پاورپوینت کامل محو دلدار؛ حجت یازدهم؛ مروری بر شخصیت و زندگانی امام حسن عسکری(ع) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محو دلدار؛ حجت یازدهم؛ مروری بر شخصیت و زندگانی امام حسن عسکری(ع) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محو دلدار؛ حجت یازدهم؛ مروری بر شخصیت و زندگانی امام حسن عسکری(ع) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محو دلدار؛ حجت یازدهم؛ مروری بر شخصیت و زندگانی امام حسن عسکری(ع) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

سخنرانی حضرت آیت الله ناصری حفظه الله

اشاره

با توجه به تقارن این ایام با ولادت پر برکت امام حسن عسکری(ع) دل های خوانندگان محترم را با بهره گیری از کلام دل نشین حضرت آیت الله ناصری حفظه الله متوجه آن امام همام می کنیم.

مکان ها از حیث شرافت و نورانیت، مختلف هستند؛ مثلاً زمین مکه، نجف یا کربلا، مشاهد اهل بیت علیهم السلام، حرم های امامزادگان ، قبور مؤمنان، نسبت به مکان های دیگر فضیلت دارند و این مطلب، محسوس است. همچنین مساجد بر مکان های دیگر فضیلت دارند. فضیلت عبادت در مکان هایی که شرافت دارند، بیشتر از مکان های معمولی است؛ مثلاً نماز در مسجدالحرام بسیار بالاتر از نماز در سایر مساجد است؛ چنانکه امام باقر(ع) می فرمایند:

صَلَاهٌ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَفْضَلُ مِنْ مِائَهِ أَلْفِ صَلَاهٍ فِی غَیْرِهِ مِنَ الْمَسَاجِدِ؛[۱]

یک نماز در مسجدالحرام، برتر است از هزار نماز در مساجد دیگر.

همچنین نماز در مسجدالنبی(ص) بسیار بافضیلت تر از نماز در مساجد دیگر است. امام صادق(ع) فرمودند:

قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص) مَا بَیْنَ مِنْبَرِی وَ بُیُوتِی رَوْضَهٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّهِ وَ مِنْبَرِی عَلَى تُرْعَهٍ مِنْ تُرَعِ الْجَنَّهِ وَ صَلَاهٌ فِی مَسْجِدِی تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاهٍ فِیمَا سِوَاهُ مِنَ الْمَسَاجِدِ إِلَّا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ؛[۲]

رسول خدا(ص) فرمودند: فاصله بین منبر و خانه من باغی از باغ های بهشت است و منبر من بر بابی از ابواب بهشت مستقر است. یک نماز در مسجد من، معادل هزار نماز در مساجد دیگر است، به جز مسجد الحرام.

همچنین نمازی که در حرم حضرت امیر(ع) خوانده شود با نمازی که در جاهای دیگر خوانده شود، خیلی متفاوت است و برابر با دویست

هزار رکعت نماز است.[۳] در روایت دارد یک نماز فرادی که در مسجد خوانده شود، معادل بیست و چهار نماز است که در منزل خوانده شود.[۴]

همچنین بعضی از زمان ها نسبت به زمان های دیگر شرافت دارند؛ مثلاً ماه مبارک رمضان، ماه شعبان یا ماه رجب بر بقیه ماه ها شرافت فوق العاده ای دارند و عبادت در این ماه ها بر عبادت در ماه های دیگر فضیلت دارد. همچنین عبادت در شب و روز جمعه، از عبادت در شب های دیگر، بافضیلت تر است.

گناه در این زمان ها و مکان های شریف هم همین طور است. گناه در اماکن شریف غیر از گناه در مکان های دیگر است. معصیت در روزهای و ماه های شریف هم بدتر از گناه در زمان های معمولی است.

با این اوصاف، زمان هایی مانند شب تولد حضرت امام حسن عسکری(ع) شرافت ذاتی دارند و عبادت و دعا و احسان در این شب ها برتر از شب های دیگر است. گناهی هم که شب و روز ولادت یا شهادت ائمه: باشد عقوبتی بیشتر از گناه در غیر از این ایام دارد.

پس این ایام را مغتنم بدانیم و سعی کنیم با انجام اعمال وارده، از این فرصت ها استفاده کامل را ببریم. انسان باید به این ایام اهمیت بدهد و بی تفاوت از کنار آن ها نگذرد. بی تفاوت بودن در برابر ایام شهادت و ولادت اهل بیت علیهم السلام خلاف محبت و معرفت است و موجب حسرت های شدید در عالم برزخ و قیامت می شود. در این روزها دعا و توسل به اهل بیت، بسیار بجا و لازم است. در ایام ولادت امام حسن عسکری(ع) مخصوصاً تبریک و تهنیت به محضر حضرت بقیه الله(ع) بسیار به مورد است. شادی کردن حقیقی به این نیست که جمع بشوند و کف بزنند و شیرینی بخورند؛ بلکه شادی واقعی به این است که توسل به حضرت داشته باشند و یاد حضرت کنند و نماز حضرت و دعاهای وارده را بخوانند و از خدای منان طلب رحمت و مغفرت بکنند؛ چرا که به احترام حضرت امام حسن عسکری(ع)دعاها در شب و روز ولادتشان مستجاب است.

