پاورپوینت کامل چشمه زلال؛ شرح صدر ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشمه زلال؛ شرح صدر ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشمه زلال؛ شرح صدر ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشمه زلال؛ شرح صدر ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

برگرفته از سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری حفظه الله

مقدمه

یکی از سؤالات اساسی در اقدامات تربیتی و فرهنگی، این است که شروع یک فعالیت تربیتی و فرهنگی از کجا باید باشد؟ معلم، والدین، روحانی، یا یک مدیر که می خواهند نقش اصلاح گر و تربیت کننده داشته باشند، باید از کجا شروع کنند، تا به تربیت و اصلاح مورد نظر خود برسند و برای این کار، به چه اموری نیاز دارند؟ در این باره، مطالبی قابل استفاده را با استفاده از سخنان حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری -دامت توفیقاته- ارائه می کنیم که مطالعه آن را به هم خوانندگان محترم نشریه توصیه می نماییم.

مروری بر معنا، آثار و ضرورت شرح صدر در فعالیت های تربیتی

معمولاً افراد برای اینکه یک فعالیت تربیتی و فرهنگی را تنظیم کنند، در قدم اول سراغ مخاطب خود می روند؛ اما سیره انبیا: در این زمینه، متفاوت بوده است. این بزرگواران، نقطه شروع را از خود قرار می داده و مرحله اول را در خود جست وجو می کرده اند. یک نمونه قرآنی آن، جریان حضرت موسی(ع) است.

طبق آیات در سوره مبارک طه، بعد از اینکه خداوند به حضرت موسی(ع) دستور داد که رسالت خود را از کاخ فرعون شروع کند، ایشان اولین قدم و درخواست خود را چنین قرار داد:

قَالَ رَبّ اشْرَحْ لی صَدْرِی* وَ یسِّرْ لی أَمْرِی* وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِّن لِّسَانِی؛[۱] [موسی] گفت: «پروردگارا! سینه ام را گشاده کن * و کارم را برایم آسان گردان * و گره از زبانم بگشای.

این سخن، سخن کسی است که بنا بر صریح بعضی آیات، جایگاه عجیب در دستگاه خدا دارد و می بینید که در قرآن چقدر به ایشان پرداخته شده است. ایشان شخصیتی است که هم کلام خداست. حضرت موسی(ع) کلیم الله بود و به تعبیر دعای سمات «فَوْقَ إِحْسَاسِ الْکرُوبِیین»[۲] این کلمات رد و بدل می شدند؛ یعنی این کلمات و مکالمه، آن قدر لطیف و بلند رد و بدل می شد که حتی «کروبیین» هم از آن مطلع نمی شدند و فوق احساس آنان بود. مقام تخاطب ایشان با خداوند متعال خیلی لطیف و عالی بوده است.

این کلام، بهترین دعایی است که حضرت موسی(ع) برای موفقیت در برنامه خود از خدای متعال خواست و پر از حکمت است؛ از جمله اینکه ایشان برای شروع حرکت خود، اول می رود سراغ خدا و در تخاطب با پروردگارش، درخواست برای خودش دارد. عرض می کند:

رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی* وَ یسِّرْ لِی أَمْرِی

این کلام نشان می دهد که حضرت موسی(ع) برای برداشتن قدم اول، ابتدا از خدا استمداد می کند و آن استمداد هم در مورد خودش است نه دیگران. ایشان به ما نشان می دهد که من به عنوان اصلاح کننده، در قدم اول باید خودم را آماده کنم و احتیاج به وسعت صدر دارم، تا از کمی و کاستی و تنگی و همه زوایایی که وابسته به شیطان است، دور باشم. در قدم اول باید صدر، سینه و قلب، برای درک و ارائه خیرات، گنجایش و وسعت لازم را داشته باشد؛ لذا در گام اول عرض می کند: «رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی…امری»؛ یعنی خدایا! من به عنوان یک شروع کننده احتیاج به سعه صدر و شرح صدر دارم.

معنای شرح صدر

شرح صدر -چنانکه در لغت هم گفته اند- به معنای وسعت و فراخی سینه است.[۳] غالباً افراد، شرح صدر را به صبوری و تحمل معنا می کنند؛ در حالی که شرح صدر، اعم از صبوری است. صبوری، نتیجه شرح صدر است، نه همه معنای شرح صدر. شرح صدر و گشادگی سینه و ظرفیت انسان، علاوه بر صبوری نتایج متعدد دیگری هم دارد؛ مانند نورانیت درون و داشتن ظرفیت بیشتر برای درک و قبول حقائق و تحصیل شناخت بیشتر و همچنین قانع نشدن به درجات پایین رشد و… که در قرآن و روایات به این نتایج اشاره شده است. موارد متعددی در قرآن کریم وجود دارد که قرآن از اصطلاح شرح صدر استفاده می کند؛ در حالی که در آن، بحث صبوری و تحمل کردن مشکلات نیست؛ برای مثال، قرآن کریم می فرماید:

فَمَنْ یرِدِ اللهُ أَنْ یهْدِیهُ یشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ؛[۴]آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه اش را برای [پذیرش] اسلام، گشاده می سازد.

از این آیه استفاده می شود که داشتن شرح صدر، مساوی است با داشتن ظرفیت و استعداد بیشتر برای درک و قبول حقائق.

همچنین در آیه دیگری قرآن کریم می فرماید:

أَ فَمَنْ شَرَحَ اللهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِنْ رَبِّه؛[۵] آیا کسی که خدا سینه اش را برای [پذیرش] اسلام گشاده کرده است و او برفراز نوری از جانب پروردگارش است [همانند سخت دلان است؟!]

