پاورپوینت کامل قطره حیات؛ عوامل مؤثر بر گریستن در مصائب اهل بیت(ع) و موانع آن ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قطره حیات؛ عوامل مؤثر بر گریستن در مصائب اهل بیت(ع) و موانع آن ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قطره حیات؛ عوامل مؤثر بر گریستن در مصائب اهل بیت(ع) و موانع آن ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قطره حیات؛ عوامل مؤثر بر گریستن در مصائب اهل بیت(ع) و موانع آن ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

گریه بر مصائب اهل بیت علیهم السلام توفیق عظیمی است که در روایات بسیار مورد سفارش قرار گرفته و برای آن پاداش های بسیار زیادی، همچون آمرزش همه گناهان و بهشت، وعده داده شده است.[۱]

شکسته شدن دل و گریان شدن چشم، نیازمند مقدمات و شرایطی است، تا هنگام شنیدن امور حزن آور، قلب خود به خود انکسار یابد و به جاری شدن اشک منجر شود. این مقدمات و شرایط را می توان در ضمن دو مرحله کلی بیان کرد. در مرحله اول، لازم است انسان با تمام توجه، آن واقعه و مصیبت را از دل عبور دهد تا بتواند تصوری صحیح و کامل از آن پیدا کند و در مرحله دوم، باید قلب، رقیق و آماده برای گریستن شده باشد و مانعی هم نباشد، تا بتواند پس از درک صحیح مطلب، حالت انکسار بیابد و اشک جاری شود.

با این مقدمه، در ادامه به بیان اموری می پردازیم که در پدید آمدن این دو مرحله، ما را یاری می کنند.

مرحله اول. اموری که باعث تصور و درک صحیح از واقعه مصیبت می شود برای دریافت صحیح و کامل مصیبت، باید دل را از همه امور دنیایی فارغ کرده، تمام حواس را متمرکز بر شنیدن مصیبت نماییم. اشتغالات ذهنی زیاد و آشفتگی فکر، نامناسب بودن شرایط جسمی و روانی (مانند خستگی زیاد، خواب آلودگی، گرسنگی شدید و سیری زیاد، درد و بیماری شدید) و نامناسب بودن مکان (مانند شلوغی و فشار زیاد جمعیت، گرمی و سردی بیش از اندازه، قرار گرفتن در مسیر رفت و آمد) از مهم ترین اموری هستند که باعث می شوند فرد نتواند قوای فکری خود را متمرکز کرده، خود را برای گریستن آماده نماید. بسیاری از مواقع، علت نشکستن دل در همین مرحله است؛ در حالی که فرد، علت را در مرحله مشکلات قلبی جست وجو می کند.

مرحله دوم. اموری که باعث رقّت قلب و جاری شدن اشک می شود

در این مرحله، با شنیدن مصائب اهل بیت علیهم السلام باید در قلب، حالت حزن و اندوه ایجاد شده، دل بسوزد و اشک جاری گردد. برای رسیدن به چنین حالتی، عوامل و موانعی وجود دارد که در ذیل با بهره گیری از آیات و روایات به بیان مهم ترین این عوامل و موانع می پردازیم:

الف. عوامل مؤثر بر ایجاد رقت قلب و جاری شدن اشک

در آیات و روایات اموری ذکر شده است که باعث رقّت قلب می شود. مراعات چنین اموری باعث می شود که هنگام ذکر مصائب اهل بیت علیهم السلام به راحتی قلب انسان شکسته شود و اشک سرازیر گردد. برخی از مهم ترین این امور عبارتند از:

۱. معنویت محیط

مکان ها از لحاظ آثار معنوی با هم یکسان نیستند. بعضی از مکان ها به سبب گناه و معصیتی که در آن شده، سنگین و بی رو حند و دل انسان، در چنین اماکنی به راحتی نمی تواند با عالم بالا ارتباط پیدا کند. در مقابل، برخی از مکان ها بامعنویت هستند و در ایجاد حال خوش معنوی موثرند؛ از جمله حرم های اهل بیت علیهم السلام، مساجد، محافل و مجالس اهل بیت علیهم السلام و خانه علمای صالح.

۲. همنشین مناسب

همنشین، در حال معنوی انسان بسیار تأثیر دارد. همنشینی با اهل ایمان و تقوا باعث افزایش حالت معنوی و ایمان و یاد خدا می شود؛ ولی همنشین بد، انسان را از خدا غافل، و مشغول به دنیا می سازد. در روایت آمده است بعضی از اصحاب امام باقر(ع) خدمت حضرت عرض کردند: «این چه حالی است که تا زمانی که در محضر شما هستیم، قلبمان نرم می شود و نفوسمان نسبت به این دنیا آرامش می یابد و دارایی های مردم، نزد ما بی ارزش می گردد. اما از نزد شما که بیرون رفته، پیش مردم و تجّار می رویم، دنیادوست مى شویم؟» حضرت در جواب، ضمن اشاره به حالات قلب، سخنانی بیان می فرمایند که می توان ازآن، تأثیر زیاد همنشین را دریافت.[۲]

مراتب نازله همین حالات، در محضر شیعیان خالص و افراد مهذب و باایمان وجود دارد که باید محضر این بزرگان را قدر دانست. در مقابل، مجالسی که حضار آن، همه اهل دنیا هستند و دل هایشان سیاه و آلوده است، در انسان تأثیر گذاشته، برخی از حالات خوش معنوی را از او می گیرد.

