پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی؛ حضرت آدم(ع) (۱) ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی؛ حضرت آدم(ع) (۱) ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی؛ حضرت آدم(ع) (۱) ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الگوهای قرآنی؛ حضرت آدم(ع) (۱) ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

در شماره قبل درباره اهمیت الگو و الگوپذیری بحث شد و بیان شد که یکی از مهم ترین عوامل رشد تربیت اخلاقی و معنوی در انسان ها است. البته قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت و رشد انسان ها به سوی کمال، از این مسئله، فروگذاری نکرده و در موارد مختلف، نمونه هایی از بندگان خالص الهی که اعمال آن ها طاعت و انقیاد نسبت به خدای سبحان است و نمونه هایی از کسانی که در سیر بندگی شیطان جز گمراهی و ضلالت راهی نپیمودند را معرفی می نماید، تا اولاً انسان ها بدانند در چه جایگاهی هستند، ثانیاً به ترمیم و اصلاح ساختار شخصیت خود بپردازند و ثالثاً به یک حرکت معنوی صحیح و قانون مند دست یابند.

الگویی که در سلسله بحث های الگوهای قرآنی به آن خواهیم پرداخت، حضرت آدم(ع) است. در این مقاله، قرار بر این است که به سیر آفرینش، زندگی و مقامات حضرت آدم بپردازیم. البته از آنجا که در زندگی حضرتش مطالب گوناگون و نظریات متفاوتی وجود دارد، ما در موارد مختلف، تفسیر شریف المیزان را مبنا و میزان بحث قرار دادیم.

آفرینش حضرت آدم(ع)

حضرت آدم(ع)، نخستین آفریده، پیامبر و برگزیده خداست که حق تعالی او را خلق کرد، تا خلیفه خود و مظهر صفات جمال و جلال خود قرار دهد؛ او که خداوند پس از خلقتش به خود آفرین گفت و خود را ستود: «فَتَبارَک اللهُ أَحْسَنُ الْخالِقینَ».[۱] در این مجال، ابتدا به بیان مختصری از زندگی حضرت آدم و کیفیت آفرینش او و قضایای مهمی که در زندگی این نبی الهی پیش آمده می پردازیم و در شماره بعد، مقامات و نکات اخلاقی زندگی ایشان را بیان می کنیم.

الف. چگونگی آفرینش حضرت آدم(ع) و همسرش

کلمه آدم، مشتق از «ادم» است و به معنای خاک یا آنچه که از زمین گرفته اند می باشد.[۲] بنا بر بعضی روایات،[۳] گل آدم، ترکیبی است از هم انواع خاک های روی زمین و انواع آب های آن. خاصیت این ترکیب، این است که در صفات و خصوصیات او، انواع صفات و ملکات خوب و بد به چشم می خورد. طبق برخی آیات، انسان از گل بد بو (حَمَإٍ مَسْنُون ) یا گل خشکیده ای همچون سفال(صَلْصالٍ کالْفَخَّارِ) خلق شده که این آیات به جنبه مادی و زمینی انسان، اشاره دارد. اما آنچه به این گل خشکیده جان داده و او را بر سایر مخلوقات باری تعالی برتری داده است، ترکیب جسم مادی او با روح ملکوتی و نفس ناطقه است که از روح حق تعالی می باشد:

وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی؛[۴]مطالعه آیات مربوط به ماده آفرینش آدم، به ویژه آیه هفت و هشت سوره سجده[۵] که به صورت روشن از تفاوت ماده آفرینش نخستین انسان و نسل او سخن می گوید، آفرینش مستقیم نخستین انسان، از خاک و ثبات نوع انسان آن را به صراحت اعلام می دارد.

دربار خلق حوا، همسر حضرت آدم، بسیاری از مفسران و محدثان شیعه، با توجه به نخستین آی سور نساء[۶]و با تکیه بر روایات دیگری که باقی مانده گل آدم را ماده آفرینش حوا می دانند، بر همجنس بودن آدم و حوا و آفرینش هر دو از گل، پای می فشارند.[۷]

ب. سجده فرشتگان و خودداری شیطان

بعد از خلق آدم و بعد ازآنکه مقام خلافت الهی ایشان برای فرشتگان حتمی شد و متوجه حقیقت خلقت آدم گشتند، حق تعالی به سجده بر حضرت آدم امر فرمود.[۸] شیطان نیز که پیش از آفرینش آدم، مقام و موقعیت فرشتگان را داشت، مشمول فرمان سجده بر آدم می شد؛ ولی او که خود را برتر از انسان[۹] و انسان را پست می دانست،[۱۰] از دستور خدا سرپیچی کرد.ابلیس، در پی سرپیچی از فرمان الهی و آشکارشدن شخصیت غیرتوحیدی اش، از مقام خود سقط کرد و از صف فرشتگان طرد شد؛ طردی که برگشت ناپذیر بود.

ج. زندگی بهشتی آدم

از آیات قرآن استفاده می شود که آدم برای زندگی در روی زمین آفریده شده بود؛ ولی در آغاز، خداوند او را ساکن بهشت قرار داد؛ محیطی که در آن برای آدم، هیچ ناراحتی ای وجود نداشت.

