پاورپوینت کامل محو دلدار؛ امام حُسْن ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محو دلدار؛ امام حُسْن ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محو دلدار؛ امام حُسْن ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محو دلدار؛ امام حُسْن ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

سخنرانی حضرت آیت الله ناصری حفظه الله

اشاره

با توجه به تقارن انتشار این شماره از نشریه با ایام تولد امام مجتبی(ع) بسیار بجا و نیکو دیدیم تا با کلام گرم و دل نشین حضرت آیت الله ناصری حفظه الله فضای نشریه و دل هایمان را به نام این امام بزرگوار منور و متبرک کنیم. با امید به اینکه با عنایات حضرتشان، توفیق استفاده بیشتری از این ایام و همه عمر بیابیم؛ ا ن شاءالله.

مقدمه

این ایام، ایام ماه شریف رمضان است و همگی، مهمان خدا و مهمان ولایت هستیم. البته عمر ما است که دارد می گذرد؛ وگرنه ماه مبارک، هر سال سر جایش هست. هر روزی که می گذرد، یک روز از عمر ما کم می گردد و به قبر و عالم برزخ نزدیک تر می شویم. به روزگاری که آثار اعمالمان را به ما می دهند نزدیک تر می شویم. خوشا به حال آن هایی که حواسشان جمع است و امروزشان بهتر از دیروزشان و فردایشان بهتر از امروزشان است. ما که هیچ! خیلی خیلی همت کنیم، ممکن است امروزمان با دیروزمان مساوی باشد، یا حتی بدتر از دیروز؛ اما به الطاف مقام ولایت امیدوار هستیم. مادام که نور ولایت در قلوب انسان باشد، امید عفو و بخشش و عنایات ربوبی هست.

مروری بر زندگانی امام مجتبی(ع)

این ایام، ایام تولد امام حسن مجتبی(ع) است. ایشان اولین فرزند حضرت امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) هستند. حضرت امام حسن(ع) کنیه شان ابومحمد است. آن حضرت، القاب متعددی داشتند؛ از جمله سید، سبط، امیر، حجّت، برّ، نقی، زکی، مجتبی و زاهد.[۱] این بزرگوار، هفت سال در محضر جد بزرگوارشان بودند؛ سی سال در خدمت پدر بزرگوارشان بودند و ده سال هم بعد از پدر بزرگوراشان زندگی کردند. خلافت امام حسن(ع) از رمضان سال ۴۰ ق آغاز و در ربیع الآخر سال ۴۱ پس از گذشت هفت ماه، به پایان رسید.[۲] حدود هفت ماه، مسئولیت حکومت ظاهری را به عهده داشتند که بعد هم معاویه، خلافت را به دست گرفت و حضرت را خانه نشین کرد.

امام حسن مجتبی(ع) خیلی مورد عنایات پیغمبر(ص) و حضرت امیرالمؤمنین(ع) هستند. علاوه بر مقام امامتشان، سبط اکبرند. اول فرزندی که در اسلام، اسمش حسن گذاشته شد، این بزرگوار هستند. پیغمبر اکرم(ص) برایشان عقیقه کشتند و این عمل در شریعت اسلام، سنت شد.[۳] عقیقه، خیلی مستحب است. بچه دار که می شوید، یک گوسفند با شرایطی که دارد برای او قربانی کنید. با این قربانی، امراض از بدن فرزندتان بیرون می رود و در همه حیاتش بیمه می شود. این کار را حتما بکنید. بحث عقیقه آن قدر مهم است که دستور آمده حتی اگر پیرمرد شدید و والدین برایتان عقیقه نکردند، مستحب است برای خودتان عقیقه کنید.

اول فرزندی که روز هفتم سرش را تراشیدند و به اندازه وزن موهای سرش، نقره صدقه دادند امام حسن(ع) بودند. هر عملی که معصوم انجام دادند، همه باید سعی کنیم انجام بدهیم. خدا رحمت کند مرحوم آقای مولوی قندهاری را که از دوستان صمیمی ما و از اولیای الهی بود. ایشان می گفت سرتان برهنه نباشد. چرا سر برهنه هستید؟ مستحب است انسان سرش را بپوشاند. شدیداً روی انجام این کار و سایر مستحبات تأکید داشت. اگر کسی به خانه ایشان می رفت و سرش برهنه بود، ناراحت می شد. اما حالا دیگر متأسفانه این سنت ها فراموش شده و جای این حرف ها نیست.

