پاورپوینت کامل عبد صالح؛ بررسی گوشه‌ای از فضائل حضرت ابوالفضل العباس(ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبد صالح؛ بررسی گوشه‌ای از فضائل حضرت ابوالفضل العباس(ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبد صالح؛ بررسی گوشه‌ای از فضائل حضرت ابوالفضل العباس(ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبد صالح؛ بررسی گوشه‌ای از فضائل حضرت ابوالفضل العباس(ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

رفتارهای انسان – اعم از رفتارهای روزمره یا ثواب و گناه – هر یک به نوبه خود بر روح و روان آدمی تأثیرگذارند؛ به گونه ای که آن عمل با جان آدمی آمیخته می شود و در اثر تکرار، به سهولت از انسان سر می زند. مثلاً کسی که برای نخستین بار به رانندگی می پردازد، این عمل در آغاز، همه وجود او را به خود مشغول می کند و تمام حواس وی بر آن متمرکز می شود؛ زیرا در آن واحد باید به چندین عمل که هر یک توجه و دقتی خاص می طلبد بپردازد. به همین دلیل، راننده مبتدی در حال رانندگی نمی تواند مشغول کار دیگری شود. اما در صورت تکرارِ رانندگی، این عمل برای او روان تر و روان تر می شود، تا جایی که به آن عادت می کند و بدون نیاز به تمرکز خاصی، به رانندگی می پردازد.

مثال دیگر که در امور دینی مصداق بحث ما است «ملکه عدالت» است. بنابر آنچه که بسیاری از علما در رساله های علمیه خود آورده اند،[۱] عدالت عبارت است توانایی و قوه ای که به واسطه آن، شخص از گناهان کبیره دوری کند و بر گناهان صغیره اصرار نورزد.

با این اوصاف، ملکه عدالت حالتی بسیار ارزشمند است که انسان را در انجام واجبات و ترک محرمات، یاری می کند و باعث می شود به سهولت و بدون زحمت علی حده اعضای خود را از ارتکاب گناه و هر امر ناپسند، حفظ کند و به اصطلاح، حالت خودکنترلی داشته باشد. نکته اینجاست که ملکه عدالت نیز همچون مهارت در رانندگی، به مرور و طی گذشت زمان حاصل می شود. کسی که قصد دارد اعضای خود را تحت کنترل عقل و جنبه ملکوتی خود درآورد،

در ابتدا -همچون راننده مبتدی- با مشکلاتی روبه رو می شود و کنترل هر عضو سخت می نماید؛ اما به مرور زمان و با تمرین و تکرار، این سختی به آسانی تبدیل می شود؛ به طوری که مثلاً در رویارویی با صحنه های نامطلوب خودبه خود، چشم بر هم می نهد و نگاه خود را کنترل می کند؛ همچنین در هنگام سخن گفتن، زبان خود را از انواع گناهان زبانی حفظ می نماید و عادت می کند که هر کلامی را بر زبان خود جاری نکند و کم کم مانند راننده ای ماهر که اتومبیل را به راحتی در اختیار و کنترل خود دارد، عنان وجود را کاملاً در اختیار می گیرد و خویشتن داری و کنترل اعضا برایش مشقت بار و معارض با سایر کارها نیست.

از عمل صالح تا انسان صالح

در قرآن کریم، بر دو عنصر ایمان و عمل صالح بسیار تأکید گشته و آثار فراوان و گسترده ای برای آن بر شمرده شده است.

اما عمل صالح نیز همچون مثال های قبلی (یعنی رانندگی و ملکه عدالت) قابل درجه بندی است. مطمئناً کسی که در مسیر صلاح و انجام عمل صالح گام برمی دارد، کم کم صلاح در او رسوخ می یابد و انجام اعمال صالح برای او سهل و بدون مشقت خواهد بود؛ بلکه بالاتر از آن، با تکرار عمل صالح، خود «صالح» می شود و صلاح می یابد. تفاوت بین انجام دهنده عمل صالح و خود شخص صالح، با اندک تأملی، روشن و واضح می شود. ما به راحتی درمی یابیم که عمل کننده به عمل صالح، لزوماً صالح نیست؛ چرا که عنوان صالح، بر کسی اطلاق می شود که نه با یک بار انجام عمل نیک، بلکه با انجام مکررِ انواع عملِ صالح خود، مجسمه ای از صلاح شده است.

آیه زیر را می توان شاهدی بر همین تفاوت بین انجام دهنده عمل صالح و انسان صالح دانست:

وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحین ؛[۲] و کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بی تردید، آنان را در زمره صالحان در خواهیم آورد.

