش علی بود، گردنش را می زدند. اگر کسی می گفت: امام حسن و امام حسین علیهما السلام فرزندان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم هستند، زبانش را از بیخ در می آوردند. وضعی عجیب بود! هفتصد مسجد-نستجیر بالله- برای لعن امیرالمؤمنین علیه السلام ساختند. در زمان آن ها، کسی جرأت نداشت از ولایت حرفی بزند. اهل بیت علیهم السلام در زمان آن ها یا محاصره یا تبعید یا زندان بودند و یا شهید شدند؛ اما مشهور است که: «الْمُلک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الجور؛[۶] سلطنت با کفر ممکن است باقی بماند؛ اما با ظلم نمی سازد». ظلم، از ظلمات است و اجتماع را نابود می کند.

به هر حال در همین زمان بود که اهل بیت علیهم السلام توانستند ولایت را معرفی بکنند. در اواخر امامت امام محمّد باقر علیه السلام و اوائل امامت حضرت جعفر صادق علیه السلام بود که ایشان مشغول به تبیین و تبلیغ احکام و معارف شدند.

فعالیت های علمی و فرهنگی حضرت صادق علیه السلام

حضرت صادق علیه السلام در مدینه فرصت را غنیمت شمردند و شروع به فعالیت های علمی و فرهنگی کردند. در این مدّت که این دو دسته سرگرم جنگ بودند و حدود هشتاد ماه هم طول کشید، عقاید انحرافی مختلفی میان مسلمان ها ایجاد شد و طوایف مختلف فکری و عقیدتی میان مسلمان رشد کردند؛ مانند مرجئه،زنادقه، اشعری ها، جبریّه و. … همچنین ادیان دیگر هم به جامعه مسلمین نفوذ نمودند و تبلیغ می کردند؛ مانند یهود و نصارا و صائبی ها و طبیعیون و مشرکان. این طوایف، میان مسلمان ها شهرت بسزایی داشتند و اسلام و تشیع را مورد هجوم قرار داده بودند.

در این زمان بود که حضرت در مسجد النّبی منبری گذاشتند و کرسی درسی تشکیل دادند. همه علاقه مندان به علم و دانش اطراف حضرت جمع شدند و به عنوان سؤال و جوابِ آزاد، عقاید گروه های مختلف را نقل و نقد می کردند و از عقائد اسلامی دفاع نموده، و شبهات مختلف را جواب می دادند.

کم کم شاگردهای حضرت به چهار هزار نفر رسید.[۷]