به هر حال ما هم برای اینکه حضرت را یاد کرده باشیم و اقتضای محبت و معرفت نسبت به ایشان را رعایت نموده باشیم چند کلامی در مورد این بزرگوار عرض ارادت می کنیم.

پدر حضرت امام حسن عسکری(ع) امام علی الهادی(ع) هستند و برای مادرشان هم چهار اسم ذکر شده است: حُدَیث، سلیل، سوسن و ریحانه.[۵] امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۳۲ق در مدینه متولد شدند.[۶] ایشان سیزده سال در مدینه در محضر پدر بزرگوارشان بودند که معتصم، پدرشان را به سامرای عراق احضار کرد و حضرت هادی(ع) با فرزندشان امام حسن(ع) به عراق آمدند. امام هادی(ع) ده سال تحت فشار حکومت وقت بودند، تا اینکه به شهادت رسیدند. در آن موقع، حضرت امام حسن عسکری(ع)بیست و سه سال داشتند و امامتشان هم شش سال طول کشید.[۷]

این بزرگوار، از جهت علمی، معنوی، اخلاقی و … مثل اجدادشان بودند. این چهارده نور مقدس، نور واحد هستند. هر مرتبه ای از علم و قدرت که برای امیرالمؤمنین(ع) ثابت است، برای امام حسن عسکری(ع) هم ثابت است؛

چون منشأ آن صفات، سیطر ولایت کلیه است و همین ولایت کلیه را حضرت امام حسن عسکری(ع) هم داشتند. آنچه که امیرالمؤمنین(ع) می دانستند، این بزرگواران هم می دانستند. البته شرافت امیرالمؤمنین(ع) نسبت به سایر فرزندانشان، این است که پدر اهل بیت علیهم السلام هستند که در جای خود ثابت است، وگرنه از حیث ولایت کلیه و اینکه نماینده حق در عالم وجود هستند، همه چهارده نور مقدس نور واحدند.

اخلاق و رفتار این بزرگوار، از جمله سخاوتشان مانند اجداد طاهرینشان بوده است؛ درباره سخاوت و احسان و معجزات ایشان، موارد بسیاری در تاریخ نقل شده است.

نمونه ای از بخشش و سخاوت امام حسن عسکری(ع)

ابوهاشم از اصحاب امام حسن عسکری(ع) می گوید:

به محضر حضرت مشرف شدم. ایشان فرمودند: «به مزرعه برویم». بر مرکب سوار شدیم و من هم پشت سر ایشان رفتم. در بین راه به یاد قرضی افتادم که وقت پرداختش رسیده بود و من پولی نداشتم که آن را ادا کنم. همان طور که حضرت سوار بودند، خم شدند و با تازیانه ای که در دستشان بود، خطی روی زمین کشیدند و گفتند: «ابوهاشم! پیاده شو و آن را بردار؛ لکن به کسی نگو». پیاده شدم و دیدم یک تکه طلا است؛ برداشتم و در کیسه گذاشتم. دوباره سوار شدم و به ذهنم آمد که زمستان در راه است و وسائلی برای منزل نیاز دارم؛ اما پولی هم ندارم تا آن ها را تهیه کنم. حضرت دوباره خم شدند و تازیانه را روی زمین کشیدند و فرمودند: «پیاده شو بردار و به کسی نگو». دوباره پیاده شدم و تکه ای طلا را که در همانجا دیدم، برداشتم. بعد که به منزل رفتم و طلای اول را وزن کردم، دیدم دقیقاً به اندازه بدهی ام بود. دومی را هم وزن کردم باز دیدم به همان اندازهای است که نیاز دارم.[۸]

همه ائمه: همین طور هستند؛ یعنی علم و قدرت الهی دارند و به اذن خدا چنین کرامت هایی را داشته و دارند. علم بسیار حضرت، در کلمات و گفتار و رفتارشان جلوه گر شده است.

کلمات این بزرگوار هم مانند اجداد طاهرینشان بسیار حکیمانه و راهگشا است. برای تبرک و نمونه یکی دو مورد از کلمات این بزرگوار را مرور می کنیم.

وصیت امام حسن عسکری(ع)

حضرت امام حسن عسکری(ع) یک وصیتی هم به شیعیان خود دارند. حضرت در وصیتشان فرمودند:

أُوصِیکُمْ بِتَقْوَى اللهِ وَ الْوَرَعِ فِی دِینِکُمْ وَ الِاجْتِهَادِ للِه وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَهِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَکُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ وَ طُولِ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجِوَار؛[۹]

شما را توصیه مى کنم به پرواى از خدا، پارسایى در دین، کوشش در راه خدا، راست گویى، اداى امانت به نیک و بد، طول دادن سجده و خوش همسایگى.

حضرت می فرمایند: «از خدا بپرهیزید»؛ اما خدا که ترس ندارد. ما باید از اعمال خودمان بپرهیزیم. هر عملی که انجام می دهم، صورت برزخی دارد که این صورت برزخی را بعد از مرگ، به خودم می دهند. این، عمل من و محصول عمرم است. گناه نکن تا خداوند، آن آثار سوء را به تو ندهد. بترس از اینکه گناه بکنی. اگر