به نظر می آید این آیه شریف، بین عاملان به عمل صالح و صالحان تفاوتی قائل شده است و آن اینکه مؤمنان، پس از انجام اعمال صالح، در زمره صالحان درخواهند آمد؛ پس صالحان مقامی بالاتر از عاملان به صالح دارند. چگونه چنین نباشد که «صالحان» در کتاب الهی قرآن، مقامی بس والا و ممتاز دارند.

صالحان در قرآن

قرآن کریم، برای صالحان جایگاهی ویژه و امتیازات فراوانی برشمرده است که به طور گذرا به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

۱. مؤمنان صالح، همراه با حضرت حق و جبرائیل، یاور پیامبر اکرم(ص) هستند:

… فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنین ؛[۳] … همانا خدا، همو یاور پیامبر است و [نیز] جبرئیل و مؤمنان صالح.

۲. بندگان صالح، وارثان زمین خواهند بود:

… أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون ؛[۴] همانا زمین را بندگان صالح من به ارث می برند.

۳. صالحان، همراه با پیامبران، شهیدان و صدیقان، مشمول نعمت های ویژه الهی اند:

… الَّذینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحین ؛[۵] کسانی که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده است [که عبارتند] از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان.

۴. خداوند متعال، سرپرستی صالحان را بر عهده می گیرد:

انَّ ولیّی اللهُ الذی نَزّلَ الکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحین ؛[۶] همانا ولیّ من خداست؛ همو که کتاب را فروفرستاد و او صالحان را سرپرستی می کند.

۵. پیوستن به صالحان و درآمدن در زمره آنان، آرزوی انبیای بزرگ الهی بوده است؛ از جمله:

الف. حضرت یوسف(ع):

تَوَفَّنی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنی بِالصَّالِحین ؛[۷] مرا مسلمان بمیران و به صالحان ملحقم فرما.

ب. حضرت ابراهیم(ع):

رَبِّ هَبْ لی حُکْماً وَ أَلْحِقْنی بِالصَّالِحین ؛[۸] پروردگارا! به من حکمت ببخش و مرا به صالحان ملحق کن.

ج. حضرت سلیمان(ع):

وَ أَدْخِلْنی بِرَحْمَتِکَ فی عِبادِکَ الصَّالِحین ؛[۹] و به رحمتت، مرا در زمره بندگان صالحت درآور.

۶. صالحان، مشمول رحمت خاص الهی اند:

وَ أَدْخَلْناهُمْ فی رَحْمَتِنا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحین ؛[۱۰] و آنان را در رحمتِ [ویژه] خود درآوریم؛ چرا که آنان از صالحان بودند.

۷. خداوند متعال، بسیاری از پیامبران را با وصف «صالح بودن» می ستاید؛ همچون حضرات اسحاق (انبیا:۷۲ و صافات:۱۱۲)، یعقوب (انبیا:۷۲)، یحیی (آل عمران:۳۹ و انعام:۸۵)، عیسی (آل عمران:۴۶ و انعام:۸۵)، زکریا (انعام:۸۵)، الیاس (انعام:۸۵)، لوط (انبیا :۷۵ و عنکبوت:۲۷)، اسماعیل، ادریس(انبیا:۸۵) و یونس(حاقه:۵۰).

موارد هفت گانه فوق که نمونه هایی از امتیازات صالحان و نه همه آن امتیازات است، برای درک عظمت جایگاه صالحان از دیدگاه قرآن کریم کافی است.

یک ویژگی مهم

میزان مهارت کسی که شغل رانندگی دارد در رانندگی های روزمره و معمول، مشخص نمی شود؛ بلکه صحنه هایی حساس و خطرناک که هر از چندگاهی پیش می آید و عکس العمل مناسب و فوری می طلبد، می تواند میزان و محک تبحّر شخص در رانندگی باشد.

برای انسان دین مدار نیز محک و ملاک ایمان و تقوای او عملکرد وی در شرایط ویژه ای است که فرصت تأنی و تفکر به او نمی دهد و نیازمند درست ترین تصمیم در کوتاه ترین زمان است. انسان دین مدار، ممکن است در شرایط معمول و عادیِ زندگی، صالحانه عمل کند؛ اما مهم آن است که هرگاه زمینه خطا و گناهی پیش می آید که به او فرصت تفکر و درنگ نمی دهد، مانند راننده ماهر و با تجربه بلافاصله بهترین تصمیم را بگیرد و فوراً