شاید علت این جریان، آن بوده که آدم با زندگی بر روی زمین، هیچ گونه آشنایی نداشت و تحمل زحمت های آن، بدون مقدمه، برای او مشکل بود. همچنین لازم بود از چگونگی کردار و رفتار در زمین اطلاعات بیشتری بیابد؛ بنابراین می بایست مدتی کوتاه، تعلیمات لازم را در محیط بهشت ببیند و بداند زندگی در روی زمین، همراه با برنامه ها و مسئولیت ها است که انجام صحیح آن ها باعث سعادت و بقای نعمت است و سرباز زدن از آن، سبب رنج و ناراحتی.

نیز بداند هر چند آزاد آفریده شده است، این آزادی به طور مطلق و نامحدود نیست که هر چه خواست انجام دهد و می بایست از پاره ای از اشیای روی زمین چشم بپوشد و همچنین لازم بود بداند چنان نیست که اگر خطا و لغزشی دامنگیرش شود، درهای سعادت برای همیشه به روی او بسته می گردد؛ بلکه می تواند بازگردد و پیمان ببندد که بر خلاف دستور خدا عملی انجام نخواهد داد، تا دوباره از نعمت های الهی بهره مند شود.

او در این محیط می بایست تا حدی پخته شود، دوست و دشمن خویش را بشناسد و چگونگی زندگی در زمین را بیاموزد.[۱۱] از مجموع آیات این بخش و شواهد و قرائن موجود، معلوم می شود که محل سکونت حضرت آدم(ع)، نه بهشت دنیایی بوده است و نه بهشت جاویدان و آخرتی؛ بلکه به احتمال زیاد، بهشت برزخی بوده است؛ یعنی بهشتی که بعضی از احکام دنیا را دارا است؛ مثل ورود شیطان و وساوس شیطانی و نیز بعضی از احکام بهشت آخرتی را دارا است؛ از قبیل نشاط دائم، عدم گرما و سرما و…. [۱۲]

درخت ممنوعه

حق تعالی به حضرت آدم(ع) اجازه داد که در بهشت زندگی کند و از نعمت های گوناگون آن متنعم شوند، اما او را از نزدیک شدن به درختی خاص بر حذر داشت و به او توصیه فرمود که مراقب شیطان که دشمن آنان است باشد. درخت ممنوع، مانند درخت های دنیا نیست، تا فقط یک میوه داشته باشد؛ بلکه با توجه به برزخی بودن آن، می تواند هم زمان دارای چند میوه باشد. بنابر روایات، ویژگی دیگر این درخت، این است که ویژ حضرات محمد و آل محمد: است و دیگران را به جز با اذن خدا، بدان راهی نیست، و اگر به اذن خدا به آن راه یابند و از آن تناول کنند، به علم اولین و آخرین دست می یابند و هر کس بدون اذن خدا از آن تناول کند، کامیاب نخواهد شد.[۱۳]

د. فریب شیطان

پس از نهی الهی، شیطان وارد عمل شد و با وسوسه، زمینه خروج آدم و حوا را از منزلتی که داشتند فراهم ساخت. در نتیجه آنان از محیط آرام و کانون آسایش بهشت، به محل زحمت و مشقت و جایگاه نزاع ها و عداوت ها یعنی زمین، کوچ کردند.میان علمای بزرگ شیعه مسلم است که نهی حق تعالی از تناول درخت بهشتی، نهی ارشادی بوده است نه مولوی؛ یعنی حق تعالی به عنوان یک حکیم دانا، آدم را از ضررهای احتمالی تناول درخت آگاه کرده و او را بر حذر داشته است؛ در نتیجه در صورت مخالفت حضرت آدم، عصیان و گناه صورت نمی گیرد؛ بلکه عمل نکردن به دستور حکیم و توصیه او تلقی می شود.[۱۴]

هـ. هبوط حضرت آدم(ع)

هبوط در لغت، به معنای تنزل از جایگاه است.[۱۵] حق تعالی بعد از ارتکاب آن عمل، به آدم دستور داد بهشت را ترک گوید و به زمین هبوط کند. البته این نکته نباید فراموش شود که آدم از ابتدا برای زندگی در زمین خلق شده بود و ارتکاب آن عمل، به این کار سرعت بخشید. در تفسیر عیاشی از اصحاب امام صادق(ع) روایت شده که پس از اینکه گفت وگو از مسئله آدم به میان آمد، امام صادق(ع) فرمودند:

آدم در آسمان در میان فرشتگان رفیقی داشت. بعد از آنکه از آسمان به زمین هبوط کرد، آن رفیق آسمانی او از فراق وی ناراحت شد و نزد خدا شکایت کرد. سپس اجازه خواست تا به زمین هبوط کند و احوالی از رفیقش بپرسد. خدای تعالی به او اجازه داد. فرشته هبوط کرد و آدم را دید که در بیابانی خشک و بدون گیاه نشسته است. آدم همین که رفیق آسمانی خود را دید، [از شدت دلتنگی] دست به سر گذاشت و فریادی اندوه بار زد….

فرشته چون این اندوه آدم را دید، گفت: «ای آدم! گویی پروردگارت را نافرمانی نموده و خود را دچار بلایی کرده ای که تاب تحملش را نداری. هیچ می دانی که خدای تعالی درباره تو به ما چه گفت؟ و ما در پاسخ چه گفتیم؟» آدم گفت: «نه؛ اطلاعی ندارم». رفیقش گف