۳. درخواست توفیق گریستن و شکسته دلی

یکی از امور لازم برای محزون شدن و شکسته شدن دل، درخواست چنین توفیقی از خداوند است. با مراجعه به دعاهای اهل بیت علیهم السلام درمی یابیم که این بزرگواران برای کسب حالات بالاتر معنوی و ارتباط با حق تعالی، از خداوند درخواست توفیق می نموده و از سخت شدن دل و خشک شدن چشم به خدا پناه می برده اند.[۳]

۴. شعرهای سوزناک و احساسی

یکی دیگر از اموری که در ایجاد حالت رقت و گریستن بسیار مؤثر است، استفاده از اشعار مناسب و سوزناک است. استفاده از شعر در مصائب اهل بیت علیهم السلام امر مطلوبی بوده که امامان معصوم: آن را مورد تأیید و سفارش قرار می داده اند. وقتی کاروان بازماندگان کربلا از سفر اسارت به مدینه مراجعت نمودند، امام سجاد(ع) به بَشیر بن جَذْلَم می فرمایند: «خداوند پدرت را رحمت کند؛ او شاعر بود. آیا تو بهره ای از شعر داری؟» پس از اینکه بشیر جواب مثبت می دهد، حضرت به او می فرمایند که شهادت پدر بزرگوار و یارانشان را به مردم خبر دهد.[۴] از این روایت به خوبی می توان جایگاه و تأثیر شعر را در بیان مصائب اهل بیت علیهم السلام به دست آورد.

در روایتی دیگر حضرت امام صادق(ع) به ابوهارون می فرمایند: «برایم شعری در [مصیبت] حسین(ع) بخوان» و بعد از آنکه وی اشعاری را می خواند، حضرت ضمن ترغیب به گفتن شعر در سوگ حضرت اباعبدالله(ع) بهشت را پاداش کسی می شمارند که شعری درباره امام حسین(ع) بگوید و بگرید و بگریاند.[۵]

۵. صدای حزین و مناسب

از دیگر اموری که در پدید آمدن حالت حزن و گریه بسیار کمک می کند، صدای حزین و سوزناک است. نفس انسان در مقابل ورودی هایی که از طریق حواس پنج گانه به او وارد می شود، تأثیرپذیر است و صدایی که با حال سوز و گداز باشد، تأثیر خود را بر نفس می گذارد. هر مقدار که صدای گوینده، با احساس و سوز بیشتری باشد، تأثیر بیشتری خواهد داشت. در روایت ابو هارون آمده که حضرت از وی می خواهند اشعاری را در مصیبت جدشان امام حسین(ع) بخواند. وی ابتدا با حالت عادی آن اشعار را می خواند. سپس حضرت از او می خواهند که بار دیگر آن را با حالت خاص و با رقت بخواند.[۶]

۶. به یاد آوردن وقایع جان سوز

در مواردی که قلب انسان حالت حزن و شکستگی ندارد، به یاد آوردن خاطرات سوزناک و دردناک، باعث نرم شدن دل و ریزش اشک می شود. وقتی دل نرم شد، آمادگی می یابد که برای مصائب اهل بیت علیهم السلام گریه کند. نقل شده است که راوی خدمت امام صادق(ع) عرض می کند: «موقع دعا، می خواهم گریه کنم؛ ولی گریه ام نمی گیرد. بعضی وقت ها به یاد می آورم بعضی از اهلم را که از دنیا رفته اند و حالت رقت پیدا می کنم و گریه ام می گیرد، آیا این کار جایز است؟» حضرت در جوابش می فرمایند: بله! آن ها را به یاد آور، پس زمانی که [دلت] رقت پیدا کرد، گریه کن و پروردگارت را بخوان.[۷]

این روایت، درباره دعاست؛ ولی برای گریه بر مصائب اهل بیت علیهم السلام می توان آن را مؤید دانست.

یکی دیگر از موارد مؤثر در ایجاد حالت حزن و گریه، این است که انسان پس از دیدن صحنه های خاص و احساسی، به یاد مصائب اهل بیت علیهم السلام بیفتد و سعی در گریه نماید. شاید یک نمونه از این شیوه را فرمایش حضرت اباعبدالله(ع) به دختر بزرگوارشان، جناب سکینه خاتون(س) دانست که فرمودند: شیعیان من! هر زمانی که آب گوارا نوشیدید، مرا یاد آورید یا زمانی که درباره غریب یا شهیدی شنیدید، برای من ندبه کنید.[۸]

۷. توجه بیشتر به امام یا امامزاده ای که دل با آن مأنوس است

اهل بیت علیهم السلام همه یک