از این آیه شریف هم می توان دریافت که شرح صدر، نورانیت و به تبع آن، شناخت و درک بهتر را به دنبال خواهد داشت.

پس شرح صدر به معنای صبوری نیست؛ بلکه به معنای وسعت نظر و بزرگی و نورانیت ظرف دل انسان است که یکی از آثار آن، صبوری و تحمل مشکلات است.

ضرورت شرح صدر

نبود شرح صدر، تقریباً در تمام مشکلات ما در تعاملات اجتماعی رخ می نماید. در تعامل ها و تخاطب ها می بینیم که انواع تنگی های نظر، تنگی های سینه، تنگی های دید، بی حوصلگی ها و همه مشکلات ما به سبب نبود شرح صدر است.

حضرت موسی(ع) در تقاضایش از حق تعالی، چه شروع مبارکی دارد. به ما نشان می دهد که مسأله شرح صدر، چقدر ضروری و مورد نیاز است که به عنوان اولین درخواست بعد از اعلان رسالت، از خدا آن را طلب می کند. در روایات ما هم به این مسأله به خوبی تأکید شده است؛ از جمله از حضرت رضا(ع) نقل شده که فرمودند:

إنَّ الْعَبْدَ إذا اختارَهُ الله عَزَّ وَ جَلَّ لِاُمُورِ عِبادِهِ شَرَحَ صَدرَهُ لِذلِک؛[۶]هرگاه خداوند – عزّ و جلّ – بنده ای را برای [اداره] امور بندگانش برگزیند، برای این امر، به او شرح صدر عطا می کند.

اصلاً بدون شرح صدر، امکان هیچ حرکت تربیتی میان مردم وجود ندارد. وسعت سینه و فراخی دل، ابزار و ادوات تربیت و اصلاح و مدیریت است. آقا امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه فرمودند:

آلَهُ الرئاسهِ سَعَهُ الصَّدرِ؛[۷]سعه صدر، ابزار ریاست است.

فردی می گفت برخی از ما یاد گرفته ایم که در عصبانیت ها و فشارها، خودمان را تخلیه کنیم به قیمت پرکردن و آزردن دیگران؛ در حالی که مؤمن در مشکلات و فشارها با خدای خودش معامله می کند و مشکلاتش را با خدا حل می کند، نه با آزردن و تندخویی با مردم. مؤمن، همه انواع تنگی و کج خلقی را از شیطان می بیند؛ مثلاً ترس از فقر که قرآن فرمود:

الشَّیطانُ یعِدُکمُ الْفَقْرَ؛[۸]شیطان، شما را [به هنگام انفاق] وعده فقر و تهیدستی می دهد.

همچنین غضب، ناراحتی، بد کردن، دست رد به سینه کسی زدن، همه این ها مال شیطان است.

نتایج و آثار شرح صدر

وقتی شرح صدر پیدا شد، تعامل و تخاطب با دیگران به کلی متفاوت می شود. شرح صدر، آثار مثبت فراوانی را در انسان دارد.

الف. بلند نظری

از جمله آثار شرح صدر، اینکه باعث می شود انسان برای خود و دیگران، به کم قانع نشود. انسانی که شرح صدر دارد و بزرگ است، از نجات هیچ کسی نمی گذرد.

مانند رسول خدا(ص) که عالی ترین درجات شرح صدر را برای ریاست بر همه خلقت داشتند، تا آنجا که از نجات یک نفر هم نمی گذشتند و این یعنی شرح صدر. حتی فرمودند:

تَنَاکحُوا تَکثُرُوا فَإِنِّی أُبَاهِی بِکمُ الْأُمَمَ یوْمَ الْقِیامَهِ وَ لَوْ بِالسِّقْطِ؛[۹]ازدواج کنید، تا زیاد شوید؛ چرا که من روز قیامت به شما در برابر امت های دیگر مباهات و افتخار می کنم؛ حتی به فرزند سقط شده شما [هم افتخار می نمایم].

بزرگی و سعه صدر رسول خدا(ص) تا کجا ست که حتی از یک فرزند سقط شده هم نمی گذرد و دوست دارد آن هم باشد و از درگاه الهی بهره ببرد.

همچنین رسول خدا(ص) برای یک ذکر صلوات می فرمایند که چقدر ثواب دارد و همه را به گفتن آن تشویق می کنند. آن بزرگوار که همه خلقت زیر سیطره شان بود، با این وجود از یک ذکر صلواتی که ممکن است در آینده های دور اتفاق بیفتد و خیری برای گوینده آن داشته باشد، نمی گذرند و به آن تشویق و ترغیب می کنند؛ با اینکه هیچ نیازی هم ندارند. این از آثار شرح صدر و بلندنظری است که درجات عالی آن در وجود مقدس ایشان وجود داشته است.

ب. شناخت ظرفیت ها

یکی از برکات شرح صدر، شناختن افراد متفاوت است در هر رشته ای، حتی در سلوک. شرح صدر باعث می شود انسان حد و حدود افراد را بشناسد و متناسب با ظرفیت و حد هر شخص با او برخورد کند؛ برای مثال، عموم مردم افرادی را که در واقعه کربلا حضور داشته اند را دو گروه تصور می کنند. یا همچون ابن سعد است و یا مثل حبیب بن مظاهر؛ در حالی که طبق تاریخ، در همان زمان، مسلمان ها بسیار متفاوت و در رتبه های مختلف بوده اند. همه بدها، ابن سعد و شمر نبوده اند و همه خوب ها هم حبیب بن مظاهر و بن