امام زمان(ع) و دین جدید

در مورد امام زمان(ع) مشهور است موقعی که حضرت می آیند «یأتی بدینٍ جدید؛[۴] دین تازه می آورند.» همه تعجب می کنند و می گویند: پیغمبر است که دین تازه می آورد، نه امام. امام، جانشین پیغمبر است و دین جدید نمی آورد.در حالی که از بس ما به احکام الهی عمل نکردیم، به قدری فراموش شده که حالا که حضرت آن ها را دوباره بیان می فرمایند، به نظر ما جدید می آید؛ برای مثال، اگر حضرت بیایند و بفرمایند: همه کلاه سرتان بگذارید، آیا تعجب نمی کنیم که این چه حرفی است؟ هوا گرم است. یا اینکه بگویند: شلوارتان را نشسته بپوشید. همه تعجب می کنند و فکر می کنند دستورات جدید است؛ در حالی که همه این دستورات در دین ما بوده و از بس به آن عمل نکردیم، فراموش شده است.

عظمت امام مجتبی(ع)

حضرت امام حسن مجتبی خلیفه الله و خلیف رسول الله(ص) و خلیفه الولایه هستند. ایشان دوم شخص از اصحاب کساء هستند. چهارمین ولی مطلق حقند. در ولایت، دوش به دوش پدر و مادر و جدشان قدم می زنند. عظمت امام حسن(ع) را خدا می داند. ما نمی توانیم عظمت ایشان را بگوییم.

ما چقدر علاقه به امام حسین(ع) داریم؟ به اندازه جانمان. امام حسن، استاد امام حسین(ع) هستند. ایشان امامِ حضرت امام حسین(ع) بوده اند. برتری امیرالمؤمنین(ع) برای امام حسن، از دو جهت است؛ یکی ابوّت(پدری) و دیگری امامت. امیرالمؤمنین، از دو جهت اعظم از امام حسن(ع) هستند؛ یکی به حساب اینکه پدر، اشرف از فرزند است؛ یکی هم به سبب امامتشان. اگر از امیرالمؤمنین(ع) بپرسند: چند امام دارید؟ می گویند: هیچ. از امام حسن(ع) بپرسند: چند امام دارید؟ می فرمایند: یکی. از امام حسین(ع) بپرسند: چند امام دارید؟ می فرمایند: دو امام؛ یکی پدرم، امیرالمؤمنین(ع) و دیگری هم برادرم امام حسن(ع).امام حسن(ع) امامِ امام حسین(ع) و اشرف هستند. اطاعت از امام حسن بر امام حسین واجب بود. خلاصه اینکه عظمت امام حسن(ع) را همانند سایر معصومان، خدا می داند.

معنای عصمت امام

اولین صفتی که در وجود امام هست، عصمت است. عصمت، لازمه نبوت و امامت است. چهارده نور مقدس، معصوم بودند. معنای عصمت امام، فقط این نیست که گناه نمی کند. عصمت، دارای درجات و مراتبی است که چهارده نور مقدس، آن درجه عالی از عصمت را داشتند. درجات پایین تر را انبیا داشتند. پیغمبرها، همه معصوم هستند؛ لکن عصمت، درجات و مقامات دارد. مثل قدرت که درجاتی دارد، عصمت هم همین طور است. آن درجه عالیه عصمت را چهارده نور مقدس داشتند؛ وگرنه انبیا هم معصوم بودند؛ اما نه به این درجه.

گاهی می گویند معصوم است، یعنی از گناه کبیره و صغیره محفوظ است. گاهی می گویند معصوم است، یعنی نیت گناه هم نمی کند. گاهی هم عصمت به این معنا است که اخلاق رذیله هم ندارد. درجه بالاتر آن این است که از سهو و نسیان محفوظ است. درجه بالاتر عصمت، این است که جهل و نادانی در هیچ بعدی از ابعاد به او راه ندارد. اهل بیت: دارای همه مراتب عصمت هستند. این بزرگواران، مخزن علم حقند. در زیارات آمده که این بزرگواران، «عیبه علم الله» یعنی خزانه دار علم خدا هستند؛ لذا به اذن خدا، هیچ گونه جهل و نادانی در ایشان راه ندارد.

حضرت امام حسن مجتبی(ع) صد درصد دارای همه مراتب عصمت بودند. برای شناخت ایشان، کافی است مقداری با مقام امام آشنا شویم و معانی ای را که برای امام ذکر کرده اند بدانیم؛ آن وقت تا اندازه ای می فهمیم که این بزرگوار کیست. در روایات و زیارات آمده است که: مَثَل امام، مَثَل خورشید تابنده یا نور تابنده است. امام، ستاره هدایت کننده در شب های تاریک است. امام، یعنی آب گوارا. امام، یعنی راهنمای حق به سعادت و نجات دهنده از هلاکت؛ به ویژه هلاکت معنوی. امام، گمشدگان و غرق شدگان را از وادی جهالت نجات می دهد. مَثَل امام، مثل ابر بارنده یا خورشید درخشنده است. امام، مانند رفیق شفیق، یا پدر مهربان است. اما