پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ؛ نسخه درمان ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ؛ نسخه درمان ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ؛ نسخه درمان ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ؛ نسخه درمان ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

سؤال

ضمن عرض سلام، سؤالی در رابطه با مسائل اخلاقی دارم. لطفاً در صورت امکان، پاسخ آن را برایم بیان کنید.در کتب مختلف، دستورالعمل های اخلاقی معنوی نقل شده است و شما هم گاهی در مجل خود نقل می کنید. آیا این دستور العمل ها برای هم افراد مفید است و ما هم می توانیم به آن عمل کنیم، یا اینکه این دستورها خصوصی است و اجازه لازم دارد؟ ممنون

جواب

علیکم السلام و رحمه الله

ضمن تشکر از شما بابت طرح سؤال، برای پاسخ به این پرسش، چند نکته را در سه محور متربی (یعنی شاگرد و فردی که مورد تربیت قرار می گیرد)، مربی و دستورالعمل به طور مختصر در حد گنجایش این صفحات عرضه می کنیم.

۱.متربی

خداوند برای انسان، هدفی عالی به عنوان عبودیت، قرب الهی و لقاء الله قرار داده است. انسان باید خود را در مسیر تربیت قرار داده، با فراهم کردن شرایط و رفع موانع، خود را به آن هدف که دارای مراتب مختلف است برسانند.

بنا به فرموده خداوند، حرکت در این مسیر جز از طریق تزکیه نفس محقق نمی شود.[۱] فرایند تزکیه نفس بسته به شرایط مختلف افراد متفاوت است. همان گونه که انسان ها از نظر ظاهری و نیز از نظر میزان سلامت جسمی متفاوت هستند، از حیث باطنی نیز متفاوتند؛ لذا گام نهادن در مسیر تزکیه نفس نیاز به شخصی دارد که انسان را در طیّ این طریق یاری رساند.

۲.مربّی

سلامت و بیماری قلب و باطن، به مراتب مهم تر از سلامت و بیماری جسم است. این مطلب، از طریق نقل و عقل مورد تأیید است؛ لذا درمان بیمارهای باطنی و معنوی و کسب سلامت روحی نیازمند افرادی متخصص در این زمینه است. انبیا و اولیای الهی، بالاترین طبیبان و مربیان نفوس هستند و عالمان راستین و متخلق به اخلاق و بندگی نیز وارثان این مکتب هستند که در مسیر تزکیه و تربیت نفوس قدم بر می دارند.

در باب اهمیت و ضرورت مربّی اخلاق، امام خمینی(ره) می فرماید: مواظب باشید مبادا پنجاه سال با کدّ یمین و عرق جبین در حوزه ها جهنم کسب نمایید. به فکر باشید در زمینه تهذیب و تزکیه نفس و اصلاح اخلاق، برنامه تنظیم کنید، استاد اخلاق برای خود معین نمایید، جلسه وعظ و خطابه، پند و نصیحت تشکیل دهید.

خودرو نمی توان مهذّب شد. اگر حوزه ها همین طور از داشتن مربی اخلاق و جلسات پند و اندرز، خالی باشد، محکوم به فنا خواهد بود. چطور شد علم فقه و اصول به مدرّس نیاز دارد، درس و بحث می خواهد، برای هر علم و صنعتی در دنیا استاد و مدرس لازم است، کسی خودرو و خودسر در رشته ای متخصص نمی گردد، فقیه و عالم نمی شود، لیکن علوم معنوی و اخلاقی که هدف بعثت انبیا و از لطیف ترین و دقیق ترین علوم است، به تعلیم و تعلم نیازی ندارد و خودرو و بدون معلم حاصل می گردد؟!

کراراً شنیده ام سید جلیلی [آیت الله سید علی شوشتری] معلم اخلاق و معنویاتِ استاد فقه و اصول، مرحوم شیخ انصاری بوده است.[۲] همان گونه که طبیب جسم و مربی بُعد ظاهری، باید علاوه بر تخصص در شناخت انواع بیماری، تخصص در تشخیص نوع دارو و روش استفاده از داروها داشته باشد، طبیب و مربی نفوس چنین است و باید بتواند علاوه بر تشخیص بیماری و اولویت درمان، دارو و روش درمان را بشناسد.

در غیر این صورت، اقدام او موجب عدم درمان و بلکه تشدید بیماری متربی می شود؛ از این رو مراجعه به طبیب و مربی اخلاق، بسیار مهم و حساس است و نمی توان به هر فرد یا کتابی مراجعه کرد و توقع درمان و تربیت اخلاقی معنوی داشت.

۳.دستور العمل

دستورالعمل مبتنی بر یک مبنای اساسی است و آن، اینکه هر عمل نورانی یا ظلمانی که از انسان صادر می شود، بر عالم درون و بیرون انسان اثری خاص دارد و به مرور زمان، نفس انسان در اثر اعمال، متحول می شود؛ لذا باید مطابق شرایط و نیازی که متربی دارد، دستورالعمل خاصی صادر شود، تا گام به گام متربی را از موانع عبور دهد و به هدف، نزدیک کند.

باید توجه داشت اولاً آنچه امروزه در کتب به عنوان دستورالعمل اخلاقی موجود است، عبارت است از نامه هایی از علمای ربانیّ و عارفان زبده مانند آیت الله سیدعلی شوشتری، آیت الله ملاحسین قلی همدانی، آیت الله میرزا علی آقا قاضی، آیت الله سید احمد کربلایی،آیت الله میزا جواد ملکی تبریزی رحمهم الله- و… که البته در کنار آن، افرادی دیگر و کسانی قرار گرفته اند که احیاناً به وسیله انجام یک عمل یا عبادت و یا ذکر مخصوص به مقام و موقعیتی رسیده و به شهرت و نام و نشانه ای دست یافته اند؛ بدون اینکه سوابق ممتد علمی و عملی داشته باشند و بدون اینکه شرایط مربی اخلاق را دارا باشند؛ از همین رو درجه بندی و تفکیک این افراد و دستورها بسیار لازم است.

ثانیاً همان گونه که دستورهای پزشکی، برخی جنبه عمومی دارند و برخی جنبه اختصاصی، آنچه از علمای ربانی