پاورپوینت کامل محو دلدار؛ علت بقای اسلام ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محو دلدار؛ علت بقای اسلام ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محو دلدار؛ علت بقای اسلام ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محو دلدار؛ علت بقای اسلام ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

سخنرانی آیت الله ناصری حفظه الله

اشاره

با توجه به تقارن این ایام، با ماه های شریف محرم و صفر، مناسب دیدیم دل های خوانندگان و فضای مجله را با بیان گرم و شیوای آیت الله ناصری -حفظه الله- به نام مبارک امام حسین(ع) مزین کنیم؛ از این رو متن حاضر را که برگرفته از سخنان ایشان است به خدمت شما خوانندگان محترم تقدیم می نماییم.

این ایام، روزهای پایانی سال قمری و ایام ابتدایی سال جدید قمری است. هر کاری را که در سال گذشته کرده باشیم خداوند خودش می داند؛ چون تمام اعمال و رفتار و گفتار ما پرونده شده است و طبق آیات قرآنی و روایات متواتر، هم فیلم برداری شده و هم شاهد برای آن ها گرفته شده است. خداوند، دستگاهی عجیب دارد. دستگاه حضرت حق، خیلی با عظمت و حساب شده است. شاهد کیست؟ زمین، ملائکه، اعضا و جوارح ما شاهد هستند. پیغمبر(ع)، امیرالمؤمنین(ع) چهارده نور مقدس علیهم السلام همه شاهد هستند. شهدا هم شاهد هستند.

برادرها! همه ما وضعمان خراب است. هیچ کدام از ما معصوم نیستیم و اشتباه داریم؛ لکن اشتباهات ما فرق می کند.

کدام یک از ما معصوم است؟ همه ما آلوده هستیم و همه، به لطف و عنایت حق احتیاج داریم. خوب، حالا راهی برای بایگانی کردن پرونده یکساله هست؟ بله؛ خودش فرموده است: دو رکعت نماز می خوانید و بعد هم می گویید: «خدایا! من نفهمیدم، اشتباه کردم؛ ببخش». خدا هم بایگانی می کند. خدایا! حساب سال گذشته ما را صاف کن. بیا ما را به حسین(ع) ببخش. به خصوص، بسیار مناسب است که دعای روز آخر سال و نماز مخصوص آن خوانده شود که در آن، بعد از حمد، یازده بار «اناانزلناه» و یازده بار «قل هوالله» و یازده بار آیت الکرسی است خوانده می شود و در مفاتیح الجنان ذکر شده است.

فضیلت ماه محرم

ماه محرم، ماه عجیبی است. ماه جلوه گری حسین(ع) است. ماه جلوه گری ولایت است؛ مخصوصاً دهه اول محرم، که چه خبر است در آن؟!

یکی از اساتید اخلاق ما – خدا رحمتش کند – به بنده و شاگردانش سفارش می کرد که:

مواظب باشید در این دهه محرم، خودتان را زینت نکنید. به خانم هایتان بگوید خودشان را در این دهه زینت نکنند. غذا که می خورید، برای لذت نخورید. می دانید امام حسین(ع) و اهل بیتش در چه حالی بودند؟! سزاوار نیست شیعیان و دوستان اهل بیت علیهم السلام با لباسی غیر از لباس معمولی شان در این دهه خودشان را زینت بکنند، یا اینکه به تفریح و مسافرت و خوش گذرانی بروند و یا غذاهای لذیذ بخورند و مهمانی های شاد بگیرند. غذا بخورند؛ لکن با تشریفات نباشد.

این سفارش را آن استاد اخلاق به ما می کرد. حالا ما عمل کردیم یا نکردیم، حرف دیگری است. حالات بزرگان هم همین طور بوده است.

از حضرت رضا(ع) نقل شده که فرمودند:

حقاً که مصیبت امام حسین(ع) پلک چشم ما را زخم، و اشک هاى ما را جارى، و عزیز ما را در ارض کرب و بلا، ذلیل، و اندوه را تا روز قیامت دچار ما کرد. پس گریه کنندگان باید بر شخصى مثل حسین گریه کنند؛ زیرا گریه براى آن حضرت باعث آمرزش گناهان بزرگ خواهد شد.

سپس حضرت رضا(ع) فرمودند:

هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم خندان نبود. تا ده روز از محرم، غم و اندوه بر پدرم غالب بود. هنگامى که روز عاشورا فرا می رسید، روز مصیبت و گریه پدرم بود و می فرمود: «این، همان روزى است که امام حسین -صلوات الله علیه- در آن شهید شد».[۱]

مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی می فرماید: «فرزند من در دهه محرم، فقط نان خالی می خورد و خورشت و چیز دیگری نمی خورد. این شخص، ولایتش جلوه گری کرده و متوجه صحنه کربلا است».

منظور، این است که مؤمنان باید این ایام را بسیار رعایت کنند. برای ورود به این ماه، اعمالی ذکر شده که آقایان به مفاتیح و دیگر کتاب های دعا مراجعه می کنند و ان شاء الله موفق هستند.

ابعاد مختلف واقعه عاشورا

تاریخچه کربلا از جمیع ابعاد، غنی است. غنی ترین تاریخ در دنیا، تاریخ کربلاست و پرشورترین تاریخ هم تاریخ کربلا است. واقعه کربلا و جریان روز عاشورا دارای دو بُعد است؛ یک بُعد ظلمانی و یک بعد نورانی. بعد ظلمانی، عبارت است از: خیانت، جنایت، ظلم، قتل، اسب دواندن بر بدن های شهدا، اسارت، شلاق زدن اسیران، بستن اسراء آل محمد(ع) به یک ریسمان و سوار کردن آن بزرگوران بر شتران بی جهاز و … این بعد ظلمانی و تاریک کربلا است که در آن، ظلم را به انتها درجه رساندند. فرمانده این بُعد یزید، عبید الله، شمر، عمر سعد، محمد بن اشعث و .. هستند که فرمانده و مجری این بعد از عاشورا بودند.

اما کربلا یک بعد دیگری هم داشت که سراسر زیبایی و نور بود. جلوه ای از عدالت، انسانیت،گذشت، فداکاری، بندگی حق، تسلیم بودن در برابر امام و حجت حق، محبت و عشق، فداکردن همه چیز برای حضرت حق و … . تجلی حق پرستی، احیای قوانین الهی. احیای اسلام و قرآن، احیای توحید، ابقای نبوت و ولایت بود. فرمانده این بُعد هم حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و اهل بیت و اصحابشان بودند.

مجموعه تاریخ کربلا، در این دو بُعد سیر می کند؛ بُعد ظلمانی و بُعد نورانی.

قیام حسینی(ع) علت بقای اسلام

دانشمندان می گویند: «هر چیزی دارای چهار علت است؛ علت مُحدِثه، علت مُبقیه، علت فاعلی و علت قابلی». هر چیزی که می خواهد موجود بشود و بماند، باید دارای این چهار علت باشد. اسلام هم همین طور است. علت مُحدثه که باعث ایجاد و حدوث آن شد، وجود نبی اکرم(ع) هستند. اما علت مبقیه اسلام که باعث بقا و تداوم آن گردید، قیام حسین بن علی(ع) بود. حسین بن علی، علت مُبقیه اسلام هستند. مورخان ثبت کردند که بعد از نبی اکرم(ع) تا قیام حسین بن علی(ع) حدود پنجاه سال طول کشید. در تاریخ، موجود است که بنی امیه از همان ابتدا و به ویژه پس از رحلت رسول اکرم(ع) ضربه های سختی به اسلام و قرآن و ولایت زدند. در زمان خلفا، یک مقداری ظواهر را رعایت می کردند؛ چون نزدیک به عهد نبی اکرم(ع) بودند؛ اما بعد از حکومت امیرالمؤمنین(ع) که دوران خلافت معاویه بن ابی سفیان بود، بنی امیه به سرعت به طرف فساد و نابودی اسلام و قرآن پیش رفتند. چه خیانیت و جنایت هایی که معاویه و پسرش، یزید در اسلام به بار آوردند! هزاران مسجد و منبر برای لعن امیرالمؤمنین(ع) تشکیل دادند. در یکی از جمعه ها، خطیب جمعه فراموش کرد به امیرالمؤمنین(ع) لعن بکند و در میان راه یادش آمد؛ لذا مردم را جمع کرد و همانجا خطبه اش را اعاده نمود و به امیرالمؤمنین(ع) لعن کرد. بعد به همین مناسبت در آنجا مسجد ساختند. ببینید کار به کجا رسید.

یزید -لعنه الله علیه- صریحاً در برابر مردم می گفت:

لعبت هاشم بالملک فلا

خبر جاء و لا وحی نزل[۲]

یعنی هاشم، جد پیامبر(ع) با مردم و روزگار، بازی کرد، و الا نه خبری از آسمان آمد و نه وحیی نازل شد.

آن ملعون می گوید: نه وحی بود و نه جبرئیل و نه مبدأ و معاد و … . به نام جانشین و خلیفه پیغمبر(ع) و نماینده حق در زمین، این شعر را در اجتماع می خواند؛ لذا حسین بن علی(ع) وظیفه خود دید که قیام کند. قیام کرد و با تمام قدرت و نیرویی که داشت، وارد میدان شد و اسلام و قرآن و شجره طیبه توحید، نبوت و ولایت را آبیاری کرد. ان شاء الله با قیام فرزندش، حضرت مهدی(ع) این درخت، سبز و خرم خواهد بود. البته ممکن است در برهه ای از زمان، پژمرده شود؛ لکن از بین نمی رود. قطعاً در هر سال، محرم که فرا می رسد، اسلام و قرآن، تجدید می شود و پژمردگی اش به واسطه خون حسین(ع) برطرف می گردد؛ لذا پیغمبر(ع) فرمودند: حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْنا؛[۳] حسین از من است و من از حسین. خدا دوست بدارد هر کس که حسین را دوست دارد.

این مطلب خیلی مهم است. یکی از معانی این حدیث نورانی، این است که من، علت مُحدثه و ایجاد اسلام و تکامل و سعادت بشر هستم و حسین(ع) علت مبقیه و علت بق